Annem ve babam için kapalıyım, Allah için değil.
Ortaokulu ailemin kararıyla İmam Hatip’te okudum, bana kararım hiç sorulmadı. 3 kız kardeşiz ama aralarında sadece ben dindar olarak yetiştiriliyorum. Ablam ve kardeşim tesettürlü değiller. Aslında özgüveni yerinde, hakkını sonuna kadar savunan ve fikirlerini rahatlıkla dile getiren biriyim. Kapanmam şu şekilde oldu; söylediğim gibi, ailemin isteği üzerine İmam Hatip’te okudum. Her şey o zamanlar başlamıştı. Hep kapanma korkusuyla büyüdüm, regl olmak istemiyordum çünkü baskı yapacaklarını biliyordum. Ortaokuldayken bir sevgilim oldu ve ablam bunu öğrendi, sonrasında beni tehdit etmeye başladı. Neymiş, ben orospuymuşum! Peh, sanki onun hiç sevgilisi olmadı. Sonra ‘Kapanacaksın yoksa babama söylerim’ diye baskı yapmaya devam etti. Başlarda korktum ama keşke korkmasaymışım çünkü babam bana şiddet uygulayacak birisi değil, tam tersine anlayışlı biridir.
Ben zamanla bu durumu geçiştirmeye başladım. Bir arkadaşım vardı, kapanmayı düşünüyordu ve büyük bir cahillikle ona ‘2 gün deneyelim’ dedim. Zaten kapanacağım, başka çarem yok. Aslında ailemin dikkatini de çekmek istiyordum, ergenliğin verdiği bir şeydi. Denedim ve kapandım. Ailem, bunun benim kendi istediğimle olduğunu söylüyor ama o yaşta bir çocuk nasıl kendi isteğiyle kapanabilir? Ablamdan nefret ediyorum.
4 senedir kapalıyım. Artık istediğimi giymek, saçlarımı rüzgâra karşı savurmak ve nasıl hareket etmem gerektiğini söyleyen insanlarla çevrili olmadan yaşamak istiyorum. O kırmızı ruju sürüp özgürce dolaşmak istiyorum. Lise 1. sınıfta babama açılmak istediğimi söyledim ve hiç iyi tepkiler almadım, annem yanıma gelip ağladı. Dayanamadım. Başta dediğim gibi ben onlar için kapalıyım, Allah için değil. Umarım bir gün istediklerimiz gerçek olur.
(Görsel: Elly MacKay)
“Annem ve babam için kapalıyım, Allah için değil.” için 4 yanıt
Seni kesinlikle çok iyi anlıyorum. İnsanın ailesiyle böyle problemleri olması çok kötü. Benim babam da aslında yumuşak başlı biridir belki açılmak istediğimi yine dile getirsem yine sakin kalarak benle tartışıp ikna etmeye çalışır ama ben kararımda olduktan sonra başarabilirim. Ancak ablam tıpkı senin ablan gibi beni hep erkek düşkünü , orasını burasını açmayı seven biri olarak gördüğü için açılmama asla izin vermiyor babama da verdirmiyor. Gerçekten ondan nefret ediyorum. Ablamla aramızda çok yaş farkı olduğu için mutluyum en azından bir kaç ay sonra evlenip evden gitme şansı var. Benim ancak o zamanlarda açılma şansım olacak. Cidden ailesinde böyle kardeşleri olanlara şans diliyorum, insanın işi daha da zorlaşıyor…
Okadar iyi anlıyorum ki seni bende 13 yaşmda kapanmstm başlarda çok hevesliydim yeni yeni kıyafetler almaya çıkmıştık felan ailemle şuan 17 yaşındayım ve açılmak istiyorum bu düşüncemi geçen sene anneme söylemiştim ve böyle birşeyin olamayacağını söyledi neden dedim elalem laf eder dedi başta kapanmasaydn dedi okdr üzülmüştüm ki neden okdr insan açıkken ben açılamiyordum başta benim kararımı evet ama ozmn nsl saygı duydularsa şimdide saygı duymaları gerek benim hayatım sonuçta ve biz 5 kız kardeşiz jçlerinden sadece ben tesettürlüyüm ve ailem onlarn herşeyi giymesine izin veriyor tatile gittiğimizde bile ablam bikini giyiyor diyer kardeşlerimde ben sadece öyle bakıyorum girmek bile istemiyorum