Merhaba. Sizden başka akıl danışacağım kimsem yok. Instagram üzerinden yazılarınıza denk geldim ve size yazmaya karar verdim.
Yaklaşık 8 senedir kapalıyım. 31 yaşındayım. Evliyim, 2 çocuğum var. Evlendikten sonra şehir değişikliği yaptım ve bence hayatımın en anlamsız davranışını yapıp, ortamda çok tesettürlü var diyerek kendimi yabancı hissettim ve kapandım. İlk seneler hiç zorluk çekmedim, alıştım o sürece. Ama olgunlaştıktan sonra mı diyeyim; bu ben değilmişim, diyorum. Dışarı çıkmak, kendime yakıştırmadığım bir kıyafet giymek azap gibi geliyor bana. Kendi ailem muhafazakâr insanlar değiller, sadece bununla ilgili “Keşke zamanında tesettüre girmeseydin” dediler. Eşimin ailesi ise muhafazakardan öte bağnaz. Asla kafa yapılarımız uymuyor.
Benim için öncelik eşim. Bu isteğimi bu yaz dile getirdim. Çünkü özellikle yazın dışarı çıkmak, eşarp veya şal takmak bana işkence oluyor. Gidesim gelmiyor, giyinesim gelmiyor. Velev ki çıktım diyelim, sıcaktan bayılacak gibi oluyorum. Eşim tipik Türk erkeği edasıyla “Hayır, ben istemiyorum açılmanı” dedi. “Kapanırken sizden icazet almadım, ama açılırken neden almak zorundayım?” diye çıkıştım. Yine de benim istediğim bu değil. Ben ister istemez eşimin de desteğini istiyorum arkamda…
Az önce sıcaklanmalarımdan bahsetmiştim ya… Doktora gittim, tiroid ve diğer genel testleri yaptırdım. Her şey normal. İnanın, bunun ilaçla çözülecek bir durum olduğunu bilsem halledeceğim. Ama değilmiş. Kafa yapım ve giyim tarzım inanılmaz uyumsuz. Ben hep insanların özgür iradesiyle hareket etmesinden yanayım.
Kısa kesmeye çalışıyorum sevgili arkadaşlar… 2022 yaz ayında yeniden şehir değiştireceğiz ve ben gittiğim şehre tesettürden çıkıp gitmek istiyorum. Çok kararsız ve çok endişeliyim. Arkamda destek yok. Eşim en son “Tayinimiz çıksın, bakarız” tarzı bir laf etti ama yüzde yüz güven vermedi bana. Sürekli aklımda bu var. Açılsam ve pişman olsam ne fark eder ki? “Tekrar kapanamazsın” diye vahiy mi inecek? İnsanoğlu deneye yanıla öğrenmiyor mu bazı şeyleri? Çok karışığım ama en önemlisi çok pişmanım. Kendim gibi kadınlarımıza ve kızlarımıza tek öğüt verebilirim. Asla kendinizden ödün vermeyin. Bir karar alacaksanız kendi istekleriniz doğrultusunda alın. Mahalle baskısı, aile, arkadaş, çevre… Bunlara bakmayın. Çünkü zaman değişiyor ve içinizdeki ruh bunu kabul etmeyince isyanlarınız başlıyor.
(Görsel: Amedeo Modigliani)
“Açılsam ve pişman olsam ne fark eder, “Tekrar kapanamazsın” diye vahiy mi inecek?” için 3 yanıt
Ben de 32 yaşındayım ve 2 kızım var. Evlenirken kapalıydım. Eclendikten 2 sene sonra açmak istedim. Belki de hep istiyordum ama ailemden çekiniyordum. Eşim geleneksel bir adam. 1,5 yıl bazen kavgayla bazen sakince bu konuyu konuştuk. Beni sevdiğini biyordum gelecek tepkilerden korkuyordu en çok. Onyn bile haberi olmadan ailemin yanında açtım başımı. Ailem kocası var diye bişey diyemedi, eşim de babasının yanında diye. İzin istemedim sadece yaptım. Bir süre tartışsak da olan oldu deyip fazla uzatmadı konuyu. Her aile farklıdır tabi. Umarım siz de başarırsınız buradan tanıştığım evli bir kadın da uzun süre sonra başörtüsünü çıkartmıştı.
Açılabildiniz mi
Ben eşim zoruyla kapanmıştım bekarken açıktım ama öyle çok açık değil normal eşim kıskan olunca çok baskı yaptı günlerce babamda öyle istiyorsa öyle yap dedi arkamda duran da olmadı ve 25 yaşındaydım bana saygı duyulmadı diye çok üzüldüm hiç dikkat etmiyordum balkonda kapı önünde hep açık 28 yaşında açılcapmı bana saygı uyulmadığı dedim eşime o da ailenden izin al dedi onlar kabul ermezki dedi gülerek anneme dedik ben gelinlere ne derim hakkımı helal etmem dedi ve öyle kaldı 36 yaşındayım ama fizik ve görünüş olarak küçük gösteririm inanın ne namaz ne oruç tutup kılıyorum eşimin başına kalkıyorum bana saygı duyulmadı baskıyla zorla şimdi açıl o zaman diyor yaş 36 saçıma düşmüş aklar keşke önce boyun eğ edeydim kapansaydımda kendi isteğimle ama 36 da saçmı açayım artık keşke öncesi dediğimi etseydim