İstemiyorum, neden kapandığımı bile bilmiyorum artık.
Sadece öyle olması gerektiğini düşünüyordum, doğru olan buydu ve tersini düşünmemeliydim.
Bu sayede severek, isteyerek kapandım. Ama doğru ya da yanlış artık pek umurumda değil. Bu zoru zoruna giyiniş tarzı umurumda ve gitgide daha çok kızıyor, kinleniyorum. Kızlarımıza her yerlerini kapatmaktan başka bir şey öğretmeyişimiz sinirimi bozuyor. Sanki hiçbir yerimiz gözükmediği sürece diğer şeylerin bir önemi yokmuş gibi. Neden övülüyor ki simsiyah ve bol giyinmek? Kıyafete uygun davranmak ne demek?
Sadece deniz kenarında yürümek bile sıkıntılı ve keyif vermeyen bir hadiseyken o uzun kıyafetlerle denize girip keyif almak bir hayal. Bikini ya da haşema giy, bu da umurumda değil, bizi buna mecbur etmeniz beni çıldırtıyor. Senin nasıl giyindiğini kimse umursamazken neden benim daha kapalı giyinmem seni mutlu ediyor?
Mutlu değilim, doğal değilim, zoraki ve yapmacığım. Saçlarım açık olsa da makyaj yapmayıp saçımla çok ilgilenmeyecektim, çünkü ben buyum. Ama bırakın insanlar bana baktıklarında beni görsünler. Kendi ahlak anlayışımla düşünüp karar vereyim, bana nasıl bakıldığına göre değil. Bırakın istediğim gibi ve rahat olayım, ben olayım. Çok şey istemiyorum.
Hayır, ben hala kapalıyım ama keşke hiç kapanmasaydım. Çünkü hayatımda yeni bir başlangıç yapabileceğim zaman kalmadı.
**Yazıyla beraber paylaştığımız görselin kime ait olduğunu bulamadık. Biliyorsanız kaynağıyla beraber yorum bırakabilirsiniz.
“Hala kapalıyım ama keşke hiç kapanmasaydım.” için 482 yanıt
Hayatında yeni bir başlangıç yapabileceğin zaman kaldı. Lütfen umutsuz konuşma. Senden bir tane daha yok sen teksin ve güzel bir hayat hak ediyorsun. 30 yıl dayanman bile gerekse o hayatı elde edeceğine eminim kendini bırakma böyle. Bir çıkış olduğuna eminim sadece henüz fark edemedin. Seni seviyorum.
Her bir cümlesine katılıyorum!
Hey bunu okuyan her kimsen .yeter düşunme artik.korkmaa. korku bizi aldatiyorr. Kim ne derse desin onu tersle inanin bana cok iyi geliyor. Simdi acil .gec kalma. Her bir dk zaman knemli.hayatinin en guzel zamanlarini mutlu gecir. Kim ne derse desin he hi de gec.inan bana gercek dostlarin her zaman arkanda .gerisi onemli degil zaten. Artik baskalarinin hayatini yasamaktan vazgec ve acil.simdi boyle mutsuzsun .acildiginda daha ne kadar mutsuz olabilirsin ki .insanlarin cirlin bakislarinda gozlerini kapa. Cirlin sozlerinde hayallere kapil. Yada onlara sadece sanane de .ailenden mi korkuyosun . Korkma. Ben buyum de. Cehenneme gitmemek icin cehennemi yasayamatizz. Yalniz degiliz bende sizdenim ama bugun resmen acildimm.ve korkmuyorumm. Sende korkma
Kendi içimde korkmuyorum sadece en yakın arkadaşım destek olur eğer böyle bir şey yaparsam aileme söyledim ama sıcak bakmadılar yalnız kaldım bu konuda biraz kötü hissettiriyor. Her şeyi açıkladım iyice neden açılmak istediğimi her şeyin farkında olduğumu bunu bilerek açılacağımı söyledim neredeyse adımı çıkaracaklardı evde. Dediklerinde haklısın ne yapacağımı iyice düşüneceğim teşekkür ederim yazdıkların için…
Beni destekleyecek insan nerdeyse yok. Açılmak istiyorum ama konusunu bile açmaya kalksam o kadar çok tepki alıyorum ki ne yapacağım bilmiyorum . Ailem de sert ve hiç hoş karşılayacaklarını sanmıyorum . Çıkmaza girdim kendim olmak istiyorum. O kadar çok desteğe ihtiyacım var ki bu konuda..
Ben de aynı durumdayım. Ailemi üzmek istemiyorum ama…
Neden tesettürlü olduğunuzu bilmediğiniz için ve size bunu emredileni tanımadığınız için bunları hissediyorsunuz. Tanıdığınız zaman onu zevkle isteyerek yapmanın tadına varacaksınız.
Ailem korkutuyor beni kesinlikle açılmicaksın diyor söyleyemiyorum da ya 4 sene daha bekli em üniversitede açılcam yada bu eziyete devam edicem
@Korkusuz korkak bana yazar mısın e postadan aynı sorunu yaşıyoruz ve kafam çok karışık
İnstagramın falan varsa söyleyebilir misin
Kardeşim bendeıkmaza girdim vd yunus polislik için uğraşıyorum ve lise 1 dsyim lise son a kadar dayanır mıyım bilemem ?
Kesinlikle her dediğine katılıyorum bende yaptım hepimiz yapabiliriz kafanı sakın eğmeyin ve en büyük destekçiniz kendiniz bunu da unutmayın bir adım atmadan hiçbir yere varamazsınız ya siyahtır ya beyaz gri olursanız ömrünüz boyunca pişmanlık duyarsınız keşke yapsaydım der durursunuz
Bana ulaşma ihtimaliniz var mı acaba
Bende küçük yaşta kapandım annem mecbur bıraktı neyse bir kaç yıl sonra bir anlık salaklıkla kendi isteğimle bol ve siyah giyindim şuan aşırı pişmanım açılmak istediğimi hafif çıtlatsam bile çok büyük tepkiler alıyorum gerçekten bıktım artık onlar İslam’ı yaşayacak diye bende yaşamak zorunda değilim günah benim boynuma sonuçta ben bunu bile bile açılmak istiyorsam oturup düşünmeleri lazım ama nerdee
konusalim mi seninle:(
Merhaba sizden biraz tavsiye almak istiyorum, intsagram adresinizi paylaşır mısınız lütfen?
Merhaba. Aynı sorunları yaşayan biri olarak dün açıldım ve ne hissettiklerini biliyorum 🙁 Destek olmak isterim eğer tabi sende istersen…
@rumeysadqrr ??
BANA BU SAYFADAN ULASIN. VEYA MAIL ADRESIMI VEREYIM. BANA ULASIN. BEN ILAHIYATCIYIM VE BASIM ACIK.
TESETTÜRÜN DIN ILE ALAKASI YOK, ARAP GELENEGINI ALDILAR BASIMIZA DIN DIYE GECIRDILER.
BANA ULASIN RAHAT EDERSINIZ..BUNALIMA DEPRESYONA GIRMEYIN.
SAYGILAR
Aliye
Mail adresinizi verir misiniz size bir şey sormak istiyorum Ayla hanım
Merhaba,size nasıl ulaşabilirim:/
Çok kararsizim 18 yaşındayım ve 1 yıldır kapalıyım
Çevrenin veya ailenin bir tepkisinden değil
Günah olduğu için çok korkuyorum ve tedirginim
Bana yardımcı olurmusunuz?
Ayla bundan ne kadar eminim. Kaç kaynak araştirdin. Arapça mealler tefsir tam olarak biliyor musun
Ayla hn mail adresi yada size ulaşabileceğimiz herhangi bi yer varsa yazarsanız sevinirim
Ayla hanım bana ulaşır mısınız, bu konuda konuşmaya çok ihtiyacım var
Nasıl ulasbikitşm size
mail adresinizi verebilir misiniz
Size ulaşmak istiyorum nerden ulaşabilirim
İletişimde olmak istiyorum nerden ulaşabilirim
Selam size nerden ulaşabilirim?
mailini yazar misin
Lütfen bana biraz anlatır mısınız bu konuyu ? ?
Merhaba uzun süredir açılmak istiyorum fakat bende aile baskısı yüzünden açılamıyorum. Konuşsak biraz olur mu?
Merhaba ,Ayla hanım sız İlahiyatçı olamazsınız .Siz Kur-ani -kerimden haberinuz yok .Nur suresi 31.ayete bir bakın.Siz arapları küçümseme hakkiniz yok insanlar arasında takva sahibi olanlar üstündür. Hz.Muhammed s.a.v de Arabdı.Siz İslam dininden haberiniz yok.RABBİM celle celaluhu size ve sizin gibilere İslam dinini hakkı ile anlayıp yaşamayı nasip etsin.
Uydurma öyle bişey yok dinimizce Kur an da apaçık ayet var bn tesettürlü değilim açığım ama İslam’da tesettür var bunu da inkar edemem eden müslüman olmaz sen ya uyduruyorsun ilahiyatçı değilsin yada başka şey var açılmak isteyenlere gelince sizi çok iyi anlıyorum bnde kapalı değilim ama inanın farkındayım bu hep vesvese ne zaman olecegimiz belli değil acilmayin nefsinizi yenmeye bakın insanın imanı arttığı gibi azalirda biraz dini şeylerle ilgilenin bnde açık olarak ölmekten çok korkuyorum
Sizinle.konusmak.istiyorum
BU SAYFANIN COK ASAGISINDA MAIL ADRESIM VAR.
SORU SIRMAK ISTEYEN SORABILIRLER
SAYGILAR
Mail ADRESIM BU SAYFANIN AŞAGISINDA
Helal olsun sana gerçekten, cok duygulandım şu an.
Ben 14 yaşındayım yaklaşik 3 yıldan beri kapalıyım, kapandıgimda da hiç düsunmemişdim hani öğlesine kapandım ama 13 yaşımdan beri açılmak istiyorum, ailemle konuşdum kesinlikle izin vermiyorlar, çildırıcam bağırıp ağlamak istiyorum çok bunaldım. Ve malesef senin dediğin gibi “ben buyum” da diyemiyorum çok istiyorum ama diyemiyorum işde, korkduğumdan değil ailemle aramı bozmak istemediğiden çünkü biliyorum açılsam ve ne zaman ailecek dışarı çıksak morelleri hep bozuk olucak, açıldığım için.
Birde bir sorunum daha var, yani açılmak istiyorum ama açılmak için kıyafetim yok, yani bir buliz yada t-short den tut pantolon ve tayta kadar hiç bir şeyim yok, sen nasıl yapdın yani kıyafetlerin filan var mıydı yada aldinmı, belki söylicen şeyler bana da yardımcı olur.
Bide annem saniyorki ben açılınca sadece başörtümü çıkarıcam yani aynı elbiseleri giyimeye devam edicem bir tek başim açık olucak saniyor yani öyle kisa kolluyla pantolonlar giyerek açılmak istediğimı anlamıyor ve ne zaman bu konu açılsa annemin gözleri doluyo benim için üzüldüğü için ve bu yüzden de konuşamıyom, kıyamiyorum.
Evet biraz uzun bir yorum oldu kusura bakma ama lütfen yardım et. Ne yapmalıyım
Bende kapalıydım aile zoru ile kapandım açılmak istedim çok karşı çıktılar şimdide tüm arkadaşlarım tüm akrabalarım hâlâ hakaret ediyor kötü bakışlara maruz kalıyorum ama kimse umrumda değil seninde umrunda olmasın
@basorexia_saudade
İnstagram adresim istersen yaz elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışırım
Ya aile zoruylaysa
Peki o şekilde ilk dışarı çıktığında nasıl hissettin ?
Neden tesettürlü olduğunuzu bilmediğiniz için ve size bunu emredileni tanımadığınız için bunları hissediyorsunuz. Tanıdığınız zaman onu zevkle isteyerek yapmanın tadına varacaksınız.
Zorundayım aileme söyledim zorundasın dedi mutlu olmamak zorundayım
Bende aynı tepkiyi aldım ama daha fazla tekrar edicem umarım bi yerden sonra kabullenir ve yapabilrim
Mutlu olmak haram :/
Burdaki herkese söylüyorum biz istersek herşeyi yaparız isteyip kapananlar var aile baskısı olmadan birisi benim zorla kapatılanlarda var burdaki çoğu kişi hatta hepsi olabilir açılmak istiyoruz kendimize güvenli kendimizi sevelim cesaretli olalım bende bugün soyliyecem açılmak istediğimi çok net bir şekilde konusucam inş hiç birimiz ailemizden korkmiyalim evet onlar cennete girmemiz için böyle şeyler yapıyorlar ama bu dünyada da mutlu olmayız iyice düşünüp kendimiz karar verip kazanmalıyız kimse mutlu olsun diye değil Allah için kspanmaliyiz ben ilk baş Allah için ve ailem üzülmesin diye kapandım ve 1 2 ay geçti artık sadece ailem için kapaniyodum ve bu benim çok zoruma gitti şimdi 2 yıl geçti artık kararliyim korkmamaya cesaretli olmaya çalışıyorum ve açık olduktan sonra istediğimi ister açık olsun ister kapalı hepsini giyeceğim!!! Babam karışmaz ama anneme ve kuzenlerine hep uzun kollu ve etek almışlar elbise dar kıyafetler hepsine izin veriyodu annem ama ben sırtlara kisa eteklerde özeniyorum bunlar hakkındada konuşacağım susmayın kızlar konuşun kararınız neyse ne olursa olsun uzun zaman gecsede onların evlatları olduğunuz için unutacaklardır ben büyüyünce kızım olursa annemler gibi hiç baskı yapmiyacafim çünkü annemler beni baskısız büyüttü ben de baskı yapmayacağım açılıp kapanacağı kimseyi hatta beni bile ilgilendirmez eğer kapanip açılmak isterse yine saygı duyacağım onunla konuşup benim de küçükken açılmak istediğimi anlatacigim buraya kadar okuduysan lütfen kendine güven inşallah bende istegime kavuşurum sizde:)
Bunu nefsin dünyalık istiyor kızıma acik giyinmesine karismicam izin vericem diyorsun yani onu ellerinle cehenneme atıyorsun öyle mi
Açıl kudursunlar
Aynen oyle boyle ailelerimiz oldukça sadece boş boş hayal kuruyoruz.Ben artık ne yapmak istediğimi bile bilmiyorum seneye unıye açık olarak gitmek istiyorum ama yapamıcam bu korkaklıgımla galıba :/
Neden tesettürlü olduğunuzu bilmediğiniz için ve size bunu emredeni tanımadığınız için bunları hissediyorsunuz. Tanıdığınız zaman onu zevkle isteyerek yapmanın tadına varacaksınız.
Hazreti peygamber kimseyi zorla kapatmadı O sadece kendisine verilen emre uydu bize Söyledi istiyerek kapanmadım yada pişmanın diyenler siz hiç birzaman kapanmadınız Yalan söylüyorsunuz merak etmeyin kimse sizni yeriniz Ne Cennete Nede Cehenneme gider Ama size uyanlar sizinde haşrolurlar Allah iyi niyetli kularını esirgesin Sözde
bir ilahiyatçıda Nur suresin atıfda bulunup kapanmak yok demiş Sen devam et Stritiz yapmaya ayla hanım .
SAYIN BATTAL BEY,
GAZI DIYEMEDIM, GAZILIK SIZE YAKISMIYOR.
CÜNKÜ ÜSLUBUNUZ KORKUNC.
BANA STRIPTIZ YAPMAYA DEVAM EDIN DIYORSUNUZ.
SEVIYENIZE INMEYECEGIM.
CÜNKÜ SIZDEN DAHA COK DINDAR OLDUGUM ICIN, KÖTÜ KELIMELERI KENDIME YAKISTIRAMIYORUM.
GIDIN KURANI ANASDIGINIZ DILDE OKUYUN DAHA IYI ANLARSINIZ BENI.
SAYGILAR
SAYIN BATTAL BEY,
GAZI DIYEMEDIM, GAZILIK SIZE YAKISMIYOR.
CÜNKÜ ÜSLUBUNUZ KORKUNC.
BANA STRIPTIZ YAPMAYA DEVAM EDIN DIYORSUNUZ.
SEVIYENIZE INMEYECEGIM.
CÜNKÜ SIZDEN DAHA COK DINDAR OLDUGUM ICIN, KÖTÜ KELIMELERI KENDIME YAKISTIRAMIYORUM.
GIDIN KURANI ANLADIGINIZ DILDE OKUYUN DAHA IYI ANLARSINIZ BENI.
SAYGILAR
DINIMIZDE KAPANMAK DIYE BIR SEY YOK, NUR SURESINI YANLIS CEVAPLAMISLAR VE YORUMLAMISLAR.
BIR ILAHIYATCI OLARAK SÖYLÜYORUM, BASÖRTÜ VEYA TESETTÜR ILE ISLAM ALEMINI MAHVETTILER.
ARKADASLAR, ILAHIYATCI OLARAK SIZE YARDIMCI OLABILIRIM.
BASÖRTÜSÜ TAKMAK ISTEMEYENLER TAKMASINLAR..
ALLAH KALBINIZIN GÜZELLIGINE BAKAR, BASÖRTÜNÜZE DEGIL.
BANA BU SAYFADAN ULASIN.
SAYGILAR
Aliye
bana şu instagram hesabından ulşabilirmisiniz lütfen
@elif_nurr44
Kuran da namaz emredildi ama nasıl kılınacağı tarif edilmedi. Peygamber efendimiz(sav) öğretti. Aynı sekilde Nur Suresi indi ve Efendimiz(s.a.v) in eşleri,sahabe hanımları nasıl giyinmemiz gerektiğini,tesettürü öğretti. Kuran i Kerim deki ayetleri farklı yorumlayabilirler ama bizim rehberimiz Hz. Muhammed bu şekilde olması gerektiğini sahabe hanımlarına soyledi. Ki ayet iner inmez kimse niye diye sorgulamadan tam teslimiyetle başlarını örttüler. Simdi sen dersen ki başörtü yok yanlış yorumlamışlar,ayeti inkar edip kabul etmemek dinden çıkartır ama tesettüru kabul edip yapamıyorsan günahkârsın. Nefis mucadelesi bu;kimi namaz kılmaz,kimi tesettursuz,kimi faiz yer,kimi ahlaksızdır vb. Allah kalbe gore iyi niyete gore bakacak,başörtüye degil demekle tesettüru inkar edemeyiz. Istemeden,sevmeyerek de baş kapatmak sadece örtüden ibaret oluyo malesef. Severek degil de zorunda olduğu için kapanınca açılma hissi oluyo. Açık birine sen cehennemliksin ya da açılınca cehenneme gidersin demek de dogru degil,Allah tan baska kimse bilemez bunu. Açıktır ama ahlaklidir,ibadetlerini yapar,kimin ne niyetle ne amelle yaptığını bilemezsin.
Kesinlikle cok iyi ve dogru acikladiniz. Ben 8 yildir kapaliyim ama acilicam cunku namazimi tam olarak kilamiyorum is kadiniyim ayrica cok mutevazi kapaniyorum hani kafasini deve horgucu yapanlar varya inanilmaz korkunc oyle degilim ve mumkun oldugunca bol giyiniyorum ama namaz kilamiyorum sirkette mumkun olmuyo yarim yamalak da kilmak istemiyorum sadece sacimi kapatmak gercekten bir sey ifade etmiyor.
Aliye ben 2 aydır örtü taktım. 47 yaşındayım. Seninle nasıl konuşabiliriz? İlahiyatcisin ok ama ne kadar kaynak okudun. Her ilahiyatciya da güven olmuyor zaten ne geldiyse başımıza kendi yorumlarını koyan ilahiyatcilardan veya yanlış bilen imam ve hocalardan mahalle kültüründen geldi.yanlış anlama ama gerçekten cildirtacak bişey bu. Neden ikilem yasatiryorlar. Diyabet kurşun bir Meclis ilahiyatcilardan tefsirciler arapça bilenlerin bu konuyu kesinlestirsin. Ama şu da var. Avrupada da başörtüsü var rahibeler neden takıyor
Merhabalar Ayla hanım ben de aile baskısıyla çok erken yaşta kapnmak zorunda kaldım bana da yardımcı olur musunuz eşim ailesi yüzünden açılmama izin vermiyor
Hanımefendi rahibeler aynı zamanda hiç evlenmeyip ölene kadar bakirelik yemini ediyorlar bizim dinimizde var mı böyle bir şey. Her şeyi birbirine karıştırmayın rica ediyorum.
Hangı sayfadan lutfen ?
Selam Ayla .Ben de seninle konuşabilir miyim belki ailemi de ikna edebilirim sayende
Merhaba
Bende ilahiyatçıyım hangi fakültedesiniz bilmiyorum ama ciddi bir şekilde itikadi sorununuz var kendiniz yetmiyorsunuz bide arkanızdan bu çocukları sürüklüyorsunuz böyle bir konu ne sence olur nede bence lütfen daha fazla kişiyi yoldan çıkarmadan bu yorumu silin
Ben 5.sinifta kapandım. Kendi isteğimle. Daha doğrusu istek denemez, tamamen ozentilikti, kapalı ablalara falan ozenmistim. Annem babam izin vermediler en başta, günlerce ağladım ve sonunda ikna ettim onları. Böylece kendi kuyumu kamış oldum. Annem de çevre baskısı mi diyeyim başka birşey mi , benden bir yıl sonra o da kapandı. Babam da iki üç yıl sonra böyle birden dindar kesildi başımıza. 6yildir kapaliyim. 4yil önce açılmak istemeye başladım. Sürekli keşke kapanmasaydim diyordum. Anneme hafif hafif söyledim acıkmak istiyorum diye. Benle konuşmadı. Sen dershaneye gittin değiştin oradakilere ozeniyorsun dedi. Babama konuyu açmamış daha. Önceden el alem ne der diye korktugumdan açıklamadım. Şimdi el alem kim diyorum. Fakat babam… Sonradan dindar kesildi başıma demiştim ya, heh şuan öyle. Bana birşeyler söyler, kızar beni sevmez , benden vazgeçer diye korkuyorum. Bu sene üniversite sınavına odaklanmam gerekiyor. Sırf moralim bozulmasın , sınav senesi motivasyonumu etkilemesin diye babama demeyeceğim açılmak istediğimi. Çünkü diyeceği şeyleri biliyorum az çok. Dershaneye gittin değiştin, iyi ki bir Kadıköy’e gönderiyoruz seni vs diyecek. Üni sınavından sonra da üniversiteye gittin değiştin diyip okutmaz diye korkuyorum resmen. Din uğruna köpek gibi herşeyi yapacak potansiyel görüyorum onda. Şimdi dersem dershaneden alır belki. O derece. Yalnızca çaresiz hissediyorum. Yazmak istedim. Buraya kadar okuduysanız eğer size bir kalp bırakmak isterim ❤️
Sana yemin ederim bende seninle aynı şeylerı yaşadım kısmen açılmak çok istiyorum ama aile aslaa izin vermiyo üniversiteye gidicem ve açılmak istiyorum ve ne yapacagımı hic bilmiyorum 🙁
Dinimizde Allah’ın buyruğudur. Allah’ı tanımış olmanız gerek. Geç kalmışsanız tanımaya bakın. Ve eklemeliyim ki, ben de istemeyerek kapanmıştım fakat sonrasında dedim ki, neden diğer örtünen kızlar kadınlar Allah’a daha yakınken ben uzak kalayım. Allah’a yakınlaşmak istedim dolayısıyla her emrini yerine getirme isteği ile doldum. Bu sayede tesettürümden yakınmadım gurur duydum yoksa şimdi o açık sarışınlardan biri olurdum. Peygamber efendimizin de bir hadisi var.
“Kadının en şerlisi kendini gösteren övünmek isteyip beğenilmek isteyendir.”
Ben bu hadisi duyduğumda haya ettim. Öyle dindar değildim ama Allah bir şekilde kulunu kendine yönlendiriyor. Böyle büyük platformlarda kendi istek ve arzularınızı söyleyerek bunu yaygınlaştırmayın sizin durumunuzda olan insanlar vardır Allah onlara hidayet nasip etsin kötü etkilenirler bilgi sahibi olmadan sizde hiç yok yere günaha girmeyin bu tür sayfalar açıp.
Açık gezmek oranı burani açıp gezince erkekler size bakınca sizi baştan aşağı doğru inceleyerek bakmasindan zevfmi aliyonuz
27 yaşındayım, 15 yaşımda kapandım :(. 12 yıl olmuş ve benim için her gün eziyetti o başörtüsünü takmak halada öyle malesef. 4 kız kardeşiz hepımızde kaplıyız. ben baştan beri hiç istemedim hem ablalarım ve kardeşim kapalı olduğu için zorlanmış hissettim kendimi hemde annem beni zorladı. ilk sene hergün aglayarak geliyordum eve açılmak istediğimi söylüyordum fakat annem izin vermiyordu. ben herzaman çocuk ruhlu ve neşeli bir insanım, bazen bazı ortamlara gitmek istiyorum örnegin canlı müzik gibi ve ıcımden geldıgı gıbı şarkılar söyleyip eşlik edip eglenmek istiyorum ama yakıştıramıyorum kendime. kapalı insanlardan tiksiniyorum artık, kendimdende. fakat acılamıyorum hala ailemin tepkisinden korkuyorum. napıcam hiç bilmiyorum. :((
Ben de şuan 16 yaşındayım bende açılmak istiyorum ve bende büyüyünce daha kolay olur açılmak diye düşünüyorum sen neden açılamadan ki ben artık ailemin tepkisini filan umursamıyorum ama bu yaşta olmaz
Merhaba Hilal, daha çok küçüksün.
Kardeşimde çok küçükken kapandı ve pişman olacağını bildiğim için ona yalvardım yapma diye. Beni dinlemedi yaptı, daha 10 yaşındayken bir yıl okula kapalı gitti. ben onun kadar erken farkedemedim ve bana yol gösterenler kendi istedikleri yolu gösterdiler, benim kendi yolumu değil. Ne olursa olsun hiçbir şey için erken veya geç değil. Ailen kızacaksa da 1-2 ay kızacak, çevredekiler konuşacaksa 1-2 ay konuşacak. Ama sen korkarsan bütün bi hayatın boyunca korkacaksın. Korkma, kendine güven ve yapabileceğine inan. Bu hayatta önemli olan tek şey sensin. Lütfen bunu aklından çıkarma.
Çok haklısın bunu ailemle konuşucam
İnstagramın falan varsa söyleyebilir misin
Ben 18 yaşındayım, 5 yıldır kapalıyım. Açılmak istiyorum ama bunu aileme söylemeye çok çekiniyorum; anneme anlattım ancak o bile sıcak bakmazken babama nasıl söyleyeceğim hiç bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da daha fazla ertelememeniz gerektiğidir. Annem eğer en başta açılsaydım babam bir şey demezdi diyor. İlk fırsatta durumu babama anlatacağım, üniversiteye kendim olarak gitmek istiyorum.
Instagram var mı?
Ben de 18 yaşındayım ve 5 yıldır kapalıyım. Yaşadıklarımız resmen aynı ama benim babam sanırım farkında ama çok tepkili. Çünkü ablam da açılmak istiyor ve ona söylediğinde çok tepki vermişti. Üniversiteye kendimiz olarak gideriz inşallah. Çünkü önümdeki fırsatların yok olmasını istemiyorum.
peki suan noldu?
Bence hayat senin hayatın konuşan en fazla bir iki ay konuşur hani çevre olarak söylüyorum herkes bizi konuşup duracak değil ki ailen de bir müddet tepki verir sonra onlar da hak verir
DINIMIZDE KAPANMAK DIYE BIR SEY YOK, NUR SURESINI YANLIS CEVAPLAMISLAR VE YORUMLAMISLAR.
BIR ILAHIYATCI OLARAK SÖYLÜYORUM, BASÖRTÜ VEYA TESETTÜR NEYSE ISLAM ALEMINI MAHVETTILER.
ARKADASLAR, ILAHIYATCI OLARAK SIZE YARDIMCI OLABILIRIM.
BASÖRTÜSÜ TAKMAK ISTEMEYENLER TAKMASINLAR..
ALLAH KALBINIZIN GÜZELLIGINE BAKAR, BASÖRTÜNÜZE DEGIL.
BANA BU SAYFADAN ULASIN. VEYA MAIL ADRESIMI VEREYIM. BANA ULASIN. BEN ILAHIYATCIYIM VE BASIM ACIK.
TESETTÜRÜN DIN ILE ALAKASI YOK, ARAP GELENEGINI ALDILAR BASIMIZA DIN DIYE GECIRDILER.
