Merhaba, ben Zeynep. 21 yaşındayım. 15-16 yaşlarında arkadaşlarımdan ve annemden özenerek kapandım. Ailem buna karşı çıkmadı veya özel olarak kapanmamı istemedi; kendi kararımdı. Kapanmadan önce namaz kılmayı da Kur’an okumayı da bilmiyordum, yani dine uzak bir insandım. Sadece başörtüsü bana yakıştığı için ve özendiğim için kapandım. Çevremdeki kimse benden kapanmamı beklemiyordu, özellikle anne tarafımdaki herkes şok olmuştu. Dediğim gibi, annem de kapalı ama tam olarak tesettüre uygun giyinmiyor, dar pantolon vesaire giyiyor. O da aslında küçükken zorla kapatılmış, böyle büyümüş ve devam ediyor.
Bana gelirsek, dini olarak yaptığım çok az şey var. Namaz kılmıyorum, ailemde kimse kılmıyor. Arada Kur’an okuyorum. Düzenli olarak yaptığımız tek şey oruç tutmak oluyor. Babam ise sadece arada bir cuma namazına gidiyor, onun dışında bıraksanız her gece içki içmeye gider. Ben böyle bir ailedeyim ve kapalıyım. 1 yıldır düşünüyorum; kapalıyım ama bu durum Kur’an’a uygun değil, benim sadece örtüm var. Düşüncelerim, fikirlerim buna uymuyor ama takıyorum.
Açılmak istiyorum ama bunu aileme söylemeye çok çekiniyorum. 3 arkadaş birlikte kapanmıştık, şimdi o arkadaşlarımdan 1 tanesi açıldı ve hiç pişman değil. Ailem bu konuya karşı çıkmaz ama baba tarafım aşırı dindardır. Sadece bir tane kız kuzenim var, halamın kızı, o da kapalı ve halam aşırı dindar; zorla namaz kıldırıyor, sürekli laf söylüyor. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum, sadece özendiğim için taktım ama hakkıyla yapamıyorum. Yapmaya çalıştım, o zaman da kendimden nefret ettim hatta intihar etmek istedim. Ölümün tek çıkış olduğunu düşündüm. Önerilerinize açığım.
(Görsel: Moïse Kisling)
Comments (2)
Öncelikle açılma konusunda ailenden çekiniyor ve korkuyor olman tamamen normal. Ama sen kendi iradesi olan aklı başında bir bireysin. Pekala kendi kararlarını verebilirsin. Maalesef aileler çok nadir kendi evlatlarını tanıyıp onlara gerekli anlayışı gösterebiliyor. Birinin gelip seni kurtarmasını veya ailenin seni anlamasını bekleme derim. Eğer biz kendimizi anlatmazsak onlar bizi anlayamazlar. Vurup kırsalar, baskı yapsalar bile kendimizi anlatmalıyız. Israrla ve tekrar tekrar. Keşke tepki vermeyecekler ve her şey yolunda gidecek diyebilseydim. Ama önemli olan onların ne dediği değil senin nasıl karşıladığın. Sen, henüz bilmesen bile onların yapacakları baskıdan daha güçlüsün. Üstelik henüz bu genç yaşında kendi özgürlüğün adına savaşmak için bir fırsatın var. Özgürlük, başkalarının sana belirlediği çerçevede olmaz. Bu gün başını kapaman için yapılan baskı yarın başka mevzularda da yankı bulacaktır. Çektiğin bu acı sadece senin bunu kabullenmediğini, hayattan başka beklentilerin olduğunu gösterir. Bu hayat sadece ve sadece sana ait. Neden ondan neden vaz geçesin ki? Yaşanacak güzel ve uzun yılların var. İnan bana eğer pes etmez ve savaşmaya devam edersen bu süreçten daha güçlü ve kendinden daha emin bir şekilde çıkacaksın. Çevrenin ne dediğini de kafana fazla takma. Onlar senin doğru yapıp yapmadığını gözetmiyorlar. En doğru ve iyi inan olsan bile saçma sapan yorumları olacak. Senin hayatının başrolü onlar değil, sensin. Kalpleri seninle bir olan onlarca insan olduğunu unutma. Ne olursa olsun burada seni destekliyor olacağız. Bu hayatı birlikte ve en güzel şekliyle yaşayacağız.
Ailenin senin örtünmeni istemesi veya örtüyü bırakmamanı istemesi senin ve onların çevredeki imajının zedeleneceği zannından kaynaklandığını düşünüyorum. Çokta dindar olmayan ailen hatta bu duruma bakılırsa hiç, çünkü farzlardan toplasan 1-2 tanesini yerine getiren ailenin senden böyle bir şey istemesi oldukça tuhaf. İstediğini yap. Kendi yolunda bir adım at. Başta zor olacak. Kavga gürültü kıyamet olabilir. Senin bu durumda soğukkanlılığını koruman süreci atlatmandaki en önemli adım. Kendine inan ve daha fazla vakit kaybetmeden istediğini yap. Bunu ister alıştıra alıştıra yap veya pat diye birden. Aileni sen daha iyi tanırsın bu durumda atacağın adımları dikkatli seç.
İsteklerini belirtmekten çekinme, onlar seni mutlaka bastırmaya çalışacaktır. Seni üzen ve bir şeylere zorlayan akrabalarınla ilişkini soğutabilirsin. Onlar kendi zanlarınca senin iyiliğini düşünüyorlar ama bu hayat onların değil. Bırak kendileri kendi kızlarına istediklerini yaptırsın. Güç sende buna inan ve adımlarından emin ol. Senin ne kadar kararlı olduğunu görünce inatlarını kıracaklar merak etme. Sabır.
İntihar konusunu asla ve asla düşünme. Bu hayat yaşanmaya değer. Çok güzel şeyler deneyimleyeceksin daha. Sadece istemen, inanman ve harekete geçmen lazım. Sağlıkla kal.