17 yaşındayım ve 5. sınıftan beri örtülüyüm. Babam imam, yani pek bir şeyi seçme şansım yoktu. Lise son sınıftayım ve her şeyi üniversiteye bağladım. Hiçbir şeyi seçme şansım olmadı hayatım boyunca. Hiçbir dine inanmıyorum da ama bu kadarını bile birilerine söylemeye cesaret edemem. Babamdan ve annemin üzülmesinden çok korkuyorum. Ve tabii etrafımdakiler de var. Boğuluyormuş gibi hissediyorum, kendime ait bir hayatım olsun istiyorum. Yazmak istediğim çok şey var ama zaten hiçbir zaman bir önemi olmayacağı için bu kadar yeterli sanırım. Biraz rahatlamam için…
(Görsel: Francis Picabia)