BANA ULASIN RAHAT EDERSINIZ..BUNALIMA DEPRESYONA GIRMEYIN.
SAYGILAR
Aliye
Neden olmasın bu yaşta. Önemli olan istediğini yapabilmek zaten. Yapmak istediğin birşeyleri ertelemek, ileriye atmak birşey kazandırmayacak. Evet belki günah. Ama bu hayat senin ve yanlışını doğrusunu sen yapıyorsun. Önemli olan istediğini yapabilmek. Yaptığının, istediğinin arkasında durabilmek.
Bende açıklamak istiyorum anneme söyledim ama çok tepki gösterdi babamın hala haberi yok napcam bilmiyorum 16 yaşındayım ilerde 18 yaşında reşit olunca açılırım diye düşünüyorum ama dayanamıyorum güzel resimler paylaşan kızlara özeniyorum bu bol kıyafetleri giymek istemiyorum
Aynı yaştayız bende açılacağım unide ama sen ne zaman açılacaksın bana kalsa hemen açılırım ama işte tepkilerden korkuyorum
Asıl bu yaşta istedigini yap ne kadar gec kalirsan cevren daha cok genisliyor
Sevgili kardeşim eğer dini inancın varsa mahşeri âlâ da annene tesettür için minnettar olacaksın yoksa zaten bir şey diyemem ama rabbim her halükarda Hidayet versin duamdasın selametle
ya boş atma amk mahşeri ala da pişman olacakmış mış ahirette mutlu olmak için (tabi varsa .d) dünya hayatımız cehhennem mi olsun
Dünyada mutlu olmak için neden ahiret hayatını cehennem yapıyorsun ve evet var
Ya biri yardımcı olurmu bana lütfen 10 yaşımda kapandım yatili kursa gittim 1 sene ilk gittiğin günden beri kapalıyım yurttan çıktığımda ailem izin vermedi acilmama artık kapandın günah olur olmaz böyle güzelsin diye beni kandırdılar çocukluk akli onlara inandım ve 5 yıl kapalı kaldım şuan 15 yaşındayım yeni liseye geçicem bi yılım yatılı kursta kayboldu çünkü herneyse ortaokuldaki arkadaşlarım bir bir acildi ve bende açılmak istiyorum onlara özenmiyorum ama gideceğim liseden korkuyorum ortaokulda imam hatipteydim birsuru kapalılar var di sıkıntı olmuyodu ama şuan liseye gidicem ve açılmak istiyorum artık kapalı durmak istemiyorum nedenini bilmiyorum daha geçen gün birsuru alışveriş yaptım ailemin tepkisinden korkuyorum ilk önce anneme uygun zamanda söylemek istiyorum ama nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum lütfen yardım edermisiniz ??
İnstagramın varmı bende aynı durumdayım daha e gün önce anneme söyledim aşırı tepki gösterdi bende napıcapımı bilmiyorum yazmak konuşmak istersen eğer
İnstagram : elifsaydannn
istediğin gibi her şeyi yapabilirsin istersen şarkıda söyleyebilirsin. Bu toplumun bize kurduğu bir baskı herkes herşeyi konuşur durur. Sen içinden nasıl geliyorsa öyle davran. Ben böyle tepkilerle karşılaştığımda diyorum ki nasıl açık olan biri tüm açık kızları temsil etmiyorsa bende kapalıları temsil etmiyorum böyle bir yükümlülüğüm yok. Benim sadece yaşayacağım kendi hayatım var.
Bende 15 yasindayim .annem bu sene beni zorla kapatti.akrabalarim surekli baski yapti. Aglayarak kapandim. Hala kapaliyim.ama acilmak istiyorum.ama cevrenin tapkisinden korkuyorum. Sence ne yapmaliyim
Aynı şeyi yaşıyorum. Ben isteyerek kapandım ama küçüktüm hevesti. Daha sonra açılmak istedim ama bu akraba baskısı aile baskısından korktuğum için açılamadım. Ortaokulda imamhatip’e gittiğim için fazla yadırganmadım yani ben öyle hissetmedim. Ama şimdi liseye geçeceğim ve ben dışlanmaktan biraz korkuyorum. Evet bu konuşmaları takmam lazım ama yaşıtlarıma özeniyorum açıkçası ve ailemle konuşmak istiyorum. Ve nereden başlayacağımı bilmiyorum. Dışarı çıkmak bile istemiyorum. Umarım sende bir yolunu bulur istediğin şeye ulaşabilirsin.
Sudenaz bende aynı durumdayım ne yapacağımı bilmiyorum ama benimki daha çok Allah korkusu bukadar benzediği aynı durumda olduğum insanların olması beni yalnız olmadığıma in andırıyor olayların benzerliği olduğu gibi ismimizinde aynı olması beni şaşırttı ayrıca
Sudenaz konuştunmu ailenle naptın bende aynı durumdayım ve cesaret edemiyorum ailem eşim ne der diye düşünmekten kafayı yiyeceğim yadırganmak korkusundan hiç kimseye söyleyemedim
Sudenaz aynı durumdayız. Ben de kendi isteğimle kapanmıştım. Şimdi liseye geçeceğim ve sürekli yaşıtlarıma özeniyorum. Şöyle bir düşüncem var: Namazımı kılmıyorum, oruç günlerimi takip etmiyorum, Kur’an da okumuyorum. (Aslında böyle olmak istemiyorum) Bu yüzden de o örtüyü taksam da takmasam da fark etmez diye düşünüyorum. Bir şeyi ya tam yaparsın ya da yapmazsın. Sorun şu ki; ben de ailemden çekiniyorum. Aslında kararı bana bırakıyorlar. Daha önce bir kere açılmıştım. O zaman çok zordu yine de sonraki günler olay normalleşince çok rahattım. Sonra anneme feminizmi savunurken bana bir kitap vermişti. Okumamı istedi. “Kadının Onuru “. Çok etkilenmiştim o kitaptan ve kapandım. Şimdi pişmanım ama hiç karar veremiyorum kapalı kalmayı da çok istiyorum açılmayı da. Bir de açılırsam tekrar kapanmak isteyebilirim. Allah’tan korkuyorum. Emirleri oyuncak değil. Ne yapmalıyım akıl verebilir misiniz?
kızlar ben söyleyeyim lisede dışlanmazsınız ama özgüveniniz eksilir her konuda bunu söylemeliyim. bizzat yaşadım ben. mesela ben 16 yaşımda bir hevesle kapandım ama benim etrafımda öyle çok tesettürlü insanlar yoktu. sanırım biraz da dikkat çekmek istemiştim saçma olarak ergenlik işte. çok şükür kuranımda namazımdayım ve kapalı olup da namaz kılmayan onlarca insan tanıyorum. şu an 18 yaşındayım ve bunu erken anladım bu sene lise bitince açılacağım mesela. çünkü bende de çevre ne der korkusu var açıkçası ama düşününce de boşver kendi yoluna bak diyor insan ki siz de öyle yapın ailem mesela bana dedi kapanma heves için ama dinlemedim şimdi cezasını özgüvensizliğimle ödüyorum. evet açılınca çok kişi konuşacak emin olun özellikle akrabalar ama herkesi boşverin. Çünkü bugün varız yarın yokuz kimse için değmez. Kimse için mutsuzluğa da değmez…
Sudenaz bende aynı sekuldeyim naaptın konuştun mu ailenle bana bildi verirmisin lütfen çünkü artık aynaya bakmak bile istemiyorum lütfen yardımcı olurmusun ?
Sudenaz sakın dışlanırım diye düşünme artık o yılları geçiyoruz hâlâ da var fakat daha azaldı .Bak ben de kapalıyım ama erkek-kız çook arkadaşlarım var yapı meselesi bu.İnsanlar dış görünüşüne göre yargılıyorsa sil onları ki 2-3 ten fazla kişi çıkacağını da sanmıyorum dışlayan. Instagramdan konuşabiliriz fake den falan…
Yıllar geçmeden açıl derim. Ne kadar geç olursa o kadar kötü olur diye düşünüyorum.
Çok korkuyorum
Senle aynı yaştayım,ben istiyerek kapandım.Kapanmadan önce baya hevesliydimde açıkcası ama ilk kapandığım gün bile ben alışamıyacağım,çirkin görünüyorum diyerek dolaştım ortalarda.Herkes zamanla alışırsın diyerek ertelediler.Bir yıl geçti lisemin ilk yılını kapalı olarak geçirdim.Şimdi açılmak istiyorum,ailem hiç karşı çıkmadı sadece annem üzülür ama zamanla alışır.Akrabalarım nereye kadar konuşabilir? Bu hayat bizim hayatımız onlar ise hayatımızın çok az kısmında bizim yanımızda olacak insanlar,arkadaşlardan,akrabalardan bahsediyorum.Ben şuan okulda ki tepkilerden korkuyorum.Okula açık olarak gideceğim sanırım.En yakın arkadaşlarım hep yanımda durur ama diğerleri ne gözle bakar bilmiyorum.Okulda lakabım açılan kız olarak mı çıkar bilmiyorum.Korkuyorum… Takmam gibime geliyor ama ya zorlanırsam.Bu okulumu değiştirmek istedim ama nitelikli bir okul olduğu için bırakmayıda gözüm yemiyor… Hayattt çok zorsun
Hala kapalıysan sana şunu söylemek istiyorum:Ben hayatımda hiç kapanmadım ve kimse beni buna zorlamadı ve tavsiye vermek haddime mi bilmiyorum ama okullar açılınca(daha doğrusu açılırsa) rehber öğretmenine durumu anlatıp ailenle konuşmasını isteyebilirsin.Sonuç olarak herkesin kendi tercihidir kapanıp kapanmamak umarım kendi tercihlerini yapabildiğin günler gelir.
Onlara dinimizde tesettür yok, dersin..Arap elbisesini fistanini getirdiler basimiza taktilar din diye giyirdiler.
BIR ilahiyatci olarak söylemek isterim, NUR SURESINI yanlis yorumlamislar tercüme ETMISLER. Tesettür konusu benim
5 yilimi aldi, arastir, arastir,arastirdim..Sonunda gercek cevabini buldum. COK SÜKÜR YÜCE ALLAH,A.
Lütfen büyüklerinize tatli dille anlatin.
Basini kapatan beyninide kapatiyor aklini kapatiyor, yazik degil mi genc kizlarimiza.
Yüce Rab,bimiz hepinizin yar ve yardimcisi olsun.
Bana ulasmak isterseniz mail veya telefon numarami verebilirim.
Sakalli salvarli killi seytanlardan yani seyh sihlardan ve onlarin cevresinden uzak DURUN.
Onlar kendi hanimlarri yetmezmis gibi etraftaki müridlerinide hanimlarida zehirliyorlar..
Kurani anlayarak okumuyorlar.
Kurani anlayarak okursaniz ne demek istedigimi anlarsiniz.
Prof.Dr Gazi Özdemir veya Yasar NURI ÖZTÜRK,ün Türkce mealini alin okuyun.
Kafanizdaki tüm sorunlardan kurtulursunuz.
SAYGILAR
Aliye
Ayla hanım benim instagram adresim zehrayas_13 lütfen bana yardımcı olun ben size nasıl ulaşabilirim acil lütfen
Ben 13 yaşımda kapanmıştım calisiyordum calistigim ortamda herkes kapaliydi onlar yoneltti bende hayir demedim ozmanlar cahiledim 13 yasinda ki bir kizda dusunce kabileyeti olarak ne beklenirki .
Suan evliyim 20 yasindayim ve aile sorunum var aciklayamadigim ve aireten açılma hissim var buyuk bir siddetle evli olmadan once acilmak istedigimde ailem karsimda durdu ama esim sen bilirsin senin tercihin diyor ama ben ona bunu nasil aciklayacagimi bilmiyorum tam soylicekken nutkum tutuluyor belki onun ailesi bir sey soyler laf ederler diye korkuyorum bilmiyorum ne yapicagimi ….
Konuşabilirmiyiz? Intagram varmiydi?
Ben de 20 yasındayım boyle olucam heralde Ben de çunku artık istemiyorum ve çok mutsuzum yaşam enerjim yok 🙁
Kizlar açılıp ailesine söyleyen oldu mu ?
lgs de foto gerek sonra açılcam
3 senedir kapalıyım aileme ilk söylediğimde kızdı ama benim kararım olduğu için karışmadılar
Arkadaşlar 16 yaşındayım kapalıyım ve açılmak istiyorum, WhatsApp dan yada e postadan fln benimle konuşabilecekler var mı ? Bu konuyu konuşacak hiç kimsem yok yani dertleşmek isterim :/
Merhaba konuşabiliriz. Ben İrem. @iremygt_z buradan yaz
Banada yaz
aylin.kaplan.kö[email protected]
İstersen konuşabiliriz ben de aynı durumu yaşıyorum. Dönüş yaparsan numaramı yazabilirim. Sevgiler
Merhabalar bu sayfayı uzun zamandir takip ediyorum ve kendi hikayemi anlatmak istedim. Ben ilkokuldayken annem hep sacini ya sıfıra vurdururuz ya da kapaticaksin basini derdi. Daha ilkokuldaydim. Ben hayir derdim bir sure sonra sacimi kestirmesine izin verdim. Ilkokul bitti ailem beni imamhatip ortaokuluna gonderdi. Orda tabiki uniforma kapali beyaz sal takmamiz gerekiyordu. Ve renkli sal bile değil beyaz sal takmaliydi herkes. Ben de bir sure oyle gittim okula. Bir gun okul cikisi cok yağmur yagiyordu ve basimi actim eve oyle gittim salim islandigi icin. Annem eve girer girmez beni kolumdan tuttu odama gorurdu. Sacimi tu m gücüyle cekmeye basladi. Ben sana kapanacaksin demedim mi diye bagirmaya basladi. Ben kapanmanin ne oldugunu bilmiyordum daha. Korkumdan artik bakkala bile o beyaz sali takarak gitmeye basladim. 5.sinifin yaz tatilinde regl oldum. O gunden sonra zaten acilma ihtimalim olmadi. Okulumda zorla kapatilan cok kiz vardi. Sonra liseye basladim. Tabiki imamhatip lisesine gittim. Liseye gecmeden once sorgulamaya baslamistim bir gun anneme cikip acilmak istedigimi boyle mutlu olmadigimi anlattim. Seni okuldan alirim kuran kursuna veririm hocahanim olursun dedi. Acilmak istedigim icin okula gondermeyecekmis ve cok korktum tabi. Lisede özgüvensizlikle mucadele ettim. Goguslerim belli olmasin diye kambur dururdum hep. Salimi uzun yapar önümü orterdim. Bu yaz tekrardan acilmak istedigimi soyledim. Tabi ki yine kabul etmediler. Siddete ugradim. Kapali kizlara hep orospu diyorlar evde. Annem bana acilmak istedigimde dedi ki: acilip da orospu mu olcan basimiza. Psikolojim bozuldu artik. Babamdan da nefret ediyorum. O imam oldugu icin benim kapali olmam gerekiyormus annem oyle diyor. Bu ay 18.dogum gunum var. Artik icime kapandim iyice. Seneye universiteye gidicem ama nasıl onlari ikna edicem bilmiyorum. Tek carem burslu bir universite kazanip bursla okumak. Acik olan tum kizlari kotu gozle goruyorlar ve beni de görecekler biliyorum. Ama üniversiteye gitmeden acilmama izin vermezlerse ben yine de acilicam. Universitede insallah beni destekleyen arkadaslarim olur. Suan da imamhatip lisesinden arkadasima bunu soyledim ve bana allah icin kapaniyoruz cehennemde odun mu olmak istiyorsun dedi. Benim yasimdaki kiz bunu soyledi bana. Biliyorum o da ailesinden duyuyor bu sozleri. Ama ben yine de acilicam cunki iki yuzlu gibi hissediyorum kendimi. Kapali olan ben degilim sanki. Ailem anlamiyor. Onlara gore tek onemli sey namus,muhafaza olmak. Erkeklerin de tesetturu diz kapaklarina kadar ama abim kısacık şort giyiyor. Ben boynum acilsa damgalaniyorum. Unide ne olursa olsun yapicam bunu. Okulda bir gun acilicam birden bire. Eger ailem istemezse de yazin is bulucam memlekete gelmiycem. Bu cesaretimi kaybetmek istemiyorum. Kendim olmak istiyorum. Saclarimi istedigim gibi yapmak istiyorum. Oldugum gibi görünmek istiyorum.
Merhaba.Ben sizin durumunuza üzüldüm siz gittiğiniz okulda hiç mi müslüman bir bayanın neden örtülmesi gerektiğini öğretmediler ? Sizin savaşınız aileniz ile ALLAH celle celaluhu ile aranızı açmayın .Ailenizin tavırları kapa ve yanlış .Ailenize kızgınsınız diye seni yaratan RABBİM c.c ası bor kul olmayın.Farz edelim açıldınız saçıldınız süslendiniz hepsi bir anlık mutlu olacaksınız .Elinize ne geçecek ,sadece şeytanı mutlu edeceksiniz.Sizi yaratan donatan RABBİM celle celaluhu size değer vermiş önemsemiş ve kulu olarak kabul etmiş .Sizi her türlü kötülükten korumak için tesettür ayetini göndermiş .Bir insanın kullanım kılavuzu Kur-ani kerim dir. Benim çocukluğum ve genç kızlığım Berlin’de geçti .Kız çocukları 12 yaşından sonra çinsellikle tanışmış oluyorlar .Her türlü sapkınlığı pisliği gördüm .Ben neden müslümanım ?Bana müslümanlığın ne faydası var diye merak ettim.Okuldan sonra dinimi öğrenmek için eğitim aldım .Ve daha sonra İslam dinini merak eden yapancılara dinimixi tanıtıyorduk .İslam dinini kabul eden Almanlar siz ne kadar güzel bir dine sahipsiniz diyorlardı ,Bir insana ne zararlı ise dininizde o yasak.Sizden ricam ALLAH celle celaluhu ile aranızı açmayın ! İki günlük dünya hayatı için ebedi alemini yok etmeyin.Bizim bir ezanımız dünyalara bedel.Sizi alemletin RABBİNE emanet ediyorum.ALLAH celle celaluhu bizim ve sizin İmanınızı sabit eylesin.
😀 koskoca allah koruyamiyomuki bez parcasi gondermiş, kaldiki korumasina gerekte yok sikinti nefsine hakim olmayi bilmeyen biz aptal erkek musfeddeleri degilmiyiz ? Bir siklatmasiyla parmagini gozlerimize perde indirir istese, yani bor parmak hareketiyle nefsimizide hakimiyet saglayamazmi ? Ha yok ozaman sinavmi bozuluyor herkes kaderini kendi cizsin bakalim ne olacak diye zaten sonunu bildigi filmi oturmuş izliyor degilmi 🫣 Allah bi çay benden cekirdekte verin sikilmasin milyonlarca yildir bir basina izliyor yazik.
Birakin bu milleti sagip imparatorluk kurmak bolluk icinde yedi sulalesiyle yasamak icin tum canlilari soyup aptal yerine koyan sozde din sarlatanlarinin izinden gidip ustune ustune katip milletin kafasina orumcek agi kurmayi. Dunyadaki tum olumsuzluklari savasi acligi kotulugu cozmek cok basit. İsinize gelirse tabi. Kimse kimseyi duzeltip akil vermesin yeter. Her kisi kendini bir parca duzeltmese ben dogruyum diye kibirlenip ego yapmasa bitti iste. Ama yok borinin hatasini bulmaya calisin hep.
Merhaba 40 yaşındayım ve kendim çok isteyerek kapandım. Çok mutlu ve çok huzurluyum. Keşke çok daha önceleri cesaret gösterip de kapanabilseydim. Çünkü tesettür çok özel bir olgu. Herkese ve herşeye verilen savaşın nişanesi benim için. Bu dünyada en çok nefsiyle savaşır insan gerisi hikaye. İlk defa vicdanimla ve nefsimin verdiği savaşı kazandım ben kapanmakla. Enerjim bile değişti olumlu yönde çünkü fıtratıma en uygun isdi kapanmak.
Slm,yavs yavs açıl birden değil ben öyle yapmıştım 15 yaşında iken ,sonra anlıyorsun bile ,1 ay içinde olur biter,ama eve karşı çıkan olmamıştı,güzel ruhlu babam,cennet mekanın olsun babaannemin,de,babaannem çarşaflı olduğu halde tık bile demedi,slm çocukluğumun Erzincan ve gumushanesi
Bence kapalı olman seni çirkin göstermez kapalı olman bence sana yakisiyodur güzel gosterir
Yalnız değilsin…. Yanındayız.
Bende üniversite kazaninca açılırım diyordum.hem istedigim yeri kazanamadim hemde suan okudugum bolumden dolayi acilamam ilerde de basi acik bir din kulturu öğretmeni olmaz herhalde bilmiyorum
Neden ki bu tabuyu sen yıkamazsan etrafına nasıl kabul ettirebilirsin ki?
Kaç yaşındasın bilmiyorum. 18 ya da 40, fark etmez. Kendini kimsesiz bırakma. Kendin için daha iyi bir dünya yaratmayı dene. Yanındayım ve yanında olduğuna emin olduğum bir sürü insan var. Belki burayı okursun, bu şarkıyı sana armağan ediyorum. Bir kucak, bir teselli diye
Ben de anlatiyim
14 yaşındayken lise 1 di ara tatile girmiştik arkadaşlarım bize gelmişti hepsi kapalı annem onların önünde bak ne güzel kapalılar diyip durdu her seferinde dile getirir kapalı bi arkadaşımi gördüğünde bıkmıştım akrabalar açık olduğum için yapmadıkları kalmadı resmen fahişe gözüyle baktılar bana artık bi çarem yoktu. Babam asla kapanmami dile getirmezdi hiç duymadım annemde aslında getirmez ama arkadaşlarımı görünce söylerdi bi kaç kere benimle bi yerlere gitmeye bile utandığını söylemişti sonra artık doğrusu bu dedim ve kapandım aldığı kıyafetler övgüler beni deli gibi mutlu etti yani çok sevmiştim aradan 1 yıl geçti ve artık sadece zorunlu bi heves olduğunu anlamıştım artık dünya gözümden çıkmıştı herşeye özenir oldum geceleri ağlamaya başladım istemiyordum artık ama bi yandan da kendime kızıyordum nasıl olurda öyle bişey düşünürüm bi gün bunu anneme söyledim ama şaka yaparcasına tepkisini ölçmek istedim hayir falan dedi ısrar edince naparsan yap dedi ama bana küser korkusuyla 1 yıl daha dayandım 16 yaşındayım şimdi ama karar verdim annemle en doğru dille konusucam ve artık istediğim…özlediğim kendime geri dönücem insallah çünkü artık gerçekten bıktım ama çevre etraf öyle utanicam ki ama geçer nasıl olsa başarıcam
Ben de kendi isteğimle ve çok isteyerek kapanmıştım ama birkaç yıl içinde keşke kapanmasaydım noktasına geldim. Birçoklarının aksine ben aileden yana çok şanslıyım açılma isteğimi söylemeden önce çok utandım çok gerildim fakat bütün ailem “Bu hayat senin. Sen nasıl mutlu olacaksan.”dedi. Eğer açılmak istiyorsanız siz de yapabilirsiniz. Tesettürün Allah’ın emri olduğuna inanıyorum fakat ben kullar ne der diye takmaya devam ettim. Kulu Allah’ın önüne koymayın.
İlk acildinda ne hissettin disarda fln
Ben açılalı çok oldu (3 yıl) ama 3 yıl boyunca kapalıydım 😀
Şöyle ki ilk günden beri zaten okulda (imamhatip/ler kapatılsın) sürekli eşarp taktığım için hiçbir şey fark etmedi hayatımda. 6. sınıfta işte artık kadın oldum falan diye düşünerek dışarıya çıkarken güzel bir okul şalını taktım kafama. Teyzem çok küçük olduğumu en azından uzun kollu, bol kıyafetler giyerek de idare edebileceğimi; kafama eşarp örtmeme gerek olmadığını söyleyip duruyordu anneme. Bense günahlarımı hesaplıyordum (reşit veya büluğ çağında bile değilken) sonra da açılmaktan (sanki kabuğundan çıkmak gibi hissettiriyor şimdi açılmak demek) vazgeçiyor ve dua ediyor ve de bir daha asla açık gezmeyeceğime dair yeminler ediyordum. Sonra müthiş puanımla fen lisesine geçtim (kararımda zerre etkisi olmadı okulumun; ilk günden beri zaten hep açıktım kendimi kafamda hayal ederken) ve artık büyüdüğümü frkettim. Sonrası zaten yeni arkadaşlıklar, yeni dersler, yeni öğretmenler neredeyse haftasonları düşünüyordum eşarbımı. Zaten çoğunlukla saçımın bonenin ucundan görünmesine aldırmıyordum; sınıftan bir arkadaşım ‘saçın pembeymiş aa görünüyor’ dedi; uzunca bir süre güldük hatta. Sonunda ikinci döneme geçmek için uzun tatil verildi. Ödevlerimi yaptım, ama kafam orada değil; kafam kafamda durması gereken kumaş parçasında. Sonuçta tüm tehlikelerden beni koruyan şey; onsuz olmayı düşünemiyordum ama onsuzken daha iyi düşünüyordum. Tatilde teyzemi ziyarete gittim; bir dönem önceki yaz tatilinde uzun uzun konuşmuştuk zaten tek gittiğim için rahatça. Demişti ‘İnci ben senin arkandayım ama senin de güçlü olman gerek’. Tekrar gittiğimizde ise yalnız kalmak için fırsat kolladım ve hemen içimdekileri döktüm; ‘Ben açılacağım! Eminim’ dedim, desteğin lazım seninleyken aşırı tepkili olamazlar. Beni hazırla eve dönünce dahi güçlü kalmam için. Çok bağırıp kızdılar, insanı bir şeye alıştırınca hep daha fazlasını istiyorlar; o şeyi ellerinden alınca ise hiç de normal davranmıyorlar. Sonra ise ilk 3 ay sık sık, uzun yıllar boyunca ise her gün en az 1 kere olmak üzere sürekli aşağılanıp dışlanıp hatta önemsenmeyip sürekli her sözleriyle taciz edildim, hatta yeni telefon alabilmek için tekrar kapanmam teklif edildi (iyi ki inanmamışım çünkü minicik bir şeydi kocaman özgürlüğün yanında) Her neyse,zaten kapalıyken tacize uğradım, eşarp beni hiçbir şeyden korumuyordu. Biliyorum şu anda saçma bir düşünce gibi geliyor, şu an utandım bu tarz bir düşünce yapım olduğu için, (güneş hariç), ancak o an ihtiyacım olan cesareti veya özgüveni bana vermişti. Her neyse gidelim o güne. Okulun 15 günlük dönem arası tatili bittiğinde artık eşarpsızlığımı tamamen hissediyordum (mantıksız ama öyleydi içimdeki his) ama yine de cesaret edemedim, okulun ilk günü arkadaşıma söyledim o da aşırı şaşırdı önce ama sonra yadırgamadı (zaten bonemin önünden hep bebek açlarım çıkıyordu ya o yüzdenmiş) tabii ki destekledi sonrasında 2. gün uyandım ve saçımı taradım, onu toplayıp bir kumaş parçasının içine saklamak yerine belime savurdum ve eğer bunu yapmasam ve sınıftakileri umursamasam kesinlikle ilk gün böyle giderdim okuluma. Beni yeni öğrenci zannetti öğretmenlerim birkaç hafta alışamayıp adımı sordular (en önde oturmama rağmen) ve sınıftakiler ‘Annen de mi açıldı? Ndeden böyle bir şey yaptın?’ gibi soru yağmuruna tuttular beni. Artık eski (kapalı) fotoğrafları görmek isteyip istemediğimi sordular hatta. Ama ilk günden sonra onların aslında benim düşüncelerimi, söylediklerimi ve hareketlerimi önemsediklerini anladım ve rahatladım. Ben değişmemiştim, vücudum değişmemişti, düşüncelerim değişmemişti, sadece bir kumaşı artık dış giyimime eklemiyordum o kadar. Kendimi ikiyüzlü veya hain veya beni tanımlayan bir kavramdan çıkmış gibi hissettim. Aslında değişmemiştim; eşarp koleksiyonum (15 yaşında bir çocuktum kimin aklına gelirdi 3 yıl boyunca aldığım ve taktığım tüm eşarpları (50’den fazlaydı) artık dolabımda tutmayacağım) ve kendimi iyi hissederek markete gideceğim? Sadece benim ve sizin gibi kişilerin tabii ki. 🙂 Sizin için en iyisini istiyorum; açılmanız önemli değil sadece hayatın başkalarının sizin hakkınıza ne düşündüğü veya sizi nasıl gördüğünü düşünüp endişelenmek için. Lütfen sadece biraz cesaret edin ve görünüşünüzle ilgili özgüveli olun. En azından deneyin. Bu süreç uzun olacak ama içinizi karartmayın dışınızdaki bir şey için. Lütfen bir yakınınızdan destek isteyin Umarım atlattığınızda her şeye değeceğini görürsünüz. Size başarılar diliyorum en içimdeki anıları düşünerek. ^-^
Tam 7 yıl önce kapandim. Şuan 22 yaşındayım. Kendi isteğim doğrultusunda kapandim ve doğru olduğuna inanarak yaptım. Ama şu an aynaya baktığımda ben değilim sanki. Rahat giyinmek, özgürce oturup kalkmak istiyorum artik. O kıyafetlerin gerektirdiği kurallar gibi ddegil. Çok mutsuzum.Artik hayatı basit yaşamak istiyorum. Bir eşofman takımı ile çıkmak istiyorum. O bol kıyafetler hem ruhumu hem bedenimi değiştiriyor sanki. Psikolojikmen iyi olmamaya başladım. Açılmak istiyorum ama beni kinayacaklar. Hor görecekler. Ailem de kötü gözle bakacak. Onlarla konuşmak istiyorum ama o kadar çekiniyorum ki, ne yapacağımı bilmiyorum artık..
