Küçüklüğümden beri tesettürlü olmayan kadınların ahlaksız olduğunu düşünen, tacizlerin ve tecavüzlerin dar pantolon veya kısa şorttan kaynaklandığını savunan, mahallede sevgilisi olan kızın kötü yola düştüğünü söyleyen, televizyonda gördüğü askılı elbise giymiş kadına ‘namussuz’ diyen insanların arasındayım. Hayatımda hiç şort, askılı tişört, elbise veya mayo giymedim. 9 yaşındayken dizimin aşağısında bir kapri giymiştim bir keresinde, dedem bana “Or*spu mu olacaksın?” demişti.

Her yaz zorla Kur’an kursuna yollandım. 12 yaşındayken babam bana “Kapanırsan seni daha çok seveceğim.” demişti, ben de beni daha çok severse dövmez diye düşünüp kapandım. Yanlış düşünmüşüm; bu sefer de pardösü giymemi istedi, çarşafa girmemi istedi. 12 yaşında bir genç kızken 60 yaşındaki bir teyze gibi giyiniyordum.

Lisede basketbol oynamak istedim, çok da yetenekliydim ama bana “Kendini erkeklere mi göstermek mi istiyorsun?” dedikleri için oynayamadım; okul takımına seçilmeme rağmen basketbolu bıraktım. Bateri çalmayı çok seviyordum, okul grubuna girmek istedim; “Kapalı kızın orada işi ne” dediler, bateriyi bıraktım. Yüzüm çok sivilceliydi, rahatsız oldum; fondöten sürdüm, “Süremezsin onu” deyip yanağıma attığı tokat sivilcelerimden daha çok iz bıraktı kalbimde. Bu insanlar dindar değil. Bu insanlar para pul derdiyle ölen, namazıyla caka satan, üstüne vazife olmayan her şeye ve herkese karışan gaddar insanlar. Bu insanlar benim gençliğimi çaldılar.

Ben 18 yaşındayım şimdi. Şehir dışında okuyorum. Açtım saçlarımı. Memleketime döndüğümde başımı örtmek zorunda kalmamak için dışarı çıkmıyorum. Ailemin evinden nefret ettim. Açıldığımı öğrenilirlerse para yollamazlar bana, biliyorum. Nefret ediyorum her şeyden, hayatımdan. İleride bir çocuğum olursa ona asla kendi istediğim şeyleri yaptırmayacağım. Çünkü bu, size boyutunu tahmin bile edemeyeceğiniz bir özgüvensizlik, kaygı ve eziklikten başka bir şey vermiyor. Ben ateistim yaklaşık 3 yıldır, annem benim inancıma sürekli ‘Özentilik, aptallık’ diyor. Ben kimseyi bir şey için zorlamadım. Ailem, günde 4 defa antidepresan almama yol açan bir dine sahip olmasına rağmen ben onlara saygı duyuyorum. Çok sıkıldım ve uzaklaşmak istiyorum. İntihar düşüncesi benim için hiç yeni değil.

(Görsel: Kyoko Imazu)