Liseye geçmeden bir ay önce kendi isteğimle kapandım. Annem okuma yazmayı öğrendiğimden beri yazları Kur’an kursuna gönderirdi beni. Hem anneme hem hocalara yaranmak için Kur’an’ı güzel okur, giyimime dikkat ederdim.
Annemin liseye geçerken söylememiş olsa da 11. sınıf zamanları diğer ablama yaptığı gibi kapanmam için ısrar edeceğini bildiğim için o söylemeden kendi isteğimle kapandım. 9. sınıfın 2. döneminde karantinaya alındık ve bir buçuk sene karantinada kaldık. İstemediğim için namaz kılmıyordum ilk başlarda ama annem çok kızıyordu ve bazen zorla Kur’an okutuyordu. Ben de beni sevsin diye zorla kendimi İslam’a inandırdım ve namaz kılıp Kur’an okumaya başladım. Ne zaman sorgulasam YouTube’dan videolar açıp kendimi tekrar inandırdım İslam’a.
Birinci sınıfta sorgulamalarım iyice arttı ve okulu bahane ederek namazı bıraktım. Şu an on ikinci sınıftayım ve Müslüman değilim artık. Bir yaratıcının olması gerektiğine inanıyorum ama İslam’daki gibi değil. Yarattıklarını olduğu gibi kabul etmeli bir yaratıcı.
Artık Müslüman olmadığıma göre kapalı olmamın da bir anlamı yok ama anneme söylersem kavga ederiz ve şiddet uygular. Asla açılmama izin vermez. Bu yüzden şehir dışında üniversite kazanıp gideceğim. Yaz döneminde her şeyi iyice sorgulayacağım ve kesin bir şekilde açılma hedefiyle üniversiteme gideceğim. Gider gitmez açılacağım ama maddi olarak kendi ayaklarım üzerinde durabildikten sonra annemlere söyleyeceğim. Umarım kabullenir. Artık kapalı kalmak istemiyorum, yoruldum.
“Müslüman değilim artık” için bir yanıt
Ben de müslüman olmayan bir tesettürlüyüm✊
Bazen kendimi hatta herkesi kandirdigim geliyor aklima
ben daha kendi benliğimi oturtamamisim ki yazdıkların benim için çok anlamliydi çünkü bizzat yasadim konusmak ister misin sc bn_nisaa