Annemin sürekli ‘Senden bir bok olmaz’ demesine rağmen ben durmadan çalışıyorum.

Benim hikâyem de birçoğunuzun hikâyesiyle benzer aslında. Dindar bir ailenin kızıyım. Başlarda dini görevlerimi severek yapıyordum; Kur’an’ı ezberlemiştim, dinin emir ve yasaklarına dikkatle uyan bir kızdım. Sonra çok sorgulamaya başladım, kafamda soru işaretleri vardı. Yavaş yavaş namazlardan ödün vermeye başlayınca annemin beni sevmediğini, ailemin de benden uzaklaştığını gördüm. Onlar beni değil; kıldığım namazı, tuttuğum orucu ve ezberlediğim Kur’an’ı seviyorlardı. Bu gerçekle yüzleşmem ve onu kabullenmem gerçekten çok zaman aldı. Pantolon giymeye başlayınca şiddet gördüm, eve akşam ezanından sonra gelince odama kapatıldım. Telefonum elimden alındı, arkadaş çevreme onlardan nefret ettiğime dair mesajlar gönderdiler. Bir anda yapayalnız kaldım. Güzel bir lise kazanmıştım fakat abimin zoruyla okuldan alındım ve açıktan İmam Hatip’e yazdırıldım. Çevremde benim gibi çok fazla kız vardı, evliliği kurtuluş olarak görüp çoğu evlendi ama ben hiç pes etmedim ve mücadeleme hala devam ediyorum.

Bu sene üniversite sınavına gireceğim, derslerime tek başıma çalışıyorum. Ailem sürekli beni üniversiteye göndermeyeceklerini, boşuna ders çalıştığımı söylüyor ama ben üniversiteye gideceğime inanıyorum. Annem “Bu kapıdan üniversite için çıkaracaksan bizi unut” dedi. Tüm bunlara hazırım. Hiç test kitabım yoktu ve annem de almıyordu, param olmadığı için çoğu kitabımı sosyal medyadaki insanlardan isteyerek buldum. Yaşıtlarım özel dersler, dershaneler, aile desteği alırken benim sınava bu şartlar altında hazırlanıyor olmam çok zoruma gidiyor.

Sınavı kazanınca biriktirdiğim parayla kaçıp saçlarımı özgürlüğe salacağım. Çok yoruldum sokaklarda başörtümü çıkardıktan sonra biri beni görür mü kaygısıyla gezmekten. Hayatımdaki bazı insanların beni kapalı, bazı insanların açık zannetmesinden çok yoruldum. Kendim olabileceğim bir hayat için çabalıyorum ama bir yandan da geleceğim için çok korkuyorum. Reşit bir insanım, evet ama beni bulup öldürmelerinden çok korkuyorum. Özgürce kendim olarak yaşamak istiyorum. Daha fazla psikolojik ve fiziksel şiddet görmek istemiyorum. Annemin sürekli ‘Senden bir bok olmaz’ demesine rağmen ben durmadan çalışıyorum. Umarım istediğim hayata kavuşurum. Umarım kendim olmayı başarabilirim. Başardığım an ilk size yazacağım.

(Görsel: Rebecca Green)

“Annemin sürekli ‘Senden bir bok olmaz’ demesine rağmen ben durmadan çalışıyorum.” için 6 yanıt

  1. Özgürlük için verdiğin bu çabaya gerçekten hayran kaldım… Bu şekilde fikirlerinde kararlı olman mükemmel bir şey. Umarım istediğin yerde güzel bir ünüversite kazanırsın ve özgürlüğüne kavuşursun. Saçlarının rüzgara kavuşmasını fazlasıyla hak ediyorsun♡

  2. seni bu çabandan dolayı takdir ediyorum bence de her şeye rağmen istediğini yapmalısın ailen silecekse silsin özgürlüğünden önemli değil lütfen pes etme üniversite senin için harika bir kaçış olacak seni seviyorum <3

