Merhaba. Tesettür sürecimi ve şu an yaşadığım karmaşıklığı dile getirmek için yazmak istedim. 13 yaşındayken annemin isteği; saçlarımı, vücudumu sevmemem üzerine liseye başlamadan önce tesettüre girdim; 5 yıl olacak gireli neredeyse. O zamanlar aklımdan açılmak düşüncesi sadece bir kere geçti ve o içimdeki sese “Saçmalama, açılırsan millet ne der?” diyip bu düşüncemi kenara bıraktım.
Bundan 3 yıl önce kardeşim tesettüre girdi ve onu çok uyarmıştım. “Yapma, ben çok pişmanım.” tarzında. Bu yıl mezun senem ve mezuna kalmamın bir etkeni de düşündüğüm bölümde kapalı insanların daha az çalıştırılması (Kuzenim de o sektörde ve kendisi açık, bana “İş bulma olasılığın düşer.” demişti.) Böyle olunca ben tesettürden daha çok soğudum.
Zaten 2 yıldır oruç tutmuyorum, namaz kılmayı bilmiyorum. Allah rızası için değil de kendimi sevmediğim için yapıyordum. Bu yıl girdiğim arkadaş ortamı sayesinde cesaretlenip bu konuyu aileme açtım. Normalde bu konuyu hiç açmamıştım tepkilerinden korkuyorum diye ama annem dışında herkes beni destekledi. Bu yıl normalde sevmediğim saçlarımı sevmeye başladım. Saçlarım kıvırcıkmış ve ben bunu yıllar sonra fark ettim! 🥺
Kendimi ekime kadar bekletiyorum, üniversiteye geçince yapacağım diye ama ya arkadaş çevrem yüzünden bu kararı verdiysem diye hep düşünüyorum. Ondan önce de istiyordum evet, ama hiçbir zaman bunun için bir adım atmamıştım. Artık eve gelince saçlarımı şekillendiriyorum, vücudumu sevmeye çalışıyorum, vs.
Kafam çok karışık, bu düşüncemi abime açınca “Zaten süs için takıyorsun, çıkar gitsin.” dedi. Herkes dini bir amaç gütmeden yaptığımın farkında ama ya sonrasında pişman olursam diye çok korkuyorum. Aklım “Yap”, kalbim “Yapma,” diyor. Ne yapacağım hiçbir fikrim yok ve bu beni psikolojik olarak fazla fazla çökertiyor.