Herkese merhaba, öncelikle bende burada bir açılma hikayesi anlatmak istiyorum. Ama daha çok içsel boyutunu. Konuya birden girdim Çünkü bir süre sonra bütün mesele bu oluyor. Gün içinde sürekli bu durumun avantajlı veya dezavantajlı taraflarını düşünüyorsun. Sonunda bir karara vardıysan sıra uygulamada. Bu uygulama süreci de genellikle mekan değişikliği ile birlikte oluyor. Örneğin liseye geçince kapandım, üniversiteye geçince açıldım gibi. Burada düşünmemiz gereken her şeyin olacağına varması. Aslında çoğu kişi saklanmaya çalışmaktan ziyade inceldiği yerden kopsun hesabı yapar ise duruma alışmak daha kolay oluyor. Bu durumdan kastım insanlar ne der, ne düşünürler gibi.
Genellikle bir şey diyenler yakınlarınız oluyor, sizden uzak olanlar sadece düşünenler. Kimsenin sizin hakkınızdaki düşüncesini değiştiremezsiniz. Bu durumda geriye kalan kendi düşünceleriniz. Kendi düşüncenizi sağlıklı kılmak durumu olabildiğince normal olduğunu kendinize açıklamalısınız. Bu süreçte beni başarılı kılan şey eğitim durumum oldu. Klasik Türk aile yapısında başarınızın sadece sınav kağıdından ibaret olduğunu bilmemeniz için herhangi bir sebep yok. O yüzden adımlarınızı akıllıca atıp çok çalışmalısınız. Aileniz sizin ekonomik özgürlüğünüzü elinize alabileceğiniz düşüncesi içerisinde olmalı. Bu şartı sağladığınızda zaten geriye kalan istediğinizi elde etmek ve bunun size verdiği keyif.
Comment (1)
ben evden ayrılıp direkt çalışma hayatına atıldım ve işleri yavaş yavaş yoluna koydum. yaşım daha 19 olduğundan apayrı şehirde tek olmam ailemi korkuttu ve zorla eve kapatamadıklarından mecburen bana karşı yumuşak olmaya başladılar ancak gerçekten huyları hiç bi zaman değişmedi. söze gelince ”istersen çamaşırla gez ama bizle bağını koparma” diyorlardı ancak hava kararmaya yakın darlamaya başlıyolardı ve omzum azıcık açıldı mı ”resmen memen görünüyor” diye yaygara koparıyolar. İnsanların bazısı asla değişmez. Böyle durumlarda bunu kabullenip araya mesafe koymak en güzeliymiş. Önemli olan sizin düşünceniz, kimseye yorum yapma hakkı vermeye bile gerek yok.