Merhaba. Ben de bu sayfaya yazan ve babasından baskı gören onlarca kızdan bir tanesiyim. Etrafımdaki insanlar o kadar dindar insanlar ki gözleri dinden başka hiçbir şeyi görmüyor. Mutsuz ya da mutlu olmak onlar için önemli değil. Önemli olan sadece namuslu görünmek!
Henüz 12 yaşındaydım ve doğum günümü kutluyordum. Teyzelerimden, kuzenlerimden doğum günü hediyesi olarak eşarp aldım. Daha 12 yaşındaydım. Sadece 12. Bu da benim kapanmaya itilmeme neden oldu. Kimse benden kapanmamı istemedi ama sadece 12 yaşındaki birine onca eşarp alınması onun artık kapanması gerektiğini dile getirmek ile aynı şey. Ben sadece 12 yaşımda, saçlarımda rüzgârı hissedip koşmam gereken yaşta kapandım. Seneler geçti, etrafımda özgürce giyinen kızları görünce ben de onlar gibi olmak istedim. Özgür hissetmek istedim. Kendimmişim gibi hissetmek istedim. Her gün bunun hayaliyle uyuyordum. Gözümü kapatıp bir gün bunu başardığıma dair bir hayal kurmak bana o kadar iyi geliyordu ki.
Bu konuyu babamla konuşmaya karar verdim, tam bir ay boyunca söylemeye çalıştım. Bir türlü söyleyemedim. Bir gün cesaretimi toplayıp babamı odama çağırdım ve söyledim. Birini öldürmüşüm gibi tepki verdiğinde dünyam başıma yıkıldı. Evet, bağırmadı ya da vurmadı belki ama sözleriyle yaraladı beni. “Psikolojin bozuk, sürekli odanda oturuyorsun, şeytan kalbine giriyor” gibi akla mantığa uymayan bir sürü şey söyledi. Bunları, sadece açılmak istediğimi söylediğim için söyledi. Bir baba kızını gerçekten seviyorsa ideolojilerini, dinini, görüşlerini bir kenara bırakıp onu olduğu gibi kabullenir. Babamın beni sevmediğini anladım. Babam beni değil, onun istediği gibi yaşayan kızını seviyor. Onun istediği şeyleri giyen, onun istediği okula giden, onun istediği şeyleri yapan kızını seviyor. Rol yapan ve evde huzuru sağlamaya çalışan kızını, beni, sevmiyor. Babam öyle dar görüşlü ki odama asacağım şeyden, duvara yazdığım şarkı sözüne kadar her şeyi yakıp yırtar. Böyle bir insana saygı duymamı bekliyorlar. Ona saygı gösteriyor gibi davransam da ondan içten içe hep nefret ediyorum. Çocukluğumu mahveden bu adama sürekli nefret duyuyorum. İnandığı tanrı merhameti ve şefkati emrederken, o kendi kızını bu kadar üzmeyi gerçek dindarlık olarak görüyor. “Nefretten kaçının!” diyen onun inandığı tanrıyken, dışarıda açık bir kadın görünce “Bunları yakacaksın” diyen biri kendisi. Akrabalarım da ben kapalıyken bile kıyafetlerime laf eden insanlar ve nasıl giyinirsem giyineyim onları memnun edemeyeceğime eminim, kalpleri kötü çünkü. Onların tanrısı da, onlara dedikoduyu ve insanların arkasından kötü şeyler söylememeyi emretti. Fakat hepsi dini sadece kapanmaktan ibaret görüyor. Kötü söz söylememeyi, kalp kırmamayı bir türlü öğrenemiyorlar.
Ben artık baskı altında yaşamak istemiyorum. Ben artık yatağıma yattığım zaman saçlarımın arasından rüzgâr geçerken nasıl hissedeceğimi düşünmek istemiyorum. Ben artık kendim olmak istiyorum. Sadece 16 yaşındayım ve bunca şeyin altından kalkamıyorum. Ben artık mutlu eden değil, mutlu olan olmak istiyorum. Yardıma ihtiyacım var çünkü günden güne ölüyorum. Bağıra bağıra ağlamak istiyorum ama ona bile korkuyorum.
