Bu yazıyı danışmak için çaresizlik ile yazıyorum. Ben üniversiteye yeni geçmiş 18 yaşında biriyim. Ailem, özellikle annem çok dindardır. Babam ise aşırı sert ve egolu, tanrı kompleksli bir adamdır. 4 kız kardeşiz, ben 3. çocuğum. Bir erkek arkadaşım var. 1 seneyi doldurmak üzereyiz ve o, hayatta en çok anlaştığım insan; hatta sevgiliden ziyade en yakın arkadaşım. Sorun şu ki ben 2,5 senedir agnostik bir insanım. Başörtüsünü dahi senelerce süründükten sonra birkaç ay önce yalvar yakar çıkarabildim. Ailemle düşüncelerimiz o kadar farklı ki… Tek dertleri kadının namusu. Erkek konusunda o kadar tutucular ki erkeklerle konuşmayayım diye ancak üniversiteye geçince telefon alabildim. Kadın cinselliğini sonuna kadar yok edip bastırmaya çalışıyorlar, Türkiye’nin yarısı gibi.

Ben ise küçüklükten beri bu konuya çok ilgiliydim çünkü insanım ve yargılarım, korkularım yok. Bunun en insanî şey olduğunun ve sadece erkeklerde olmadığının farkındayım. Açıkça seviyorum. Sevdiğim insana dokunmak, sarılmak ve daha ilerisi benim sakınmadığım şeyler. Kaza eseri buna şahit olan annem ise konuyu öyle duruma getirdi ki şu an kendi isteğimle evden dışarı bakkala bile çıkamıyorum. Erkek arkadaşımın ailesiyle tanışmasını istedim, buna da uzak bakıyor; halbuki onlar da kendisi gibi çarşaflı, dindar insanlar. Ablam benim yaşımda evliydi ve cinselliğini yaşıyordu. Yani sorun yaşımda da değil; nikahta, evlilikte, Allah’tan izin almakta… Olay babamın kulağına gitmedi, o her şeyden habersiz, bilmiyor. Bilseydi şu an kemiklerim kırık olacağından muhtemelen bu yazıyı yazamazdım. Ben ailemi seviyorum, eğitim konusunda beni çok destekliyorlar. Ancak uçurum kadar büyük fikir ayrılıklarımız var ve bu hayatımı yönlendiriyor.

Uzun zamandır doğru düzgün evden dışarı çıkamıyorum ve birilerinin buna el atması gerekiyor. Kiminle konuşsam, derdimi kime anlatsam bilmiyorum. Bir insan başka bir insan üzerinde hakimiyet kuramaz, bu yasalara aykırı, onu özgürlüğünden men edemez. Evden tek çıkış yolum ise evlenmek ve okuduğum için ona da müsaade etmiyorlar. Zaten ben de sırf özgürlük için şu yaşımda evlilik gibi bir sorumluluğun altına girmek istemem, o olgunlukta değilim. Ciddi manada para kazanıp kendi evime çıkarsam da beni asla rahat bırakmayacaklar. Biz kızların istediklerimizi yapmamız neden bu kadar zor?

(Görsel: Madhvi Parekh)