aynı durumdayım..20 yaşındayım,14 yaşında kapandım. çok isteyerek kapandım. ama belki de buna mecburduk? şahsen ailemde hiç başı açık kadın yok. belki bende kendimi buna mecbur hissettim.ama artık hiç istemiyorum. bambaşka biri var içimde sanki.. ama yapabiliriz. ben deneyeceğim, olur da okursan bunu sen de dene ne olur!
bizim şimdi değişmemiz inan ileride kendi ailemize, çocuklarımıza çok iyi gelecek. umarım başarırız! güzel kal güzel insan..
denedin mi? ben de aynı durumdayım,belki biraz yardımcı olur ağzından çıkacak iki kelime söz…
denedin mi? ben de aynı durumdayım. belki ağzından çıkacak iki kelime söz bana bir nebze de olsa yardımcı olur…
Merhaba arkadaşlar, ben de 26 yaşındayım edebiyat öğretmeniyim ama daha işe girmedim yeni mezun oldum. Evlenmek üzereyim ve ailemden uzakta okudum erkek arkadaşımla da gittiğim şehirde tanıştık. Ailem hala açık olduğumu bilmiyor yarın söyleyeceğim. Bu yaşa gelsem de söyleyemedim. Bu konuda çok baskıcılar ve ben hep kaçınılmaz sondan kaçtım aslında.. herkesin uğraşmadan elinde olan özgürlüklerine biz kavuşmak için öyle çok savaşıyoruz ki. Ne yapacağımı bilmiyorum çok korkuyorum ve sıkışmış hissediyorum benim gibi olanları gördükçe de daha çok üzülüyorum
Bende isteyerek kapandım Allah için ve ailemi mutlu etmek için ama şuan açılmak istiyorum nasıl söylemeliyim daha 12 yasındayim 13 yaşıma girmeme 2 3 ay kaldı yaşım daha küçük açılmak istiyorum kendimi özgür hissetmiyorum sürekli boynumun açılmaması için duzel temel ikide bir saçıma bakmak annem dar pantalon elbise fln kısa tsirt hepsine izin veriyodu ama şimdi yaşıtlarıma bir bakiyorum dar üstler şortlar kısa kısa üstler elbiseler hepsine okadar özeniyorumki benim yaşımdaki yada daha büyük birisi bana nasıl söyleyeceğim hakkında bisey söyleyebilir mi benim kendimden 6 ay büyük bir arkadşım var onunla aynı anda kapanmış olabiliriz o açılmak istemiş sonra vazgeçmiş artık açılmak istemiyo ama ben açılmak istiyorum oda açılma ben yanlız kalırım diyo onun butu kuzenleri kapalı nereye yanlız kaliyo!! Neyse onun için kapanmaktan vazgeçmedim annemle konusmustuk sonra açılmak istemedim 10 gün önce konuştuk ama konusucam lütfen iyi yorumlar yazın çok ihtiyacım burdaki birçok kişi böyle durumlar yaşamış açılınca buraya girip açılmak isteyip acilamayanlar için yorum yazicam görüşmek üzere?
Kendinize güvenin tabiki önce kendime söylemem lazım içinde büyük bi heyecan var ama açılmak için değil nasıl tepki vericekler acaba diye söz buraya uzun uzun yazıdan görüşmek üzere
Yaşantımız yaşımız aynı ben de senın gıbı düşünüyorum ilerisi hep pişmanlık olucak şuan yaşamadıklarımız daha çok yaralılar bizi o yüzden kurduğumuz hayallere , ilerideki yaşantımızda nasıl olmasını istedıgımıze bakalım :))
Lutfen kendine guve, elalem icin yasama. Tanidiklarin birseyler yaparken size soruyormu. Sorgula sorgula sorgula lutfen.
açıldığın zaman diyeceksin ki keşke daha önce yapsaydım.çünkü aslında korktuğun kadar olmayacak .evet aileni çevreni tanımıyorum ama sen ne zaman bunu yaprsan yap en fazla 1 hafta konuşacaklar sonunda onlar da anlayacak.söylemek istdiğin bişey olursa . [email protected]
Alın bendende o kadar eşimin baskısıyla kapandim 21 yaşında kapandim 25 yaşındayım her defasinda basortuyu takarken boğuluyorum rahat degilim eşime hep açılmak istediğimi diyorum şuan kayinvalidem açılmak yok kesinlikle diyo bende sen karışamazsın diyorum eşim ilerde kendi evimize geçince acil şimdi annemler üstüne gelir diyo ama ben hemen açılmak istiyorum bunaliyorum
Hala kapalıysan sana şunu söylemek istiyorum:Ben hayatımda hiç kapanmadım ve kimse beni buna zorlamadı ve tavsiye vermek haddime mi bilmiyorum ama okullar açılınca(daha doğrusu açılırsa) rehber öğretmenine durumu anlatıp ailenle konuşmasını isteyebilirsin.Sonuç olarak herkesin kendi tercihidir kapanıp kapanmamak umarım kendi tercihlerini yapabildiğin günler gelir.
Bu karar eşinin, ya da kayın validenin kararı değil senin kendi öz iraden eğer açılmak istiyorsan açıl eşinin isteğiyle kapanman biraz yanlış olmuş ama her ne olursa olsun sen kendi kararlarını verebilecek yaştasın kayınvaliden ve eşinde bunu kabullenmek zorundalar.
adead_tired_person instagramda ulaşabilir misin bana
Ailem kötü gözle bakacak, kınayacaklar, hor görecekler, çekiniyorum.. Rabbimin karşısında ne cevap vereceksin? Onu hiç düşündün mü? Bu sözleri ona karşı kullandın mı? Sözde değil özde müslüman olacaksınız!
Nejla Hanım, biz dediğimiz şeyleri, kapalıları kınayarak, kin besleyek ya da art niyetle yazmıyoruz. Önce bu konuda bir anlaşalım. Kullandığımız dil, anlatma biçimi hoşunuza gitmemiş olabilir. Fakat yanlış anladınız diye düşünüyorum biz burada birbirimize yardımcı olmaya çalışıyoruz. Kapanan insan eşi veya ailesi için kapanmaz. Allah rızası için kendi öz iradesiyle kapanır, değil mi? Biz burada islamı kötülemedik, ya da size öyle gelmiş olabilir. Kusura bakmayın ama günah bizim, sevap bizim azabı beraber çekmeyeceğiz. Herkes neyin ne olduğunu biliyor. Fakat sizin bu hakaret içeren yorumunuz çok uygunsuz kaçmış, düzeltirseniz sevinirim!
Ben suanda 18 yasindayim ve kendi istegimle kapandim zamaninda ama suan hic istemiyorum artik. Tam senin dedigim gibi rahat degilim. Ama aileme bu konu hakkinda nasil acilacam hic bi fikrim yok. Artik mutlu degilim okadar oldu yani, gun boyu dusunuyorum ve beni rahatsiz ediyor. Sen nasil ailene anlattin bana epostadan ulasabilir misin. Cunku ne yapacam nasil yapacam hic bilmiyorum. Ama boylede iyi degil
annemin baskısıyla kapandım 6 senedir kapalıyim.. başımı kapattigimdan beri kendimi hiç rahat hissetmedim aklımda hep açılmak var arkadaşlarimin hepsi açık onlara özeniyorum bazen kapalı olmam rahat hareket etmemi engelliyor istediğim mekanlara giremiyorum istediğim hayatı yasayamiyorum zamanla alışırım dedim olmadı.. hep bı kurtuluş yolu aradım eger bı mesleğim olursa özgürlüğümu kazanırsam ilk isim açılmak olacak
Bende 1 buçuk yıldır kapalıyım ve kendi isteğimle kapandım ama ailemde herkes kapalı olunca illaki bir gün kapanacaksin diyorlardi direkt bir baskı yapmasalarda dolaylı yoldan yapılıyordu ve şu an kapalı kalmak istemiyorum kendime yabancılaşmış gibj hissediyorum. Benim çevre umrumda değil ama ailem çevreyi çok takan insanlar annem ve babamı düşünüyorum çok karşı çıkarlar ve bu okuldan almaya kadar bile belki gidebilir üni 2. Sınıftayım ilk kapandigim 3. Ayda açılmak istiyorum dedim karşı çıktılar ama ara ara hep geldi bu düşünce iyi hissetmiyorum artık nasıl konusucam hiç bilmiyorum sürekli aklımda bu var nasıl konuşmalıyım nasıl konuyu açmalıyım hiç bilmiyorum ama güçlü durmak zorundayız kararlı olmak zorundayız yine de onları üzmek istemiyorum.
İnanamıyorum şuan çok şaşkınım, sanki bu yazıyı ben yazmışım gibi hissettim. Aynı duyguları yaşıyorum ailem çevre yüzünden çok üzüleceğini söyleyip beni baskılıyor. Açılmak istedim çok sefer ama hep beni bastırdılar sonunda 1 buçuk yıl oldu ve hala istemiyorum olmuyor kendimi mutlu hissetmiyorum , açılmak çok istiyorum bunu ailemize Nası kabul ettirebiliriz bi yol bulmalıyız
çok doğru diyorsun, benimde ihtiyacım var
Gerçekten bunun için ne yapmamız gerekiyor çok merak ediyorum özellikle annelerimiz kilit nokta bu konuda
KAPALIYIM AMA YETER AÇILMAK İSTEDİĞİMİ SÖYEDİĞİMDE HERKES HAYIR DİYOR ÇOK BIKTIM AÇILMAK İSTİYORUM AMA AÇILIRSAM KİMSEM KALMAYACAK DAHA KENDİ AYAKLARIMIN ÜSTÜNDE DURAMAYACAK YAŞTAYIM
ben de bu durumdayım annem tc den adını sildiririm kızım olmazsın diyor sende durumlar aynı mı
Bende bişey yapamayacak yaştayım ve herkesin babası aynı da değil ben napıcam ya artık gerçekten bişeyler olması gerek
Reşit değilseniz, okulda rehberlik, hocalarınız vs başka bir büyüğünüzden ailenizle konuşmasını isteyebilirsiniz. Reşit iseniz vurun elinizi masaya ben reşit bir bireyim bu benim kendi öz iradem buna ancak ben karar veririm diyin. Baba, anne sizi üzmek gibi bir isteğim yok fakat sizden bana saygı duymanızı bekliyorum. Siz hep söylemiyor musunuz Dinde zorlama yok! Diye? Ben kapanacaksam Allah rızası için kapanmak istiyorum deyin. Onlar size ya koltuğu ya kapıyı gösterecektir, ya da ufak çaplı bir sınır krizi geçirirler ilk başta fakat EN FAZLA 2 3 ay sürer onlar da bu duruma alışır. Zaten size çek git diyeceklerini düşünmüyorum Aileniz ne kadar katı olsa bile kimse evladını göz göre göre evlatlıktan redd etmez. Öyle ithamlarda bulunuyorlarsa da bu gözünüzü korkutmak içindir. Ben size saygı duyuyorum. Ailenizde duymak zorunda! Korkmayın siz de gönlünüzden geçeni yapın. Emin olun üstünüzden bir yük kalkıyor. Dinden çıkmıyorsunuz, açılıyorsunuz, gözünüzü korkutmayın. Tepkileri ne olursa olsun hepsi, herkes feriştahı gelse size SAYGI DUYMAK ZORUNDA. İyi geceler kız kardeşlerim.
Slm,yavs yavs açıl birden değil ben öyle yapmıştım 15 yaşında iken ,sonra anlıyorsun bile ,1 ay içinde olur biter,ama eve karşı çıkan olmamıştı,güzel ruhlu babam,cennet mekanın olsun babaannemin,de,babaannem çarşaflı olduğu halde tık bile demedi,slm çocukluğumun Erzincan ve gumushanesi
İnanamıyorum şuan çok şaşkınım, sanki bu yazıyı ben yazmışım gibi hissettim. Aynı duyguları yaşıyorum ailem çevre yüzünden çok üzüleceğini söyleyip beni baskılıyor. Açılmak istedim çok sefer ama hep beni bastırdılar sonunda 1 buçuk yıl oldu ve hala istemiyorum olmuyor kendimi mutlu hissetmiyorum , açılmak çok istiyorum bunu ailemize Nası kabul ettirebiliriz bi yol bulmalıyız
Ben de aynı senin durumundayım 1 yıl önce kapandım ben de ama o kadar çok açılma isteği geliyo ki… Napacağımı bilmiyorum. Çevre konusu ayrı en çokta beni günah boyutu korkutuyor.
Kesinlikle öyle .. iki gün önce açıldım bisikletimi eskisi gibi saçlarıma rüzgar değerek sürüyorum bunun için mutluyum ama ortadaki farz gibi ciddi bir emirden kaçmış olma hissi beni Allaha karşı utandırıyor namazlara devam ediyorum ama her tesbihattan sonra her defasında ona beni affetmesini söylüyorum. Bu Rabbimizle bizim aramızda bir affetme affedilme süreci diğer şeylere ve özellikle insanlara kul hakkı gibi önemli şeylerle ( ki her kötülük ona çıkıyor biliyorsun) zarar vermedikçe onun gaffar sıfatına güveniyorum .Sadece onunla cennete giremeyeceğiz kardeşim ve terliğinden korkuyorum diye annemi sevmek istemiyorum (cehennem için değil onun için yapmak istiyorum tekrarından ki yapacağıma da eminim açıldıktan sonra bunu daha iyi anlayacaksın inşallah) evet çok rahat hareket edeceksin yargılanmadan bundan emin ol . Ailen kabul ettiyse gerisini boşver kendi kararını ver nolur sonra tiksinerek bırakma bu ayeti dene onsuz da iyi müslüman olmayı mutlu yaşa belki çok daha iyi bir tesettürlü olacaksın ? Bunu deniyorum şu an kendimi gerçekleştirmek istiyorum bu 3 yıl içinde baktım olmuyor içime sinerek yeniden gireceğim tesettüre ya da böyle de mutluymuşum diyip diğer farzlarımı ve hem insani hem islami ahlâkı yakalayıp yaşayacağım ve sonlandıracağım bu hayatı mutlu ve acabasız ölmek istiyorum . Bilmiyorum sen nasıl istiyorsun ?
Merhaba. Birkaç sorum var sorabilir miyim?
Şimdi kapandı mı bide kaç yaşında acıldın ben acilicam ama ÖSYM fotom falan kimlik fotom kapalı yeni öğrendim ünide bu ÖSYM fotosu her yerde kullanılıyormuş beni açık gören arkadslarin eskiden kapalı olup açıldığını duyuncaki tepkisinden korkuyorum birazcık ve bu arada bende aynı senin gibiyim en çok özlediğim şey saclarimin rüzgarla tabiri caizse dans etmesi lütfen cevap yazmayı unutma ?
selam, yakın tarihte yazmışsın diye ulaşmak istedim sana.. tamı takına aynı şeyleri yaşıyoruz. eğer bunu görürsen lütfen bana geri döner misin? konuşmaya ihtiyacım var çünkü..
teşekkür ederim
İnsta hesabn var mı?
Kendi ayaklarının üstünde edurmakla alakası olmadığını düşünüyorum bende 2 senedir kapalıyım 7. Sınıfa gidiyorum açılmak istiyorum senin gibi ama inan bana kimsem kalmayacak diye ekesinlike düşünmemize gerek yok ben de düşünmüyorum annelerimiz veya babalarımız buna karşı çıkabilir ama bizi böyle kabullenmek ZORUNDALAR biz böyleyiz hepimiz günahını sevabını bilerek yapıyoruz bunları ve biz çekicez bunun çilesini insanları ilgilendirmiyor hatta bizim açılmak istediğimiz için bunu yapmamız ve benliğimizi kazanlamız için yanımızda olmalılar din açısındanda dinimiz asla zorlama dini değil arkadaşlar ve ailelerimiz buna 1gün 2 gün karşı çıkar bizi herkez eninde sonunda böyle kabul edicektir
Vay be ne konuştum keşke kalkıp annemle de konuşsam şimdi
??
merhaba aynı şeyleri yaşıyoruz fakat biraz eskiden yazmışsın yazıyı eğer hala aynı şeyleri yaşıyorsan bana ulaşırmısın instagram hesabım ireemasllan ia var istek atınca kabul ederim lütfen bana ulaş konuşmaya ihtiyacım var
DINIMIZDE KAPANMAK DIYE BIR SEY YOK, NUR SURESINI YANLIS CEVAPLAMISLAR VE YORUMLAMISLAR.
BIR ILAHIYATCI OLARAK SÖYLÜYORUM, BASÖRTÜ VEYA TESETTÜR NEYSE ISLAM ALEMINI MAHVETTILER.
ARKADASLAR, ILAHIYATCI OLARAK SIZE YARDIMCI OLABILIRIM.
BASÖRTÜSÜ TAKMAK ISTEMEYENLER TAKMASINLAR..
ALLAH KALBINIZIN GÜZELLIGINE BAKAR, BASÖRTÜNÜZE DEGIL.
BANA BU SAYFADAN ULASIN.
SAYGILAR
Aliye
Benimde çok var
Ben 16 yaşındayım ve 12 yaşında kapandım kendi isteğimle kapanmıştım ancak bu sadece etrafımı memnun etmek için çocuksu bir hevesmiş bunu anladım. Başörtüsü önemli ve sorumluluk gerektiren bir kavram. Bunu anlamadan kapanan o kadar kız var ki bu yüzden başörtüsünü doğru uygulayamıyor kimse. 11. sınıfa geçmeden yazın aileme açılacağımı söyleyeceğim döverler dayak atarlar ama engel olamazlar. Öldürecek halleri yok ya. Başımı açacağım ben kararımı verdim. Özgür olmak istiyorum. Başörtüsü benim için özgürlük değil ve olmayacak da.
Şu an inanmıyorum bende 12 yaşında kapandim ve şimdi 16 yaşındayım aslında en başından istemiyordum ama ben ne olduğunu anlamadan bir baktım kapanmisim bana şallar falan alınmış ilk kapanınca herkes beni övdü saygı duydu göklere çıkardılar o süre zarfında kendimi iyi hissediyordum fakat ilgi kesilip kendimle baş başa kaldığımda bunu hiç istemediğimi fark ettim dört yıldır bir şekilde kendimi zorladım ve ikna ettim ama son dört aydır kendimi daha fazla sıkamıyorum ağır depresyona girdim stresten her sabah karın ağrılarıyla uyanıyorum bu öyle bir baskı ki sanki kalbimin üzerinde kocaman bir fil var baskıdan ölecek gibi hissediyorum aynaya bakamıyorum fotoğraf çekinmiyorum kendimi bu halde görmeye katlanamiyorum bazen sinir krizine giriyorum ve kollarımı jiletliyorum artık yaşamak istemiyorum
çok üzüldüm yorumunu okuyunca, bu baskıyı kaldırmana, kaldırmamıza hiç gerek yok.. eğer bunu görürsen lütfn benimle irtibata geç. seninle konuşma k istiyorum
Sakın yapma öyle şeyler universiteye geçince ileride mesleğin olacak ve sen acilinca onlarda sana laf atacak yüz olmaz bence şimdi acilmayi universiteye ertele ki cook rahat et şimdi de derslerine yogunlas universite icin unide acilinca kendini dünyanın en mutlu insani hissediceksin inan bana ben de ayni seyleri yasiyorum ve su anda sinava hazirlaniyorum istedigim yeri kazaninca istedigim her şeyi yapmak istiyorum ve yapinca da kimse kalkip ta kapaaaan diye baski uygulayamaz çünki onlara “birey”oldugumu ve sadece kendimi dinledigimi kariyerimle hissettirecegim.Sen de öyle yap:)ve birazcik sık dişini
Naptın açıldın mı ben de sınava girdim yarın tercih yapıp babamla konuşucam inşlaşalhh kabul eder açılmayı çok istiyorum umarım istediğim gibi olur
Sakın öyle bişey yapma. Sen Allah rızası için kapanmadıktan sonra kapanmanın ne anlamı var bırak ailen düşünsün ne diyeceklerini ne yapacaklarını. Kendine zarar vereceğine özgürlüğün için bir adım at emin ol kendine verdiğin zarar kadar zarar vermezler sana. Bi gün uyan ve açılmak istiyorum de ve açıl sakın tepkilerini görünce geri adım atma sen geri adım atarsan onlar seni ikna eder bir bakmışsın yine olmadığın biri görünümündesin. Kimse senden senin hayatından önemli değil bırak bir hafta mutsuz ol bir ömür için rahat olsun
çok doğru. 16 yaşındayım 7. sınıfta arkadaşlarıma özenip kapanmıştım ama bu benim için artık dayanılmaz noktaya geldi boğuluyomuş gibi hissettim ve bu yüzden ben bugün açıldım kimseye söylemeden sabah evden açık çıktım ve onlara mesaj attım tabii ki ailemle daha önce 2 kere konuşmayı denedim özellikle annem aşırı karşı çıktı ablam ve babam yanımda olur sanmıştım ama onlar da bana sırtını döndü… tabii ki iyi tepki vermediler hatta tepkiler o kadar kötü ki saatlerce ağladım ama bu benim hayatım benim de kararlarım var beni kısıtlayacaklarını elimden her şeyi alacaklarını söylediler izin vermediler ama ben artık göz yaşlarımı sildim ve buna izin vermek gibi bir niyetim hiç yok istediklerini elimden alabilirler telefon internet arkadaşlarım her şeyi isterlerse evden odamdan dışarı çıkarmasınlar ama en sonunda alışmak zorundalar ne olursa olsun ben onların çocuğuyum beni istemediğim bi hayata bu kadar zorlayamazlar. o yüzden korkmayın eminim yanınızda olucak birsürü arkadaşınız vardır olmasa da sorun değil siz zaten güçlüsünüz bunu başarablirsiniz 1-2 hafta çok kötü olur belki ama sonra istediğiniz hayatı yaşarsınız. aileniz her zaman doğru söyler diye bir şey yok kendi kararlarınızı kendiniz verebilirsiniz korkmayın çekinmeyin insanların diyeceklerini umursamayın sadece yapın ve gitsin zaten bu siteye bu başlığa girdiyseniz bu bir kere aklınıza girmiş demektir bu hayat sizin kararlar da sizin <3 sizi seviyorum kader arkadaşlarım
Tam olarak aynı şeyleri hissediyoruz..Şimdi nasılsın? Ne yaptın?
Ya rica ediyorum benimle aynı durumdaki biriyle konuşmaya çok ihtiyacım var instadan ya da başka bir yerden konuşmamız mümkün mü ?
Ben ben konuşurum benimde konuşmaya ihtiyacım var bende aynı durumdayım
Acaba ınstagram dan bana ulaşırmısın aşırı ihtiyacım var benimle aynı durumda olan biriyle konuşmaya ınstagram
_kkubra_cann profilim kucuk bi çocuk lütfenn
@Kard3ln.000 konuşmak isteyen varsa instama beklerim
Konusalimmi? Benimde cok ihtiyacim var. Instadan konusuruz epostama yazsan ben instami veririm
Tam olarak aynı şeyleri hissediyoruz..Şimdi nasılsın? Ne yaptın?
Ya rica ediyorum benimle aynı durumdaki biriyle konuşmaya çok ihtiyacım var instadan ya da başka bir yerden konuşmamız mümkün mü ?
Zeeynp_x yazarsan konuşabiliriz bende de durumlar aynı çok ihtiyacım var konuşmaya
Lütfen kendine eziyet etme bende şuan açılmak istiyorum özgürce istediğimi yapabilmek istiyorum. Anneme dedim ben açılmak istiyorum diye hayır saçmalama hangi arkadaşın kafana soktu bunu dedi affedersin anne ama cidden geri kafalalığını anlamıyorum. Yaza doğru açılmayı istiyorum ailemi karşıma alığ konuşmak istiyorum ama yapamıyorum, yalnız yürümeyeceksin, yalnız yürümeyeceğiz ve bunun üstesinden inşallah gelicez.
Bende ayni durumdayim . En cokta sinif arladaslarimin tepkisinden korkuyorum. Neden bilmiyorum instagramdan konusalim mi
@k.tapmz instagram adim, yazarmisin bana direk?
Aynı durumdayız desem çok küçükken kapandım. Evet istiyerek kapandım ama küçüktüm işte ne istediğini bilmeyen sorumluluk alamayan biriydim. Ailem böyle şeylere çok ön yargılı hatta direk çevrem ama geç kalmak istemiyorum yaşımı geçince istediklerimi yapamamaktan çok korkuyorum. Ama bir o kadarda ailemden korkuyorum. O kadar ikilemdeyim ki anlatamam.
Of ben de öyleyim ve birileriyle gerçekten konuşmaya ihtiyacım var herkese kendi isteğimle kapandım diyorum öyle de oldu ama artık ne bileyim çok zorlanıyorum her sabah aynalardan kıyorum belki de o kadar erken kapanmaktandır. Bir şeyler için hevesimi alamadığımdandur.ozaman çok hoşuma gitti ama artık ne bileyim. Allah’tan da çok korkuyorum ama dışarı çıkmak istemiyorum. Diğer ibadetlerimi yapıyorum. Ama gerçekten zorlanıyorum artık. Çevrenin tepkilerinden de korkuyorum. Lüyfen benimle konuş ihtiyacım var
aynı durumdayım ben de. 15 yaşındayken kapandım ve gerçekten isteyerek kapandım ama işte gerçek sebebini bilerek değil de özenerek. severdim o zamanlar kapalılığı. ama şimdi düşününce öyle zorlanıyorum ki. hep diyorum ki keşke kapanmasaydım. benim de bu konuda konuşacak birine ihtiyacım var. bu yorumu görürsen, umarım görürsün bana ulaş lütfen. instagram hesabıma istek atabilirsin. *mylitleghost* kullanıcı adım.
Seninle bu konuda konuşmak istiyorum, bu mesajı görürsen geri döner misin?
Aynı yaştayız, aynı yaşta kapanmışız ve aynı düşüncelere sahibiz. Başardın mı, merak ediyorum. Belki bana umut olur?
açıldın mı
Bişey dicem beni bul lütfen instan filan var mı konuşmaya ihtiyacım var
bana yazabilrsin @elif_nurr44
Söylemek istediklerimi yazmışsın gerçekten ama ben korkuyorum yaa utanıyorum daha doğrusu ama bi o kadar da çok istiyorum babam izin wermeyecek onu nasıl ikna edebilirim ?
Konuştun mu ailenle ne dediler?
Konuştun mu ailenle ne dediler?
Yaşlarımız bile aynı biliyor musun bende seninle aynı durumdayım. Ne yaptın cevap yazar mısın
İnstagramını verebilirmisin lütfen
adead_tired_person instagramdan yazar miisn bana
Merhaba ben 15 yaşında kapandim ve 13 yaşında annem tarafından zorla başıma tülbent takmam gerektiği söyleniyordu o şekilde ilerledi ve en son imam hatipe gönderdiler ve o gün kapattılar ailem muhafazakar ve fazla dinci ve baskıcı. Annem özellikle. Ben şuan 23 yaşındayım ve artık çok sıkılıyorum istemiyorum kapalı olmak rahat olmak istiyorum. Eşim bişey demiyor oda benim gibi ailemden korkuyor. Açılmak istiyorum ama nereden başlamalıyim ne yapmalıyım? Bilemiyorum ? benim gibi olan zorla kapatılıp sonradan açılan varsa lütfen bana yazabilir mi? Yardıma ihtiyacım var.
