Regl olduğumda annemin beni zorla kapatacağını bildiğimden ağlamıştım.

Merhaba, ben şu an kapalıyım ama açılmak istiyorum. Anneme söylersem beni okuldan almaya kalkar. İmam Hatip’te okuyorum ve 1 ay önce okulumu değişmek istediğimde bana gavurmuşum ya da dinden çıkacakmışım gibi davranmıştı. Kendi düşüncelerini bana dayattı ve sonuç olarak hâlâ bu okuldayım. Açılmak istiyorum çünkü böyle kendimi özgüvensiz ve çirkin hissediyorum.

7. sınıfta regl olduğumda annemin beni zorla kapatacağını bildiğimden ağlamıştım ve 1-2 haftaya kapatılmıştım. Daha önce de 6. sınıftayken kendi isteğimle kapanmıştım ve üstüme uygun kapalı kıyafet bulamadığım için açılmıştım. O zaman küçüğüm diye bir şey demediler ama şimdi şiddet göreceğimden, hakaret duyacağımdan ve okuldan alınmakla tehdit edileceğimden çok eminim. Hani dinde zorlama yoktu? Niye zorladınız beni, imanın şartlarında bile örtünmek yazmıyorken? Artık o şalı kafama geçirmek bile istemiyorum. Saçlarımı çok seviyorum, keşke hiç kapanmasaydım, şimdi açılırsam adım orospu olacak. Zaten açılsam bile tayt, şort ya da etek gibi şeyler giyecek değilim, sadece saçımı göstermek istiyorum ve bu, bu kadar abartılmamalı. Teyzem 26 yaşındayken açılmıştı ve şu an ona hâlâ fahişe gözüyle bakıyorlar. Gerçekten ben de bunu yaşamak istemiyorum.

8 yaşında bir kız kardeşim var, açılsam ona kötü örnek olur muyum diye düşünmeden edemiyorum. Annem uzun bir süredir namaz kılmamı istiyordu, ben de başlayıp bırakıyordum; acaba namaza başlasam ve 1-2 ay sonra açılmak istediğimi söylesem daha mı iyi olur? Lütfen yardım edin, çok çaresizim ve bu dönemde yanımda kimsenin olmayışı çok zor ve üzücü. Nereden başlamalıyım, bilmiyorum. Kime nasıl anlatmalıyım, hiçbir fikrim yok. Ablam beni iyi dinler ama annem asla kimseyi dinlemez, sadece onun doğruları ve düşünceleri vardır. Ölmek istemiyorum ama bu şekilde de kendimi kendim gibi hissetmiyorum.

(Görsel: Guim Tió Zarraluki)