Selam, ben de zorla kapatılmış bir kız olarak buraya bir iki bir şey yazmak istiyorum. Öncelikle baskılardan ve yapılan zorbalıklardan bahsedeceğim. Ben daha 11 yaşımda iken babası tarafından zorla kapatılmış bir kızım, şu an yaşım 15. Evet belki yaşım daha küçüktür diye okumak istemezsiniz, veyahut yazdığım şeylere hitaben “ergen velet” diyebilirsiniz, ama hayır.
11 yaşımda yeni bir okul yılından bir gün önce, babam beni tesettüre sokmak istiyordu ama ben istemiyordum.

“Hayır kapanmayacağım, kapanmak istemiyorum” gibi şeyleri babama söylediğimde her türlü şiddeti gördüm, gerek fiziksel, gerekse psikolojik. Evet, babama karşı şu an kin ve öfke doluyum. Beni daha 11 yaşımda iken zorla kapattırdığın için, kapanmak istemediğimi söylediğim zaman “Seni okula göndermem, okuyamazsın.” gibi sözler ile geleceğimle oynadığın için, kısacası hayatımı mahvettiğin için sana teşekkür ederim baba.

Evet, şimdi 15 yaşındayım ve aradan 4 yıl geçti. Şu an açılmak çok istiyorum, yaşıtlarıma da çok özeniyorum. Her gün gördüğüm şiddetler bir yana, bunu babama söylesem (açılmak istediğimi) daha da şiddet gösterecek ve cidden benim artık şiddetleri kaldıracak gücüm yok. Psikolojim bile bozuldu artık. Bazen bazı insanlara bakıp kendimden iğreniyorum. Bunlarla baş edemediğim için, babama engel olamadığım için, kendimden iğreniyorum.

Bilmiyorum, artık düşünmek de istemiyorum ve savaş verip mücadele edecek kadar takatim kalmadı. Ben sadece saçlarımın rüzgârda savruldugunu hissetmek istiyorum. Ben sadece kendi hayatımı kendim yönetmek istiyorum. Bu din anlayışı gerçekten babam gibi bazı zihniyetsizler için kalıplaşmış hale geldi artık. Ben zorla kapandım da ne oldu? Gerçekten dinden iyice soğutuyorlar. Hiçbir zaman açılamayacağım gerçeğini biliyorum ve kendimi bu şekilde avutuyorum. Zorla kapatılıp da açılan kızları tebrik ederim. 🙂 Ben yapamayacağım. İyi günler.