Öncelikle merhaba. Şu anda bu yazıyı sadece 13 yaşımda olmama rağmen beni bu siteyi bulacak kadar zorlayan aileme ithafen yazıyorum. Ben de din konusunda aile baskısına çok maruz kalmış biriyim. Özellikle 9 yaşımdan beri bunu iyice kavradım. Annem din konularının çok konuşulduğu, bütün hayatlarını dine adadıkları bir ailede büyümüş. Babam da aynı şekilde… 2 dindar ve baskıcı ailenin çocuğu olmuşum. Şort, crop ve benzeri şeyleri en son 3 yaşımdayken denizde giydiğimi fotoğraflarla gördüm. 5 yaşından itibaren annem bana kavurucu sıcaklarda bile diz altı ve uzun kollu giydirmeye çalışıyordu. Ben o zamanlar bunu çok anlamıyordum fakat büyüyüp kendi irademi kazanınca bunu istemediğimi fark ettim. Ailem din konusunda çok katı. 13 yaşındayım ve 5 yaşından beri şort, crop, mini etek, elbise gibi şeyleri giyemiyorum. Sürekli tişört ve pantolon ile dışarı çıkıyorum. Annem yazları bile bana uzun kollu giydiriyor. İstemediğimi söyleyince “aklından bile geçirme öyle şeyleri giymeyi oranı buranı açma sokaktaki edepsiz kadınlar gibi” diyor. Ve bir kadının ya da erkeğin kendini hangi cinsiyette hissedip davrandığına çok önem veriyor. Mesela bir kadın kendini erkek gibi hissediyorsa ve saçını kısa kestirip daha çok maskülen hareket ediyorsa özellikle annem o kişi hakkında çok kötü şeyler söylüyor. Yani ben olsam ve biri bana öyle bir şey dese gerçekten ağlardım. Aynısı erkeklerin feminen hareket etmesi için de geçerli.

Yaşıtlarım açık giyinip bir sürü sevgili yapıp eğlenirken ben LGBT’yi destekliyor açıklamasıyla Starbucks’a bile gidemiyorum. Özellikle izlediğim ve dinlediğim şeyler konusunda çok katılar. Mesela benim yaşıtımın çokça ilgi duyduğu animeyi izliyorum. İçerisinde din veya müslüman çocukların beynini yıkamak için küçücük bile bir mesaj yok. Fakat annem animeyi araştırmadan bunların benim beynimi yıkadığını, dinden çıkarmaya çalıştığını, kadın ve erkek arasındaki farkı azaltmaya yönelik olduğunu söylüyor. Aynı şey kpop için de geçerli. Bir erkek pop grubu dinliyorum ve onları sevdiğim için bir dergi aldım. Derginin içinde de onların fotoğrafları vardı. Annem fotoğraflarına baktı ve “Bunlar makyaj yapıyor, takı takıyor ve kadın gibi poz veriyor. Bunlar şimdi kadın mı erkek mi anlaşılmıyor. Hepsi sizin iki cinsiyet arasındaki farkı kapatmak için beyninizi yıkıyor. Hepsi bağlantılı.” dedi ve bunun aksini savununca bana tokat attı. Şu an hala izi üstümde duruyor. Ne kadar ağladım tahmin edemezsiniz. Kendi iradem, sevdiğim şeyler, hayatım… Her şeyde bir elleri var. Her şeyi dine bağlayıp kötü bir anlam çıkarıyorlar. Ve yaşım onlara oranla küçük olduğu için kendilerini sen ne yaşadın ki biliyorsun diye savunuyorlar. Arkadaşlarımın ailelerini gördükçe imreniyorum ve kendi kendimi mahvedip strese sokuyorum. Bu yüzden birçok fiziksel rahatsızlığım var. Umarım büyüdüğümde onların himayesinden çıkar ve özgürce yaşarım. Kendi çocuklarıma bana davrandıklarının zıttı şekilde yetiştireceğime yemin ediyorum ve hepsinden nefret ediyorum.