Merhaba herkese, bu sefer bir başarı hikayesiyle geldim buraya. Bu sefer gözyaşlarım mutluluktan aktı, sizlere de umut olmaya geldim. Bunu yapabiliyor olmak çok gerçek dışı hissettiriyor olsa da başardım. Uzatmak istemiyorum, ben buraya 2-3 defa daha yazdım, sizler gibi ben de yıllardır bununla mücadele ediyorum ama bu gece buna bir son verdim.

Eğer ben yapabildiysem, hepiniz yapabilirsiniz. Hala aklım almıyor bunu yapabilmiş olmamı. Kaçıncı denemem bilmiyorum, saymayı bıraktım. Bir süre sonra insanın cesareti o kadar kırılıyor ki konuşmaya korkuyor. Ama ben bugün cesaretimi topladım ve tekrardan son kez çıktım karşılarına. Bu sefer bağıra çağıra değil, kavga gürültüyle değil, tüm kesinliğimle, onları da sinirlendirmeyecek şekilde konuşmaya çalıştım. Sinirlendirme konusunda çok başarılı olamasam da bitti, başardım.

Lütfen istemediğiniz hiçbir şeyi yapmayın, ertelemek hiçbir zaman çözüm olmayacak. Her şey daha da zorlaşacak ve kendinizi hiç istemediğiniz durumlarda, “Ben bu değilim.” diyeceğiniz durumlarda bulmanıza sebep olacak. Lütfen içinize atmayın, bastırmayın. Zaman geçiyor, bir defa geliyoruz hayata. Bu kısıtlı zamanı erteleyerek, ailemiz olsun, akrabalar olsun, milletin gönlünü hoş etmek için harcamayalım.

Ben 6-7 yılımı harcadım, siz yapmayın lütfen. Çok mutluyum, çok heyecanlıyım. 20-21 yaşındayım ama küçük bir kız çocuğu gibi hissediyorum. Sizi çok seviyorum ve asla yalnız değilsiniz, bunu unutmayın.