Merhaba, ben son birkaç yılını depresyon tedavisiyle geçiren 22 yaşında üniversite okuyan bir kızım. Bir gün karşıma sizin sayfanız çıktı. Serbest kürsü’de yazılanları ağlayarak okudum. Uzun zamandır kendim gibi hissetmiyorum. Psikoloğum ile bunun üzerine konuşmaya başladık ve halının altına süpürdüğüm her şey gün yüzüne çıkmaya başladı. Psikoloğum ile tesettürü konuşmaya başlamadan önce bu zamana kadar yaptığım çoğu şeyin benim tercihim olduğunu düşünürdüm. 7 yıldır tesettürlüyüm.
Tesettüre girdiğimde çevremdeki insanlar çok şaşırmıştı çünkü ben bir kalıba girmeyi kabul etmeyen, saçlarını çok seven ve ailesinin dayatmalarına karşı dimdik duran bir kızdım. Ailemin tesettürsüz bir insan oluşumdan duydukları rahatsızlık açıkça belli oluyordu. Bir gün arkadaşlarımla heveslenip kapanmaya karar verdik. İstediğim için kapanıyordum ve benim tercihim olduğu için mutluydum. Dönem dönem farklı sebeplerden depresyona girip tedavi gördüm. Artık aştığımı düşünürken hiçbir sebep yokken yeni bir depresyon sürecine girdim. Aylarca evimden çıkmadım. Dışarı da çıkamazdım çünkü kendimi tesettüre ait hissetmemeye başlamıştım. Sanki asıl kişiliğimi evde bırakıp maskelenip de dışarı çıkıyordum.
Durum böyle olunca terapistim ile tekrardan görüşmeye başladık. İlk konuştuğumuz konu tesettür oldu. Tesettüre girme kararımda nelerin etkili olduğunu düşünmemi istedi. Ben de bir sonraki seansımıza kadar düşündüm. İlk defa düşünmek bu kadar acı vermişti çünkü düşünmeye başlar başlamaz aklıma belli başlı anlar gelmişti. İlk şalımı aldığım zamanki düşüncemi hatırladım. Ailem beni artık çok sevecek mi? Evde hayatıma, kılık kıyafetime dair yapılan tartışmalar son bulacak mı? Artık onların istediği gibi biri olmuştum. Her şeyin yoluna girmesi gerekiyordu ama her şey yoluna girmedi.
Bu sefer de makyaj yaparken, pantolon giyerken suçluluk duymaya başlamıştım çünkü tesettürlü bir insan böyle görünmemeliydi. Başlangıçta heveslenerek kapandığımı söylemiştim. Bir süre sonra da araştırmaya başladım. Tesettüre dair yazılar okudum ve hevesten çıkıp gereklilik olmuştu benim için çünkü inandığım dinin Tanrı’sı böyle istiyordu. Yaratıcı istediği için de zor gelmiyordu son zamanlara kadar. Son zamanlarda (5-6 aydır) kendimi tesettüre ait hissetmemeye ve tesettürün mantığını sorgulamaya başladım.
Düşünmeye başladıkça dışarı çıkmak daha da zor hale geldi. Okula hiç gitmediğim zamanlar oluyor. Şimdilik ne yapacağımı bilmiyorum ama eğer gerçekten tesettürden çıkmaya karar verirsem ve insanlardan çekindiğim için bunu ertelemeye kalkarsam 16 yaşında ailesine karşı dimdik duran kızdan güç alacağım çünkü ben onu ve saçlarını hâlâ çok seviyorum.