Merhaba, uzun zamandır burada yazılanları okuyorum. Şu sıralar her şey o kadar üst üste geliyor gibi hissediyorum ki kendimi ifade etme isteğimi bir türlü baskılayamaz oldum. Benim kapanma hikayem 5. sınıfa geçtiğimde gerçekleşti. Okulum İmam Hatip olduğu için kapanmayı pek garipsememiştim. Fakat nedenini bilmediğim bir şekilde başörtüsü ile okula gitmekten veya ailecek gittiğimiz parklarda kuzenlerimle oynamaktan, bisiklet sürmekten utanç duyuyordum. Daha doğrusu sürmeye çalışmaktan… Sırf bu yüzden bisiklet sürmeyi bile bilmemek içimde büyük bir ukde bırakıyor. Her neyse, bunlar o zamanlar dert edindiğim şeyler olsa bile maalesef ailemin daha sonra yaşattıklarının yanında esamesi okunmuyor.
7. sınıfa geçtiğimde gerçekleşti bütün hayatımın altüst olması… Henüz 13-14 yaşlarında bir çocuktum ve annem bana zorla ferace giydirmeye çalıştı. Eğer giymezsem seneye okula gidemeyeceğimi söyledi ama ben böyle bir şeyi yapamayacağını düşündüğüm için kabul etmedim ve senenin sonuna kadar bunun tartışmasını yaptık. İlkokuldayken annemin ayarladığı din dersinde yıllardır beraber olduğum kızların neredeyse hepsi ferace giymişti ve okullarını da bırakmışlardı. Annem de durur mu; beni de onların arasına katmak için her şeyi yapmaya başladı ve sonunda başardı. 7. sınıfın son günü karnemi aldığımda annemler okulun kapısındaydı, anneannemlere gideceğimizi söylemişlerdi ve o yüzden beni almaya gelmişlerdi. Daha doğrusu, gidene kadar bütün bildiğim buydu.
Anneannemlere gittik, kuzenlerim de oradaydı, karnelerimizi gösteriyorduk. Derken annem bir anda artık okula gitmeyeceğimi, oturduğumuz yerdeki benim gibi kızların anneleriyle bizim için ayarladıkları bir yerde hafta içi din dersleri göreceğimi söyledi. O an bütün dünyam başıma yıkılmış gibi hissettim, eve gidene kadar hiçbir şey yapmadan bir köşede sessizce oturdum. Eve döndüğümüzde de sadece yatağıma girip sabaha kadar ağlayabildim. Şu an 17 yaşımdayım, o günden beri etrafımda bulunan herkese yalan söylüyorum. Beraber büyüdüğüm kızlara, aileme, etrafımda bulunan herkese. Çünkü ben onlar gibi değilim, hiçbir zaman olmadım, olmak istemedim.
Bir gün her şey katlanılamaz geldiğinde anneme dersleri bırakmak istediğimi söyledim, bunu elbette işin dinsel boyutunu karıştırmadan yaptım. Karşılığında aldığım cevap, açık lise sınavlarına girmeme izin vermeyeceğini söylemesi oldu. Bu yılın sonunda mezun olacağım ve sürekli şehir dışında bir üniversiteye gideceğimi söylüyorum. Eğer bunu yaparsam maddi olarak hiçbir şekilde destek vermeyeceğini söylüyor fakat bu şehirde kalırsam da okuyamayacağımın farkındayım. Beni de içine soktuğu çevre o kadar berbat ki üniversite okumak istediğimi bilseler daha şimdiden anneme sözde nasihatlerini vermeye başlarlar. Açıkçası ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yok. Sürekli ders çalışıyorum. Liseyi açıktan okuduğum için zaten gerideyim; kazanır mıyım, bilmiyorum ve 1 sene daha bunlara tahammül edecek psikolojimin olduğundan emin değilim.
