Merhaba, ben Kübra. 8. sınıf öğrencisiyim. 7. sınıfın ilk döneminde kapandım. Aslında annem beni 5 veya 4. sınıfta kapatacaktı ama bir şekilde geçiştirmeyi başarmıştım. Fakat 7. sınıfın ilk döneminde annem beni aniden kapatmaya karar verdi. O kadar çok yalvardım ki kapanmamak için, ama beni dinlemedi. 7. sınıfın ilk dönemi beni yatılı Kur’an kursuna vereceklerdi, ancak gittiğim okulun servisi olmadığı için gitmedim. Sonra iyice içime kapandım ve başımı kapatmamak için eve gelen misafirlerin yanına gitmiyordum.
Her gün teyzeme gitmek için yalvaran ben, artık teyzeme gitmemek için yalvarıyordum çünkü saçlarımı kapatmak istemiyordum. Saçlarımı kapattığımda o kadar kötü hissediyordum ki hâlâ böyle. Saatlerce banyoda ağlıyordum ve artık kendimi herkese kapatmıştım. Odamda çıkmaz oldum. Arkadaşlarımın saçlarını görünce istemsizce ağlamaya başlıyordum ve o dönem kimse bana destek çıkmadı, çok yalnızdım. Kimse beni dinlemiyordu, bana sarılıp destek çıkan birilerim yoktu. Artık derslerimde de düşüş yaşamaya başlamıştım ve bu yüzden sürekli azar işitiyordum.
Ben kilolu biriyim ve bu yüzden annemden bir sürü hakarete maruz kaldım. “Ayı, manda gibisin, ayı boğan seni” gibi kelimeler söylüyordu bana. Sadece bununla da kalmayıp küfürler de ediyordu. Artık saçlarımdan nefret ediyordum. Saçı açık birini görünce ağlamaya başlıyordum. Vücudumdan nefret ediyordum. Bir dönem tırnaklarımı uzatmak istemiştim, annem bunu gördüğünde beni çok dövmüştü. Bir ara öleceğim sanmıştım, o kadar zor bir şey ki, kelimelerle anlatılamaz.
8. sınıfa geçtiğimde işler iyice çığırından çıkmıştı. Annem resmen her şeyime karışıyordu. Onun yüzünden hiç istediğim kıyafetleri giyemedim, saçlarıma istediğim kesimi yaptıramadım ve bu beni gerçekten çok yormuştu. Annemin dediği tek şey “Ben kapalıysam, sen de kapalı olacaksın. Yanımda açık gezdirmem seni.” Yani kısacası, ben bir robot gibiydim, onun dediklerini yerine getirmek zorundaydım.
Az önce bahsettiğim gibi beni yatılı kursa vermeyi vereceklerdi ve verdiler. 8. sınıfta ailemin zoruyla yatılı Kur’an kursuna gittim. Orası benim için cehennem gibiydi. Oradan geçerken nefes alamıyormuş gibi hissediyordum, sanki boğuluyormuş gibi. Ne yapıp edip o kurstan çıktım. Annem köydeyken kurstan ayrılınca annemin dediği şey “Senin kemiklerini kıracağım, balkondan aşağı atacağım seni göreceksin” dedi. O gün, bu dedikleri gram umurumda olmadı çünkü o yerden çıkmıştım. Ama annem gelince işler daha da zorlaştı. Odamdaki eşyalarıma kadar karışmaya başladı. Karşı çıktığımda ise ya bağırıp küfür ediyordu bana ya da şiddet uyguluyordu. Tabii bu yaptıklarından sonra anksiyete, depresyon, uykusuzluk gibi sorunlarım ortaya çıktı, ama bunlar onun umurunda bile değildi.
1 hafta önce bana öyle bir şiddet uyguladı ki, bir ara kendi defterimle vurduğunu görmüştüm. O günden sonra 2 gün okula gitmedim çünkü kafamda kocaman bir şişlik vardı ve vücudumun bazı yerlerinde morartılar vardı. O gitmediğim günlerden birinde mezuniyetimizin ne zaman olacağını söylediler. Okullar kapanmadan 1 hafta önce gemide düzenlenecekti. O mezuniyete saçlarım açık ve istediğim elbiseyle gitmek istiyorum. Yalvarırım yardım edin, lütfen.