Küçük kız kardeşime 5.sinif çok yobaz fikri aklına soktular ve baya bir hevesle kapatilar ben ateistim ve gayet darb giyiniyorum açık ailem buna karışamaz çünkü reşitim zaten ama benim Küçük kız kardeşim kapalı diye arkadaş ortamamim bir garip gözle bakıyor kendisine ne kadar dersem diyeyim anlamıyor şuan heves olduğunu söylediğim halde beni dinlemiyor sizce ne yapmalıyım bana yardım edin
Bence şimdilik bişey yapma onu ya dinden çıkarsam korkusuyla baş başa bırakıyosun ve açılmak istemiyo ters psikoloji yani napman gerektiğini söyliyim gidip şimdiye kadar senin biraz üstüne geldim özür dilerim bundan sonra sana karışmicam diyip karışmamalısın ve sonra onu ya dinden çıkarsam korkusuyla değil ben bunla özgürlüğümü kısıtlıyorum düşüncesiyle baş başa bırakmış olucaksın bi yerden sonra o da hepimiz gibi bıkıp açılmak isticektir merak etme biraz zamana ve kendi kendine düşünmeye ihtiyacı var bu arada benim instagram hesabım zehrayas_13 benimde konuşmaya ihtiyacım var lütfen bana ulaşın
Merhaba ben 15 yaşında kapandim ve 13 yaşında annem tarafından zorla başıma tülbent takmam gerektiği söyleniyordu o şekilde ilerledi ve en son imam hatipe gönderdiler ve o gün kapattılar ailem muhafazakar ve fazla dinci ve baskıcı. Annem özellikle. Ben şuan 23 yaşındayım ve artık çok sıkılıyorum istemiyorum kapalı olmak rahat olmak istiyorum. Eşim bişey demiyor oda benim gibi ailemden korkuyor. Açılmak istiyorum ama nereden başlamalıyim ne yapmalıyım? Bilemiyorum ? benim gibi olan zorla kapatılıp sonradan açılan varsa lütfen bana yazabilir mi? Yardıma ihtiyacım var.
Kessinlikle bu beniste içimdekilerini yazıya dokmussun resmen yorum yapan kişilerde aynı şekilde ya konuşabilir miyiz bu konuyu kabul edersen numaramı yapcam. Dertlesmeye o kadar çok ihtiyacım var ki benide yalnızca sen anlarsın?
Cidden bu yazıyı okurken çok tuhaf hissettim. Sanki benim iç sesim..
Böyle hisseden başka birileri ile dertleşmeye ihtiyacım var. Lütfen bana instagramdan yazın. (@noxyler-@zeybiiq)
merhaba, bu yazıda kendimi buldum gerçekten. Ne yapacağımı bilmiyorum annem çok kıza reddeder halamlar amcamlar çok tepki gösterir akrabalarımın hepsi kapalı ama ben artık kapalı olmak istemiyorum. zorla kapatıldım ve artık tahammülüm yok. ne yapacağımı onları nasıl ikna edebileceğimi bilmiyorum..
Bende aynı durumdayım ama açılıp özgürlüğümü yaşamak istiyorum dünyaya bir kere geliyoruz kısıtlamalarla kapanıp yaşamak çok zor üstelik bu devirde milleti özenip içinden istediğin gibi giyinip davranamamak..
Bende 14 yaşında kapandım galiba tam hatırlamıyorum ama artık istemiyorum namazımı kılmayı filan değil yani sadece kapalı olmayı istemiyorum sanki zorla dayatilmis gibi geliyor o zamanlar kendi isteğim ile gibiydi ama aslında annemi mutlu etmek içinmiş onu anladım en çok istediğim şey sadece eşofman ve ayakkabılarımın üzerine basarak ekmek almaya gitmek kalkipta baş örtüsü takip ferace yi giyip altıma etek geçirip çıkmak değil o kadar nefret ediyorum ki feracem yırtıldı onu bile dikmiyorum dize kadar fermuar tarafı igneleyip çıkıyorum kendine özenen kapalilara bakıyorum ama ben öyle değilim sevmiyorum sanki büyümek zorundaymisim gibi hissettiriyor kendimden nefret ediyorum eğer tüm hayatım böyle geçecekse Allahım al canımı kurtulayım diyorum keşke bana bir şey olmadan bir kaza filan geçirsem ve hafızamı geçici süreliğine mesela 1 yıl filan kaybetsem ve kapalı olmak zorunda olmasam ailem ozaman bir şey diyemez ne güzel olur çünkü hafızamı kaybedersem kapalı olan olduğumu Bilmem ve ne kadar dayatilirsa da bu sefer başında direnirim benim istediğim şey herkes vücudumu görsün kurumlarının belli edeyim şort giyip göbeği açık tişört giyeyim değil ben kapalı olmanın verdiği büyüklüğü istemiyorum ben onu giyince 40 yaşında hissediyorum ben böyle dışarıda hoplaya zıplaya yürümek istiyorum bunu bir pardesu ile yapın size nasıl gülüyorlar rahat olmak istiyorum yoksa denizde bikini giyeyim diye değil eğer ben açık olacaksam deniz e astronot kıyafeti ile bile girerim yeterki kendi yaşımda haraket ederken beni bir şeylerin içine kapatan bir şeyler olmasın olgun olmak istemiyor küçük hissediyorum ve öyle davranmak istiyorum sadece bu yüzden dinim imanım tehlikeye giriyor Allahım hani muslumanlikta zorlama yoktu diyorum ve daha bir çok şey düşünmemeye çalışıyorum düşünürsem tövbe ediyorum ama hep aynı döngü istemiyorum mutsuzum
Tam ayni seyleri yasiyoruz. Yorumun biraz eski ama beni instadan bulurmusun? Hesabim @beyzacenan1. Birisiyle konusmaya ihtiyacim var.
adead_tired_person instagramima yazar misin
Ayni durumdayız bende Allah için kapanıyorum sandım ama birazda ailen üzülmesin diyeymis ben 2 yıldır kapalım 10 buçuk yaşındayken kapandım daha (regl) olmadım günah olmadığı için açılmak istiyorum lütfen birisi yorum yazabilirmi
Ancak bu kadar güzel anlatılırdı.O kadar haklısın ki tek isteğimiz rahat hareket edebilmek.Özgür hissedebilmek sadece bu
Ben de şu an 12.sınıfım ve 6.sınıfta kapandım ilk. Ama 1 hafta sonra açıldım ve sonra 7.sınıfn 2.dönemi regl olunca günah diyerek 1 hafta sonra kapandım. Ve 8.sınıfta yine açılmak istedim. Ve dinleri araştırmaya falan başladım ve doğru olanın İslam olduğunu, doğru tesettürü uygulamadığımı farkettim ve düzgün bir biçimde kapanmaya başladım ve daha sonra liseye geçtim. Lisemde hep açıklar var bir tane bile kapalı öğretmenim yok ve ben yavaş yavaş topuz yapmaya dar pantlon giymeye omuzlarımı örtmemeye başladım ve bu durum özellikle son 1 senedir beni çok rahtasız ediyor. Ve arkadaşlarımın saçlarımı, fiziğimi övmesi de etkili oldu. Yani Ferrarin varsa göstermez misin? Ve dini özellikle 1 aydır aşırı derecede sorguluyorum ve aklım çok karışık. Bir yandan islam doğru geliyor bir yandan yanlış. Annem ve babam dar pantolınumu görünce böyle giyinceksen açıl demişlerdi. Anneme geçen gün açılmak istiyorum dedim. Hayır olmaz ne güzel kapanmışsın işte dedi. Düzgün yapamıyorum dedim açılsan nolucak dedi. Hem tesetürü düzgün uygulayamadığımdan hem de özgürce giyinmek istedğimden. Ve kapalı olunca istediğin gibi davranmaıyorsun. ya otobüste insanlar yanıma oturmuyor kapalı diye.[ve Allah için şunu yapmayın yemeyiz yani) Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Artık şalım beni sıkıyormuş gibi hissediyorum. Aslında ailemde çok kapalı da yok. Hatta torunlarda tek kapalı olan benim ama bu kadar yıl sonra açık olmak bilmiyorum bir de teyzemler hacca gitmiş insanlar yengem açık biri. yani korkuyorum ve bir ay osnra sınavım var ama hiç çalışmadım bunları düşünmekten ve her yerde kapalı fotoğrafım var kimliğmde akbilimde . Lİse fotoğraf albümümde kapalı. ilerde çocuklarıma gösterirken bakın ben br zamanlar kaplıydım mı diyeceğim. ve sınavdan 3 gün osonra mezuniyetim var orda da büyük ihtimal kapalı olurum. ergenliğin verdiği ani bir karala hayatımı mahvetmek istemiyorum çünkü anneme bunu dedikten sonra annem sürekli bana laf sokuyor. ve yolda dar pantlon giyen biirni görünce şuna bak her yyeri her yerde falan diyor. sonra da diyor ki uyarmam lazım insanları. yani m8.sınıfta islam tek doğru derken şu an öyle demeyişim değiştiğimin göstergesi ve acaba ilerde de değişirmiyim bu yüzden napmalıyım bilmiyorum ve şu an lise son benim için çok iiy bir fırsat. ama büyük ihtimal sınav sonucum hiç iyi gelmiycek ve babam bu yüzden a.olma fikrime olmulu bakmıycak. ya cidden kafayı yiycem artık kesşke hiç yaratılmasaydım. din seçmek bile o kaadr xor ki
Merhaba Rabia, aslında bu sayfaya tamamen başka bir şey ararken girdim. İlk başta bir şey yazmak isteyeceğim gelmemişti aklıma. Yazıyı ilk okurken bir arkadaşımın duyguları gibi hissettim. Neyse, arada birkaç yorum beni etkiledi bir şeyler yazmak istedim ama vazgeçtim. Seninkini görünce yazmalıyım dedim. Bilmiyorum, umarım bu cevabı okursun eğer hala bu duygu durumundaysan. Umarım diğer arkadaşlar da okur, pek sanmıyorum ama. Çünkü belli bir süre geçmiş. Neyse, söyleyeceklerim şunlar;
Öncelikle hiçbir şey sizin suçunuz değil, kendinizi suçlamayın. İnsanlar tarafından yargılanmak da sizin suçunuz değil arkadaşlar, onlar onların kalplerinin, gözlerinin ve beyinlerinin kirliliği. Ve hatta o yargılamalar o insanların çaresizliği, kendi başarısızlıklarının dışa vurumu.
Ben de zamanında çok isteyerek her ne kadar bir mantık bulamasam da eğer Allah demişse emretmişse bunda da vardır bir şey(çünkü diğer emrettikleri düzen sağlıyordu benim gözümde gerçekten) benim beynim almıyor herhalde şimdilik deyip kendimce bir mantık bulup kendimi kapanmaya ikna etmiştim. Bundan önce tabi ki de kapanmak hoşuma gidiyordu, kendime yakıştırıyordum da ve anneme özeniyordum. Her ne kadar kendime hala pek itiraf edemesem de kapanmam gerektiği ile büyütülmüştüm komşu ve aile çevreleri tarafından. Ama en nihayetinde pek bir mantık bulamasamda kapanmıştım dedim ya Allah öyle istediyse vardır bir hayır. Neyse 6. sınıftan itibaren kendimi hep kapalı hissettim. Ara ara kapalılığı denerdim. Okula açık giderdim ama hafta sonları sık sık ya da canım istediğinde kapanırdım. Velhasıl kelam bu böyle böyle 12. sınıfa kadar gitti. 12. sınıfta artık başörtü serbest olunca bir arkadaşım kapandı. Ben başta pek hazır hissetmedim ancak Allah’a karşı bir bahane sunamazdım ve doğru olan buydu o zamanki bana göre ya da dini öğretileri her koşulda doğru kabul etmemiz gerektiği öğretilen o zamanki bana göre o yüzden kapandım. Ailem istemediği halde kapandım. Olmaz öyle şey kapanma fırsatım varsa kapanmalıyım diyip kapandım. İçsel süreçlerimi anlatmayacağım çünkü bu hali bile çok uzun oldu (belki ben gereksizce uzatıyorum). Sonra üniversite 3. sınıfa geldim. Üniversite 3 . sınıfın yarısında artık başörtü takmama kararı almıştım uzun bir düşünme sürecinden sonra. Aileme karnım ağrıya ağrıya dedim ilk başta hemen hemen tüm aile fertlerim demokrasi var bakış açısıyla karşıladılar bazıları hariç. Ama sonra, yani ben açıldıktan sonra ki ve her an açılabilme ihtimalimin olmasından haberdar olduktan sonra biraz düşünmemi istediler. Ben ne yaptım evet düşündüm ama benim için belliydi zaten. Bir nevi onların alışması için zaman vermiş oldum. EE ne oldu onların bize zaman vermesi gerekirken bizim onlara zaman vermemiz… Uzun süredir hiç bunlar hakkında düşünmemiştim hatta belki de örtü takmayı bıraktım bırakalı o yüzden bi garip hissettim. Belki benim için bu kararı alır almaz örtüyü bırakmak daha iyi olacaktı ama biz kendimizden çok başkalarını ya da ailemizi düşündüğümüz için. Şimdi bana diyeceksiniz ki belki de ailemizi ya da sevdiğimiz diğer insanları düşünmeyelim mi? Tabi ki düşünelim ama bizim onları düşündüğümüz kadar onlar bizi düşünselerdi tamam istediğin gibi yap yanındayız derlerdi ve daha sonra psikolojik baskı yapmazlardı. Ben sadece başörtü takmayı bırakacağım diyordum arkadaşlarıma onlarsa aa açılacaksın yani diyorlardı. Sadece başörtü takmayı bırakacağım cümlesini açılacağım olarak duyuyorlardı. Benim bunu onlara söylemekte ki amacım hesap vermek değildi düşüncelerini merak ettiğimden de değildi. Gördüklerinde şaşkınlık yaşamasınlar diyeydi. Ama ne yaparsanız yapın sadece size kötülük gelir. Onlar bencilce düşünüp yorum yapmaya devam eder o yüzden kimseye de zarar vermeyin ama kimsenin sizin özgürlüğünüze de iğne ucu kadar bile laf etmesine izin vermeyin arkadaşlar değmez. O insanlar gerçek manada insansalar zaten hayatınızda kalırlar, abidik gubidik davranana yol verin gitsin. Üzülmeyin. Neyse başörtüsü takmayı bırakacağımı söylediğim arkadaşla başörtümü takmayı bıraktıktan sonra ilk kez buluştuğumuzda verdiği tepki neydi biliyor musunuz? AAAA sen açılmayı yanlış anlamışsın. Sen açılmamışsın ki. Hala aynı giyiyorsun vb. Yani arkadaşlar insanlar ne duymak isterse onu duyarlar. Ne kadar anlamak isterlerse o kadar anlarlar.
Ben başörtüsü takmayı bıraktım arkadaşlar. Lise yıllığımda kapalıyım. Lise mezuniyetimde kapalıyım. Üniversite kimliğimde kapalıydım. Son bir yıl o kimlikle okula grip çıkmaya devam ettim her ne kadar bazen korksam da acaba sıkıntı çıkar mı diye(muhtemelen benim paronayaklığımdı :)) ) Gireceğim sınav için fotoğraf değiştirmem gerekiyordu. Değiştirmeye gittiğimde kapalı fotoğrafımı görevli gördü. Yeni kimliğimi bir kez kapalıyken almıştım. Açıldıktan birkaç gün sonra belki de direkt ertesi gün gidip değiştirmek için başvuru yaptım. Yeni kimliğin var ne için değiştirmek istiyorsun dediklerinde resmimi değiştirmek istiyorum dedim neden dediklerin de çünkü başörtüsü takmayı bıraktım artık dedim. Güldüler. Umursamadım kalbimin ortasına bir şey saplanacak gibi olsa da. Üniversiteden mezun oldum. Diplomamı almaya gittim sistemde kapalı resmim vardı. Görevli garip garip yorumlarda bulundu. (Artık eşarp takmayalı bir yılı geçmişti ama insanlar…ya da varlıklar mı deseydim) Yani insanların ruhu neyse neye maruz bırakılmışlarsa onu söylerler onu dışa vururlar siz ne kadar güzel güzel anlatmaya çalışsanız da. Genelleme yapmayı pek sevmem bu yüzden belki size söylediklerinden pişmanlık duyacaklar da olur ve umarım pişmanlık duyacak insanlar vardır bu dünyada.
Yani ilerde çocuklarına karşı ya da herhangi birine karşı ezilip büzülmeyeceksin güzel insan. Hatta daha güçlü duracaksın. Çocuklarına neyi istiyorlarsa onu yapmaları gerektiğini doğal bir şekilde öğretmiş olacaksın. Sen onların gözünde ekstra güçlü olacaksın. Ne kadar zor olursa olsun, hatta sen artık eşarp ya da şal takmadığının bile farkında değilken biri seni durdurup aaaaaaaaa sen açılmışsın dese de sen ne istiyorsan nasıl rahatsan kalbin sana ne diyorsa onu yap.
Umarım bu gevezeliğimin içinden az da olsa bir şey işini kolaylaştırır.
Daha düşünüp anlatsam neler dökülürüm de işte daha fazla kimseye eziyet etmeyeyim di mi :))))
Kendinize iyi davranın:)
O kadar güzel yazmışsınız hiç bitmesin istedim daha da olsa okurdum. Ne güzel bir insansınız. Allah gönlünüze göre versin her şeyi. Hep mutlu olun inşallah
Teşekkür ederim güzel bulduğunuz için:) Bu muhtemelen sizin inceliğiniz:) iyi ki varsınız 🙂 çok teşekkür ederim umarım her şey güzel olur sizin de adınıza ve umarım mutlu ve huzurlu olursunuz ömür boyunca:)
Bütün yorumları okudum ve aynı durumdayımm okul açılacak ve açılmak istiyorum nasıl gidicem sınıfa hocaların karşısına bilmiyorum Rabbime hep dua ettim Allahım kalbime kapanma aşkı ver diye olmadı artık nefret etmeye başladım kendimden özgüven kaybı olduğunu hissediyorum çıkmaz sokaktayım resmen?
İyiki bunu yazmışsın sana çok teşekkür ederim. Ben açılma kararı aldım lise sondayim kimlik fotom kapalı ÖSYM fotom kapalı ve bu ÖSYM fotosunun üni kartlarında sınavlarda masa üzerinde olması gerektiğini öğrenince çok kötü oldum benim lisede acilmama nedenim aciklasam bile bazı insanların beni anlamaması ve saçma yorumlar ailem ve samimi arkadaşlarım çoğu kapalı olmasına rağmen bana destek oluyorlar ve arkamdalar sadece tek korkum ünid o fotonun her yerde olması ?
Merhaba, bu sayfanın yazılarını hala sık sık dönüp okuyorum. Bu sayede yorumunuzu görebildim. Şunu söyleyeyim ben de son bir yılımı açık geçirdim üniversitede ve dediğiniz gibi bazı sınavlarda masa üzerinde kimliğiniz bulunmak zorunda özellikle bölümün ortak sınavlarında. Ama inanın bana bu o kadar sıkıntı edeceğiniz bir şey değil. Özellikle ilk yıldan itibaren kartınızın üzerinde kapalı resminizin olmasına en başta siz ve etrafınız alışacak zaten. Belki bir iki kez sorarlar sınavlarda ama o kadar, hatta soracaklarını düşünmüyorum bile. Bu çok da garipsenecek bir şey değil. Ki şunu da diyeyim kartının üzerinde açık resmi olup kendileri artık kapalı olan insanlar da vardı doğal olarak. Ve o durum nasıl doğal olarak varsa bu durum da pek tabii doğal olarak olabilir. Ve şöyle bir durum daha var zaten kimse üniversite kartının üzerindeki fotosunu sevmez ve bahsetmek bile istemez :)) Ayrıca benim de son sınavlarımdan birinde bir görevli yani gözetmen (bunu demeyi her ne kadar sevmesem de bir kadındı) defalarca kez kartımı inceledi. Bazen biraz garip baktı ama sonunda bir şey demedi.(Endişelendim mi evet ama bence niye açıldın ki sanki demek için o kadar bakmış gibiydi.) Zaten kendi alanınızın sınavlarında sıkıntı olmuyor hocalar sizi tanıdığı için.Yani mesela Arapça öğretmenliği okuyorsun; Eğitim psikoloji sınavına Tüm öğretmenlikler giriyor yine kendi şubenle giriyorsun sınava ama kendi alanınızın öğretmenleri gözetmenlik yapmıyor genelde ve diğer eğitim alanlarından gözetmenler olduğu için tanımıyorsunuz onları ve onlarda sizi tanımıyor doğal olarak. Bu sizi korkutmasın bu tip sınavlar zaten bir dönemde en fazla 4 kez oluyor daha fazla olsa bile sorun teşkil etmez çünkü birinci sınıftan beri gire çıka güvenlik bile sizi tanıyacak zaten. Onun haricinde kendi alanınızın sınavı yani mesela Arap Dili ve Edebiyatı olsun. Bu sınava yine kendi bölümünüzün asistanları ya da hocaları gözetmenlik yapacakları için sizi ister istemez tanıyorlar ve öyle bi kimlik incelemesi falan da olmuyor. Ki olsa bile bir şey olmaz. Kimliğinize bakarlar en fazla ya da danışmanınızı(rehber öğretmeniniz gibi bir şey) sorarlar ya da üniversitedeki kendi sayfanıza(e-okul gibi bir sayfa) girmenizi isterler. Kaldı ki Kartınızı en başından beri göstereceksiniz güvenliklere falan onlar da yeni geldiğinizi görecekler ya da soracaklar ben bu yıl geldim yeniyim diyeceksiniz bir şey diyemezler ne diyebilirler ki zaten sonraki yılda bu böyle sürüp giden bir şey olmuş olacak. Normalleşmiş bir şey olacak bir problem yaşamayacaksınız yani. Kimse size bir şey sormayacak. Zaten o fotoğrafta da sizin siz olduğunuz aşağı yukarı belli olacak. Şöyle nacizane bir tavsiyem olabilir. Eğer çok sıkıntı ediyorsanız bu durumu. Henüz sınav belgeleri basılmadı bildiğim kadarıyla. Öğretmeninizden/Okul Müdür yardımcınızdan rica edin fotoğrafınızı değiştirsin ÖSYM’deki. (İstediğiniz fotoğrafı sonuçta öğretmeninize ulaştırabilirsiniz okula gidemeseniz de. Fotoğraf olarak atabilirsiniz e-mal üzerinden ya da whatsapp üzerinden). Belki şuan mümkün değildir ama en azından şansınızı denemiş olursunuz.Bunları bu kadar uzun uzadıya yazıp hatta fikir verme çabasına girmiş olmam tamamen sizi rahatlatmaya çalışmaktan ve insanın bu psikolojide hiç sağlıklı düşünemediğini bilmemden kaynaklı. Umarım sıkmamışımdır ve içinizi rahatlatabilmişimdir. Hiçbir şey yapmayıp o fotoğrafla üni kimliğiniz çıkınca da bir şey olmayacak. Siz umursamadığınız müddetçe gayet de rahat bir öğrencilik süreceksiniz. Başarılar diliyorum ve canınızı sıkacak bir şey olmadığını bir kez daha belirtmek istiyorum 🙂
Arkadaşlar konuşmak isteyenler lütfen bu hesaptan bana ulaşsın. İnstagram hesabım : melikeeakyasan
8.sınıfta yaz tatilinde bilinçsizce kapandım. Ailem zorlamadı. Bir gün dışarı kapalı çıktım ve bir daha öyle kaldım. 7 sene oldu. Üniversite 2.sınıfım ve artık çok ağır geliyor kapandığım zaman kendimi kötü hissediyorum istediğim olmak istediğim ben maalesef kapalıyken olduğum ben değil. Açılmayı son zamanlarda daha çok düşünüyorum. Cesaretim var ama etraftaki insanları düşününce kırılıyor. Ama bir daha bu dünyaya gelmeyeceğim ve bu hayat benim istediğim kılıkta yaşamak istiyorum. Şuan eve dönüyorum otobüsteyim gittiğim zaman aileme bu konudan bahsedeceğim. Babamın her zaman arkamda olduğunu bilmek bana güç veren şeylerden. Yazdığın her satıra katılıyorum. Sevgiler
Açıldın mi?
Ne yaptin peki acildin mi
aynı şeyleri yaşıyoruz bende okuldakiler nasıl bakar arkamdan ne derler diye açılamıyorum kafam çok karışık sanırım mezun olduktan sonra yapacağım çünkü cesaretim yok.
Dilan ben 10 yaşında kapandım 9 yaşında günahlarımız yazılıyo diye kapanmak istedim kapandıktan 1 yıl sonra regl olunca günah olduğunu ogrendim? Dilan diyorum ama senden küçüğüm
Keşke benim ailem de benim arkamda olsaydı o kadar şanslısın ki… Liseye geçince kapandım 19 yaşındayım 5 sene oldu kapanalı ama ilk başta kapanmak istediğimde kimse bana söylemedi ileride açılmak istersen günah diye bilsem kapanmazdım şimdi onun ağırlığıyla açılamıyorum da bugün biraz bahsettim aileme annem çok sıcak bakmadı babam da bir daha bana baba deme eğer öyle bir şey yaparsan dedi kendi isteğimle kapandım kimse zorlanmadı ama keşke birisi bana bunları anlatsaydı ben de büyüdüğümde bunları anladığımda zorlanmasaydım o kadar çok isterdim ki…
Dilan ben 10 yaşında kapandım 9 yaşında günahlarımız yazılıyo diye kapanmak istedim kapandıktan 1 yıl sonra regl olunca günah olduğunu ogrendim? Dilan diyorum ama senden küçüğüm
Ben lisede bir heves başımı kapattım ama mutlu olmadığım için bir ay sonra tekrar açtım, bu süreçte ailem nötr oldu hep. Sonra üniversite bitip evlendikten sonra namaza başladım eşimle birlikte, daha sonra da kapanma kararı aldım. Avrupa’daydım, açıkken liseli aşıklar gibi öpüşe koklaşa gezerdik kocamla, kapanınca ona yakışır bir şekilde davranmaya başladık. Zor gelmedi, mutluyum, tunikle de gezerim, ferace ile de. 34 yaşımdayım, kimseye de hesap verecek yaşta değilim. Şimdi sizlerin yazdıklarını okudum ve belki de bazı şeyleri yaşamayışın ağırlığı var üzerinizde. Bende o yok mesela şu an, 24 yaşıma kadar yaşadım yaşayacağımı. Bu yazdıklarınız, başörtüsünü maalesef düzgün taşıyamayan kızları anlamama yardımcı oldu. Benim de kızım var şimdi, bilmiyorum onunla nasıl bir süreç yaşayacağız ama her kararında yanında olduğumuzu hissetmesini sağlamak en büyük görevimizmiş onu anladım. Açık olsun bize karşı, yalan söylemek zorunda kalmasın..
Allah hepimizin yardımcısı olsun.
