Üniversiteye gidemedim

Merhaba, ben de sizlere geçirdiğim zorlu süreci anlatmak istiyorum. Babam manyak birisidir. Beni 11 yaşımda zorla kapattı. O zamanlar öğrenmiştim babama yalan söylemeyi. Evden kapalı çıkıp okulda açıyordum. İstemediğimi sürekli söyledim ama hep bastırıldım. Çok kötü şeyler yaşadık babamla. Beni zorla kendi iş yerinde çalıştırdı, beş para kuruş vermeden.

Üniversiteye gidemedim. En sonunda üniversiteyi kazandım, ama şehir dışında diye göndermedi. Ben de artık dayanamadım ve başımı açtım. Çok kötü dövdü beni. Kafamda çok kalın bir askılık kırdı. Dışarı çıkmama izin vermiyordu zaten. Çalışmama da aynı şekilde. Dışarı gizlice çıktım, darp raporu almak için. Ama hastanelerin hepsi beni bir yerlere yönlendirdi ve alamadım. Eve geç geldiğim için yine dövdü beni. Kapanacağımı söyledim. Çünkü babam evimizin huzurunu bozuyorsun diye annemle beni evden kovacaktı. (Annemle de araları her zaman kötüydü.) Başımı kapattığımı söyledim, ama gizli gizli açıyordum. Benim İnstagram’da profilimi görmüş. Telefonumu aldı, karıştırmaya başladı. Almama izin vermedi, vurdu bana.

Annemi dövdü. Ben de polisi aradım, polis geldi. Babam bir anda meleğe dönüştü. O kadar güzel konuşuyor ki. Sonra şikayetçi olacaktık ama babam yalvardı, annem de beni zorladı ve şikayetçi olmadık ama uzaklaştırma kararı talep ettik. Babam bu süreçte evde değildi. Ama birkaç gün sonra eve gizlice girdi. Bütün telefonları topladı polisi aramayayım diye. Bu evden gitmemi söyledi. “Ben sürüneceğim, sen de benim evimde sefa süreceksin öyle mi? Defol git evimden istemiyorum seni. Beni karakola çektin sen.” dedi. Üstüme yürüdü. O kadar iyi bir manipülatif ki, polislerin önünde ağladı bile. Her neyse, ben de eşyalarımı toplayıp dayımlara geldim. 1 aydır dayımlarda kalıyorum. Bu sene tekrar YKS’ye girdim. Tercihlerimi verdim.

Üniversiteye gideceğim buradan sonra. Tek kuruş param yok. Burada çalışamıyorum çünkü dayımlar sürekli yer değiştiriyorlar. 2 tane evleri var. Üniversite başlayınca çalışacağım. Umarım KYK çıkar. Babam annemi aldatmış, rezil rüsva birisi. O kadar iğrenç bir kişiliği var ki. İçindeki pisliğinden dolayı herkesi kendi gibi görüyor. Babam gibi birisi değil.

Benim fotoğraflarımı yüklemiş telefonuna, bütün akrabalarına gösterecek kendini haklı çıkarmak için. Normal fotoğraflarım var. Bir de denize gitmiştim, mayolu fotoğrafım var. Kendince bana leke sürmeye çalışacak. Babam ya babam… Bunu nasıl yapar aklım almıyor. Annemle boşanacaklar, annemi evden kovuyor. Anneme dirayetli olmasını ve evden çıkmamasını söyledim. Beş parasız bırakıp kendine muhtaç edecek annemi, bana yaptığı gibi. Annemin bileziklerini bile çaldı.

Bir insan nasıl bu kadar kötü olabilir aklım almıyor inanın. O kadar çok parası var ki. Beni zorla çalıştırdığı yeri sattı ve bize zırnık vermiyor. Evde annem ve kardeşlerimle sefalet içinde yaşattı bize ceza vermek için. Annem ekmeği bile evde yaptı yeri geldiğinde. Çalışmak için evden çıktım beni zorla eve geri soktu. Bana orospu dedi, beni öldüreceğini söyledi. Polislere diyor ki, “Ben hiç uyuşturucu kullanmadım, içki içmedim, harika bir babayım.” Allah razı olsun ya 😀 Çok sağ ol içmediğin için. Nefret ediyorum ondan. Bir kuru ekmeğe muhtaç olsam dahi gitmeyeceğim yanına. Bu saatten sonra bir babam yok. Sadece para konusunda baya sıkıntı yaşıyorum ama onu da halledeceğim çalışarak. Ondan bağımsız bir hayat kuracağım. Umarım bize yaşattıklarını misliyle yaşar kendisi de.

“Üniversiteye gidemedim” için bir yanıt

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir