Ben, 5. sınıfta İmam Hatip ortaokuluna yazdırıldığında artık başı açık dışarı çıkması doğru olmayacağı söylendiği için babası tarafından zorla başı kapatılmış ve şu an 19 yaşında olan bir kızım. İlk zamanlarda ne kadar zorlandığımı ve istemediğimi belirttiğim halde bana bu zorla dayatıldı. Okula giderken başım açık mı diye kontrol edilmeye, psikolojik şiddete, karşı çıktığım zaman bu sefer daha sert uyarılara maruz kaldım. Bastırıldım. Zaman geçti ve ben onunla ‘yaşamaya’ başladım. Ama bir zaman sonra bu istek bende yeniden yeşermeye başladı çünkü çok küçük yaşta kapatıldım ve yaşıtlarımın yaptığı birçok şeyi yaşamadan büyüdüm. Babam o kadar geri kafalı bir insan ki bana “Eğer ‘Ben laik bir insanım’ dersen dinden çıkarsın” diye kızmış bir adam…

Ben 19 yaşıma geldim ve hâlâ içimde bunun mücadelesini veriyorum. Eğer bu konuyu açarsam neler olabileceğini kafamda tartmaya çalışıyorum. Etrafımda bana bu konuda yardım edebilecek ya da yol gösterecek kimse yok. Ben artık mental açıdan çok yoruldum. Ben artık kendimi özgür hissetmek istiyorum. Tek istediğim bu.

(Görsel: Paula Modersohn Becker)