Özgürlük hayallerimden daha değerliymiş

Merhaba hepinize, az önce maillerimi kontrol ederken buraya 3 sene önce bu zamanlar attığım mektuba denk geldim. O kadar duygulandım ki. Hayatımdan bahsetmek istedim sizlere de. Üniversiteye gittim. İstediğim bölüm değil, istediğim üniversite değil ama artık o kadar önemi yok ki. Kafayı yerdim. Odtüye gidemeyeceğim diye, gidemedim de. Ama özgürlük hayallerimden daha değerliymiş. Ailemden gizli bir şekilde açıldım ve 4 aydır da buna devam ediyorum. O kadar garip ilerliyor ki. İstanbuldayım bu yüzden her şey çok zor. Her an kameralara yansıma korkusu yüzünden doğru düzgün hareket edemiyorum bile, o kadar yorucu ki. İstediğim çoğu etkinliğe katılamıyorum. Ama olsun saçlarım rüzgarda savrulabiliyor istediğim kombinleri yapabiliyorum.

Bu o kadar müthiş bir şeymiş ki gerçekten dışarıda istediğim gibi olabilmek çok mutlu ediyor beni. Artık insanlar beni gördüğü zaman hakkımda en az bir fikre sahip değiller. Ya da en azından sahip oldukları fikirler benden uzak değiller. Artık olmadığım biri gibi görünmüyorum. 3 gün sonra ara tatil geldiği için tekrar eve döneceğim. Yolculuk sırasında kapanmak biraz zor ama şimdilik yapabiliyorum. 3 hafta kalacağım ve kapalı geçireceğim. Umarım çok zorlanmam. Aslında ömrümün sonuna kadar sıkıntı yaşamayacağımı bilsem gerçekten kapanıp açılma işini devam ettirebilirim. Ama bunun 5 sene boyunca sürmeyeceğine o kadar eminim ki. Bir gün yakalanacağım ve tüm hayatım bitecek. Elimde hiçbir şey kalmayacak.

Ailem ya da özgürlüğüm seçeneği arasında kalmak çok yorucu. Bazen çok boğuluyorum kendimi öldürmek istiyorum ama sonra geçiyor. Bir şekilde yaşamaya devam ediyorum. Umarım korktuğum günler yakın değildir. Canım kadınlar hepinizi tanımadan çok seviyorum. Bu dünyadan en büyük dileğim bir gün hepimizin sınırları olmayan bir özgürlüğe sahip olmamız. Umarım bunu yapabiliriz, hem kendimiz hem de arkamızdan gelen kız kardeşlerimiz için.