Merhabalar. Ben de 22 yaşındayım. Üç buçuk yıl önce kendim kapandım. Herhangi bir baskı yoktu, kendimi bunu yapmaya zorladım çünkü çevrem çok küçüktü. Tesettürü en başından çok güzel yapmaya başladım. Boydan giyindim, bol ferace tarzı kıyafetler, göğüs kapanacak şallar ve modeller kullandım. Ama içimde yatan hep o şımarık kız çocuğu vardı, hiçbir zaman da benden gitmedi. Ama kapalıyken kendimi çirkin hissediyordum, sanki o başörtüsü bana ağırlık gibi geliyordu. Yani, yalnız değilsiniz, ben de sizlerle birlikteyim.
Fakat işin açık kısmına gelecek olursak, dört beş aydır emin olmak için bekledim. Nefsim mi, değil mi, şeytan mı dürtüyor, kendi düşüncem mi diye. Fakat değişen bir şey olmadı. Önce anneme açıkladım, annem çok üzüldü, üç dört gün baya üzgündü. Sonrasında babama söyledim. Babamsa asla böyle bir şey olmayacağını, piyasada bir adının olduğunu, ben açılırsam etiket olacağını dile getirdi. Şaşırdım, fazlasıyla beklediğim bir şey değildi sonuçta. Tamam demese bile kendin bilirsin demesini isterdim. Esnaf olduğu için ben onu lekelermişim, benim örtümü çıkarmamın neyi yanlış? Ben anlamıyorum.
Neyse, ertesi gün iş görüşmesine gideceğim. Aradı, “Hadi geç, bekliyormuş adam seni iş yerinde” dedi babam. Mecburen kapalı çıktım o evden. Her kapalı çıktığımda kendimi asmak istiyorum ya da herhangi bir arabanın önüne atsam kendimi, ölsem gitsem diyorum. Çünkü bana eziyet geliyor. Bir haftadır evden çıkmak istemiyorum ama her gün bir yere götürüyorlar. Ben de önemsiz şekilde yapıyorum şalı falan. Bıktım artık, gerçekten kafayı yemek üzereyim. İşkence edilir mi bir insana istememesine rağmen? Bugün alışverişe gideceğiz annemle, yine başım kapalı çıkacağım. İki gün sonra kız arkadaşımın nişanı var, beni bekliyor. Gideceğim, başım kapalı mı gideceğim? Yani ben ne yapacağımı bilmiyorum.
Comments (2)
Bence kimseye bir şey demeden açıl ve nişana başın açık git. Tabii buradan yazması kolay, bir anda açılmak ve tepkilere maruz kalmak kolay bir şey değildir ama demek istediğim, çevredeki baskıların karşısında güçlü ol, kimseyi dinleme. Çünkü bu hayatın sahibi sensin, her şey senin kontrolünde, kimseyi dinlemek ya da dedikleri yapmak zorunda değilsin. Ne istersen onu yaparsın, çünkü bu hayatı sen yaşıyorsun, onlar değil. Açılmak istiyorsan açıl, ne giymek istiyorsan onu giy, kimse de hiçbir şey diyemez çünkü buna hakları yok. Lütfen güçlü kal. Başkalarının özgürlüğünü kısıtlamadığın sürece (ki sen bunu yapmıyorsun) istediğin her şeyi yapma özgürlüğüne sahip olduğunu unutma. Ayrıca seni destekleyen insanlar olduğunu da unutma, seni tanımasam da seviyorum ❤️❤️
Şu anda aşağı yukarı aynı durumları yaşadığım kişileri görmek o kadar garip ki anlatmam ,o kadar iyi anlıyorum ki ben anneme dahi söyleyemedim dün ilk defa birine söyledim oda ablam benim için imkansızdı asla anlamazdı ama söyledim annene de söyle bitsin bu çile dedim içim içimi yedi ama yapamadım insanlar en fazla nolabilir ki diye düşünüyor inanın bende kestiremiyorum ,tırnağımın uzunluğundan dahi neler yaşadığımı düşününce herşey olabilir ama böyle de nereye kadar…