Merhaba, ben Lily. Aslına bakarsanız ailem birbirini gerçekten çok seven insanlardan oluşuyor. Anne ve babam eğitimli insanlar. Sürekli birbirimizi ne kadar sevdiğimizi söyler, sarılırız vs. Pek çok baskıya maruz kalan genç kızın korkunç aileleri olduğunu biliyorum. Bu yüzden şikayet etmek beni biraz suçlu hissettiriyor. Ama evet, ben de baskı görüyorum. Dinî baskı. Kapanmamı istemiyorlar, ama her kıyafetime, her arkadaşıma karışıyorlar. Hayatımda hiç şort, mini etek, dekolte veya kısa elbise giymedim. Benim yaşadığım ülkede herkes istediği gibi giyiniyor. Kızlar yazın okula elbiselerle, şortlarla geliyor ama ben hava ne kadar sıcak olursa olsun kot pantolon giyiyorum (bol).

Etrafımdakiler okuldan sonra ve hafta sonları buluşup beraber eğleniyorlar, ama ben onlarla gidemiyorum. Sürekli ve sürekli giysilerime arkadaşlarıma karışıyorlar. Türk arkadaşlarım hariç hiçbir arkadaşımda kalmadım. 2 yıldan fazladır tanıştığım ve ailemin de tanıdığı arkadaşımda kalmama izin vermediler. “Git, ama biz seni akşam alalım.” dediler. Kız sadece annesi, 7 yaşındaki erkek ve 5 yaşındaki kız kardeşiyle yaşıyor. Ben artık gerçekten bunaldım. Bunu onlara söyleyince “Bizim bir dünya görüşümüz var, evde belli kurallar var ve herkes uymak zorunda. Yazıklar olsun, erkekler popona baksın mı istiyorsun?” gibi cevaplar alıyorum. Üniversiteye gitmenin hayalini kuruyorum. Daha uzağa gitmeme izin vermedikleri için 30 dk. uzaklıktaki bir üniversiteye gideceğim büyük ihtimalle. Umuyorum ki orada istediğim hayatı yaşayabilirim. Bunu çok istiyorum. Dışarıya ilk kez şortla, askılı bir üstle çıkmanın hayalini kuruyorum. Ailem çok dindar ve benim de öyle olmamı istiyorlar. Ama farkında değiller ki ben tam tersi bir insan oldum ve olmaya devam ediyorum ve devam edeceğim.