Burası, 2 yıla yakındır takip ettiğim bir platform. Bazen ağlamak bazen de umut dolmak için girdiğim bir platform. 2 yılda en yakınlarımın bana nasıl zarar verebileceklerini gördüm. İyiliğim için ailemden dışlandım. Herkes içeride mutlu iken ben odamda yapayalnız kaldım. Bunlar sırf açıldım diye oldu. Bir laf vardır; ‘Dinime küfreden Müslüman olsa’ diye, işte ben tam da bu durumu yaşıyordum. Tek bir farkla; onlar en beter şeyleri yaparken de kapalıydılar. Bu düzenden bıktım; açıldım diye hayatı bana zehir etmeye çalışıyorlar ama edemeyecekler. Evden kaçma fikri sık sık aklıma geliyor ama bunu yapmak istemiyorum. Yaşanan şeyler içinde en çok annemin yaşadıkları acı veriyor, belli bir yaşa gelmiş ve benim için her şeye katlanmış bir insana bunları nasıl yaşatabiliyorum ki? Evet ama içimdeki hissi yıllarca susturamadım. Bana verilmiş şeyleri neden kat kat örtüler altına saklayayım ki? Şu an hala aynı baskının altında, her şeyden dışlanmış şekilde bu evde yaşıyorum. Yarın bayram; burada, bu evde olmasam daha az üzülürdüm. Yine de her şeye rağmen mutlu günlerimin geleceğini biliyorum.
(Görsel: Selma Gürbüz)
“Bana verilenleri neden kat kat örtüler altına saklayayım?” için 4 yanıt
Onca baskı karşısında yine de ayakta durman çok büyük başarı. Umarım bir gün tamamen özgür ve mutlu olursun. Evden kaçmak asla bir çözüm değildir bence. Direnmek kaçmaktan daha kalıcı bir çözümdür. Belki evde kalmak istemiyorsun artık ama bence bir yerden sonra sana hayatı zehir de edemeyeceklerdir. Ailen tüm hayatlarını, çocuklarını gerçek dünyadan soyutlarak geçiremez sonuçta. Elbet kararlarında pes etmezsen bir gün mutluluğu bulursun♡
Birbirinizi islamin guzelliklerinden dislayacak yorumlar yapmayin. Diger tarafta ahirette hepiniz tek tek hesabini vermek zorunda kalirsiniz! Sizi goremeyebilirim ama bu dünyada. Ahirette var bu isin icinde. Kendinizi yakmayin. Baskalarini hic yakmayin!..
Dininin ne dediği umurumuzda değil.
Dininin ne dediği umurumuzda değil.