“Ben bir kocanın isteğiyle mi açılacaktım, asla!” mektubunu yazan kişiyim. Ben başardım. Bilmiyorum nasıl oldu. Başörtüden bunaldığım için her günkü gibi ağlıyordum. Bir anda annem geldi ve bana istediğin gibi çık, dedi biliyor musunuz? Çok tuhaftı. Ağlarken gülemedim bile. Onca şeyden sonra bir anda ne kararını döndürdü bilmiyorum ,ama şart koydu. Benim seçtiğim kitapları okuyacaksın, diz üstü tişört giymek yok diye. Onlar da bir gün geçer, inanıyorum. Ben başardım ya. Bugün saçlarım rüzgara değdi. Bir o tarafa bir bu tarafa savurdum. Çok güzeldi biliyor musunuz? Annem ile babamın gözleri durmadan bana kaydı, üzülmedim diyemem ama mutluydum ben. Ben gerçekten bugün rüzgarı hissettim… Şaka gibi.