Tek istediğim bir üniversite kazanmak ve buradan çekip gitmek. Başımda eşarp varmış yokmuş; inanır mısınız, hiç umurumda değil. Artık ben normal bir insan gibi yaşamak istiyorum; arkadaşlarım olsun, okuyayım, kaybettiğim bunca yılımın üzerine daha fazlası gelmesin istiyorum ama hiçbir zaman manevi bir destek alamadığım ailemden maddi destek alamayacağımı da bilerek nasıl okuyabilirim, hiçbir fikrim yok. Umarım bunları atlatabilirim, umarım hepimiz yaşadıklarımızı atlatır ve mutlu oluruz. Sevgiyle kalın.
(Görsel: Milton Avery)
“Hiçbir zaman manevi bir destek alamadığım ailemden maddi destek de alamayacağımı bilerek nasıl okuyabilirim?” için 5 yanıt
Kız kardeşim bende açık lise mezunuyum tabi senden farkım önceden Anadolu lisesinde olmuş olmam AÇIK lisede okudum başarabilir miyim? başaramaz mıyım? Diye düşünmek yerine ben başarıcağım elimden gelenin hepsini yapıcağım çünkü bu bana dayatılan hayatı yaşamak istemiyorum şeklinde motive etmelisin şuanda AÇIK lise sınavları online ve açık lisede de ortalama kasmak zor olmuyor o açıdan yks sınavına yararı olucaktı obp nin sonrasında ise yolu geçesiye kadar ayıya dayı demek gerekiyor biliyorum ki çok yoruldun bıkkınsın ama bu 1 yıl senin için umutların hayallerin yeni bir hayat için çok önemli elinden geldiğince çalışmalısın manevi destek vermeyen ailenin maddi destek vermemesi konusunda ise kyk bursu veya kredisi var kyk yurdu var bunun dışında başka başka burslar var eğer hiçbiri olmazsa hem çalışıp hem okuyabilirsin şuda var ki sen kız evlatsın ve senin güzel bir yer kazandığını okuma hevesini görürlerse destekleyedebilirler onları okumuş düzgün birinin ikna etmesi konuşması da gerekebilir yani sana dersler ve tercih konusunda yardımcı olabilirim konuşmak istersen benimle instegram 29tavananna
Dostlarım yalnızca yök atlas verilerine bakın Türkiyenin önde gelen üniversitelerini kazanan bir çok aöl mezunu var eğer gerçekten insan çabalarsa başarıyor ne obp nede lise önemli değil, herşey yks netlerinize bağlı mesela geçen yıl 62 obp ile tıp kazanan bir arkadaş vardı mesela benimde obp 55 ama tıp istiyorum bir kez bile kendime inanmayı bırakmadım sizde bırakmayın
ki yalnızca tıp değil aynı zamanda biyomedical mühendis olup insanlar için tıbbi cihazlar üretmek onlara protez yapmak istiyorum çevrem bu konuda beni tiye aldı bir aöl mezunu asla tıp veya benzeri bölümler kazanamazmış ama pes etmedim onlara en iyi cevabı sınav sonuçlarımla vericem sizde öyle yapın
Çok sinir bozucu yazıdıklarını okurken, insanda ekrana bardak fırlatma hissiyatı geliyor sakın eğitimine karışmalarına izin verme sayısal bölümler hayat kurtarır bilimsel tabanlı bir bölüm oku o çevreden bir an önce kurtulman diliyorum
Bak güzelim eğer okumak istiyorsan sadece tıp kazanayım diye düşünme ataması olan birçok iş var aklıma gelen örnek 2 yıllık hemşirelik sadece tyt ile giriyorsun kpsside düşük ya da kpss ye girip liseden direk işe girebilirsin devlette. Sandığımız gibi sadece tıp kazanım diş hekimi olum iş bulurum değil bir çok yol var maddi olarak da üni okursan kyk kredisi var kyk yurdu var hiç olmadı bi işe girersin asgsri ücretle belki part time gündüz max 5 e kadar okul olur sonra geceye kadar çalışırsın öyle çok tandığım var eve çıkarsın o şekil biraz zorlar ama ne kolay ki bu hayatta asla pes etme hep bi çözüm ara her şeyin bir çözümü vardır yolun açık olsun, seviliyorsun.