Ben 15 yaşında ailemin zoru ile kulağımda bir çınlama ile yere yapıştım babamın tokadı ile yere yapıştım kapanacaksın kapacaksın alışma süreci tanımadılar bugün kapalısın işten geldin yarın işe kapalı gittim düşünün işte 16 yaşında türbanında ağırlığı ile beni dışarıdan gören genç kız sandı isteme olayları başladı. Sonra akrabalardan geldiler çok uzaktan bir akrabaya verdiler sonra içimde kalan bir açıklık vardı 27 yaşımda tam 11 yıl sonra açıldım şuan 29 yaşındayım. Kimse yakıştırmadı yadırgadı herkes düğün bayram bilmedim kimseyi görmedim görmek istemedim açıldım diye herkes hor baktı peki tekrardan kapansam ne olacaktı bayramdan bayrama gördüğüm insanlar memnun olacaktı sadece ama açlığını tokluğunu bilmeyen insanlara yaranmak gibi bir şey olacaktı ailem sadece Allah’ın huzurunda nasıl hesap vereceksin korkusu vardı insanların her zaman konuşmaya sebep görecek şeyleri var şuan istediğim gibi yaşıyorum açığım…. amma velakin kimse ile görüşmüyorum beni başımdaki türban için seviyorlarmış ben olduğum için değil ama zaten yanımda olsalarda 200 liraya ihtiyacım var desen çıkartıp vermeyecek insanlar o yüzden de umrumda değiller
Ben de sizlerle aynı durumdayım. Şuan 17 yaşındayım. Birkaç ay sonra 18 olacağım. YKS’ye hazırlanıyorum. Ailem İzmir’de yaşıyor. Eğer istediğim bölümü kazanırsam gitmeden önce ailemle konuşacağım. Şimdi konuşmak istiyorum ama gerçekten fazla çekiniyorum. Ben 8. sınıfa başlamadan önce kapandım. Çok istememekle birlikte biraz zoraki kapandım. Aslında ilk kapandığım zaman her istediğimi almaları beni mutlu etmişti. Fakat sadece 1-2 hafta sonra bunun sadece bir heves olduğunu fark ettim. Ben gerçekten çok enerjik ve rahat giyinmeyi seven bir insanım. Çoğu arkadaşım kapalı olmama şaşırıyor. Aslında ben bile şaşırıyorum. Ailem bu kararıma saygı duymayacak, bundan eminim fakat ben kendi hayatımdan feragat etmeyeceğim. Ben istediğim gibi yaşayamadıktan sonra ne anlamı var ki yaşamanın ? Başörtü gerçekten sorumluluk ve ağırlık isteyen bir kavram. Uğrunda insanların gözyaşı döktükleri bir dava. Ama dünya üzerinde herkes bu sorumluluğu almak zorunda değil. Muhafazakar ve dindar bir ülkede yaşıyoruz. İnsanlar kalıplaşmış bir kültürü sahiplenmiş durumda. Yenilik ve farklılıklara açık değiller. Ama bu baskıcı tutum bizleri dindar yapmaz . Aksine soğutur, kinlendirir. Üniversiteye geçmeden ailemle konuşacağım. Kabul ederler ya da etmezler. Kendi bilecekleri iş. Ben bu hayata kimsenin gölgesinde kalmaya gelmedim . Ben üzerinde kontrol edebilecekleri ipler bulunan bir kukla değilim. Benim tercihlerim , benim kurallarım, benim hayatım. En fazla 1-2 ay konuşmazlar. Reddedecek değiller ya ? Gerçi olur da bu tarz bir tutum sergilerlerse kendim ile gurur duyarım. Gerici insanların arasında aydın kalabildiğim için. Günah boyutuna bakarsak, ne çarşaflılar görüyoruz . Onu da geçtim, din insanın içinde , niyetindedir. Kapalı olup kötü niyetli olan biri , açık olup iyi niyetli birinden daha mı üstün ? Böyle bir din yok arkadaşlar ! Din, varlığının amacını bilmek ve ona uygun şekilde yaşamak demek. Açık olur , olmaz. Ne fark eder. En basit örnek Marie Curie, radyoaktivite konusundaki çalışmalarda bir öncüydü ve Nobel ödülünü iki kez kazanan ilk kadındı. Şuan dünyanın her yerinde kanser insanlar radyoterapi görüyor. Kadın müslüman değil. Peki herhangi bir müslüman kadın’ın eşi, çocuğu , annesi , babası , arkadaşı, akrabası hatta kendisi bile olabilir, hristiyan bir kadının yaptığı makine ile iyileşiyor. Üstüne üstlük, Marie Curie , bu makine’nin yapımı sırasında çok fazla radyasyon’a marız kaldığı için kanserden ölüyor. Şimdi soruyorum bu kadın’ın insanlığa bu kadar faydası varken açık olup olmaması kimin umurunda ? Önemli olan insanların başarısı , dünyada bıraktığı iz, arkasında kalan insanlardan aldığı hayır duası mı ? Yoksa, günümüzde, daha doğrusu ülkemizde ki birçok başörtülü kardeşlerim gibi , yarım pantolon giyip , bone takmayıp , boya fıçısı gibi gezmesi mi? Başörtü’nün sorumlulukları var. Ben az önce saydığım o kızlar gibi gezemiyorum. Öyle olsam belki bu kadar daralmazdım bu konuda. Ben dışarıda koşabilmeyi özledim, merdivenleri zıplayarak inmeyi, bisiklete binmeyi, istediğim gibi giyinmeyi, ev halim ile bakkala gitmeyi, kapı çaldığında rahatlıkla açmayı , daha hatırlayamadığım nice şeyi özledim. Çok basit şeyler gibi görünebilir . Ama bu saydıklarımı ve sayamadıklarımı yapamamak beni kısıtlıyor. Ben kısıtlanmak istemiyorum. Görüntümle dünyada ayrıştırılmak istemiyorum. Ben insanlar tarafından ben olduğum için sevilmek, nefret edilmek istiyorum . Sokakta ki kızlar , beni sırf görüntümden dolayı yakın bulmasınlar. Zorbalığa uğrayan kapalı bir kızı koruyabilmek istiyorum . Ben özgür olmak istiyorum. Seçimlerime saygı duyulmasını. Ailem, çevrem, arkadaşlarım. Ya saygı duyarlar yada saygı duyan insanları ben bulurum. Çünkü bu benim hayatım. Benim tercihim.
17 yaşında olduğundan emin değilim.. Cünkü yazdıkların o kadar olgunca ki! Tebrik ederim seni. 25 yaşında ablan sayılırım ama düşüncelerime tercüman olmuşsun. Acıldın mı merak ettim?
Merhaba!
Ben de sizlerle aynı durumdayım. Şuan 17 yaşındayım. Birkaç ay sonra 18 olacağım. YKS’ye hazırlanıyorum. Ailem İzmir’de yaşıyor. Eğer istediğim bölümü kazanırsam gitmeden önce ailemle konuşacağım. Şimdi konuşmak istiyorum ama gerçekten fazla çekiniyorum. Ben 8. sınıfa başlamadan önce kapandım. Çok istememekle birlikte biraz zoraki kapandım. Aslında ilk kapandığım zaman her istediğimi almaları beni mutlu etmişti. Fakat sadece 1-2 hafta sonra bunun sadece bir heves olduğunu fark ettim. Ben gerçekten çok enerjik ve rahat giyinmeyi seven bir insanım. Çoğu arkadaşım kapalı olmama şaşırıyor. Aslında ben bile şaşırıyorum. Ailem bu kararıma saygı duymayacak, bundan eminim fakat ben kendi hayatımdan feragat etmeyeceğim. Ben istediğim gibi yaşayamadıktan sonra ne anlamı var ki yaşamanın ? Başörtü gerçekten sorumluluk ve ağırlık isteyen bir kavram. Uğrunda insanların gözyaşı döktükleri bir dava. Ama dünya üzerinde herkes bu sorumluluğu almak zorunda değil. Muhafazakar ve dindar bir ülkede yaşıyoruz. İnsanlar kalıplaşmış bir kültürü sahiplenmiş durumda. Yenilik ve farklılıklara açık değiller. Ama bu baskıcı tutum bizleri dindar yapmaz . Aksine soğutur, kinlendirir. Üniversiteye geçmeden ailemle konuşacağım. Kabul ederler ya da etmezler. Kendi bilecekleri iş. Ben bu hayata kimsenin gölgesinde kalmaya gelmedim . Ben üzerinde kontrol edebilecekleri ipler bulunan bir kukla değilim. Benim tercihlerim , benim kurallarım, benim hayatım. En fazla 1-2 ay konuşmazlar. Reddedecek değiller ya ? Gerçi olur da bu tarz bir tutum sergilerlerse kendim ile gurur duyarım. Gerici insanların arasında aydın kalabildiğim için. Günah boyutuna bakarsak, ne çarşaflılar görüyoruz . Onu da geçtim, din insanın içinde , niyetindedir. Kapalı olup kötü niyetli olan biri , açık olup iyi niyetli birinden daha mı üstün ? Böyle bir din yok arkadaşlar ! Din, varlığının amacını bilmek ve ona uygun şekilde yaşamak demek. Açık olur , olmaz. Ne fark eder. En basit örnek Marie Curie, radyoaktivite konusundaki çalışmalarda bir öncüydü ve Nobel ödülünü iki kez kazanan ilk kadındı. Şuan dünyanın her yerinde kanser insanlar radyoterapi görüyor. Kadın müslüman değil. Peki herhangi bir müslüman kadın’ın eşi, çocuğu , annesi , babası , arkadaşı, akrabası hatta kendisi bile olabilir, hristiyan bir kadının yaptığı makine ile iyileşiyor. Üstüne üstlük, Marie Curie , bu makine’nin yapımı sırasında çok fazla radyasyon’a marız kaldığı için kanserden ölüyor. Şimdi soruyorum bu kadın’ın insanlığa bu kadar faydası varken açık olup olmaması kimin umurunda ? Önemli olan insanların başarısı , dünyada bıraktığı iz, arkasında kalan insanlardan aldığı hayır duası mı ? Yoksa, günümüzde, daha doğrusu ülkemizde ki birçok başörtülü kardeşlerim gibi , yarım pantolon giyip , bone takmayıp , boya fıçısı gibi gezmesi mi? Başörtü’nün sorumlulukları var. Ben az önce saydığım o kızlar gibi gezemiyorum. Öyle olsam belki bu kadar daralmazdım bu konuda. Ben dışarıda koşabilmeyi özledim, merdivenleri zıplayarak inmeyi, bisiklete binmeyi, istediğim gibi giyinmeyi, ev halim ile bakkala gitmeyi, kapı çaldığında rahatlıkla açmayı , daha hatırlayamadığım nice şeyi özledim. Çok basit şeyler gibi görünebilir . Ama bu saydıklarımı ve sayamadıklarımı yapamamak beni kısıtlıyor. Ben kısıtlanmak istemiyorum. Görüntümle dünyada ayrıştırılmak istemiyorum. Ben insanlar tarafından ben olduğum için sevilmek, nefret edilmek istiyorum . Sokakta ki kızlar , beni sırf görüntümden dolayı yakın bulmasınlar. Zorbalığa uğrayan kapalı bir kızı koruyabilmek istiyorum . Ben özgür olmak istiyorum. Seçimlerime saygı duyulmasını. Ailem, çevrem, arkadaşlarım. Ya saygı duyarlar yada saygı duyan insanları ben bulurum. Çünkü bu benim hayatım. Benim tercihim.
Merhaba. Yazdıkların ve yaşımızın yakın oluşu beni seninle konuşmak ve dertleşmek istemeye itiyor. Senin de isteğin olur ise bana yazabilir misin? – @evandless
Aynı yaşta, aynı durumda, aynı duygular içerisindeyiz. Seninle konuşmak isterim [email protected] eğer görürsen iletişime geç lütfen.
Herbirimiz bir şekilde tesettüre girmişiz. Bilinçli ya da bilinçsizce yapmışız bu radikal kararı. Şimdi ise değiştik ! Artık hayata farklı bakıyor, farklı düşünüyoruz. İsteyerek girdiğim tesettürden yine isteyerek çıktım. Evet, hakkınızda herkes ileri geri çok konuşacak. Ama merak etmeyin bir süre sonra sizi konuşmayı bırakacaklar. Sıcak rüzgarın teninize değişini, saçlarınızı savurduğunu hissetmek çok güzel bir özgürlük duygusu. Artık ben cennet/cehennem gibi mitolojik kavramlara da inanmıyorum. Merak etmeyin açıldınız diye Tanrı adlı kişi sizi yakmayacak. Korkmayın ! Asla korkmayın. Bu hayat size aitse kararları da siz verirsiniz. Çoğumuz ayıp, günah, yasak vs gibi dinî kavramlardan sıyrıldık. Artık kimsenin ne düşündüğüne bakmaksızın istediğimizi giymek istiyoruz ! Olur da insanlar canınızı çok sıkarsa, bunalıma girecek gibi olursanız açın bir şarkı dans edin.✊
Aynı şekilde ben de inanmıyorum artık ve uzun süredir materyalistim ama açılma durumunu ailene nasıl söylediğini anlatırsan çok sevinirim
Aileme nasıl söyledin? Ben de senin düşündüğün gibi dusunuyorum. Belki kapalı kalabilirdim ama artık bunun da bir manası yok
Bir hafta oldu açılalı evet açıldım 🙂 kapalıyken düzgün bir kapalı değildim tesettürü geçtim en başta düzgün kapalıların hakkına giriyordum
Kapalıyken bu bloga rastladım ve en önemli şeyin mutlu olmak olduğunu anladım. İnanın aileniz ne kadar sert ve muhafazakar olursa olsun siz onun evladısınız şuan aramız gayet iyi alışma sürecindeyiz en yakın arkadaşım (açık) çok büyük bir tepki verdi ve konuşmayı kestik ne yaparsanız yapın aileniz bırakmaz tek sığınıcak liman aileniz kendinizie cici bakın ?
Aileme nasıl söyledin?
Ya döwerse aşırı bi tepki werirse napıcam ?
Ailem korkutuyor beni kesinlikle açılmicaksın diyor söyleyemiyorum da ya 4 sene daha bekli em üniversitede açılcam yada bu eziyete devam edicem
Bu kadar insanın aynı dertten muzdarip olduğunu bilmiyordum şu an özgür değilsiniz açıldıktan sonra da bi müddet özgür olmayacaksınız ama sonra her şey düzelecektir.?Siz bunu başarırsınız ama benim başarmam imkansız. Sağlıcakla kalın.:)
Benim ablam da kapanmıştı ve geri açılmıştı ona bişey dememişler ama şimdi ben diyelim ki açılsa diye lafa girdiğimde açılamassın diyor arkadaşlar 14 yaşındayım ve bu yük bana çok ağır geliyor
Istedigimi yapinca buraya tekrar geleceğim
Yaptınız mı acaba?
Gerçekten benim gibi hisseden bu kadar çok kişi olduğunu okuyunca ben de şaşırdım. Ben 6 yıl önce oğlum doğduktan sonra kendi isteğimle kapandım. İlk 2 yıl çok mutluydum eskiden beri istediğim bir şeyi başarmış olduğum için. Zamanla yabancılaştım kendime. Aynada gördüğümü sevmemeye başladım kapalıyken. Yeterince düzgün bir kapalılık hayatı da yaşamıyorum. Açık giyinen ya da süslü biri değilim sadece kendim gibi hissetmiyorum. Eşim ya da ailem kapanmama saygılı oldukları gibi açılmama da karışmazlar. Ben kendime yediremiyorum başaramamış olmayı. Bunu atlatsam sosyal çevrenin tepkisi de çekincelerim arasında ne yapacağımı bilemiyorum çok huzursuzum..
Ben artık açılmak istiyorum. Eniştem, kuzenim geldiğinde açık duruyorum, balkona açık çıkıyorum hatta bir gece açık çıktim dışarı. Bence bu ikiyüzlülük. Ya tamamen açık ol ya da kapalı. Ki ferace de giymem ve bu yzuden sunan iislam in emrettiği şekilde bir kapalı değilim. Liseyi bitirdim arkadaşım sadece bir tane var o da bana hep açıl diyordu zaten. Ailemden korkuyorum bana böyle giyunceksen açıl demişlerdi geçen gün anneme ben açılmak istiyorum dedim hayır olmaz dedi. Babam daha kötü tepki verir. Ve şu an mezuna kalabilirim. Bilmiyom yani onlara bağımliyim. Dine de güvenim azaldı. Ya tamamen giderecek ya da İslam a devam edeceğim
Aayni beni anlatmissiniz ,7 yil once oglum dogdugunda kendi istegimle kapanmistim lakin su an kendimi mutsuz hissediyorum,acilmayada cesaretim yok,insanlar scimasizdir uzerler kirarlar etkilenirim ,ama boylede mutsuzum
Aynı durumdayiz ve biriyle beni anlayan biriyle konuşmaya çok ihtiyacım var ??
merhaba, yorum yapanlardan kim var veya kimler bu yazıyı okuyacak, ya da okusanız da sizde ne kadar etkisi olacak bilmiyorum. lakin, yazmak istiyorum. ben, sen, o, biz… bir şekilde kapandık ve çoğumuz bunu isteyerek yaptık! kapanmak kötü bir şey değil, evet her gün şal yapmak bazı zamanlarda yorucu gelmeye başlıyor ama zor şeyler güzeldir. bir şey ne kadar zorlaşırsa o kadar güzel olur. eğer açılmaya tamamen karar verdiyseniz bir şey diyemem, ha şayet öyleyse; ailenizden korkuyorsunuz da, sizi yaradandan korkmuyor musunuz? inançsız olanlar da olabilir aranızda, inancını yavaş yavaş yitiriyor olanlar da. kötü yerlere gidiyor sonumuz. Allah herkese hidayet versin. ben de kapalıyım, 6 sene oldu kapanalı ve bunu kendi isteğimle yaptım, tabiki şimdi açılmak istiyorum desem ailem tepki gösterebilir ama asla öyle bir şey demem, en azından şimdilik öyle bir düşüncem yok. kapalı olunca istediğini yapamazsın, dışlanırsın gibi bir algı var. bu aslında bana göre doğru değil. en azından ben bunu savunmuyorum. kapalı olmam neyi değiştirir ki? ben yine aynı kişiyim! açılmak zorunda değilsiniz. kapalıyken de sevgiliniz olabilir, kapalıyken de mutlu olabilirsiniz. bunun tersini düşünmek sizi mutsuz edip strese sokmaktan başka ne işe yarıyor ki? eğer açılmak istiyorsanız beklemeyin açılın, düşünüp de dininizi zedelemeyin. açık insanlar da ibadet edebilir, kapalı insanlar da. açık kapalı diye değil de İNSAN diye sınıflandırmalıyız. en azından ben öyle yapıyorum! kapalı olup da, sırf arkadaşları “açıl yahu bu ne” , “aramızda tek açık sensin abes duruyor” diye açılmayı düşünen varsa da yapmamasını öneririm. çünkü hayat sizin hayatınız ve neyi nasıl yapmak istiyorsanız, kendi isteğiniz doğrultusunda yapabilirsiniz. kimseye aldırış etmeden kendi arzularınızla ve kendi aklınıza hareket etmenizi temenni eder, iyi günler ve mutlu hayatlar dilerim, sevgiyle kalın❤️
Ben de şuan 20 yaşındayım 1.5 yıldır tesettürlüyüm ve bu işe içime sinerek girmiştim çok mutluydum hatta feraceli geziyordum fakat sonra kıyafetim değişmeye başladı bir yıl mezuna bıraktım ve bu sene hazırlık okudum, üstelik okuduğum bölüm Fransızca ve sınıfta gerçekten sırıtıyorum durumumla ama artık açılmak istiyorum çünkü insanlar değişti artık tesettürlüysen bir kalıba giriyorsun insanlarca , yaptıklarının adı senden beklenen ve beklenmeyen hareketler oluyor artık , bende haliyle yoruldum, özgür hissetmek ise tartışılır çünkü ilk kapandığımda daha özgür hissediyordum kendimi ama artık işler değişti , dinin imanın kafamı kapatarak korunacağına inanmıyorum , asıl mesele ise şu bunu annemlere nasıl diyeceğim ? Çünkü kapanmaya karar verdim kendi rızamla üstelik ve bir buçuk yıl sonra açılmak isteyince belki benle aylarca konuşmayacaklar belki yüz çevirecekler hayal kırıklığına uğrayacaklar… ben ise hayırsız evlat olacağım , annem çok üzülecek … çok stres oluyorum iştahım bile kapandı , teyzem ise destek oluyor eğer izin vermezlerse kapanırken kimseye soramadığımı kendim karar verdiğimi açılırkende aynısının olacağını söylememi öneriyor ama babam böyle bir tavır sonrası beni fena yapar …:/
Merhaba ben de 2 yıl önce 18 yaşımda kendi isteğimle kapandim.Aslinda annem sadece çok dar giyiniyorum diye kızıyordu, ama son zamanlarda da bir şey demiyordu sadece ablam o yönde bir dönem baskı yapmıştı.Sozde baskı yoktu ama psikolojik olarak vardi.Sonra kapandım bir süre çok özgür hissettim ben de daha sonra gel gitler oldu eski halimi özler oldum her söylediğimdeyse vesvese bunlar saçmalama böyle daha güzelsin tepkileri aldım.Sonuc olarak artık ben yıllardır ne kadar gereksiz bir şeye önem atfedildigini şuan 20 yaşımda görmüş bulunuyorum.Evren madde kuantum sicim dünyası enerjiler her şeyi mükemmel yaratmış bir yaradan var evet dinler var ve sahiden insanın dini iyilik olmalı dünyaya insanlığa yararlı olmak olmalı temiz bir insan olabilmek kalp kırmamak, kötü düşünmemek gibi daha zor eylemler varken allahın saçı örtük mu açık mi diye cehenneme hapsedecegine artık inanmıyorum.Cunku çok kolay örtüyü takarsin sadece bir eylem asıl zor olan kendimizi torpuleyebilmek dönüştürmek.Insan olmak.Ha şu bir gerçek ki kuranın çizdiği sınırın vücut hatlarını çok ortaya koymayan örtük giyinilmesi gerektiği kanısındayım.Cunku hem toplumsal düzeni sağlamak hem de kimsenin evliliğine esine gözle de olsa zarar vermemek adına bu gerekli ve kadın çok değerli.Simdi ben de ne yapacagimi bilmiyorum saçımı açma kararı alırsam muhtemelen evde kaos çıkabilir.Ve şuan kendimden de çok emin değilim açık olursam nasıl hissederim şuan dışarıda bilmiyorum.
Tamamen aynı hisleri paylaşıyoruz. Bende açılmak istiyorum ama nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. 5 yıldır kapalıyım ve son 2 yılı tamamen pişmanlıkla geçti ve hâlâ da öyle. Bu konuda konuşmak isteyen varsa instagram @hayalperestizm yazsın lütfen. Benimle aynı duyguları paylaşan insanlarla konuşmak belki biraz iyi hissettirebilir.
Naptın acikabilrdin mi?
Tamamen aynı hisleri paylaşıyoruz. 5 yıldır kapalıyım fakat bu 5 yılın son 2 yılı pişmanlıkla geçti. Açılmak istediğimi nasıl söyleyeceğimi bile bilmiyorum. Konuşmak isterseniz instagramdan @hayalperestizm hesabına yazabilirsiniz. Böylece duygularımızı paylaşıp içimizi rahatlatabiliriz.
Aynı hisleri paylaştığımızı görünce benim gibi olanlarda varmış dedim. Bende uzun süredir kapalıyım fakat gerçekten artık istemeyerek takıyorum başörtüsünü. Eğer konuşup bu konuda dertleşmek isteyen varsa instagram dan @hayalperestizm isimli hesaba yazabilirsiniz
Aynı duyguları paylaşıyoruz gerçekten. Burada benim gibi düşünen hisseden onlarca kişi olduğunu görmek beni cesaretlendirdi. Çok korktuğum o çevreyi artık umursamıyorum ne derslerse desinler yeter ki anne ve babam bu işi onaylasın. Bende 5 yıldır kapalıyım ve son 2 yılı pişmanlıkla geçti. Artık istemeyerek takıyorum örtümü. Bu konuda konuşup dertleşmek isteyen varsa instagramdan @hayalperestizm isimli hesaba yazın lütfen
Benimle aynı duyguları paylaşan onlarca insan varmış ve bu beni cesaretlendirdi. 5 yıllık kapalıyım ama son 2 yılını pişmanlıkla geçirdim ve artık başörtüsünü isteyerek takmıyorum. Bunalıyor gibi hissediyorum. İsteyerek kapanmıştım ama şimdi anladım ki etrafımdan etkilenmişim. Bu konuda konuşup dertleşmek isteyen varsa instagram üzerinden @hayalperestizm isimli hesaba yazabilirsiniz
15.yaşıma gireli hemen hemen bir ay oluyor 14 ü yeni bitirdim yani lise tercihlerimi de birkaç gün önce yaptım yedinci sınıfın ilk günü kapandım ama babamın ne zaman kapanacaksın soruları 6.sınıfta başlamıştı geçiştirdim geçiştirdim sonra söz verdim yazın kapanacağım diye zaten arkaşlarım çevrem de kapalı olduğu için çok zorlanmam diye düşündüm ne kadar istemesemde zaten imamhatipe de istemeyerek gitmiştim yine ailemin kararıyla sonra ben o üç ay yaz tatilini de her konuşmayı stresle atlatıp bitirdim ama söz vermiştim bi kere zaten babam onunla aramdaki ilişkiyi bitirmek ya da bozmak gibi saçma şeylerle de bi nevi tehdit ediyordu beni sonuç olarak kapandım ilk kapandığımda kuzenlerimi falan kapandıktan sonraki ilk görüşümde çok tuhaf hissediyordum Çünkü hepsi açıktı ve ilk kapandığım zamanlar da dahil çok kere ağladım bu durum yüzünden ama sonra bi şekilde kendimi bunun Benim için iyisi olduğuna ve böyle mutlu olacağıma dair yalanlar söyleyerek kandırdım şimdi neredeyse iki yıl oluyor kapanalı çok mutsuzum dışarı çıkasım yok anneme bi ay önce falan istemediğimi söyledim haklısın dedi zorla olmamalıydı ama elinden de bişey gelmedi Çünkü hep baskıcı kısıtlayıcı taraf babamdı hala da öyle her gün düşünüyorum her aynaya baktığımda ya diyorum bi şekilde açılacağım ki bunun için tek çare babamla konuşmak ama benim bunu yapma cesaretinde bulunmam imkansız Çünkü en çok korktuğum şey yanlış anlaşılmak ve hakaretlere maruz kalmak ikinci düşündüğüm şey de üniversite zamanları iyi bir mesleğim olduğunda kendi başıma ayakta durabildiğimde ailemden izin almak değil de sadece söyleyerek Açılmak ama o zamana kadar nasıl yaşayacağım bilmiyorum resmen artık allahım lütfen diyorum onun emrini reddetmek için ondAn yardım diliyorum ama böyle düzgün yapamamaktansa açılmak daha hayırlı gibi geliyor bilmiyorum bu kadar kişinin aynı derttten yakındığını da bilmiyordum bu beni biraz rahatlattı ama çok araftayım umarım kısa sürede işler yoluna girer ve istediğimiz şekilde yaşayabiliriz
Bende 11 yaşında kendi isteğimle kapandım daha küçüktüm, heves etmiştim. Şuan 14 yaşındayım ve keşke yapmasaydım diyorum. Çok pişmanım annemle kaç defa konuştum bu konuyu o zaman baştan kapanmicaktın, hayır açılamazsın diyor. Komşumuzun kızıylan beni sürekli kiyasliyor. Diyorki bak ne güzel kapalı annesine karşı çıkmıyor keşke benimde öyle bir kızım olsaydı diyip duruyor. Annem kendi gözüne bir kız koymuş onun içinede benı sıkıştırmaya çalışıyor ben buyum ama. BEN KİMSE IÇIN DEĞIŞMEM. Ama açılmak istiyorum çok korkuyorum. Kapalıyım ama doğru değil yani mesela dar pantolon giyiyorum. Annem kızıyor bol giyiceksin diyor. Mesela misafir gelince ya bol giy yada yanımıza gelme diyor. BIKTIM BEN ÖLMEK ISTiYORUM. Dertleşmek isteyen varsa instagramdan yaza bilir @aysin.esnekk
Yaşımın küçüklüğüne bakmayın olgun bir insanım.
Aynı ben. Ve ölmeyi falan düşünme boşver. Hayatımizı güzelce yaşamaliyiz. Şu an naptın?bneim de özellikle babam kafasında bir kişi oluşturmuş ama ben hiç öyle değilim
Merhaba arkadaşlar ben aynı kişiyim yazmayın lütfen
Bende 11 yaşında kendi isteğimle kapandım daha küçüktüm, heves etmiştim. Şuan 14 yaşındayım ve keşke yapmasaydım diyorum. Çok pişmanım annemle kaç defa konuştum bu konuyu o zaman baştan kapanmicaktın, hayır açılamazsın diyor. Komşumuzun kızıylan beni sürekli kiyasliyor. Diyorki bak ne güzel kapalı annesine karşı çıkmıyor keşke benimde öyle bir kızım olsaydı diyip duruyor. Annem kendi gözüne bir kız koymuş onun içinede benı sıkıştırmaya çalışıyor ben buyum ama. BEN KİMSE IÇIN DEĞIŞMEM. Ama açılmak istiyorum çok korkuyorum. Kapalıyım ama doğru değil yani mesela dar pantolon giyiyorum. Annem kızıyor bol giyiceksin hatta etek giyiceksin diyor. Mesela misafir gelince ya bol giy yada yanımıza gelme diyor. BIKTIM BEN ÖLMEK ISTOYORUM. Dertleşmek isteyen varsa instagramdan yazabilir @Aysin.esnekk Yaşımın küçüklüğüne bakmayın olgun bir insanım.
