Ben de buraya yazan pek çok kişi gibi kendi isteğiyle kapanıp kendi isteğiyle açılamayanlardanım. Ailem tarafından -daha doğrusu annem tarafından- hiç istemememe rağmen İmam Hatip ortaokuluna gönderildim. Aslında o zamanlar babam benim normal bir ortaokula gitmemi istiyordu fakat annem bir şekilde onu ikna edip beni İmam Hatip’e yolladı. Orada ortamın da etkisiyle kapanıyorsunuz zaten.

Küçük bir çocuktan ne beklersiniz ki? Etrafında gördüklerini taklit eder, onların doğru olduğunu sanır. O yaşta bile bir süre sonra açılmak istediğime karar vermiştim fakat annem ve babamdan korktuğum için onlara söyleyememiştim. Şu an da durumum çok farklı değil açıkçası. Şu an 16 yaşına gelmiş bir 11. sınıf öğrencisiyim.

Uzun bir sürenin ardından açılma konusu kafama tekrar takılmaya başladı. Bu sefer bu konu hakkında araştırma da yaptım. Kuran’daki ayetlerde tam olarak saçların örtünmesi ifadesinin geçmediğini fark ettim. Örtü kelimesi geçiyor fakat net bir şekilde saçların örtülmesi gerektiği ifade edilmemiş. Ben araştırmalarım sonucunda bu kanıya vardım. Kim nasıl düşünür orasını bilemem tabii fakat benim sorunum bu araştırmalarımı aileme söyleyemeyecek olmam. Eğer söylersem belki beni İmam Hatip lisesine yollayabilirler, belki giydiğim pantolonu giymeme dahi izin vermeyebilirler. Halbuki Allah ne demiş “Dinde zorlama yoktur”. Madem zorlama yok, benim özgür bir birey olduğumu kabul et ve istediklerimi yapmama izin ver. Ama sanırım bu istediklerimi yapabilmem için ekonomik özgürlüğümü elime almam lazım çünkü şu an pek çok yönden onlara bağımlıyım. Şu an yapabileceğim tek şey bana yapılanların kardeşime de yapılmasını engellemek.

(Görsel: Nicolas de Crécy)