Merhaba, 14 yaşındayım. Dinine çok bağlı bir anne tarafından büyütüldüm fakat 14 yaşına geldiğimde bir şeyler değişti. Küçüklüğümden beri İslam diniyle alakalı birçok mucizeyi dinledim, dinlemeyi de her zaman sevmiştim. Fakat büyüdükçe İslam’daki kadın-erkek eşitsizliği dikkatimi çekmeye başladı. Bunu annemlerle paylaştığım her an annemin gözündeki korkuyu görüyordum ve ben de bir müddet sonra konuşmamaya başladım. Öyle çok dışarı çıkabilen birisi değilim, ailem Türkiye standartlarında baskıcı bir ailedir. Bu duruma alıştım fakat din üzerinden maruz kaldığım ve genel olarak gördüğüm baskıya karşı çıkmazsam bu hep böyle devam edecek gibi hissediyorum. Din konusunda çok büyük çelişkilerim var. 14 yaşındayım fakat özgür bir insan değilim. Bu belki yaşım açısından sorun olarak gözükmeyebilir ama biliyorum ki ben büyüdükçe onların baskısı azalmayacak; ya ben onlara karşı çıkacağım ya da kabulleneceğim. Sadece ablamla birbirimizi destekliyoruz. O 21 yaşında ama akşam 11’den sonra eve gelemiyor. Kız olduğumuz için ayrıma uğruyoruz ve ben özgürlüğüm için korkuyorum. 14 yaşında bunları düşünmekten yoruldum. Umarım aileme karşı çıkma cesaretini gösterip özgürlüğümü ellerinden alırım. Okuduysanız teşekkür ederim, vakit ayırdıysanız minnettarım çünkü ben bunları ağlayarak yazıyorum ve çok yoruldum. Özgürlüğümüzü elde edebileceğimiz her umut için savaşalım!

(Görsel: Felice Casorati)