Merhaba, arkadaşlar bir şeyler anlatmış, ben de anlatmak istiyorum. Şu an 20 yaşındayım. Bu yaşıma hep baskıyla ve sıkıntıyla geldim. Lisede ailem beni zorla kapattı, erkek arkadaşlarım var diye hep namusumdan vurdular beni, annemin ve babamın iğrenç hakaretlerine maruz kaldım. Hep yapmadığım şeyleri yaptı diye gösterdiler. Lisedeyken sigara kullanmıyordum mesela ama ailem hep “Bu kız sigara kullanıyor, alkol de kullanıyordur kesin” dediler.
Neyse, zar zor liseyi bitirdim, psikolojik sıkıntılarımdan dolayı 3 tane lise değiştirmek zorunda kaldım. İlk kazandığım lise, bölümü çocuk gelişimi olan bir liseydi. Ailem benimle birlikte geldi, kendileri o şehirden dönmek zorunda kalınca beni o okulda yatılı bile bırakmadılar. Sonrasında, civar köydeki bir liseye girdim, orada da kimseyle anlaşamadım. Aile sıkıntılarımı bilen kişiler, sıkıntılarımdan vurdu beni. Dayanamadım, yine lise değiştirmek zorunda kaldım. En son 12. sınıfta liseyi bıraktım. Aile baskıları yüzünden hayattan tamamen umudumu kestim.
YKS’ye çok az zaman kala öğretmenim evimize geldi, benimle konuştu, ikna etti. Okula devam ettim, sırf o baskılardan kurtulabilmek için… Üniversite sınavına son 1 ay kala çalıştım, kazandım ve bir bölüme zor da olsa yerleştim. Ailem beni kavga dövüşle okula gönderdi. Artık ufkum biraz daha açılmaya başlamıştı, hayatın çoğu gerçeğini o küçük yaşıma rağmen görmeye başlamıştım.
Bir çocukla tanıştım, onu sevdim, çok sevdim. Evlilik yolunda ilerlemeyi düşündüm, 2 yıllık bir ilişkimiz oldu. Sonra o çocuk beni dövdü, hakaretler etti ve aklımı aşkımdan baskın tutarak onu terk ettim. O da terk edilmenin hırsı ile babamı aradı, hakkımda ileri geri konuştu, olmayan şeyleri söyledi. Babamı bana karşı kullandı çünkü onun ne kadar baskıcı bir insan olduğunu biliyordu. Eski sevgilim yüzünden babam benim üniversite hayatımı bitirdi. Yurtta kalıyordum, şu an yurttan kaydımı sildiler. Babam uzatmama bile izin vermedi. Yapmış olduğum yanlış bir insan seçimi ve babamın baskısı, okul hayatıma kötü bir şekilde son oldu.
Şu an evdeyim, farklı bir okula geçiş yapmaya uğraşıyorum. Okul için evden kaçmayı ve okumayı düşünüyorum çünkü ben gerçekten okumak istiyorum. 20 yaşında evlenmek istemiyorum.
Daha 2 gün önce babamdan öldüresiye dayak yedim. Hakaret, küfür ve aklınıza ne gelirse duydum. Şimdi anneannemin evinde tek başıma kalıyorum. Bu mesajımı görüp paylaşırsanız, bana tavsiyede bulunursanız çok sevinirim.
Sizce eğitim hayatım için ailemi silip gitmeli miyim? Bu baskılardan kurtulmalı mıyım ya da bu evde sonsuza kadar kalıp bu şekilde ezilmeli miyim? Lütfen bana yardımcı olun. Düşünün ki telefonu bile zor kullanıyorum, kafasına esince telefonumu elimden alıyor, sosyal medya kullanmama izin vermiyor babam. Şu an size bile sahte bir hesaptan yazıyorum. Çok çaresizim, bazen gücüm tükeniyor, bazen şahlanıp gidesim geliyor artık. Gerçekten buraya yazacak çok şeyim var, babam benim kız olmadığımı bile iddia ediyor. Babama “İstediğin hastaneye götür, test yaptır” demek zorunda kaldım, bunları bana yapan öz babam…
Annem ve babam sürekli kendilerinin mutluluğunu kıskandığımı söylüyor, onlar kavga edince de mutlu olduğumu söylüyorlar. Hayat bu muydu gerçekten? Namus gerçekten iki bacağın arasında mı ya da kafama örttüğüm o bez parçası mıydı beni namuslu kılan? Bir erkek sadece kadına mı güç yetirebiliyor gerçekten?