  3. Hayat öyle bir şeydir ki ne olacağı belli değil, 19 yaşındayım, bir zekam var çoğu şey üzerinde kullanabiliyorum, sadece sıkıldım önümün kapatılmasından ve benim sürekli tırnaklarımla kazıya kazıya bitiremediğim o yol çalışması. Bir kız kardeşim var ve anne’m* imam hatip delisi olmuş, 4 yaşında cami kreşine yollaması kuran öğretmesi ve benim dini iplememem üzerine zoruma gidiyordu ufacık çocuk oynaması eğlenmesi düşmesi ağlaması hayatı öğrenmesi gerekirsen kurana dini kitaba yönelmesi ahmaklık ve aptallıktı. Ve büyük engeli koyup anaokulunu imam hatip kreşinden geri çektirip başka anaokula verdirttim. Boktan bir hayat sürüyorum girişimci ruhum var her işi yapmak istiyorum ailemin durumu iyininin +’sı iken benim 2 yıldır kumarla süren bir cefam var. Millet’in baban iyi adam, oh yat aşağı baba parası ye laflarından bıkmışım usanmışım gebermişim, bir an önce ölmek istiyorum. İnsanların ailemin geri kafalı olmasından sıkıldım derdin tek kendine değil derdin, derdimden bir dem. Hayat, boşver al çantanı çık git evden, senden bir bok olmaz, sözünü bende duymuş biri olarak sana bir tavsiye, bokun da bir türü var, onun familyası insan evladıdır. İnsan aynaya baktığını söyler, Her daim başarının arkasında ol gerisi gelecektir 🙂

    • Ve yazmayı unutmuşum, iki yıldır babama bir kez bile dememişimdir baba para lazım diye, her şey sikik düzen üzerinde ilerliyor. Paraya ihtiyacım olduğunda, sağolsun amcam hallederdi. Bazen insanlar anlaşılmaz. Gençliğim, harap olmuş gençliğimin içinde bir enkaz vakasıyım ve beni kurtaracak, beni enkazdan çıkaracak bir insan bile yok, yok işte.

  4. Ne kadar acı bir durum sen de ailenin kendileri için örtündüğünü ve namazlarından uzaklaşmanla onların tavırlarında olan değişikliği onlar için ibadet etmene bağlamışsın sanki. Dinden uzaklaştığını kendin söylemişsin zaten neden. Bundan dolayı senden uzaklaşmışlarsa ailen de hatalı. Anne baba çocuklarının iyi veya kötü günlerinde her zaman yanında olmalı. Evlat tabi ki hata yapar, hata yapa yapa doğruyu sevgiyle gösteren anne babayla severek öğrenir. Ama sen de malesef ibadetlerini Allah’ ın emirlerini ailen için yaptığını sanıyorsun. Allah bizleri doğru yoldan ayırmasın.

  5. Özgürlük istemende kesinlikle haklısın. Ama seninde kaçırdığın bir olay olmuş, ailen seni dindar davrandığın için sevmiş demişsin ama sen bu olaya dinini bağlamamalıydın. Aşırı baskı yapan ailenin çocuklarında hep görülen bir olay, ailesi istediği için inadına dinden çıkmak sen de dinin zorluluklarından -her dinde olduğu gibi- kaçmaya çalışmışsın gibi. Emin ol saçlarını etrafa savurduğunda çok daha mutlu olamayacaksın, elbet bir gün dinin ailenin sana baskıladığı gibi bir şey olmadığını, onların anlattıklarından daha güzel bir şey olduğunu anlayacaksın. Sen açıl savur saçını diyenlere kulak asma. Herkes kendi hayatını yaşar, ailenden kurtulup rastgele konuşanları dinleme. İnşallah geç olmadan bunu anlarsın. Ve üniversiteni kazanıp diplomanla ve kendi ahlakın, dininle ailenin karşısına çıkar yaşadığın her şeyi çatır çatır önlerine sunarsın. Nasıl insan olunurmuş, nasıl yapıp becerilirmiş göster. insan sadece imanıyla değil insan olduğu için sevilmeli. Ve imanda öyleaile için çar çur edilmemeli. Eğer biraz dinini öğrendiysen zaten anlarsın ne demek istediğimi. Allah rrızası için ne başkası için dininden çık ne de başkası için dine gir. Lütfen kendini düşün, kendin için çalış… Ve düşün, kendin için, hiç kimse yapmadığı için düşün, doğru düşün, illaki bulacaksın yolunu.
    Ve UNUTMA,
    Eğer son engel olarak başörtünü de açarsan geriye dönmen çok zor olacak
    Düşün, düşün ve düşün…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir