Merhaba.
Benim hikayem 6. sınıfa gitmedenki yazdı, ah o yaz… Bir kursa gidiyordum, orada hala görüştüğüm arkadaşlarım da vardı, çoğu kapalıydı. Ben kursun 1. günü gittiğimde açıktım, daha önce hiç kapanmamıştım, sonra çok etkilendim oradan; birden, yoldan eve giderken kapanmak istediğimi fark ettim. Aslında özenmiştim arkadaşlarıma, eve gelince anneme “Anne ben kapanmak istiyorum.” dedim. Annem hiç beni zorlamadı, anlatırdı o kadar, ben de dinlerdim kapalılığı ama es geçerdim hep. Neyse, annem de bekliyordu zaten halbuki küçüğüm, bırak heves alayım di’ mi ama ne yapsın. Gerçi ben istemiştim, annemler bir şey demediler. Benim evde bir tane feracem vardı, namaz kılıyordum falan, onu giyip ertesi günü gitmiştim. Ah, ilk günümdü bari ferace giymeseydim…
Neyse ben gittim, “hayırlı olsun” falan ama nasıl mutluyum, ne güzel. Şimdi ise 15 yaşımdayım, çok büyük değilim ama kapalılık çok zor geliyor. Fakat gerek annemin gerek babamın çevresi çoğunluk kapalı ve dine bağlı ailelerden oluşuyor. Babam zaten din hocası fakat şu an asla kapalı olmak istemiyorum. Benim de saçlarım rüzgarda uçuşsun istiyorum ama bunu asla beceremeyeceğim… Ne de olsa babam hoca di’ mi!…
Annem benden nefret ediyor zaten; sırf kaşlarımı aldım diye demediğini bırakmadı. Bir de, açılmak istiyorum, desem hepten yandım. Hayır, geç aileyi akrabalar, annemin çevresi, babamın çevresi ne der diye çok korkuyorum ama hep aklım açılmakta, asıl tarzım gibi giyinmekte… Bu da böyle işte lütfen taktik verin ablalarım, ne yapmam lazım?
(Görsel: Alice Neel)
“15 yaşımdayım, çok büyük değilim ama kapalılık çok zor geliyor.” için 2 yanıt
Öncelikle bu durumu ailenle paylaşmalısın ne derlerse desinler. Çünkü ben paylaştım ama hayır acilamazsin dediler. Yinede istemedigimi her zaman söylüyorum. Hep böyle kalmayacağız, büyüyeceğiz işte o zaman kimse kimseye karışamaz. Sen pes etme yinede ben hiçbir zaman pes etmedim hayallerinin peşinden git bende gidiyorum bugün değil ama belki bigün bizde istedigimizce özgür olacağız inanıyorum.
Ailene alıştıra alıştıra söyleyebilirsin, tesettürlü olmaktan memnun olmadığını belirtecek cümleler kurabilirsin . Çünkü aniden bu durumu açıkladığında normalde verecekleri tepkiden kat ve kat daha fazlasını söyleyebilirler. Ama en önemlisi şunu unutma her zaman hayatında olmayacak o insanlar ve sen nasıl bir hayat yaşamak istiyorsan onu yaşamalısın. Pes etmeden ara sıra yavaştan konularını açmaya çalışarak bunu yapabilirsin. Ben sana güveniyorum . İnşallah her şey gönlünce olur.