(Görsel: Bridget Mary Henry)
Comments (6)
Ah canım benim çok üzüldüm gerçekten okurken. O evden bir şekilde çıkmalısın bence, okula döner burs kovalarsın kendin de çalışırsın.Kendine güvenmelisin sadece ne kadar daha böyle gidebilir ki ? Hayatta gerçekten ne yapmak istediğini kendine sor, mutlaka çok zor olacaktır ama değmez mi ?
Öncelikle merhaba güzel insan çok zor zamanlardan geçiyorsun ki okurken benim de canım yandı bunları hep birlikte atlatıcağız bazı yaşadıklarımız fazlasıyla ortak zorla kapatışmadan ailenin bizim kavgamızdan zevk alıyorsuna kadar baştan başlamak istiyorum zorla kapatılmışsın bunu üniye gittiğinde açılarak çözebilirsin ancak orada seni göremezler ve ya onlardan uzak olunca bunca hengabenin arasında onlara açılmak istiyorum demen akıl almaz olur sonrasında ise eski sevgiline geliyorum 2 yıldır hayatında olan insanı nasıl olur da tanıyamazsın seni dövmüş bu normal birşey değil kim oluyorda sana el kaldırıyor ne yaparsan yap hiçbirşey sana vurmasına neden olamaz burada erkek arkadaşını çevrendeki insanları iyi seçmelisin yani akıllı bir kızsın niye öyle bir insanla birlikte oluyorsun insan az çok tanır hareketlerinden babanı aramış demekki babanın numarası onda var ki bunun riskli olabileceğini düşünmelisin ailen erkek arkadaşını tanıyor bile olsa numarasını ona vermen bilmiyorum bu devirde kimseye güvenmemek gerek benim 4 yıllık ilişkim var babamın numarası sevgilimde yok yani anne olabilirde baba çok farklı ki senin ailevi durumlarında belli birde hakkında ileri geri konuşmuş akıl alır gibi değil yaptığı tam bir şerefsizlik sana her tür yoldan zarar vermiş hem döverek hemde ailene karşıda dövdürtüp hayatını zehre çevirerek Allah rızası için bundan sonra hayatına soktuğun kişilere dikkat et şimdi ise okulun ile tehdit ediliyorsun yurttan kaydını sildirmişler ve okutmuyorlar sen ise okumak istiyor ve ne yapıcağını bilmiyorsun inanılmaz bir handikap Allah yardımcın olsun şuanda anneannende kalıyorsun ama elinde sonunda evinde kalıcan ve okumayıp evlendiriceklerdir evde kalırsan sen ise bunu istemiyorsun elinde aileni bırakıp gidip okumak var tek başına herşeyi sırtlanmak şöyle bir rehber hocasına hastanedeki bir psikoloğa yada polise gidebilirsin durumlarını anlatmak için onlar belki bir çıkış kapısı sunabilir evden çıkamıyorsanda elinden geldiğince sosyal mecralardan sesini duyurki sana burs imkanı tanıyıp yardımcı olabilecekler vardır aileni bırakıp gitsene orada maddi zorluklar var aklıma bu takılıyor sonrasında işsizlik vs var bunlar çok karmaşık şeyler çıkması çok zor şunu yap vs diyemem ama ailenin nabzınıda ölç biraz onların istediği gibi davran ve okumaya çalışman en iyisi olucak gibi ki şuanda virüs var zaten üniversiteler KAPALI uzaktan halledersin bir süre sonrasında ailenin nabzına göre ayarlarsın oradaki geleceğini vs düşünerekte heryerde burs başvurusu yap burs bul kyk olabilir bu yalnız yürümeyeceksin platformunda gelebilecek olabilir birçok yer yani tek tavsiyem evden biraz uzaklaşıp okuman olur ve okuduktan sonrasınıda unutmaman bittikten sonra o eve dönme ihtimali bunun dışında koca tarzı şeyler düşünme lütfen olabiliyor fakat en kötü aile bile elden iyidir malesefki bu böyle sosyal medya kullanamıyor elinden telefonu alıyorlarmış elinden telefonu aldıklarında sosyal medyanı görmeleri muhtemel ki durumlar bukadar kötüyken birde o sorun çıkmasın bence sosyal medya kullanmadan bir süre dayanabilirim fakelerle vs işini görürsün sosyal medya kullanmana izin vermemeleride normal okadar olaydan vs sonra babanın kız olmadığını iddea etmesi komik ve bir