Merhaba ben aynı kişiyim yazmayın lütfen
Bende yazmak istedim… 8.sınıfın yazında kapandım ama kapanma sebebim annemin sürekli olarak söylemesiydi. Onu mutlu etmek istedim sadece. Çünkü hastaydı ve üzmek istemiyordum. Babamla sürekli kavga ederlerdi. Ben de üzmek istemedim… Kapanmadan önce sürekli kapanırsan çok güzel kıyafetler alırız, her istediğini yaparız dediler. Bende bayram da kapandım. İşte çok yakışmış, hayırlı olsun fln diyorlardı. Fakat ben o tesettürün amacını anlamadan kapandığım için kendimi çok kötü hissediyordum. Bu arada asla hava atmak gibi olmasın ama kapanmadan önce çok güzeldim. Dudaklarım ve yanaklarım kırpkırmızı, esmer, zayıf biriydim. Her konuda hep en iyi olmak istemişimdir. O yüzden derslerimde çok iyiydi. Kapandıktan sonra aniden çakıldım. Gittiğim okulda herkes yüksekten bakıyordu. Koşamıyordum, lafıma sürekli dikkat etmak zorundaydım. Tesettürün ağırlığını kaldıracak güçte değildim sanırım. Ruhumu kaybettim resmen. Benliğimi kaybettim. Aynaya bakmak istemiyordum. Kendi sorunlarımı aileme açamıyordum hep içime atıyor güçlü görünmeye çalışıyordum. Daha sonra annemin kanser olduğunu öğrendim. Zaten ruhlar alemindeydim bu sefer orası da kabul etmedi beni. Babam zaten her zaman sinirli biriydi. Annem bir kere burun ameliyatı olmuştu ertesi gün anneme tokat atmıştı. Küçüklüğümden beri sürekli kavga havası vardır evde. Zaten psikolojim bozuk, okula gidince kendimi iyi hissediyordum. Annemin hastalığını öğrenmeden önce aileme açtım bu konuyu. Babam beni orusbu yerine koydu resmen. Zaten her yerini sıktırıyorsun bilmem ne,ben kötü bir babamıyım neden böyle yapıyorsun. Derslerine odaklanmasın. Anneme de elaleme ne deriz demiş. :’) elalem kıçımda bile değildi. İşte babam da elalem yüzünden hayatımın en kötü günlerinden birini yaşatmıştı bana. Sonra ısınamadım ve okul değiştirdim. 2 ay toparlanır gibi oldum fakat yine aynı eziklik duygusu sardı. Özgüvenimi o kadar kaybettim ki, uzvumu kaybetmiş gibi hissediyorum. Ortaokulda en yakın arkadaşım ve beni çok güzel bulan arkadaşım bugün attığım fotoğraflara diyorki yüzünde oynama mı yaptın güzel çıkmışsın. Ve en yakın arkadaşım sayılır. Biraz kilo aldım ve stresten dolayı gözlerimin altı mor geziyorum. Kıyafet almak istesem ailem zaten birsürü var ne gerek var diyor. Ama cidden çok az. Her neyse dinimi çok sorguladım. Düşünsenize 4,5 yaşındaki bir kız çocuğu tecavüze uğruyor. Allah o zaman neden yardım etmiyor? Tatile mi çıkmış? Ya da dünyada ki en iyi en merhametli yardımsever insan Hristiyan olduğu için cehenneme mi gidecek? Artık ma tıklı gelmiyor. Neyse konuşmak isteyen lütfen benimle iletişime geçsin. Seda_gurbuz32(fake hesap). Lütfen iletişime geçin.
Merhaba. Ben şuan26 yaşındayım. 11.sınıfta ailemin isteği sonucu kapandım. Onlar istedi ama ben de çok zorlanmadan kapandım. Sonra üniversiteyi kazandım. İyi de bi bölüm kazanmıştım. Ama beni mutsuz eden bir şey vardı ki… evet başörtüsü. Kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Yıllarca sorgulayarak taktım(allah affetsin). En sonunda üniversite hayatımın sonunda açıldım. Evet atkadaşlar üstelik 8yıl kapalıydım. Sonra açıldım… ve iyi ki açılmışım. LÜTFEN KENDİ HAYATINIZI YAŞAYIN. KİMSENİN SİZİ SİZ OLMAKTAN ÇIKARMASINA İZİN VERMEYİN. Ben artık mutlu değildim. Mesleğime bu şekilde adım atmak istemiyordum. Benim ailem de muhafazakar bi aile.. ve 4tane abim var. Her biri her yerden konuştu, yengelerim laf soktu… ve şu an 2yıldır açığım. İnan’ın o kadar rahatladım ki sanki eskiden ben ben değildim. Şu an çok özgür hissediyorum kendimi. Şunu da söyleyim… bir kere içinize açılma fikri düştüyse açılırsınız.. ve bence bu kötü bişey değil. İşin sırrı şu MAKUL OLUN… ben işi babam ve annemle hallettim diğer insanları asla takmadım. Aileme de çok makul bi açıklama yaptım saygı duydular. Siz de güzel bi dille iyi bi zamanlama ile bunu ailenize söyleyin ve sizi anlamalarını sağlayın. Eğer zorluyorlarsa ekonomik özgürlüğünüzü kazanıp yapın… ÜNİVERSİTEYE HAZIRLANAN VE AÇILMAYI DÜŞÜNEN ARKADAŞLAR.. lütfen gitmeden açılın. Gidip arkadaş çevrenizi kapalıyken oluşturursanız maalesef bi De orada kapalı tanınacaksınız. Bunu maalesef tavsiye etmiyorum. Eğer açılmayı düşünüyorsanız yeni bi ortama girerken açılın öyle girin.
Aileni nasıl ikna ettin? Ne dedin yani çünkü ben de söyleyeceğim ama izin vereceğini sanmıyorum babamın. Annemle önceden konuşmuştum o da izin vermemişti
Böyle mutlu olmadığımı anlattım. Zaten açılınca da absürt bişey giymeyeceğimi açılmak demenin dinden çıkmak olmadığını anlattım. İnsanların yaklaşımının kötü olduğunu anlattım. Şu anki halimden tek farkının baş örtümün olmayacak olması olduğunu söyledim. Sizi dinlemiyorlarsa dinledikleri bi aile yakınınızdan yardım alabilirsiniz. Ya da okulda öğretmeninizden yardım alabilirsiniz. Bence artık çok çaresizsiniz ki internette bu konuyu arar duruma gelmişsiniz… ailenize bu konuyu tüm samimiyetinizle açıkladığınızda onlar da kabul edecektir. Bi De kararlı olun ve bunu onlara hissettirin. Bunun dünyanın sonu olmadığını unutmayın. Üniversitede daha kolay olabilir eğer aileniz dinlemiyorsa üniversiteye gidip orda yapın. Ama asla umutsuz olmayın. Burayı kontrol ediyorum sık sık:) umarım başarırsınız. Çünkü ne kadar zor durumda olduğunuzu çok iyi biliyorum ve sizi anlıyorum.. mutlu olduğunuz gibi yaşamanız dileğiyle…
Umarimm. Babama söyleyeceğim 8 Eylül de ve 9 Eylül de dersaneye açık gitmek istiyorum çünkü kapalı gdiersem orda da zorlanacagim. Umarım ki başarabilirim
Aynen herkes o kadar baskı halinde ki internetten benzer durumu yaşayan varmı diye bir umut bakiyor ..care ariyor bu çaresizliğe …coook sevdigim saygı duyduğum halde yapamıyorum 6 yıl olacak nerdeyse ama hala zorlanıyor daraliyorum ..yapabilenleri coook imrenerek izliyorum ama olmuyor vee bu beni iyice çıkmaza sokuyor yapabilmek istiyorum severek takmak ama 5 dj gecmeden baş agrisi yoğun gerginlik asabiyet stres gittiği yerden tat alamama ,hemen eve dönme hissi hayatımı kabusa cevirdi
Merhaba. Ben de 25 yaşındayım Üniversite şu an 4. Son Sınıf öğrencisiyim biraz gec gittim üniye. 3.sınıfta kapanmaya karar verdim ve kapandım 1 senedir böyleyim anvak yapamadığımı anladım ağır geldiğini fark ettim. Son senem de nasıl acılacağım diye düşünüyorum şimdi. Cünkü okula acık gittim kapanmıştım ve yapamıyorum smdi
Ben de hikayemi anlattı. Ama nasıl Açıldım onu da anlatmak istiyorum. 11.sınıfta kapanmıştım. Üniversiteye geçince pişman oldum ve 4yıl hiç istemeden kapalı yaşadım. Lütfen siz böyle yapmayın üniversite hayatım çok kötü geçti.. doğru düzgün yaşayamadım hayatımı. Çünkü 1.sjnıfta biliyordum sonumun açılmak olduğunu. Siz üniversiteye ya da liseye geçmeden…. yeni ortama girmeden açılmak istiyorsanız ertelemeden açılın. Çünkü yaşınız büyüdükçe ağırlaşıyor. 15-16 yaşındaki kardeşlerim siz zaten çocuksunuz.. lütfen çocuk gibi davranın ve istemiyorsanız ailelerinize bunu açık yüreklilikle anlatın ve kararlı bi şekilde davranın. Kavgaya vs girmeden mutlu olmadığınızı anlatın.. şimdi yapamazsanız daha ilerki yaşlarda olacağını şimdi olmasının daha iyi olduğunu söyleyin. Yaşınız çok küçük kimse sizi kınamayacak. Kınayan olursa lütfen o kalbi kara insanlardan uzak durun… herkesin günahı sevabı kendine. Lütfen hayatınızı kendiniz için yaşayın. Annem üzülecek babam kızacak diye HAYATINIZI mahvetmeyin. Unutmayın ki Anne babanız sizin canınız İnan’ın siz mutlu olunca onlarda mutlu olacaklar. başınızı açtığınızda orospu olmadığınızı görsünler.. kimse başını kapattı diye cennete gitmez… ayrıca şunu da söyleyim… açılmaya karar verdiğiniz günden sonra o örtü o kadar ağırlaşıyor ki… bunu ancak bilen bilir.. herkes istediği gibi bi hayat yaşamlı. Ben de mezun oldum mezuniyetime sırf bu yüzden katılmadım… ilerde bu şekilde fotoğraflarım olsun istemedim.. sonra anneme meseleyi anlattım. Çok taraftar olmadı ama karşı da çıkmadı. Sonra babama söylettim babam kendisi bilir dedi yorum yapmadı.. ve başka kimseye sormadım bildirmedim. Açıldım… abilerim akrabalarım hiç kimseyi dinlemedim.. laf eden olmadı mı? Tabiii oldu. Ama ben şu an mutluyum ne önemi var ki… İnan’ın umrunuza gelmiyor yeter ki insanın iç huzuru olsun. Siz de nasıl huzurluysanız öyle yapın. Şu an küçük yaşta çok fazla kapalı koz çocuğu görüyorum o kadar üzülüyorum ki… bana da soruyor bazı akrabalarım (küçük kız çocukları) kapanalım mı kapanmayı düşünüyorum vs diye… aman diyorum… bi 20yaşayın… çünkü insan olgunlaşmadan asla böyle bi karar vermemeli… herşey gönlünüzce olsun…
Ben 12. sınıftayken kapandım.Evet isteyerek kapandım kendim istedim ama neden istedim neden yaptım bilmiyorum.Arada hep açılma düşüncesi geliyodu ama kimseye söyleyemedim utandim.Bir yandanda Allah’ın beni sevmiyecegini düşündüm.Şuan 22 yaşındayım çok düşündüm karar verdim acilacagim dedim Allah beni öylede sever diye düşünüyorum.Anneme çok önce söyledim ama başkaları ne der korkusuyla asla dedi. İki hafta öncede babama söyledim kesinlikle rizam yok dedi ondan sonra sanki ben şeytan olmuşum gibi davrandı.Bende mutlu olmadığımı artık rahat hissetmediğini söyledim ama kabul etmedi her gün bir laf söylüyolar.Yakinda atanacagim ekonomik ozgurlugumu alıcam ama babam gidipde acilirsan gelme bir daha eve dedi.Ne yapacağımı bilmiyorum çok üzülüyorum.Cok kötü hissediyorum.
ben ablama cidden özenen bi insanım ve ben 5.sınıftayken ablam kapanınca kapanmak istedim. şimdi 11.sınıfa geçeceğim, 3 yıldır içimden kapanmak gelmiyor artık. niye bilmiyorum. sadece cidden sanki artık bu sorumluluğu kaldırmayacakmış gibi hissediyorum. 3 yıl kendime belki hevestir açılmaya gerek yok gibi şeyler söyleyerek kandırdım. ve bu yıl annemle iki kere bu konuyu konuştum. ilkinde annem bu senin kararın bir şey diyemem dese de ikincisinde açılamazsın, kızımın günah kazanması yerine ölmesi için dua ederim gibi şeyler söyledi. annemi cidden seviyorum ama artık dayanamıyorum. onu hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum. fakat ona bir dahaki hafta bu konuyu açacağım umarım olumlu karşılar yoksa ne yaparım bir fikrim yok.
O nasıl bir anne öyle açılacağına kızımın ölmesi için dua ederim ya kapanma ne ya bi bez parçası mi benim namusumu korucak erkeğe karşı yapmak istedikten sonra her türlü yapılır başa gelir o Allah herkese yasamak istediği gibi yaşamayı nasıp etsin
Konsutun mu annenle?
daha konuşmadım umarım yapabileceğim kendimi cesaretlendiremiyorum bir türlü.
hayır annem cidden iyi bir anne ama bu konularda hassas sanırım. ne yapacağım bilmiyorum onu üzmek istemiyorum ama bu sefer ben içten içe kendimi bitiriyorum.
Canım nasıl yaşamak istiyosan öyle yasa bende çok istiyorum açılmak bende eş baskısıyla kapandım ve basimdakinden nefret ediyorum
Arkadaşlar açılmak istiyorsanız açılın. Hiç kimse bişey yapamıyor… ben de 9 sene kapalı idim. 4-5sene açılmak istedim yapamadım. Şimdi açıldım İnan’ın çok iyi geldi kendim oldum. Annem de babam da karşıydı. Önce garipsediler şu an 4hafta oldu alıştılar. Herkese gözünüzü kulağınızı kapatın. Din bu değil… lütfen kendinizi hırpalamayın. Umarım herkes istediği hayatı yaşar
Umarimm ben de aileme söylemek istiyorum ama izin vercekler gibi durmuyor. Lütfen akıl verin bana. Ben anneme söylemiştim 4 ay önce falan. K başta hayır olmaz falan dedi ben ısrar edince naparsan yap dedi ama okul bittikten sonra açılacağım demiştim ve 3 ay sonra kapanacakdi okul o yüzden çok ustelemedi ama sonra sürekli bana atar yaptı işte acilcakmis falan. Ve bu sene mezuna kaldım ailemin zoruyla. Kötü hir sıralama yaptım ve dersane açılmadan bit gün önce babamlar söylemeyi düşünüyorum çünkü dersaneye açık baslayayim sonra daha zor olur. Ama nasıl söylemeliyim bilmiyorm. Acaba düğünde onun gözüne girmek için hep oynasam mi yoksa bir kenarda otuursam mu (ki genelde hep böyle yapıyorum ve babam kızıyor) durumumdan mutsuz olduğumu belli etmek için? Ya da nasıl söylemeliyim? Siz nasıl söylediniz? Bir de babam sirkeli böyle giuinceksen açıl diyordu bunu mu söylesem
Ben de aynı durumdan muzdaribim, biraz uzun yazcam çünkü benimki biraz imkansız gibi. Tam yarın 21 yaşına gircem ve bu çocukluk kafası değil heves değil bunu çok iyi biliyorum çünkü kendimi ne yaşadığım yere ne de giydiğim kıyafete ait hissetmiyorum. 11. sınıfın sonlarına doğru bu his başladı ve ben 7.sınıftan beri kapalıyım. Küçücük çocuklarken bunu yaptılar bize belki de büyüyünce bu kararı alsaydık ilerde çıkarmak istemezdik başörtümüzü bilmiyorum ama ben 21 yıl böyle yaşadım ve bundan sonra böyle yaşamak istemiyorum bu konuda çok netim. Üniversiteye başlayınca ilk sene kapalıydım ikinci senesinde açıldım ama ailemin haberi yoktu eve gene kapalı geliyordum çünkü benim yaşadığım yerdeki insanların bunu anlamaları imkansız anlayışlı insanlar yok çevremde. Kardeşlerim de küçücük ve bir bir kapanıyorlar onlar için çok laf yedim ama baktım ki insanların kafasını değiştirmek çok zor özellikle de ailemin… Aileme olayı yaklaşık bikaç hafta önce tamamen açtım. İlk önce anneme söyledim annem çok sert bi tepki gösterdi hatta kavga ettik ama asla saygısızlık yapmadım aileme karşı sadece beni anlamaya çalışın dedim. Ailemle hiçbir sekilde kötü olmak istemem ama böyle devam etmicem hayatımı mahvediyorum içten içe ölüyorum kimsenin haberi yok. Açılmaktan kastım her yerini açmak değil zaten kimsenin nasıl giyindiğine asla kimse karışamaz ama ben sadece başımdaki eşarptan rahatsizim ve bu bana sevap yerine günah getiriyor. O yüzden konu ailem ise bile kimseyi dinlemicem ve yapcam. Ama ben evde kalamam bunu yaparsam çünkü annemler babama konuyu açtıklarında babamın beni bi dövmediği kaldı ve böyle bir şey yaparsan bu şehirde bile durmucaksın ve bizi bi daha aramıcaksın dedi. Olay bu işte. Üstelik okuduğum okulda hazırlık vardı onu da geçemedim ve her yerden kapılar kapandı bana. Ne yapalım şimdi topluca intihar mı edelim daha mı mutlu olacaklar??? Ayrıca erkeklerin şu an böyle bi sorunu tartışmaları bile söz konusu değil çünkü böyle bir dertleri hiçbir zaman olmuycak o yüzden babamın beni anlamasını beklemiyorum zaten. Sadece erkeklerin bu kadar rahat gezmeleri ve hayatın bize zindan olması bana haksızlık gibi geliyor. Başımı alıp gitcem benle gelen var mı ev tutarız beraberce ?
Hangi şehirdesin acaba
Hangi şehirdesin acaba, seninle ev arkadaşı olabilirim. Ben de bir ay sonra 18 olacağım. Açılmak istiyorum. Kendi isteğimle kapanmıştım ama sonradan pişman oldum. Anneme bu konuyu söylediğimde kendi kararın dedi. Bir akşam bu konuyu babama açtım ve bana etmediği küfür kalmadı. O lafları bir daha işitmemek için ağzımı açamadım bir daha da. Sadece kapalılık değil her konuda böyleler. Dinden soğudum, bir tane arkadaşım kalmadı onların yüzünden. 18 olduğumda çekip gitmeyi ve hem okuyup hem çalışıp hayatımı devam ettirmeyi düşünüyorum. Ben Ankara’dayım. Eğer istersen görüşebiliriz. Instagram kullanıcı adım @farzetkibenyokum. Dönüşünü bekliyorum
Yemin ederim gelirim bunu yazarken ağlıyorum artık bıktım ben olmuyor lütfen ulaş bana ınstagram _kkubra_cann
Merhaba arkadaşlar, yazacaklarım belki size yol gösterir bilmiyorum belki de şu an içimden sadece dertleşmek geliyor ama uzunca yazcam okumanızı tavsiye ederim.
Kapanma yasalarımız çok benziyor sadece 18 yaşındayım mezuna kaldım. Gerçekten ev titasim geldi senle. Belki ilerki yıllarda <3 ailelerimizin bu kadar karşı çıkması bence ahirette bizlw bulusamayavaklarini duusnmeleri ve el alem ya da bzii kapandiifmiz için sevmişler ki annem bunu söyledi bana zaten
Kızlar ara ara girip okuyorum @lilith yaşadığın benimkine çok benziyor sadece sonuç farklı. Benimkiler anlayışla karşıladı. Ama zamanı tam 4yılda ayarlamıştım. Ben de üniversiteye gittiğimde kapalı olmamdan çok rahatsız olmuştum. Ve üni biter bitmez açıldım. Kendime 4yıl boyunca işkence ettim. Kimse yapmasın bunu… kendi hayatınız… lütfen etrafınızdaki küçük kızların kapanmalarını da ertelettirin (elinizden geldiğince) çok üzücü…. kolaylıklar diliyorum. İyi ki açıldım… isteyen herkes açılmalı ve istediği gibi yaşamalı. 🙁 saçlarıma rüzgar değdiğinde ruhum dinleniyor. Çünkü istemeden kapanmak ne demek ancak yaşayan bilir…. yazın buraya. Ben girip okuyorum dertleşelim
Saçlarıma ilk yağmur damlaları düştüğü zaman dünyalar benim olmuştu küçük bi çocuk gibi sevinmiştim ve ben müzik dinlerken dans etmeye bayılıyorum sadece özgürce sokakta müzik dinleyip saçlarımı savurmak istiyorum kimsenin kimseyi yargılamadığı bir dünyada ve mutlu bir şekilde yaşayamıyoruz, neden? Anlamıyor kimse bütün bu olayların kurgu olduğunu düşünen bile var ben rastgele buldum bu sayfayı ve mutluyum benim gibi insanlar olduğu için. Ama ben ailemin yanında kalamayacağımı artık çok iyi biliyorum. Ya gitcem buralardan yakın zamanda ya gitcem, başka yolu yok böyle devam edemem. Ama annemi çok seviyorum ondan nasıl gitcem bilmiyorum. Hayatımı kendime zindan etmicem artık.
Ben isteyerek kapandım ama açılmak istiyorum artık zor geliyor İlk zamanlarfa Allah için kapaniyordum ama yaşım 12 buçuk ve yaşıtlarımı gördükçe bende özeniyorum ve saçların ının açık olduğunu hissedince o rahatlık çok güzel…
Ben 12 13 yaşında kapandım kimsete sormadan. O zamanlar çevremdekiler kapalıydı ve bende hormomsal bozukluk vardı saklım çıkıyodu yani 8.sınjfa geçtiğim ve dershaneye gidiceğimden dolayı utandım kapanırsam görmezler diye düşündüm . Ama liseye geçince çevrem değişti o kılları alıyorum
Artık örtü takınca sinilerim bozuluyor anneme fln kızıyorum bazenleri
Dışarıya çıkmak çok zor geliyor hele ki yazın bide kilolu olduğum için bazk kişiler yaşkı gibisin fln diyo kuzenlerim zayıf ve açık olunca onların yanında öyle duruyorum br yandan açılmak istiyorum dha 16 yaşındasın zamnı helince bilinçli kapanırsın diyorum bir yandanda açılorsam dinden dahada uzaklaşıcakmışım gibi geliyor . Lütfen bana fikir verin ne yapmalıyım bilmiyorum 11e geçtim açılırsam bu sene yoksa açılamam gibi geliyor . Bu arada aikem hiç birşey demiyo karışmıyorlar
Rumeysa yaşın daha çok küçük açılmak istiyorsan açıl. Lütfen kendini kötü hissetme. Başına örtü taktığında daha dindar olmuyorsun. Dindarlık-inanmak kalben olur, fiziken başını kapatan bi insan açık olana göre daha dindardır diyemeyiz. Madem ailen de karışmıyor. Bence kararını ver ve ona göre harekete geç. Çünkü kendini bu kadar kötü hissetmek için çok gençsin. Sonra da bi diyetisyene git ve spor salonuna yazıl. Ya da her gün düzenli tempolu yürüyüşe başla… zayıfla. Emin’im böyle de çok çok güzelsin ama insan kendini iyi hissetmiyorsa doktor kontrolünde zayıflamalı.bu konuyu annene de açmalısın bence. Emin’im sana destek olacaktır❤️ Sevgiler iremsu
Rüzgarın esintisini saçlarımda hissetmek istiyorum artık. Bir başkası değil kendim olmak istiyorum. Başörtüsü takayım,dindar olayım diye küçük yaşta okuldan aldılar beni. Yatılı kuran kursunda her gece ağladım. Derslerim çok iyiydi. Fen lisesini kazanacak bir kapasitedeydim. Okulda herkes bana özenirdi bu yüzden. Oysa ben karnesinde zayıf olan kızlar gibi olmak isterdim. Ailem arkada dursun benim için çaba göstersin hatta karnemdeki zayıflar yüzünden bana kızsın, beni cezalandırsınlar istiyordum. Annem bana bir kere bile “kızım dersine çalış” demedi. Daha ilkokulda kuran kursu hocası olacaksın dediler. Hayal kurmamıza bile izin verilmedi. Ben yinede çok sevdim okulumu,kitaplarımı. Gerçekten içimde bir umut ve heyecan vardı. Ders calışmak çalışmayı okula gitmeyj çok severdim. Ama kuran kursunu bir türlü sevemedim. Ben oraya ait değildim. Tevciti yapamıyordum. Hocalar çok kızıyordu, ailemle görüşmekle tehdit ediyorlardı. Gerçekten çok korkuyordum. Çok kötü insanlar var şu dünyada. Hafta sonu herkes evine giderken beni kimseye almaya gelmezdi. Koskoca yatakhanede kabuslar görüyordum. Astım hastasıydım. Dışarda kar yağarken camı açar cam kenarında uyurdum saatlerce. Soğuk beni bir gram etkilemezdi.
Şimdi büyüdüm 20 yaşındayım yurtta yaşadığım travmaları unutamıyorum. Bazıları delirdiğimi söylüyor. Eskisi gibi başarılı da değilim hala liseyi bitiremedim. Elimde kitap olmadan eğitim almadan ders çalışamıyorum. Ben artık kuran kursuna gitmeden önceki mutluluğu istiyorum. Saçlarıma en son değen rüzgarı özlüyorum..
