Merhaba, ben 24 yaşındayım. 13 yaşında, sekizinci sınıfın ortalarında tesettüre girdim. O zamanlar okulun yanındaki camide okuldan sonra 2-3 saatlik bir kurs açılmıştı. Yaz kurslarından farklı olarak okuldaymışız gibi sıralar ve tahta vardı. Çok tatlı da bir hoca vardı. Dini ve ibadetleri çok nahif bir dille anlatırdı. Özellikle de namaz ve tesettür üzerinde dururdu. Ben de hocayı çok sevdiğim için onun hoşuna gidecek şeyler yapmak istiyordum.

İlk başta öğle namazını onunla kılmaya başladım. (Kursa geldiğimizde hoca namaz kılıp sonra gelirdi, öyle başladık derse.) Sadece öğle namazını kılıyordum. Daha sonra bir kere başlamışken tam olarak yapmalıyım diye düşünüp beş vakit kılmaya başladım. Namaz kılarken saçımı örtüp etek giyiyordum ve kıldıktan sonra çıkarıyordum. O zaman da sanki Allah’ı kandırıyormuşum, daha doğrusu Allah’ı kandırmaya çalışıyormuşum gibi geldi. Daha sonra 8. sınıf bitmeden örtünmeye karar verdim. Bu kararı verirken o hocamın sevineceğini de düşündüm.

Bu arada muhafazakar bir çevrede büyüdüğüm için zaten içten içe zamanı gelince örtünmem gerektiğini biliyordum. Çünkü etrafımdaki herkes belli bir yaşa gelince örtünüyordu. Annem bana baskı yapmadı çünkü ben zaten daha regl olmadan önce kendim örtünmeye karar vermiştim. (14 yaşında regl oldum.)

Şu an düşünüyorum da eğer örtünme kararı vermeseydim annem sonrasında bana baskı yapar mıydı? Zorla örtemezdi beni ama büyük ihtimalle her fırsatta konuyu açardı. Her neyse, ilk zamanlar iyi geçti çünkü zaten etrafımdaki insanlar muhafazakar olduğu için hepsi beni övdü, çok güzel bir şey yaptığımı söylediler. Lise bu şekilde geçti. Çok kitap okuyan biri de değildim.

Daha sonra üniversite ikinci sınıfta (pandemiden dolayı) evdeyken kitap okumaya başladım. Kitap sayfalarını, felsefe kanallarını takip etmeye başladım. Bu kitaplar ve kanallar aracılığıyla farklı görüşlerle ve farklı insanlarla tanışmış oldum.

Eskiden en doğru din İslam, bir gün herkes Müslüman olacak sanırdım. Ama şu an öyle düşünmüyorum. İslam’ın kadınlara çok haksızlık yaptığını düşünüyorum ve bu şekilde devam etmek istemiyorum. Aileme açılmaya bir türlü cesaret edemiyorum. Tesettürden çıkmak hiç kolay değil, etrafımdaki birçok insan bana düşman olacak çünkü.

Eğer bir gün bu şehirden gidebilirsem, kendi ayaklarımın üstünde durup kendi başıma yaşayacağım bir yere gidebilirsem ilk işim tesettürden çıkmak olacak. Çünkü şu anda yaşadığım yerde tesettürden çıkmak bana imkansız gibi geliyor.

İnsanlar üstüme üstüme gelecek ve beni çok yıpratacaklar. Ama başka bir şehirde olursam üstesinden gelmek daha kolay olur diye düşünüyorum. Umarım bir gün bu isteğimi gerçekleştirebilirim. Umarım hiç kimse istemediği bir hayatı yaşamak zorunda kalmaz..