Selam, yaklaşık 5-6 ay öncesinde babamdan gizli açıldım. Eve gitmeme 1 ay kala öğrendi ve evde biraz sıkıntı yaşadım ama gerçekten beklediğimden az tepki verdi. Yine de açılmamın bir heves olduğunu düşünüp kapanmamı bekliyor ama ben hayatımı kendim yaşayarak yön vereceğim. Buraya 3. son mektubum. Umarım hayatınızı istediğiniz gibi yaşarsınız güzel kızlarım. Ben hayallerimdeki kıza yavaş yavaş ulaşıyorum. O hep saçlarını savuruyor, kıvırcık lüle lüle saçları var. Mesleğinde, işinde, aşkında, hayatında her yerde… Hayallerimden biri buydu; saçlarımı savurmak ve buna devam etmek gibi açıdan iyi olmak ama saçlarım açık şekilde olmak.
Mesela akademisyen olmak istiyorum. Yaklaşık 2.5 yıl sonra mezun oluyorum. Çok sevdiğim hocamdan yüksek lisans alacağım sayesinde. Yurt dışına önerilecek ve çok iyi yerlere geleceğim inşallah. Allah uzun ömürler versin kendisine de. Kedilerimle yaşayarak hayallerimden daha iyisini yaşayacağıma eminim. Güzel günler beni bekliyor ilerideki ben buraya geldiğimde eskide kaldı diyeceğim. Başarmış ve mutlu şekilde her şeyin üstesinden geldim diyeceğim. 5-10 yıl sonraki bana not “Saçlarını savurmaya devam et. Şu an çok başarılı bir akademisyen ve bilim insanı olmuşsun. İstediğin her şeyi teker teker gerçekleştirmişsin. Seninle gurur duyuyorum. Kendini sev, en çok kendini.”
Comments (2)
merhaba hayallerimi yaşan güzel kadın. Umarım ki akademisyenlik sana çok güzel gelir. ve gelelim esas konuya. ben biyoloji okumak istiyorum ve şu an zaten açılma düşüncem fazla ağır basmaya başladı ve kendimi çok fazla zorluyorum bunun için. Korkum 7 senedir kapalıyım ve ‘safe place’im ve din ve bilimin birbirinden ayrılması konusunda bir önyargım var. Öyle mi cidden yani asla biyoloji okurken kapalı olabileceğini veya o ortamın bunu kaldıracağını düşünmüyorum kapalılık her şeyden bir adım geri çekilmem gibi geliyor.
merhaba hayallerimi yaşan güzel kadın. Umarım ki akademisyenlik sana çok güzel gelir. ve gelelim esas konuya. ben biyoloji okumak istiyorum ve şu an zaten açılma düşüncem fazla ağır basmaya başladı ve kendimi çok fazla zorluyorum bunun için. Korkum 7 senedir kapalıyım ve ‘safe place’im ve din ve bilimin birbirinden ayrılması konusunda bir önyargım var. Öyle mi cidden yani asla biyoloji okurken kapalı olabileceğini veya o ortamın bunu kaldıracağını düşünmüyorum kapalılık her şeyden bir adım geri çekilmem gibi geliyor. Yani sadece bu alandan dışarıya çıkmak bana nasıl hissettirecek bilmiyorum ama şartmış gibi hissediyorum.