Ah canım. Gerçekten çok üzüldüm. Maalesef ailelerimiz çok bilinçsiz… bazen aileler de yanlış yapıyor, çocukları İçin en iyisin yaptığını sanarken çocuklarını mutsuz ediyorlar. Şu an ne durumdasın? Evli misin evinde misin? Halen kursta musın? Artık kaynaklar daha geniş. Videolarla kendini destekle Kitaplar al. Bilemiyorum ne kadarına imkanın var. Umarım istediğin hayatı yaşarsın… çoook çok umut dolu güzelliklerle dolu yollar diliyorum. Unutma hiç bir şey için geç değil. Madem önceden çok iyiydin derslerinde yine başarabilirsin…
Ben vazgeçiyorum kendimden de her şeyden de. Hepinizi çok seviyorum asla pes etmeyin istediğiniz gibi yaşayın ♥️
Nasıl yani vazgeçiyorum derken
İyiyim iyi ? Sadece kendimle ve içimdeki hisle değil beni yargılayan insanlar ve akrabalarım ile de savaşıyorum o yüzden bazen dayanamıyorum. Gerçekten psikolojim iyi değil bunun farkındayım, insanlardan kaçıyorum artık, sağlıklı düşünemiyorum ama bunu da biliyorum ki güçlüyüz ve ne olursa olsun yaşamam gereken güzel bir hayat var dışarda o yüzden şimdilik iyiyim. Bu aralar kendimi herkesten soyutladım bütün herkesin numarasını sildim sadece buraya giriyorum siz yazın ben okuyup güçlü hissediyorum
10 senedir kapaliyim aile baskisiyla kapandım. uzun zmandir tasidigim beden bana ait diilmis gibi geliyo . 2 hafta sonra ünuversite okudugum sehire gidicem gitmeden once bu konuyu konusmak acilmak istiyorum cok tepki alicam biliyorum herseye rağmen bunu basaran varsa bana fikir verebilirmi ne yapicam nasil acilmak istedigimi syliycem 🙁
Çok iyi bi zamanlama. Benece en samimi duygularınla ailene açıkla artık yapamadığını bu şekilde bi başlangıç yapmak istemediğini söyle. Zaten başını açsan da bişey değişmeyeceğini, yine onların kızı olduğunu, şimdiye kadar onları utandıracak bişy yapmadığını ve yine yapmayacağını. Şimdiden farkının yalnızca başının açık olması olacağını söyleyebilirsin. İçinden geçenleri anlat. Ben öyle yaptım ve ailem anlayışla karşıladı. Ama samimi duygularını anlat mutlaka. Ayrıca kararlı ol. Asla geri adım atma. Biraz daha deneyeyim deme. Konuşmanın özünde şu olsun ‘Ben açılacağım artık bu şekilde yaşamam mümkün değil, size haber veriyorum (izin istemiyorum) ve annem babasınız desteğinizi bekliyorum ve istiyorum. Buraya yaz heyecanla bekliyorum ❤️ Umarım istediğin gibi bi hayatın olur ☺️
Merhaba arkadaşlar bende yazılarınızı okudum ve hepsinde kendimi buldum.ben 12 yaşında kapandım ve şuan 22 yaşındayım.hem aile baskısı hemde kendim biraz istedim ve sonucunda kapandım gayette mutluydum takı şu son bir yıla kadar.fikirlerim değişti düşüncelerim ve bu başörtüsü içinde mutlu olmadığımı farkettim.kuzenlerime ve arkadaşlarıma söyledim hepsinden olumlu yorumlar aldım fskat aileme hala acilamadim.universiteye baskicam yakın bir zamanda üstelik babam imam.tepkilerinden cidden korkuyorum ama yapacak bir şey de yok kendimi hazırladım herşeye sanırım.umarim hepiniz istediğiniz hayatları yaşarsınız bu hayat benim ve benim kararım bu saçlar da benim kimse karışamaz sonuçta onlar ötmüyor biz örtüyoruz uzaktan konuşması kolay 🙂 herkes kendi içine baksın kısacası hepinizi öpüyorum mutlu ve güçlü olun korkmayın hicbirseyden
Şeymacığım merhaba. Yazdıkların çok doğru biz örtüyoruz gerçekten uzaktan konuşması kolay… sen de mevm’e yazdığım cevabı okuyup kendine göre uyarlayabilirsin. Üniversiteye başlamadan oradaki ortama karışmadan açmanız çok iyi olacak sizin için. Tüm kalbimle sizi destekliyorum. Umarım her şey gönlümüzce olur. Yapınca buraya yazın mutlaka… hayatı gönlünüzce yaşamanız dileklerimle…☺️
Çok teşekkür ederim sizden destek aldım gerçekten çok iyi geldi.evet bende üniversite ye gidince açılmayı düşünüyorum 27 sinde açılıyor okulum ve ilk duygularimi gelip burada sizinle paylasmak istiyorum umarım birilerine cesaret olur
Merhaba arkadaşlar ben açılmaktan vazgeçtim.cunku yengem ogrenmis ve babam duyarsa ne gibi kötü sonuçlar olacağını babamın dsyanamayacagini ve düşümekten hasta olcagini falan söylemiş kuzenlerime bende çok üzüldüm babamın o hallere düşmesine dayanamam.caresizce vazgeçtim ağlaya ağlaya ve sabaha kadar düşündüm gözüme uhku girmedi ertesi gün dışarı çıkmam gerekiyordu yine o basortuyu taktım ve sevmeye çalıştım.ailem için fedakarlık yaptığımı düşünerek kendimi avutuyorum ama içimdeki bu istek her zaman bir yerlerde olucak
Peki sen? Düşüne düşüne sen de kötü olcaksın. Ben 48 kilodan 43 e düştüm yemek falan yiyemedim toparlanmaya çalışıyorum ama düşünmek insana kafayı yedirtiyor. Okula başladığında içindeki bu his daha da fazla olcak. Ama babanı düşünmeni anlıyorum ben de binevi öyle yapıyorum şu an ?
Ben hallettim herşeyi çok şükür açılmayı denicem çünkü bu başka türlü aklımdan gitmicek biliyorum..annemi ikna ettim babamda yavaş yavaş olucak inşallah sizde ostediginiz hayatları yaşarsınız…
Yengen senin üzerinde etkisi olacağını bildiğinden babanın hasta olacağını söylemiş. Düşünmekten hastalanmak, yataklara düşmek sadece ucuz dram filmlerinde olur. Başını örtmek ya da örtmemek sadece seni ilgilendiren bir karar bu konuda babanın dayanamayacağı ya da düşünmekten hasta olacağı bir durum yok. Umarım her şey gönlünce olur.
Şeyma keşke senin gibi olabilsem bu kadar güvenebilsem kendime oysa cesatliyim her konuda ama ailem özellikle babam olunca konu acilamiyorum
Öncelikle bütün yorumları okudum ve ben de küçük bir kardeşiniz olarak kendi yorumumu bırakıp gitmek istedim. 🙂
Annem ve babam ben doğmadan önce ayrılmışlardı ve her ne kadar istemesem de annemle yaşıyordum. Ergenliğe 8 yaşıma girdiğim doğum günümde girmiştim. Henüz çok erkendi. Ki ben de çoğu şeyi henüz idrak edemiyordum. Çocuktum nede olsa, her ne kadar yanlış hareketleri de olsa annemin hareketlerine göre yolum çizilip, hayatım biçim alıyordu. -Neyse, annem ve elimden alınan çocukluğum hakkında yazsam muhtemelen kimsenin okumaya gücü yetmez. Kimse de okumak istemez. Kısacası yaşantım hep çalkantılarla doluydu.- Ergenliğe attığım ilk adımımdan sonra annem ve anneannem kapanmam hakkında baskılar kurmaya başlamışlardı. Üstelik annem bipolar bozukluğa sahip bir kadındı ve canı ne zaman isterse o zaman açık, ne zaman isterse o zaman kapalıydı. Bu nedenden ötürü yaptığı çoğu hareketten onu sorumlu tutamazdım/tutamazdık. Bir süre sonra bu kadar baskıyı kaldıramayıp 8 yaşımda “En kötü ne olabilir ki?” diyerek kapandım. Evet hayatımın en kötü yıllarından bir kaçını o zamanlar yaşadım. Yıllar boyunca okul yaşamımda tek bir arkadaş bile edinemedim. Herkes koyu önyargılara bürünmüşlerdi benim için. Hatta ve hatta ortaokul 6. sınıfta İngilizce dersime giren öğretmenim beni derslerde görmezden geliyordu. El kaldırdığım halde bana söz hakkı vermiyordu. Toplantılarda ise anneme şikayet ediyordu beni “Derslere hiç katılmıyor.” diye. Bundan dolayı performans notlarımı hep sınav notlarımdan düşük girmişti. Neyseki 7. sınıfta okuldan ayrıldı ve farklı bir öğretmen girmeye başladı İngilizce dersime. Eğer olurda bu yazıyı bir şekilde okursanız diye söylüyorum sevgili İngilizce öğretmenim Pelin Dirican; umarım yaşattığınız travmalardan dolayı gurur duyuyorsunuzdur çünkü ben o travmalarımın sonucunda İngilizce’de pek bi’ yol katettim. 🙂 Velhasıl kelam, aile baskısı yüzünden 12 yaşıma kadar kapalı kaldım. Ancak 12 yaşıma geldiğimde bir şeyleri daha iyi idrak edebilmeye, sorgulayabilmeye ve düşünebilme yetisi kazanmaya başladım. İçinde bulunduğum yaşantıdan tamamiyle mutsuzdum. Uzun bir süredir depresyondaydım. Daha ufacık olmama rağmen bünyemin kaldıramayacağı kadar ağır antidepresanlarla yaşama tutunuyordum. Babamı hiç görmemiştim. Sevgiye hep açtım ve asla doymuyordum. Sürekli içimi kağıda döküyordum ancak bir gün o kağıtları birisi bulursa ben ne yaparım korkusuyla bir süre sonra yazdığım her şeyi yaktım ve yazmamaya başladım. Üstelik tam o zamanlarda inancımı da sorgulamaya başladım. Sırf ailem müslüman diye müslüman mıydım? Çelişkilerimde boğulurken neredeyse tüm dinleri araştırdığımı farkettim. İş, içinden çıkılamayacak bir hal aldığında dinle ilgili aklımdaki her şeyi bir kenarıya bırakıp aldım önüme Kuran’ı, anlayarak okumaya başladım. İyi ki de yapmışım diyorum. Kendi hayatımı yaşamama vesile oldu çünkü. Daha ayetlerin çeyreğine gelmeden yine “En kötü ne olabilir ki?” diyerek hayatımı değiştirmeye başladım. İlk öncelikle açıldım. Evet ailemle aram zaten çok kötüydü, açıldıktan sonra çok daha kötü oldu. Herkes tarafından linç edildim, evet. Ama 1-2 ay içerisinde herkes susmaya başladı. Çünkü onlara hiçbir zaman cevap vermedim. Sadece sustum. Yaptığım şeyin yanlış olmadığını ben de biliyordum onlar da. Ancak insanları bilirsiniz, birisinin en ufak bi’ açığını bulduklarında hemen bu açığı kullanarak kişiyi yıkmaya çabalarlar.
Şimdilerde 15 yaşıma girdim. Geçtiğimiz yılbaşı gecesi hayatımı değiştirmek uğruna atabileceğim en büyük adımı attım ve babama ulaştım. Şuan babamla yaşıyorum. Tırnaklarımla kazıdım, çokça zorlandım evet ama ne güzel ki kendimi o cehennemden çekip çıkardım…
Benim daha anlatacağım satırlarca, belki sayfalarca şey var ancak elimden geldiğince konunun dışına çıkmamaya çalıştım. Eğer benimle aynı yada benzer bir durumdaysanız, emin olun kimseye ihtiyacınız yok. Sadece kendinize inanın, gerisi hallolacaktır. 🙂 Ve eğer olur da, tutunacak bir dalınız bile kalmazsa, sadece mutlu olduğunuzu düşünün. Emin olun insan umudunu kaybetmediği sürece yaşar. Ne zaman ki umutlar ölür, insan da ölür.
Hiç kimse için kendinizi değiştirmeyin.
Umudunuzu asla kaybetmeyin.
Benliğinizde asla kaybolmayın ve kendinizi sevin. Sizi ne kadar tanımasam da sizi seviyorum güçlü insanlar. İyi ki varsınız. 🙂 ♡
Çok şanslısın çünkü erken yaşta bir şeylerin farkına varıp, sorgulamış ve savaşmaya başlamışsın. Üstelik yaşanmışlıkların seni daha olgun düşünmeye sevk etmiş. Belki burdaki herkesten daha zor ve baş edilmez bi hayatın var ama sonucundan memnunsan ne mutlu sana ? Nitekim buradaki birçok kişinin bir çıkış yolu yok ne yazık ki… En sonunda da dediğin gibi en kötü ne olabilir diye düşünmeye başlıyor insan. Ama zaten bu riskleri almazsak bir şeylerin değişmesi de zor olur. Benim düşüncem ailesi tarafından zorla kapatılan bir kız çocuğunun direnip açılması ve istediği gibi yaşaması bir devrim ve bunun yanında kapanmak istediği halde ailesinin baskısına karşı çıkıp başını kapatan da aynı ölçüde devrim yapmış sayılır. Çünkü bu devirde böyle şeylere takılmamak lazım artık, herkesin düşüncesine saygı duyulmalı.
Bence sen de çok güçlüsün. Yazdıklarını okuyorum ve sana İnanıyorum. Bence kendi kabuğuna çekilmen çok normal çünkü kendini oraya ait hissetmiyorsun büyük ihtimalle:) ama düzelecek buna emin ol. Açılabildin mi bilmiyorum ama bence yapmak isteyen herkes ilk aklına geldiğinde yapmalı ve bu işi bitirmeli geciktikçe ağırlaşıyor çünkü. Ben yaptım ve çok rahatladım şimdi daha özgür hissediyorum kendimi. İnsanlardan kaçıyorken buluyorum bazen kendimi ama farkına varınca hemen normale döndürüyorum kendimi☺️ Herkes kendine baksın diyorum sonra… haklıyım da bence? sen de öyle yapmalısın. Herkes böyle yapmalı. Bana bazı arkadaşlarım tepki gösterdi mesela ‘kapalıyken sonradan açılan birinin başına gelenleri anlattı nişanlısı vefat etmiş işinden atılmış vs’. O kadar üzülmüştüm ki.. bahsettiğim de sözde en iyi arkadaşımdı. Ah ah İnsanlar çok garip o yüzden en iyisi kimseyi takmamak.
Benim olayım biraz uzun ve yaşadığım yer bir köy olduğu için şu an 2 seçeneğim var ya köyde onların istediği biri olcam ya da gitcem ve bir daha buraya dönmücem. O zaman da başımın çaresine nasıl bakarım bilmiyorum yani tek çıkar yolum okula gitmek yaz aylarında da çalışıp para kazanacak ve kalcak bir yer bulmak taa ki bu mesleğim olana kadar… okul okuyordum ama hazırlık sınıfı vardı ve geçemedim o yüzden şu an mecburen evde kalıyorum aileme konuyu açınca babam ya evden gidersin ya da benim şekillendirdiğim gibi bir insan olursun dedi aslında daha çook şey söyledi de hepsi buraya sığmaz . Yani hatta size şöyle söylim daha iki gün önce dayım annemi arayıp ” kızlarına söyle de kendilerine çeki düzen versinler pantolon giymesinler yoksa onlara hadlerini bildiririm ” dedi yani ben açılmak diyorum onlar pantolon diyor durumun ne kadar vahim olduğunu tahmin edebiliyorsunuzdur herhalde. Bunun üstüne annem de ağlayınca ben de dayanamadım yeter artık diyip kendimi suçlamaya başladım çünkü annemin ağlayıp kendini üzmesine dayanamıyorum. Ben hem kendimi hem kardeşlerimi savunmaya çalışıyorum ama çok zor inanın zor ?
Yani kimseyi takmamak tabii ki çok güzel bir şey aslında ben zaten insanları takan birisi değilim ama aileniz kalkıp da size evden gitmeniz gibi bir seçenek bırakıyorsa sadece elinizden hiçbir şey gelmez inanın. Söz konusu aile olunca da zaten eli kolu bağlanıyor insanın o yüzden diyorum ya gitcem ve bir daha da eve dönmücem benim tek çarem bu. Ne zaman tam olarak giderim ve hayatıma kendim yön veririm bilmiyorum ama buraya yazarım her gelişmeyi.
çok üzüldüm keşke elimden bir şey gelse :(kaç yaşındasınız? tabi makul olmak gerekiyor. özgürlüğünüzü kazanırken kendinize ya da başkasına zarar vermemelisiniz tabii. o zaman en sağlıklısı kendi ayaklarınız üzerinde durmak ve oradan ayrılmak.. maalesef bazı insanlar sorunu çözmek yerine asla uğraşmadan, üzerine düşünmeden böyle basitçe kendilerince çözüyor. mesela babanız ya böyle kalırsın ya da gidersin demiş yani içinde ne yaşadığın umurumda değil ama dışardan istediğim gibi görünürsen benim için sorun yok. değişmek istersen git demiş. Bu rahatımı bozma demek… giderseniz de muhtemel ki babanız dayınız size rahat vermeyecektir. o yüzden risk almadan bekleyip uygun vakti yani ayaklarınızın üzerinde durmayı beklemelisiniz.. yanlış anlamayın lütfen amacım sizi ya da ailenizi yargılamak değil. sadece durumu anladığımı anlatmak istedim. buraya yazın lütfen konuşalım ara sıra. umuyorum ki elinize sizi kurtaracak bi fırsat geçer.. ama lütfen karamsar olmayın.. bu fırsat illaki gelecek..
21 yaşına gireli birkaç gün oldu. Evet babam zaten bana açık açık evin huzurunu bozma dedi sanki gerçekten huzur varmış gibi… Ben bu halde yaşarken huzurun olması bir işe yaramaz. Babam bana evlenince ne yaparsan yap ama benle olduğun sürece benim kurallarım geçerli dedi. Babamın evinde rahat davranamıyorsam ve en güzel yıllarım bana zehir olcaksa evlenince yapmanın ne anlamı kalır ki. Bi de ben ailem bana destek çıksın isterdim ilerdeki kocam değil ? Tabii ki aileme zorluk çıkarmak istemiyorum ama onlar zorladıkça ben baskı yaptıkları her şeyden nefret edicem ve daha çok uzaklaşcam. Yargılamadığınızı biliyorum burdaki herkes hemen hemen aynı yollardan geçti zaten. Ben yeri gelince kendimi de ailemi de eleştirebiliyorum, zaten hangimiz mükemmeliz ki !
Merhaba lilith. Kendimle ilgili bu konuda şüphelerim vardı ama hep bastırdım susturdum. Asla bu konuları açıp düşünmedim çünkü kendimi az çok tanıyorum. Din konusunda geniş düşünebilen bi insanım. Son zamanlarda da ailemin inandığı din ve tanrıyla benimkinin çok farklı olduğunu düşünmeye başladım. İçten içe bu sebepten ötürü taktığım şalı düşünmeyi tamamen reddettim. Uzun bir süredir boy aynasının karşısına geçip de nasıl göründüğüme baktığım bile yok. Elime geçeni giyip çıkıyorum. Resmen kendimden kaçar oldum. Son iki gündür oturduğum mevkiide iki kişinin açıldığını gördüm. Mahallemizde büyük bir fırında çalışıyorum tezgahtarım dolayısıyla çoğu insanı tanıyorum iki yıldır. Aynı zamanda üniversite öğrencisiyim. Açılanların ilki bi markette çalışıyordu hep gördüğümüz bi yüz. Üstelik daha genç belki de seninle benimle yaşıt. Başta çok şaşırdım sonrasında takdir ettim sonuçta kolay bişey olmadığının farkındayım ama yine kendi açımdan düşünmeyi reddettim. Bugünse köftecinin eşinin açıldığını gördüm. kadın evli barklı çocuklu. Ekmek almaya gelmiş. O kadar gençleşmiş o kadar mutlu o kadar güler yüzlü ki tanıyamadım ama tanıdığımı biliyorum. Abla seni nerden tanıyorum ben dedim daha çok güldü. Yandaki köftecinin eşiyim ben deyince çaktım köfteyi ? Sonra bu iş bütün gün beynimi sulandırdı korktuğum gerçek, uzuuunca bir süredir kaçtığım gerçekle baş başa kaldım bu gece. Seninle aynı şeyleri düşünüyorum. Ailem dinine fazla bağlı. Ve Pembe isimli birisi de yazmış. Sanırım yanlış anlamamışsam gittiğin kaldığın yurtlarda ben de kaldım ailemin isteğiyle. Ama benim için bi sakıncası yoktu çünkü anlamayacak kadar küçüktüm. Her ne kadar kabullenmek istemesem de, dönüp arkama baktığımda ailemi memnun etmek için kapandığımı görebiliyorum. Ve bunu ilk kez burada dile getiriyorum. Ne yapmalıyım bilmiyorum anlatılacak konuşulabilecek o kadar fazla şey var ki hepinizle konuşmayı çok isterim.
Mrb arkadaşlar. Benim hikayemde sizinkiyle benzer. Kendi isteğimle kapandım demek isterdim ama malesef. 12 yaşında zorla başım kapatıldı. Bunu ıstemedigim halde tepki gösterdiğim halde zorla oldu. Lise 1e gidiyodum. Kapalı olmayı hiç istemiyodum kuaföre gidip saçlarımı yaptırdım artık okula açık gidicem dedim. Ama o sabah annem açık gitmeme izin vermedi. Ağlaya ağlaya başım kapalı okula gittim. 23 yaşıma kadar bu böyle sürdü. Kapaliliga alıştım diyodum. Sonra fark ettimki güzel giyinmekten,güzel görünmekten her şeyden vazgeçmişim. Şu an 25 yaşındayım. Dış gorunusumden dolayı o kadar mutsuzumki. Özgüveni alıp götürdü. Son bir yıldır ailemin haberi olmadan bir çok yere açık gittim. Açık olmaya da alıştım. Öğretmenim ailemden uzağım. Bu egitim sezonuna başım açık olarak başlayacağım. Ailem çok kötü tepki verecek biliyorum ama her şeyi göze aldım. Hiç bir şey benden önemli değil. Annem bile sana noldu diyor fark etti hayattan bezmisligimi. Güzel giyinmeye makyaja topukluya bayılırdım. Ne yaparsam yapım hiç biri ustumde iyi durmuyordu. Üniversitede en şık en güzel diye tabir edilen ben son iki yıldır paçoz gezdim. Herkes de bunu fark etti. Acilmam belkide sürpriz olmayacak. Ben bu karari aldım çünkü ekonomik özgürlüğüm var. Ailesiyle yasayan ve açılmak isteyen arkadaşlar buna omur boyu mecbur olmadığınızı bilin. Er ya da geç karar sadece sizin.
merhaba, bunu sadece merak etmişsinizdir diye yazıyorum. annemlerle konuyu konuşamadım, utandım belki bilmiyorum. okulum 11.sınıf olduğum için erkenden açıldı ve kendime söz vermiştim, okul açılmadan bir gün önce anneme söyleyecektim. fakat her seferinde tam anneme söyleyecekken bütün cesaretim kırıldı. her seferinde eğer şöyle olursa anneme söyleyeceğim dedim ama olmalarına rağmen yapamadım. niye bu kadar korktum, bilmiyorum. belki de annemin bana “ölmen için dua ederim.” gibi bir şey söylemesi korkuttu beni bu kadar. cidden benim üzerimde çokça emeği geçen bu insanı kıracak olma düşüncesi belki de kırdı tüm cesaretimi. gelecek yaz açacağım bu konuyu annemlere. eğer okul başlamasaydı söylerdim ama işte… ve ben bu konu hakkında birkaç kişiyle konuştum. hepsi bana ilk başta ‘neden istiyorsun?’ diye sorduğunda kitlendim kaldım. nedenini bilmiyorum belki yanlış bir düşünce ama cidden bilmiyorum. sadece kafamı kapattığım zaman boğulduğumu hissediyorum. sanki eskiden kuş tüyü kadar hafif olan bu yük artık omuzlarıma sanki bir fil oturmuş hissiyatı veriyor. genellikle 2.olarak şey diyorlar, “açık olmanın da kendine göre sorumlulukları var.” iyi de ben bunların farkındayım ki zaten. ya da “kapalı daha güzelsin.” diyenler. inanın bana güzelliğinde değilim bu konunun istersem kapalı daha güzel olayım bu onun yükünü değiştirmiyor ki. yoruluyorum artık. bazen nefret ediyorum kendimden, neden 5.sınıfa taktığımı düşünüyorum saatlerce. belki daha geç kapansaydım bu yük olmayacaktı omuzlarımda. keşke annem beni anlasa ve bana ilk sorduğum zamanki gibi, “senin kararın.” dese buna cidden ihtiyacım var. annem ve babam arka çıksa bana diğer hiç kimse umrumda olmaz cidden. babamla hiç konuşmadım bu konuyu o yüzden bir şey demiyorum. bilmiyorum. annemi kırmadan nasıl yapacağım bu işi.
hemen hemen hepinizin yorumlarını okudum.çoğunuz daha 20 yaşında bile yoksunuz. ne istediğinizi bilmeden kapanmışsınız açık ya da dolaylı baskıyla kapanmışsınız. gerçi isteyerek de kapansan zamanla bakış açın değişiyor bu da gerçek.kendinizi nasıl mutlu hissedecekseniz öyle yaşayın siz herkesin sizi kınayacağını sanıyor çekiniyorsunuz ama emin olun insanların umurunda bile değil. bir iki gün konuşurlar sonra unutulur gider.onlarca açılmış ve şuan unutulmuş bir sürü kişi var. kimse dönüp de sen de örtülüydün nasıl açıldın demiyor sorgulamıyor. herkes aynı arkadaşlıklarına devam ediyor. ayrıca yaşınız küçük açılmanızı da garipsemez kimse. ben 35 yaşındayım. 10-12 yaşlarımdayken arada örtünür arada açardım kapalı değildim ama yarım örterdim. okul hayatım boyunca üniversite de dahil açıktım.başım açıktı ama giyimim kapalıydı. okulu bitirince atandım ve 22 yaşımda kapandım.isteyerek kapandım içimden gelerek kapandım.isteyerek kapandım ama çok da bilinçli değildim açıkçası. ilgili ayetleri bile tam okumamıştım.çalışmaya başladığım yıllar kamuda başörtüsü yasaktı o yasakla da baş ettim işime gidince açtım çıkınca kapattım zorlanmadım başörtüsü beni mutlu ediyordu huzurluydum.ancak son 5 yıldır kendi içimde sorgulamalara başladım. akrabalarımın bir kısmı dindar ve kapalı, bir kısmının dinle alakası yok gayet açıklar, az bir kısmı da orta da işte. başörtüsüne şiddetle karşı olan akrabalarım ilk yıllarımda bana çok kızdılar açıl sen tarikatçı mısın dediler hiç oralı olmadım.dindar akrabalarım da takdir etti tabi. . memleketim turistik bir yer doğru dürüst talibim olmadı kapalı olduğum için.kapalı olunca tesettüre uymaya çalıştım makyaj yapmıyorum, bol giyiyorum, örtünüp bol giyince yaşımdan biraz olgun gösteriyorum haliyle beğenilmedim. görüştüğüm bazı erkekler açılmamı istedi hatta.hayır dedim. hala bekarım.şuan hala kapalıyım ama içim rahat değil başörtümden rahatsız olmaya başladım ve bu beni vicdanen de rahatsız ediyor. keşke hiç örtünmeseydim ya da ikinci görev yerime giderken 10 yıl önce gittiğim yerde kimse beni tanımıyordu o zaman başımı açsaydım diyorum. ben çok mobing gördüm ama hiç aldırış etmedim hiç umursamadım öz güvenim yüksekti o yüzden de çok güzel çevrem oldu her kesimdeki insanlar tarafından kabul gördüm. ama son yıllarda çok sorgulamaya başladım açılmak istiyorum ama bu yaştan sonra bunu yapmak bana çok zor geliyor. ki açılsam da mutlu olacak mıyım bilmiyorum Allahla dertleşip çok ağlarım diye düşünüyorum affet beni diye.
Merhaba halime. Bende seninle ayni yatsayim, evliyim ve 3 cocuk annesiyim . 24 senedir basortusunu takiyorum Avrupada yasadigim icin disgorunusumden dolayi cok onyargili bakiyor insanlar ve ben artik bu durumdan cok bunaldim. suan tekrar is bakiyorum ve artik basortulu disarda dolanmak istemiyorum. Evet benimde en buyuk korkum insanlarin beni ayiplamasi, yasina basina bakip cocuklarindan utanmiyormusun demeleri. Sunu da iyi biliyorum ki onlarin tek bir kelime etme haklari yok. Bu benim hayatim ve bu benim ve Allah arasinda olan birsey. Yinede gel gor cesaret edip disari acik cikamadim hala. Ve bu yuzden ciddi bunalima girdim, hasta olucak derecesinde….
Merhaba. Ben de 21 olmak üzereyim Lilith. Ve çoğu fikirde seninle aynı hissediyorum. Ayrıca Pembe, kaldığın yurtları çok iyi biliyorum bir dönem benim de kalmışlığım var. O kadar bıkmışım ki şu hayattan, en son ne zaman boy aynasının karşısına geçip de nasıl olduğuma baktığımı hatırlamıyorum desem yeridir. Bazı şeyler artık ne istek, ne zorunluluk. Sadece monotonluk… Sadece düşünmeden yaşıyorum, düşündüğümde hayatımın tükeneceğini biliyorum çünkü. Bi amacım, bi tutkum, bir zevkim, bir mutluluğum kalmayacak. Elimdekiler de uçup gidecek.
Ben 14 yaşımdayım aslında kapanmak istiyorum liseye geçerken kapanayım daha sonra zor olmasın diyorum ama gerçekten istiyor muyum onu sorguluyorum o yüzden tüm yorumlarınızı okudum çoğunuz 14 yaşınızda kapanmışsınız ve açılmak istiyorsunuz bende sizin gibi olmak istemiyorum ama kapanmadığım içinde içimde Bi huzursuzluk var beni en çokta günah boyutu korkutuyor ailem bana kapanmam için baskı yapmıyor ne yapmalıyım bilmiyorum açıkçası normalde kapanırdım ama eski sevgilimle aynı okuldayım ve ondan utanmaktanda korkuyorum utanacaksam hiç girmiyim bu işe diyorum.
Bende senle aynı durumdayım çok isteyerek kapandım 1 yıldır kapalıyım ama alışamıyorum evdeyken aynaya her baktığımda gözlerim doluyor eskisi gibi rahat olmak istiyorum biliyorum çok günah ama hergün istemeyerek şalımı takıyorum bu daha günah değilmi?
