Annem “Örtünmek istiyor musun?” diye bir kere dahi sormadan ilkokul bittiği gibi örtünmemi istedi. Karşı çıkmak şöyle dursun düşüncesinden bile korktuğum zamanlardı. Şimdi 40 yaşıma merdiven dayamış, evli, çocuklu, kariyer sahibi bir kadın olmama rağmen hala örtülüyüm. Ama örtünün benim için hiçbir anlamı yok.
Çocuklarıma destek olur diye aileme yakın oturuyorum. Örtüyü çıkarmak istediğimi anneme söylediğimde kıyamet koptu. Çekirdek ailemin diğer fertleri bu mevzudan ötürü annemize bir şey olursa diye parmak sallıyor, tehdit ediyor. Bir tarafta çocukluğumdan beri elimden alınmış özgür irademi kazanmak için eziyet çeken ruhum, bir tarafta tehditlerle büyüyen korkularım. İki uç arasında gitgide azalan heveslerim ve yaşama isteğim… Çok çaresizim.
(Görsel: Alexandra Levasseur)
“Çocukluğumdan beri elimden alınmış özgür irademi kazanmak için eziyet çeken ruhum” için bir yanıt
geçmişi geçmişte bırak tıpkı insanlarıda bi kenara bırakacağın gibi. Lütfen başta kendin ve bundan sonraki hayatın olmak üzere tüm yaşam sevincin adına yeni bir adım at, hislerini dinle ve diğer herkese kapat kulaklarını, hala hevesin kırılmamışken yap bunu. Eminim onca şey görüp geçirmiştir annen ve hala sapasağlam duruyorsa senin kendi ayakları üzerinde duran bir kadının “özgürlüğüyle” yataklara düşeceğini hiç sanmıyorum. Emin ol alışıyorlar, neye alışmadılar ki. Her şey istediğin gibi olsun <3