Selam. Ben de içi fazlasıyla dolmuş, başkalarının yardımına ihtiyaç duyan, zorla örtünmüş o kızlardan biriyim. Öncelikle 15 yaşındayım. Henüz ilkokula başlamamışken din bana aşılanmaya başlandı. Sürekli olarak Kur’an kurslarına gittim. Ortaokula başladığımda ise bu sefer örtünmem gerektiğini söylemeye başladılar. Daha minicikken, 5. sınıfa giderken intihar etmek için bir sürü hap içmiştim. Sürekli “Baba, lütfen seneye kapanayım” diyerek oyaladım ama liseye geçeceğim zaman daha fazla oyalayamadım.

Lisenin ilk günü “Örtünmeden o okula gidemezsin, biliyorsun değil mi?” dediler. Tüm hevesim kursağımda kalmıştı. Ortaokulda okulun en sevilen, en popüler kızıyken; lisede kimseyle konuşmayan, her teneffüste uyuyan, yemek almayı bile kantine gidenlerden isteyen biri oldum. Her günüm ağlamakla geçti. Sabahlara kadar ağlıyor ve her gün yüzüm şiş gidiyordum okula. Arkadaşlarım yüzümün doğal halinin şiş olduğunu sanıyordu.

Bir gün artık dank etti, “Ne olacaksa olsun” deyip gizlice açıldım. Birkaç ay okula örtüsüz gittim. Bu süre zarfında bu olayı rehberlik öğretmenim, müdür yardımcılarım dahil tüm yetkili öğretmenlerime anlattım. Belki derdime bir çare bulurlar diye.

Bir gün ailem öğrendi, öğretmenlerime ağladım “Ben eve gidemem, gebertirler beni” diye. Ailem okula çağrıldı, tüm öğretmenlerim konuştu ama yine ikna edemediler babamı. Eve gittim, hem sözlü hem fiziksel şiddet gördüm. “Senin şimdi erkek arkadaşların da vardır” diyerek tokat attı bana. Şimdi okul açılırsa okula örtülü gitmeye zorlanacağım hatta belki okula yollamayacaklar bile.

Çok bıktım bu durumdan. “18’ine kadar sabret” diyor herkes ama benim gücüm kalmadı. Yorumları okuyacağım. Lütfen bana da yardım edin, lütfen.

(Görsel: Viktor Templin)