okadar da acı ne diceğimi bilemiyorum babanın bu tavrına arkadaşlarına yakınındakilere sorununu fazla açık verme sınıftakiler ailevi meselelerimi biliyor demiştin bu konuda bilmemeleri seninde AÇIK vermemen en iyisi ailenin mutluluğumuzu kıskanıyorsun tavrına diceğimi yok gerçekten istemeyerek mi yaptılar seni anlamak güç bu konuyu psikologlar daha iyi tabi benim diceklerim bunlar umarım sana moral ve bir fikir yardım olabilmişimdir bana 29tavananna Twitter İnstegram Ekşi sözlük hesaplarından ulaşabilirsin bu günleri atlatıcağına eminim
Merhaba, iki yıllık sevgilini nasıl tanıyamamışsından sonrasını okumadım, tamamen mağdur suçlayıcı odak kaydırıcı eril bir tutum bu çünkü. Kadınlar 30 yıllık kocaları tarafından öldürülüyor bilmiyorum farkında mısınız, bilmiyorsanız da anıtsayaç sitesinden bakabilirsiniz. Bari burada mağdurları ‘neden öyle yaptın’ tarzında sorguya çekmeyin. Şiddet gören birine söylediğiniz ilk şey iki yıllık sevgilini tanıyamadın mı demek gerçekten mağdur suçlayıcılık. Çünkü yine farkında mısınız bilmiyorum ama bugün ‘iki yıllık sevgilini tanıyamadın mı’ derseniz yarın çıkar derler ki ‘o saatte orada ne işin varmış’. Sonuç olarak mağdura hesap sormayın.
Bu arada devamını okudum gerçekten akıl vericem diye iyice saçmalamışsınız. Herkes aynı koşulda yetişmiyor, aile baskısının insanları nerelere sürükleyeceğinden bihabersiniz. Yorumunuz çok hadsizce.
Okumak istemeni anlıyorum ama artık durumlar o kötüleşti ki okumak için ödeyeceğim bedeller fazla gelir. Okusan bile iş bulman çok zor. İş verenler (onları niye bu kadar ilgilendiriyorsa artık) özel hayatın ile çok ilgileniyorlar. Mesela kapanıp açılmış kadınlara daha fazla mobbing yapılıyor. Ayrıca iş bulabilsen bile yine mezun olduktan sonra zaman ihtiyacın var. Bu da en az 2 ay(yine iyimser davrandım) demek. Aileden destek almayan bir insan 2 ay gurbette dayanamaz. Bunları seni üzmek için söylemiyorum. Gerçekleri söylemeliyim ki hayal kırıklığı yaşama. Okul çözüm değil arkadaşlar. Okul kurtuluş değil artık. Bir şekilde para biriktirip yeni bir hayata başlamak gerekiyor ama bu da ülke standartlarında çok zor. Ne yapmalıyım sorusunun cevabını ben de bilmiyorum ve bilmeyi de çok istiyorum. Benim de bir an önce bu evden gitmem gerek. Ama şunu bilin okul bir kurtuluş değil. Sadece şansınız varsa size zaman kazandırır. Okul seçeneğini unutun artık. Başka bir yol bulmak gerek.
Yardım ister misin yada fikir veya rehber falan okula dönmen lazım onları bırakabilecek isen tabi Yardım etmeye çalışacağım instagram hesabım Ummu3037 bana yazabilirsin mesajında yazının başlığını belirtirsen iyi olur kim olduğunu hatırlamam için
Merhaba güzel insan… Özgürlük tarihte hiç bir zaman hediye olarak sunulmamıştır. Dişle, tırnakla kazanılmıştır.
Ailen suç işliyor ve cezai yaptırımı var. Savcılığa başvur şikayette bulun. Dava aç. KADES uygulamasını indir darp edildiğin anda polis çağır. Kadın derneklerine başvur. Gerekirse sığınma evinde kal. Sana yardımcı olabilecek bir sürü insan var.
Ne olur merhamet etme. Ne olur “o da benim babam, rezil olmayalım, mahkemelere düşmeyelim” gibi düşüncelere kapılma. Onlar sana merhamet etmiyor, onlar düzelmeyecek.
Çünkü çok büyük bir ihtimalle annen ve baban da kendi ailelerinden şiddet görmüş ve psikolojileri bozulmuş insanlar. Profesyonel yardım almaları gerekiyor. Psikiyatra gitmeye ikna edebilir misin? Hatta sen gitmek istesen, izin alabilecek misin?
Şiddete katlanmak zorunda değilsin. Kol kırılıp yen içinde kalmasın, çığlık at. Çığlık at ki bir yıldız daha sönüp gitmesin.
Güzel haberlerini almak dileğiyle.