denize okdr mutsuzumki anlatamam busenede aklımda hep açılma düşüncesiyle yatıp kalkıyordum bı gece teyzeme mesaj attm dedim ki ben açılmak istiyorum teyze annemle konuşamıyorum ne tepki vereceğini biliyorum dedim oda gitmiş anneme demiş doldurmuşta sanırım biraz yani kaç sene önce teyzemde kapanıp açıldı ve evli olmasına rağmen kocaman kadın ben 17 yaşndaki gencecik bı kızım ama ben açılırsam laf olurmuş neyse sonra sabah başım açık bı şekilde işe gittim annem ordayken beni aradı derdin ne dedi bana bende hiç konuyu açma ben açıldım anne dedim oda dediki evime sakın gelme dedi senin gibi kızım yok dedi afedersiniz ama sanki oruspuluk yapmştm sonra telefonu kapattı ben iş çıkışı eve geldim beni öyle görünce birşeyler fırlatmaya başladı dedi sen nsl çıkaran böylee noluyo şeytan felan dedi bende ağlamaya başladım dedi babanı arıyorum gelsinn bende dedim ara gelsin biliyorum babam öyle biri deyil bize karşmaz sonra baktm vurdu felan bende kapıyı açtım dedim gidicem ben işyerinde felan uyurum diye düşünüyordum kolumdan tuttu içeri koydu babamı aradı babam geldi dedi ben farkndaydm sende bişiyler var işe giderken takip etmeyi bile düşündüm bende dedim ne alaka ne muamelesi yapiyosun dedim dedi başkası için mi acıliyosun o an ben neye ugradığımı şaşırdım dedim sen nediyosun baba beni tanımiyomusun dedi ben babama güvenmem bende dedim haklsn bende güvenmiyorum kendisi annemi aldatan bı adam olarak bunları bana s9yledi ve dediki napiyosun yap evinde otur hiçbiyere çıkma istense beni çıkardılar evde oturacaksn dediler annem ağlamaya felan başladı babam tekrar gitti işe ben odamda ağlıyordum annem gelip dedi kafayı yiyeceksin böyle evde yapma böyle dedi evlenince acılrsn gibi şeyler söyledi herkesten herşeyden bu şehirden ve bu zihniyetler den okdr nefret ediyorum ki anlatamamm kimsenin mutluluğunu düşünmüyorlar burada hep elalem neder ne laf eder diye düşünüyorlar bizi kimse düşünmüyor beni zorla yine kapattılar bu sene yks sınavım var ve okdr hırslandmki burdan kurtulmak istiyorum üniversitede açılícam. Seneye Allah’ın izniyle özgür bir birey özgür bir kız olacağım ve bu Allah’ın belası Şanlıurfa’nın SİVEREK zihniyetsizler ilçesinden kurtulacağım.
Şu an nasılsın peki açıldın mı? Bende şu an bi benzeri şeyleri yaşıyorum. Üniversiteye gidiyorum 13 yaşımda kapandım 19 yaşındayım ve kendi rızamla kapandım çocuktum ve onu yapmak istedim ilgi çekmek vs başka şeyler de var altında neyse şimdi açılmak istiyorum ama engel olunuyor hatta bugün başım açık bi şekilde hazırlandım tam evden çıkıyordum ki annem gördü odama dönmemi başım açık gidersem okula bile göndermeyeceğini söyledi sonra babamı dahil etti ikisi ayrı ayrı sıkıştırıyor .ben istesem yine çıkar giderim ama tekrardan kapatmaları ve bu şekilde okulda olmam çok can sıkıcı
Bende şuan 13 yaşındayım ailemin zoruyla 5 ay dır kapalıyım çok hevessiz kapandım kaç gecedir düşünüyorum açılmayı ama verecekleri tepkiden aşırı korkuyorum biliyorum yaşım daha çok küçük ama ben içimdeki kız çoçuğunun içinde herzaman yarim kalan birşeyler var ben zorla kapanmak ve böyle devam edecekse açılmayı düşünüyorum zaten biz bi kere annemle konuştum bu konu hakkında ve bana o kadar laf ettiki açıklamazsın bu saatten sonra sanki ben isteyerek kapanmışım da oyle konuşuyo ve kendimi çok suçlu hissediyorum…