Bu sene Eylül’de 18’e gireceğim. Büyüyüp güçlü bir kadın olmadan önce size özgürlük hikayemi anlatmak istiyorum. 6. sınıfta tesettüre girdim ve o zamanlar tesettürün beni bu kadar yoracağını düşünmezdim. Kendimdeki her şeyi kendimden bile sakladığım dönemlerdi. Allah, ailem, dindeki baskılar beni çok korkutuyordu ve bir kızdan hoşlandığımı kendime bile itiraf edememiştim o dönemler. Kızlardan hoşlandığımı lise 2’ye geçene kadar kabullenemedim. Hala tesettürlüydüm ve babam bir erkekle olan ilişkilerime bile karşıydı. O yüzden olduğumdan daha “usturuplu” giyinmemi istiyordu. Mesela ben pantolon falan giyiyordum ama o buna bile karşıydı; ferace giymemi, İmam Hatip’te okumamı, hafız olmamı istiyordu. Din ise benim için sadece bir korkudan ibaretti.

Sonra bir gün daha fazla dayanamadığımı ve kendimin bu olmadığının farkına vardım. Babama tek bir cümle söyledim: “Tesettürden çıkmak istiyorum.” Babam ilk başta bağırdı çağırdı ama kararımdan geri dönmek istemiyordum ve ertesi gün doktora saçlarım rüzgarda uçuşa uçuşa gittim. 10. sınıfın 2. döneminde tesettürden çıktım ve o günden bugüne daha mutlu olduğumu, yaşama daha bağlı kaldığımı, kızlardan hoşlanmanın yanlış bir şey olmadığını, kendimi sevebileceğimi bir bir öğretiyorum kendime.

Şimdi üniversite sınavına hazırlanıyorum ve benim gibi zorluk çeken çocuklara umut olmak istiyor ve kendi ayaklarının üzerinde duran bir kadın olabilmek için can atıyorum. Umarım babam şehir dışında okumama izin verir ve bana maddi destekte bulunur, yoksa ne yaparım bilemiyorum.