Kendimi tanımazken, henüz vücudumu keşfedememişken Kur’an kurslarına gönderilmeye başlandım. Yaşım 11 o zamanlar; kuzenlerim regl olup örtünmüşler, ben de onlara özenip başımı örtmüşüm. Sevilmeyen bir çocuktum, hep günah keçisi seçilirdim. Annem de örtündüğüm için mutlu, kalbim çiçek bahçesi gibi çünkü ailemin olduğu gibiyim. Babam ‘Maşallah benim kızıma’ diyor, o öyle dedikçe göz kapaklarım gururla kıvrılıyor.

14 yaşıma geldim; araştırmaya, internete ulaşmaya başladım. Neden örtündüğümü merak ediyordum ve cevabını arıyordum, dinin bana uyan bir parçasını bulamadım. Ama yine de ‘Evet’ dedim, ‘Allah doğru olanı bilir, o yüzden örtüneceğim’. Devam ettim ama 8. sınıfın sonlarına doğru 4 yıldır taktığım örtüyü istememeye başladım. Hala regl olmamıştım ama izin vermediler, baskıladılar, vurdular, kırdılar ve canımı yaktılar; dinin emri bu muydu? Değildi ya da belki de öyleydi. Bir anne çocuğunu incitir miydi? Kalbim paramparçaydı.

Lise, ailemden görmediğim sevgiyi başkalarında arayarak geçti. Âşık olduğum çocuk tarafından tecavüze uğradım, beni öpmesine izin verdim diye bana evinin çatı katında tecavüz etti. Belli olmasın diye ellerim bağlı bir şekilde beni duşta yıkadı, sanki bunu ben istemişim gibi zevk alıp almadığımı sordu. Âşık olduğunu sandığım insan beni 17 yaşımda Antalya’daki çatı katında öldürdü. Ben orada çocukluğumu yitirdim. 17 yaşımda sanki bütün hayatın yükünü omuzlarıma almıştım. Aptaldım, polise gitmedim ama gitseydim de sonucu ne olurdu ki? Anlatamadım, kimseye söyleyemedim, cesaret bulamadım. Erotik filmleri bile izleyemiyordum.

Bunun üstünden 2 yıl kadar geçti. Bir adamla tanıştım, âşık oldum, bana değer verdi, arkamda durdu. Ondan güç aldım, yıllar önce başımı kuma gömmeme sebep olan aileme “Bunu istemiyorum” dedim. Ailem bana kötü kadın muamelesi yaptı. Âşık olduğum adam çok uzaklardaydı, sık görüşemiyorduk ama varlığı bana güç veriyordu.

Dün cinsel terapi almaya başladım. Ne yapacağımı bilmiyorum, bacaklarımı her açışımda aklımda canlanan sahneleri nasıl sileceğimi bilmiyorum ama başaracağıma inanıyorum. Sizce Tanrı beni seviyor mudur, çok isyan ettiğim için bana kızmış mıdır? 23 yaşındayım, yıllardır ölü bir beden olarak yürüyorum. Çiçeklenmeyi bekleyen çok hedefim vardı, hiçbirini yapamadım.

(Görsel: Armando Barrios)