Merhaba. Benim hikayem çok küçük yaşlarda başladı. Benim babam imam. Ben hiçbir zaman, hayatımda bir kere bile askılı ve şort giymedim. Küçüktüm, bikini giymek istedim ama giyemedim. Sebebi ise alışırmışım, daha sonra da açık giyinmek istermişim… Yaşıtlarım denize mayo ile giderken ben haşema ile gittim. Bir gün 7-8 yaşlarındayken bir etek giydim, altında da çorap vardı. Annem korkuttu beni, “Baban görürse kızmasın” diye. Kızacak diye annemin arkasına saklandım. Daha küçük bir çocuktum. İlkokuldaydım, okulda bir arkadaşım şort giymişti; “Ben de istiyorum” dedim, annem izin vermedi.
Ailem açık bir kadın görünce ayıplar. Geçenlerde bir düğüne gittik, “Gelin tarafı çok açık, nasıl kabul etti damat, düğünden sonra kapanacak mı acaba?” dediler. Açılan bir kadın varmış, ona da “Böyle hiçbir güzelliği kalmıyor, yazık” dediler. Dayımın evlenmek istediği kadın açık diye “Yakışmaz bu aileye” denildi. Atatürk’ü sevmezler. Seviyorum diye bana garip bakarlar.
10 yaşımdaydım. Kapanmak istediğimi düşünmüştüm ama bu aslında zorunlu olduğum içindi. Bir arkadaşım ben küçükken bana “Sen ileride kapanacak mısın?” demişti. Ben de “Evet ama ailem ölünce açılacağım” demiştim. Aslında kapanmak istemiyormuşum. Özenmişim, zorunda bırakılmışım. Ortaokul için İmam Hatip’e gittim. Kapalıydım. Mutluydum fakat yaşıtlarımı, giydikleri o güzel şeyleri görene kadar mutluydum.
Şu an 16 yaşındayım. 10. sınıfa geçtim. Yine İmam Hatip’e gönderdiler. Aslında istemediğimi söylemiştim ama onlarla çok kutuplaşmak istemedim. Bu yaz dinimi çok sorguladım. Gerek erkek ve kadının rolleri gerek diğer şeyler asla benim kafa yapıma uygun değildi. İslam bana göre bir din değildi. Daha doğrusu, tanrıyı sorgulamaya başladım. Şu an Müslüman değilim ama hâlen kapalıyım. Aileme asla söylemem, daha bugün annem “Kız dediğin evde oturur, kimse hayatının kararlarını kendi alamaz” dedi. Zaten babam imam olduğu için bir köyde yaşıyoruz. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sadece keşke başka ailede doğsaydım, diyorum. Üniversitede özgür olmayı, istediğim gibi giyinmeyi ve yaşamayı diliyorum. Yoksa daha fazla dayanamayacağım.
Ayrıca şunları da eklemeliyim. Benden 3 yaş küçük kardeşim de kapandı. Çok direndim ama yapamadım. Onu vazgeçiremedim. Kendisi istedi, aynı benim gibi. Umarım sonu benim gibi olmaz. Bunun yanında Müslüman olmadığımı da söylemiştim, ayrıca bu yaz cinsel kimliğimi de sorguladım. Ben kadınlardan hatta diğer tüm kimliklerden hoşlanıyordum. Panseksüel olduğumu keşfettim. Ben Müslüman olmayan, panseksüel fakat buna rağmen başörtülü ve din baskısıyla yaşayan bir kadınım.
(Görsel: Jonathan Gardner)
“Ben Müslüman olmayan, panseksüel fakat buna rağmen başörtülü ve din baskısıyla yaşayan bir kadınım.” için bir yanıt
Kız kardeşim Yazdığın yazıda kendimi buldum çünkü bende din baskısıyla başörtülü olan Müslüman olmayan panseksüel biriyim hepimiz hayatımızın dizginlerini elbet birgün elimize alıcağız ve o anın değerini çok iyi biliceğin o dizginleri kimselere vermeyip çok mutlu olucağız inandığımız gibi yaşıcağız inanıyorum o günlere