(Görsel: Marie Muravski)
Comments (6)
Bende seninle aynıyım bu konuyu bırak konuşmayı açamıyorum bile aylardır yıllardır içimde tutuyorum ama geçen gün konuştum lakin benim ailem izin vermedi eğer bunu istiyorsan evden gitmemi istediler. Yinede söylediğim için pişman mıyım hayır hatta keşke daha önce söyleseydim ne kadar bişey olmadıysa da en azından içimde neler olduğunu neden dışarı çıkmak istemediğimi neden mutsuz olduğumu öğrendiler ve içimdeki acı biraz olsun hafifiledi. İzin vermemelerindn asla korkma yinede konuş her ne olursa olsun lütfen rica ediyorum ve istediğin zaman da bana yazabilirsin 🙂
İnstagramdan yazarsan konuşabiliriz uzun uzun. Kullanıcı adım @elfulupinar
Ben de aynı yaştayım ve aynı durumdayım. Daha önce babamla konuştum ve aynı tepkiyi aldım. Dışarı çıkmak bile istemiyorum ve her gün kendimi tükeniyormuş gibi hissediyorum. Ama asla pes etmemelisin. Eğer ailen bu durumu asla kabullenmeyecek bir aile ise kendine bir zaman belirle. İster üniversite zamanı olur, ister ekonomik durumunu eline aldığın zaman ya da çok daha yakın bir zaman. Sadece kesin bir şekilde “Açılacağım, ne olursa olsun özgür olacağım” diyeceğin bir gün olsun. Bu hayat senin hayatın, illaki bir gün kararlarını kendin vereceksin ve ailen de akrabaların da bunlara karışamayacak. Bana kalırsa bunları düşünerek şimdiden adım atmak için bir karar ver ve bunun için çabala. Özgürlük bizim gibi kızlar için malesef basit değil. Vazgeçmezsen emin ol ki hiç bir şey imkansız değil, güçlü bir kızsın ve her şeyi yapabilirsin. Buna inan. Hayal kurmaktan vazgeçme.
Umarım bir gün hayallerin gerçek olur ♡
dyt.mervekaya instagram kullanıcı adım yazarsan konuşabiliriz ablan olarak yardımcı olmayı isterim
Bende senin gibiyim aramızdaki tek fark 8 yaşında kapandım ve okuldan zorla alındım
Bundan 1 hafta öncesine kadar ben de seninle benzer yasıyordum. babam odama çizip astığım resimleri melekler gelmez diyerek yırtar, kapalı olduğum halde kıyafetime laf eder, namaz için zorlar vs… akrabaların lafları da cabası. hayatlarındaki değerli vakti cahillik yapıp insanların dış görünüşü hakkında konuşarak harcıyorlar. ben açıkken hep laf edip kapanmamın vakti gelmedi mi artık derlerdi. kapandığımda da çok mutlulardı saolsunlar, namusumuz artık güvende dermişçesine bakışlar ve konuşmalar… geçen gün evden açık çıkyım. 17 yaşındayım bu arada. babam 2 gün benimle konuşmadı. tekrar kapanmamı söylüyor. dinlemiyorum. ne yaparsa yapsın diyorum. döverse acısı geçer, maddi destek olmazsa çalışırım, okuldan alırsa polisi ararım. hepsinin bir çözümü var. önemli olan cesaret etmek. ben sana inanıyorum. içimde çektiğim acı hala bitmiş değil. evet açıldım ama hala beni olduğum gibi kabul etmeyen insanlar var. ben kendimi kabul ediyorum önemli olan bu. yok ben yapamam, cesaret edemiyorum diyorsan da 18 e kadar sabret ve çok ders çalış. iyi bir şehirde iyi bir üni kazan. burs olursa çok iyi olur. ardından yeni hayatın seni bekliyor. bu yaşadığın zorluklar hayatının değerini bilmeni sağlıycak gelecekte. seni sen yapan duygular bunlar olucak. kendini üzme senin gibi birçok kişi var asla yalnız değilsin… <33