5 yıldır kapalıyım ama ara ara hep açılma fikri aklıma geliyordu. Ailemin tepkisi, Allah’ın rızası, çevrenin tepkisi gibi faktörler yüzünden bu fikirlerimi kimseyle paylaşmadım bile. Bazen kendimi böyle de mutlu hissediyorum ama içimden bir ses hep açılmak istiyor. Kapanmam çok aniden olmuştu; birkaç can sıkıcı olay yaşamanın ardından sosyal bir izolasyon süreci yaşadım ve ardından kapandım. Üstelik liseye geçiş zamanımdı yani yeni bir çevreye geçmenin rahatlığı vardı. Şimdi de üniversiteye hazırlanıyorum ve üniversiteye geçerken açılmayı düşünüyorum (yazın başı). Hem taşınma olayımız da var. Eğer taşınırsak bu benim için daha kolay olur.
Şu anda da tesettürü hakkıyla uygulayamıyorum 🙁 Makyajı çok severim, göz alıcı, çekici kıyafetler giymeyi seviyorum. Onları giyince de sosyal medyada gördüğümüz gibi “Tadilat nedeniyle kapalı” gibi yorumlarla karşılaşıyoruz. O yüzden artık net bir yerde olmalıyım ve galiba nefsim daha ağır basıyor. Bundan dolayı kendimi kötü hissediyorum ama bu kararı artık vermem gerekiyor. Siz de bu durumda mısınız? Benim gibi düşünenler var mı?
Comments (2)
Bende aynı şeyleri düşünüyorum. Bi yandan tesettürden çıkmak istiyorum. Bi yandan da çikmam için bir nedenim var mı diye kendime soruyorum.
Buradaki onca mektupta açilma düşüncesinde olan bir sürü kız var. 3 ihtimal var. Açilirsin ailen seni kabul eder yada etmez. Açilmazsın ve dine kendini daha çok bağlarsın. Ya da açilmazsın ama açilma düşüncesi içinde bir ukde olarak kalır.
Bu bizim sorunumuz. Kızların sorunu
bir kız olarak bundan çok yoruldum lütfen bana da yardım edin, kötü ihtimalleri düşündükçe gözlerim doluyor.