Merhaba, ben 15 yaşındayım ve ailem tarafından 13 yaşında zorla başörtüsü takmaya başladım. Gerçekten istemiyordum. 8. sınıfta çok zorlandım çünkü şalı yüzüne güzel takamıyordum. Ne beden dersinde rahat oldum ne de denemelerde. Babam bu konularda çok baskıcıydı ve ablam da öyle. 8. sınıfın ilk döneminde anneme kapanmak istemediğimi söyledim, ablam da yanımdaydı. Ablam bana tip tip baktı ve ikisi de “hayır” dedi. Ben yine de istemediğimi ve bu yıl açılırım, lisede kapanırım dedim. Ancak ablam, kapanma yaşın çoktan geçti dedi. Annem biraz sıcak bakar gibi oldu, ama ablamın sözleri üzerine annem de tekrardan “hayır” dedi. Şimdi lisedeyim ve hala açılmak istiyorum. Günah olduğunu biliyorum, ancak artık bu durum benim için yük olmaya başladı.

Akrabalarım da dindar en geç kapanan benim. Daha 8 yaşındayken bana sürekli olarak “Ne zaman kapanacak bu kız?” diye soruyorlardı. Gerçekten o zamandan beri bana baskı uygulandı. Bana ortaokul 1’de kapanacağım söyleniyordu, ancak ben bunu uzattım ve 7. sınıfın sonunda istemesem de zorla kapandım. Artık dayanamıyorum. 8. sınıfta sosyal anksiyete başladı ve topluluk içerisinde yemek yiyemiyorum. Şalı zaten kötü bir şekilde takıyorum ve yemek yerken felaket… Bu yüzden kansızlık sorunu yaşadım. Okula giderken bayıldım ve annem kan değerlerimi kontrol ettirdi. Kanımın seviyesi 5 çıktı, normalin oldukça altında. Tüm vitamin değerlerim de normalin altındaydı. 3 ay boyunca haplar kullandım, kan ilaçları ve antidepresanlar. Psikiyatrist tarafından verildi. Şimdi anksiyete belirtilerim tekrar ortaya çıkmaya başladı. Artık bu durum benim için çok zor.

Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim, umarım açılırım.

(Görsel: Alexandra Levasseur)