Henüz 14 yaşındayım ve hayatı 7 yaşımdan sonra algıladım. Ailem beni 11 yaşımda tesettüre yöneltti. İmam Hatip’te okuyordum, 5. sınıftaydım ve kapandığım için hiçbir arkadaşım beni istemiyordu. Çünkü onlar açıklardı ve okulun en güzel kızları da onlardı. Anneme defalarca açılacağımı söyledim. Kapandığım ilk gün anneme açılmak istediğimi dile getirdiğimde “Sen kapandın, açılamazsın artık” dedi. Üzerimde büyük bir baskı vardı; ben kızım, sokakta tek gezemem, ben kızım, erkek arkadaşım olamaz, ben kızım, gülemem, ben kızım, yaşayamam.
14 yaşıma geldim ve kapanmak istemiyorum. Giyinmem, kapalılığım hâlâ çok başka, açık gibiyim ve herkes “Açılacaksan açıl, kapalıların adını böyle kirletme” diyor. Ben isteyerek kapanmamıştım. Bir gün anneme açılacağımı söyledim ve beni kemerle dövdü. Canımın yandığını ne zaman fark edeceğini bekliyordum, hiç sesimi çıkarmadım. Bacaklarımda izler kaldı, ellerim kızardı ama ben kız çocuğuydum, hak ediyordum. Erkek kardeşim var, o gece yarısına kadar sokakta durur; ben ise sokağa adımımı atamam, okuldan eve ve evden okula. Hala bir telefonum yok, 18 yaşıma geldiğimde alacaklarını söylüyorlar ama bu fazla inandırıcı değil. Babam bu yaşıma kadar bana hiç vurmadı ama lafları ile beni çok güzel ezerdi; “Sen aptalsın, gerizekalı, senden bir bok olmaz” gibi. Liseye giriş sınavında 400’den aşağı bir puan alırsam beni yurda verecekler, sırf bunun için çok çalışıyorum. Annem yüzünden hiç arkadaşım olmadı. Hiç kimsem yoktu. Annem arkadaşlarımı yargılardı, ben bir yanlış yaparsam “O sokak sürtükleri yüzünden” derdi.
Benim hikayem bu kadar arkadaşlar… Siz siz olun, sesinizi çıkarın çünkü ben çıkaramıyorum.
(Görsel: Charles Blackman)
“14 yaşıma geldim ve kapanmak istemiyorum.” için 3 yanıt
derslerine asıl ve yurtlu bir liseye git sana tavsiyem. benim de ortaokulda açık arkadaşlarım vardı hatta hepsi öyleydi ve ben yanlarında kendimi anneleri gibi hissediyordum ,onlar gibi hareket edemezdim kapalıydım çünkü. Asla güçsüz hissetme her geçen gün güç topladığını düşün, bugün yaptığın her şey geleceğe bir adım. çok sevgiler
Kusura bakma ama iyiki böyle bir annem yok
Bence buraya girmiş yorumunu yazmışsın demek ki araştırma yapabilirsin kimsenin dediğini onemseme rabbiminin hoş görmedigi birşeyi yapma seni bu dünyaya getiren annen ve senjn içinde iyisini elbette ki o bilecektir onun yanlış yaptığını düşündüğun birşey varsa araştır ve Allah yolunda yürümeye çalış başkalarının ne dediği umurunda olmasın onlar seninle o mezara girip o yaptıklarının bedelini odemyecekler akıllı ol akilliyim diyorsun ama bu şekilde yanlış yapmışsın bence kardeşim