Bir gün bir çocuğum olursa ona dininin vicdanı olması gerektiğini öğreteceğim. Yapmayın arkadaşlar daha fikirleriniz, hayata bakış açınız, hayat çizginiz, prensipleriniz bla bla bla hiç biri oturmuş değil. Kapanmak kolaydır. Bugün saçını savurursun yarın bağlar şal dolarsın bitti. Bunu yapmaktan kolay bişey yoktur ama getirdiği sorumlulukları kavrayabilecek durumda değilsiniz. Değilmişiz. Emin olun başta severek yapıyorsunuz ama sonraları çok zor geliyor çok ağır geliyor kaldıramıyorsunuz. Ve bunun tek sebebi yaşınızın getirdiği şeyleri yaşayamamış olmak. Voleybola müthiş bir merağım ve becerim varken gidemedim. Hem ailem dolayısıyla, hem de özgüvensizliğim. Ama eğer ki bazı şeyleri yaşadıktan ve oturttuktan sonra bu adımı armış olsaydım bu denli günaha girmezdim. Yaptığımız işin bir artısı kalmadı çoğumuzda… Dahası eksilere batıyoruz.
Zaten Allah icin kapanmadiysan, Kurani okumadiydan, Allah seni ne yapip ne yapmadiklarindan dolayi sorguya cekeceginden emin degilsen, bis bosuna kapaniyorsun. Ne faydasi varki.
Allah kadinlaradan ortunmeyi istemis ve bu kuranda yaziyor. Ama seni zorlayan kimse yok.
Saygilar
Kaçırdığın bi konu var ki o da burdaki herkesin inançlı olmadığı… inanmayan insanlar da var ama bizim konumuz o değil. Konu, sorgulayan veya sorgulamayan farketmez burdaki insanların artık başörtülü gezmek istemediği. Bırakın da insanlar hesaplarını diğer tarafta allaha versin. Böyle bir şeyi göze almışlarsa emin ol senin bütün dediklerinin de farkındalar. Ve dediğim gibi inanmayan insanlar da var o yüzden dini, allahı bağlamayın herkes her şeyin farkında zaten.
Merhaba arkadaşlar ben 22 yaşındayım ve üniversite kazandım üniversite de açılmayı düşünüyorum ve bu düşüncemi annem ile paylaştım annem destek oldu fakat babam istemiyor ama annemin desteği bana yeter babamda zamanla.kabullenir diye düşünüyorum arkadaşlar ben gözümde çok buyutmustum fakat annemle güzelce konusunca çok güzel tepki aldım.bu yüzden korkmayın kendinizi güzelce anlatmaya çalışın ailenize ben anlatirken ağladım gerçekten yiprandigimi belirttim anne yüreği dayanamadı tabi fakat babama diyemedim korkumdan sadece annem ağzını aramış ve babam asla demiş.ama annem dediki ben arkandayim nasıl mutlu olucaksan öyle ol dedi umarım sizde nasıl mutlu olcaksankz o şekilde yasarsiniz
Bir din kulturu ogretmeni olarak 25 yaşında açıldim. Inanın kimsenin umrunda değilsiniz. Kimse ne olumsuz bir şey dedi ne de rahatsız bakış attı. Biz gözümüzde çok büyütüyoruz millet ne deri
[…] Merhaba, beni tanımıyorsunuz, belki de tanıyorsunuzdur kim bilir. Buraya daha önce bir yazı yazmıştım: https://yalnizyurumeyeceksin.com/2018/09/14/hala-kapaliyim-ama-keske-hic-kapanmasaydim/ […]
Bende 7.sınıfa geçtiğim yaz ailemin isteği üzerine kapandım ama bunu hiçbir zaman sevemedim. Kapandığım ilk günden beri aklımda açılmak var. 6 yıldır kapalıyım. Kapalılığım boyunca bunu 3 kez dile getirdim. Her seferinde büyük bir hayır kesinlikle olmaz cevabını aldım. Ailemin desteği ve izni benim için önemli. Küçüklükten gelen bir alışkanlık ve aldığım eğitim yüzünden onların izni önemli. Ama üçüncü söylediğimde hayır cavbının yanında “Kararı sana bırakıyoruz ama annenle bizim kesinlikle rızamız yok. Aynı zamanda dekolte giymen ve erkeklerle konuşursan hakkımı sana helal etmem.” cevabıyla karşılaştım. Şuan üniversiteye başlayacağım açılma düşüncesini gerçekleştirmek istiyorum ama pişman olmaktan çok korkuyorum. Ve aynı zamanda cesaret edemiyorum. Ben ailemden korkan bir insanım. Bu yüzden onlara karşı bu konuda konuşurken hep çekindim. Korktum. Şuan okula açık başlamak istediğimi nasıl söyleyeceğim bilmiyorum. Acaba söylemesem mi diyorum. Bu sayede pişmanlık duyarsam geri dönüşüm olabilir ama bunu yaptıktan sonra söylemek daha zor gibi geliyor. Hem onları bir kere daha hayal kırıklığına uğratmak istemiyorum. Bana bu konuda yardım edebilecek birileri varsa seve seve dinlerim.
sümeyye merhaba senden büyük ve aynı yollardan geçmiş birisi olarak söylüyorum… annenle babanın sana söylediklerine cevabın şu olmalı ‘baş örtüsü senin ahlakın değil ne dekolte giymeni ne de erkeklerle konuşmanı engelleyen şey değil.. dekolte giymek istemiyorsan giymezsin… her açık insan çıplak gezmiyor dışarda… her başı açık insan erkeklerle gayri ahlaki konuşmuyor… sen de kiminle nerde nasıl konuşacağını bilecek olgunluktasındır.. sana güvenmelerini ve arkanda olmalarının seni desteklemelerinin senin için çok önemli olduğunu anlatmalısın 🙂 eminim baban da sana güvenecek ve destek verecektir. kesinlikle açıl ne kadar erken o kadar iyi.yeni bi ortama yeni halinle başlarsan çok daha kolay alışırsın. ben de bundan 7 yıl önce üniversitenin ilk haftası kapalı gidip 2. haftasında açılmıştım. gerçekten seni anlıyorum ve sana tavsiyem bi an önce açılman.. ailen de destekliyor daha insan ne ister 🙂 kolaylıklar ve başarılar diliyorum.. istediğin gibi özgür bi hayatın olması dileğiyle…
Merhaba
12 yaşımda ailemin zoru ile kapandım…itiraz etme şansım dahi olmadı..ama bile diyemedim..resmen öz güvenimi elimden almışlardı..
Şuan 36 yaşındayım ve 2 çocuğum var..
8 aydır açığım.ne mi oldu;
Yargılandım arkamdan konuşuldu ..dinden çıkmışım gibi davrandılar
Umrum damı? Kesinlikle hayır…
Ben hiçbir zaman kapalı olmayı istemedim zorlandım,evet 36 yaşında artık yeter dedim..
Şimdi daha özgür hissediyorum kendimi.
Kendinizi nasıl mutlu huzurlu hissediyorsanız onu yapın..bu hayati kendiniz için yaşıyorsunuz..
Sizi tebrik ediyorum bende açılmayı düşünüyorum ve cesaret aldım sizden açıkçası umarım hep mutlu olursunuz ve kimseyi takmazsiniz bu dünyaya bir kez geliyoruz neden mutlu olmayalim
Biz insanların yorumlarına bakıp din bu diyoruz ya işte orda yanılıyorz tesettür sadece bayanlara has bı kavram değil çevre böyle dese de ben Rabbimin dediğine bakarm o ilk emri erkeklere bakışlarına dikkat et buyuruyor ben tesettürm adına gurur duyuyorum En sevdiğim beni değerli görmüş her isteyenin bakmasını istememiş mücevher ulu orta her yere bırakılmaz sarılır herkesin olamaz ben insanlar için yaşamıyorum madem evimde istediğim gibi giyinir makyajımı da yaparım dışarı çıkınca tüm sadeligimle gerekmeyene o güzelliği gostermem bu daha değerli değil mi? Tesettürlüym yapmak istediklerini için uygun yol buluyorum arayana yol çok kimsenin olmadığı bı deniz kenarında yüzmeye de gidiyorum uygun ortamda sahil kenarında kitabımı da okuyorm hep kendime şunu soruyorum Rabbim bu halimden razı mı razıysa kim ne derse desin ki bu bazen vesvese de olabiliyor önemi yok şeytan en çok güzel yolda yürüyenleri yoldan çevirmek için uğraşır onunla mücadele edelim
bence senin yerin burası değil 🙂 farkındaysan kimse size çağrı yapmamış…. çünkü buradaki tüm insanlar sizin gibilerden sıkılıp bunalıp buraya gelmiş. Bi De gelmişsiniz burda hala vesvesedir… tesettürdür…. lütfen bunlaro kendine sakla… bıkmışım bu zihin yapısından gerçekten tahammül edemiyorum!
Sümeyye bazı güzellikler zorla olmuyor haklısın ama bende bu dünyaya madem bı daha gelmeyecegiz sonsuz hayatta nasıl bı yerde olacağımız da buradaki hayatımıza bağlıysa açılma derim nefsen biraz zorlanacaksn ama sonra iyiki tesettürlüym diyeceksin ben iyiki diyorum ?
Arkadaşlar ben açıldım çok mutluyum umarım sizde başarırsınız.merak ettiklerinizi sorun cevaplıyim
Selamün aleyküm kardeşim bu yazıyı ve yorumları görünce o kadar ktü oldumki …
aslında çok haklısın bir yerde imsan çok yoruluyor ve bıkıyor bende tesettürlüyüm ama Bir gün bunu bile aklımdan geçirmedim çünkü ben bunu düşünce olarak getirsem korkarım çünkü Allahın emir ve buyruklarıyla dalga geçmiş gibi olucaktım .
Bak kardeşim tesettür aslında o kadar güzel bir şeyki düşümsene sen bu dünyada kendini ne zorluklarla muhafaza ediyorsun ahirettede bunun kat be kat karşılığını alıcaksın .
Bu dünyada nrfsinin kölesi olup nefsini sevindirip öbür dünyada cayır cayır yanıcaksın bunu göze alıcakmısın 3 günlük dünya için aileni üzdcdkmisin bide kendin karar vermişken …
Benimle iletişime geçersen çok mutlu olurum seninle bu konuyu daha detaylı bir şekilde konuşmak isterim .
Allaha emanet ol , umarım doğru yolu bulursun .
Emine hanım ne kadar sığ bir düşünceniz var sadece başa örtülen o örtüyle mi cennete gidicek insanlar öyle bir konuşmuşsunuz ki başı açıkların hepsi cehennemlik o zaman boş konuşmayın herkesi imani kendine insanın önemli olan şeyi ahlaki başörtüsü hiçbirşeyi degistirmez ayrıca kuranda saçınızı örtün yazmaz
ÜZGÜN, YERDEN GÖGE KADAR HAKLISINIZ
Aleyküm selam kardeşim ben 36 yaşında üç çocuk annesi çok şükür altı yıla yakındır namazımı kılan biriyim bir kaç yıldır kapanmayı düşünüyordum cesaret edemiyordum eşim alkol kullanan biri kapanma fikrine sıcak bakmıyordur neyse ben onu bir şekilde ikna ettim hatta ben bile şaşırdım bu kadar kolay olmasına geçen ay kapandım eşim tamam diyince kapandığım günden beri içimde çok fazla bir vesvese düşünmekten kendimi alamama çıldıracak gibiyim sürekli açılma isteği bu işi beceremeyeceğimi düşüncesi layıkıyla yapamayacağımı düşünüyorum. Ne olacak zaten namaz kılıyorum kısa kollu kıyafetim yok neredeyse namaz insanı zamanla terbiye ediyor gerçekten bir tek saçım açık benim için çok kolay olacaktır diye düşünüyordum ki tam tersi çok zor çok ağır geldi her açılacağım diye düşündüğümde kızımı okula götürüp gelirken kendimi başımı kapatırken buluyorum
Siz başınızdaki bez parçasıyla mutlusunuz diye herkes mutlu olmak zorunda mi? Bir bez parçasına yüklediğiniz anlamlara bakıyorum da gerçekten gülünç durumdasınız. kadinliginizi ozbenliginizi unutmuşsunuz. Sizin gibi kadınlar cevremde çok ve hep mutsuz. Çirkin kadının mutlu olduğu nerde görülmüş? Evinde makyaj yap süslen suslenebiliyo musun bakalım. Ilk sana laf edecek yine ailen. Korkak olduğunuz için boyun eğiyorsunuz. Cenneti bahane edip mantığa buruyorsunuz . Cennete gitmek bu kadar kolay demek bi bez parçasıyla . Icinizi dışınızı her şeyinizi biliyoruz. Ataerkil toplumun ezilmiş aklını kullanmayan kadınlarısınız. Kendi coplugunuzde otun. Burası bizim coplugumuz. Biraz yüzünüz varsa yazıp durmazsınız.
Merhaba, bunca yazıyı görünce bende kendi hikayemi anlatmak istedim belki bi cevaplayan olur bana destek çıkacak birileri olur diye. 8.sınıftayken bir arkadaşım vardı kapalı ve ona çok özeniyordum. Bak şunları aldım diye diye bana gösterdikçe ne güzel bir şey diye düşünüyordum ve birgün ona kapanmak istediğimi söyledim çok mutlu oldu ve şallarını kıyafetlerini denettirdi bana. Anneme bu konuyu açtığımda daha küçüksün kapanma sonradan pişman olursun gibi şeyler söyledi(annem kapalı). Ben yine de annemi dinlemedim ve kapandım. Şuan 16 yaşındayım ve başımdaki örtü bana çok ağır gelmeye başladı. Okul kıyafeti almaya gittiğimizde kıyafeti en büyük beden almak zorunda kaldığımda şimdi açık olsam ne güzel s bedenini alıe giyerdim dedim kendi içimden. Kız arkadaşlarım saçlarımın ne kadar güzel olduğunu söyleyince çok üzülüyorum. Yağmurun,rüzgarın saçıma değişini özledim. Özgürce istediğimi giyip istediğimi yapabilmeyi özledim ve en çok da her dakika şalım düzgünmü bir yerlerim gözüküyo mu dememeyi özledim. Her tenefüs gidip şalımı düzeltmediğim zamanları özledim. Saçımı özgürce salladığım zamanları özledim. Erkek arkadaşlarımla rahatça konuşabilmeyi özledim. Kısacası ben hayatımı özledim. Üniversiteye geçerken açılmayı düşündüm ama bunun yükünü ne kadar kaldırabilirim bilmiyorum. Her şeyden çok çevre korkusu var içimde. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Lütfen bana bi yol gösterin.
merhaba, yaşın o kadar küçük ki şu an ne yaparsan yap cahil insanlar hariç kimse sana aaaa neden yaptın demeyecek… lütfen bu genç yaşında kendine yazık etme açılmak istiyorsan zaten bu bir gün olacak en erken ne zaman olursa o kadar iyi… senden tam 10 yaş büyüğüm. ben aileme açılmak istediğimi söylediğimde ailem ne dedi biliyor musun ‘keşke çok daha erken yaşta açılsaydın.. yani 25 yaşamadan evvel…’ sen çok şanslısın çok daha erken farketmişsin. hiç korkma seni kınayacaklardan korkma… umrunda olmasın. salla gitsin. soru soranlara bişey anlatmak zorunda değilsin sen çocuksun çocukluğunu yaşa 🙂 tüm kız çocuklarını seviyorum.. seni de seviyorum çocuk!:) çoook mutlu ve umut dolu günlerin olması dileklerimle…
Bende kendi hikayemi anlatmak istiyorum sizlere
Maalesef Ben de aile zoruyla kapandim.
Ortaokulda cok neseli sportif biriydim yarismalarda madalyalarim var ve fit guzel bir vucudum vardi.
Liseye gecince saglik meslek lisesi tercih etmistik ama 3 hafta sonra amcam babama o erkelerle birlikte okumasin imam hatipe aldiralim dedi. Babamda tabi ki kardesini dinledi.(Bu arada amcam ogretmen sozde cocuk psikolojisini anlayan biri). Neyse Babamda eve gelip ya imam hatipe Yada okula artik hep kapali gitcen dedi neymis o yil kanun cikmis artik basortusu serbestmis. Ben de hayir dedim kapnmakta istemiyorum imam hatipe gitmekte. Ertesi gun babam gelip zorla kaydimi imam hatipe aldi Ben haftalarca agladim istemedim cunku din dersleriyle aram zaten hic iyi degil kaldi ki arap alfabesini bile bilmiyorum. Hic unutmuyorum okul uniformasi almaya gittigimizde lakostan sonra yerlerde surunen geniiiiis ve uzuuun mu uzun bir pantolonlu etek verdiler ki Ben hayatimda hic etek giymedim igrenc biseydi devlet bize Maas baglicakti artik yerleri supurmekten. imam hatipe baslayacagim ilk gunun sabahi keske olsemde gitmesem dedim icimden ama annem kaldirdi zorla beni ve o uniformayi giydirdi zorla. Daha sonra Ben bittigini zannederken ” babam ordan basini bagla onun okula oyle gitcek dedi”. Benim bi anda bogazim dugmlendi yutkunamiyodum sonra annem ensemde nine topuzu yaparak boneyi daha once hic takmamis birine kendisine takar gibi siki baglayip o yakmak istedigim esarbi( yanlis anlasilmasin esarbin cirtlak igrenc bir rengi vardi) takti. Sitede oturdugumuzdan kose bucak kacarak arabaya vardim kimse gormesin diye. Neyse okula gittigimde herkes Sen salakmisin nasil saglik meslekten geldin biz orayi istedik ama tutturamadik dedi hocalar bile neden geldigimi sordu bende istemedim diye yalan soyledim diyemedim ki gercekleri.
Okuldan otobusle donerken Aman kimse gormesin diye kendimi sekilden sekile soktum
Hatta Orta okuldaki erkek sinif arkadasimla ayni binada oturuyoduk. gormesi isteyecegim en son sey idi ama maalesef yakalandim ve bana acayip acayip bakti bu o mu yoksa falan diye. allahim okula gidiyrum zaten oradaki nasihatler yetmiyomus gibi bide evde annenanem cehenneme gidersin acik gezersen deyip durdu.
Babam geldi eve, markete gitcez dedi annem geldi odaya aniden, elinde boneyle hic unutmam aglamistim baya annemde babama demisti zorlamayalim diye Babamda agzina ederim onun bak kadin hep Sen bu kiz cocuguna Boyle alistiriyon Ben mi gelip takayim o esarbi orda geberterek kufur etti bana. anneme de agliyosa dov vur oyle giydir o esarbi dedi. Annemde geri geldi baban bana kiziyor giycen dedi bende diretince gercekten cok kotu dayak yedim Annemden, kulagim kipkirmizi oldu kaldi ki gozlerim sismisti hep.
Neyse gittik markete nenem geldi Ben kizima ortundugu Icin dijital tablet alcam dedi o Zaman mutlu olmustum ilk defa tabletim olmustu daha 12 yasindaydim(okula erken basladigim Icin 12 yasimda Liseye basladim). Ben her okula gittigimde annemin yaptigi esarbi bozar tenefuste acardim saclarimi, zaten herkes kiz oldugu Icin kimse bisey demiyodu. Birgun son tenefuste o esarbi cikarttim ve otobuse oyle bindim geldigimde annem ve annenanem deliye donmustu naptin Sen baban gorse agizna si*** niye actin kafani gerizekali VS. dediler. Bende korka korka yasli amca yanlislikla otobuste basimi acti, bende toplayamadim diye yalan uydurdum. Tabiki de yemediler o gunu Zehir zemberek ettiler. Ben iste 4 sene liseyi Boyle hep bol kiyafetler giyerek makyajima dikkat ederek oturup kalkmama dikkat ederek gecirdim. Ama ne iste biliyomusunuz kendimi o kadar bi anda kisitladim ki o basortusyle disari cikmak istemedim hep evde yattim hareketsiz bi sekilde koskoca 4 sene. Ilk senemde zayif ve sportif vucudum bi anda balinaya dondu bacaklarim da ve kalcamda birsuru catlaklar cikti. Ikinci senemde o catlaklar dizimin Arkasina kadar ilerledi evdekiler benimle dalga gecmeye basladi. Artik Hani olur ya bazen insanlar size bakarlar guzel oldugunuz Icin inanin bana tek kisi bile bakmadi bu Benim cok agrima gitti kaldi ki o esarbin icinde zaten boguluyordum.
En kotusude kendimi sanki evlilik cagina gelmis kadinlar gibi hissetmeye basladim halbuki daha 14 yasindaydim ama cevremdekilerin davranislari Ben o esarbi takinca bir anda degisti. Okuldaki hocalarimiz sizler imam haitplisiniz oturmaniza davranislariniza dikkat ediceksiniz diyorlardi. Kisacasi erkelerle konusmayin sesli gulmeyin ziplamayin hoplamayin sokakta dondurma yalamayin veya sakiz cignemeyin erkelerle zaruri durumlarda sesinizi kalinlastirip cirkinlestirerek konusun ki sesiniz onu etkilemesin VS. Yav 14-15 yasindaki cocuga anlatilacak seyler mi bunlar, simdi hatirliyorumda surekli gizlice aslinda var olan ama islenmeyen beden derslerinde gizlice diger lislerdeki gibi top oynardik.
Lise bittiginde uni ye baslayinca neyi farkettim biliyo musunuz? Ben erkelerle iletisim kuramiyorum, diger kizlar Rahat bir sekilde konusurken( hoca bizi gruplara ayirmisti) bense utancimdan yanina bile yaklasamiyordum, sinifta erkeler oldugu Icin sirada robot gibi duruyodum utancimdan. Bunu fark ettigimde duzeltmem gerktigini anladim. Ailemden farkli bi sehirde uni kazanmistim. Ilk senemde kapali idim ve inanin sirf o basortusu yuzunden okula gitmek istemedim ve bazi derslerden devamsizliktan kaldim yani bi giriyosunuz amfiye herkes size bakiyo kaldi ki siz bile aynada bakamiyosunuz o basortusyle. Yani durum Boyle idi bu Yaz eve gittigimde annem ve Babam bosanma noktasina geldiler cunku annem baska bir kadini ( ayni kadini tekrar) yakaladi. Sonra ozet olarak Ben dayak yedim babamdan, sirf Babamin telindeki mesajlari cektigim Icin zorla dove dove aldi telimi, o mesajlari mahkeme de kullanmayalim diye ki Benim Herseyim okulla olan tum irtibatim gitti. Neyse sonra annemle ayrildik temenni evden, dava actik falan annem geri geldi mecburiyetten, dolayisiyla bende geldim babam ise yine yalan soyleyip bizi aptal yerine koymaya calisti vs vs gelelim soyle ki babam tum bu olaylardan beni suclu buldu neymis hayatinda yaptigi en buyuk hata beni imam hatipe gondermekmis de Ben orada feminist olmusmusum da lisedeyken otobuste yanimdaki arkadasima bakan ve laf atan erkelere de saldiriyomusum( hayatimda hic oyle bisey yapmadim ki bize hic laf atan olmadi bide arkadasim soylemis bunlari babama sozde, birak bunlari kendisi hicbir arkadasimi ne tanir ne de gormustur).
Ondan sonra babam Allah yok demeye, annemle beni de Buna inandirmaya zorladi. Surekli yok bilmem bunlar yalan Allah diye bisey yok diye geveleyip durdu, annem ne kadar karsi ciksada evde Babamin dedigi gecer(Ben kucuklugumden beri hep anneme benzemek istemedigimi ve kadin olmanin verdigi gururla kimseye hesap vermek zorunda kalmadan muhtac hisetmeden ozgur ve haklarini bilen bir birey olarak yasamak istrmisimdir cunku annemin hayati Benim gozlerimin onunde gecti).Annem bir ara “o Zaman bu basortu ne diye var” sorunca Babamda erkekler bakmasin seklinde ennn cahillll ennnn aptalll cevabi vererek gozumden tamamen dustu.Neyse cok sukur bunlarda gecti falan yine okul sezonu acildi Ben artik bu sacmaliga katlanamadim ve otobusten indikten sonra yurtta actim basimi ailemin haberi yok tatilerde mecburen tuvalette falan basimi yapip oyle bincem otobuse donmek Icin.
Biliyorum iskence gibi ama yapacak bisey yok.
Aileme anlatirsam basima gelecklerden korkuyorum su anki planlarim uni bittiginde atanip elime Maas gectiginde cesurca cekinmeden ozgurce Aileme soylemek. Bugun disarida acik gezdigim ilk gundu sabahin korunde kalktim boneden ve topuz yapip sikıstirmaktan bi hal olan saclarimi olabildigince duzeltip guzel bi elbise giyerek disari ciktim inanin ruzgarin sacimi savurusu gecen sene aldigim ve bugun taktigim o halkali kupemin sallanisi ne biliyim icimi bi huzur bi nese kapladi sokakta yillardir mahrum kaldigim o ozguvenle yurudum. Umarim hislerimi sizde anlayabiliyorsunuzdur. Yani kimse bana sokakta aa senin neden basortun yok diye bakmadi cok mutluydum. Ve gittigim ilk yer neresi oldu tahmin edin. Tabiii ki KUAFOR;-)
Ilk once o yipranmis olan saci kestirdim ve kahkul yaptirdim sonra degisiklik olsun diye de rofle yaptim ilk defa kendimi bu kadar guzel gordum ve ilk defa uzun bir sure sonra kendime gercek Ben e bakrak guzel diyip kendimi sevebildim.
Daha sonra direkt avm ye gidip o hep bakip bakip imrendigim ama alamdigim gece yatarken o bende nasil dururdu diye dusundugum surekli internette indirimli olan ama Benim giyemedigim o kiyafetleri denedim ve ilk defa bu kadar mutlu oldum sanki yillardir ilk defa icime sinen ve istedigim kiyafetleri alabiliyorum. O kiyafetleri ustumde ve yeni sacimla gorunce kendimi sanki ortaokula donmus gibi ozgur hissettim. O anki mutlulugumu gercekten gorseydiniz bu kiz delirmis derdiniz. Ben neden kendime onca yil iskence ettim diye dusundum durdum. Ozgur olmak gercekten farkli bi duyguymus yurda gelince aynaya bakip sevincten agladim, Ben bu kadar guzelmiydim diye. Beraat eden mahkumlari bi nebze bile olsa hissedebiliyorum.
Kadin olmak kotu degildir. Basortulu kardeslerime saygim var. Ben sadece Benim, baska biri gibi davranmak istemedim sadece Ben olmak istedim. Lutfen hayatta bazi oncelikleriniz olsun eger ozgurlugunuzu kisitlayacak birsey olursa baskaldirin bu Benim tek hedefim ve hayat felsefem. Kadin olmak, regl olmak bunlar neden kendimizi kisitlamayi gerektirsin.
Bizim toplumumuzda bu geleneksellesmis maalesef. O yuzden bunun sonraki nesilleri etkilemesine Engel olacak olan bizleriz herkes istedigi gibi ozgur yasamali!!!
Ben 5. sınıfta bir hevesle kapndım ama sadece bir süreliğine denemek için yapmıştım. Herkes beni gerçek anlamda kapandım sanınca bende bişey demedim bu 4. Senem ve gerçekten kendi kişiliğimi kaybetmiş gibiyim kendimi olduğum gibi hissetmiyorum. Kapalılık bana yakışmıyor. Bu önemli değil ama bazı şeyleri özledim. Rüzgarın saçıma değmesini, uağmur damlalarının saçıma damlamasını, güneşin saçıma dokunmasını özledim. Bilinçsiz bir şekilde kapandım. Ailem pek bişey demez ama çevremdeki insanların tepkisinden korkuyorum. Allah’ın sözünü dinleyememiş olmaktan korkuyorum. Artık kapalılığı bir yük olarak görüyorum canım çok sıkılıyor. Sürekli mutsuzum memnun değilim.
Merhaba yorumlarınız okudum aynı düşüncede olduğum çok insan varmış çok şaşırdım ama bende yeni 21 yasıma girdim 2016 senesinde yani yaklasık 17 18 yasımda bi aile iftar yemeğinde aniden kapalı gidicem düşüncesiyle tesettüre girmiştim o zamanlar manevi açıdan çok yüksektim ve memnundum da Allaha şükür inancım sonsuz ama şöylede birşey var ben lise 9. Sınıf terkim ve 16 yasımdan beri calısıyorum ne bir arkadas ortamım oldu ne gezıp tozdugum kendımı bıldım bıleli evden işe işte eve gezen biri olmadım sıkıldım patladım ama çıkmadım çünkü kendimi güzel hissetmiyordum kilomda var zamanında kilo da verdim azimle ama yine çirkin hissediyordum bu sefer mislini geri aldım bunalımdan çıkmaz oldum. Son 2 haftadır hiç açılmak konusu aklımdan geçmedi ama bir heves var içimde gençliğim zaten çalışarak geçti istediğim seyleri yapamadım hiçbir zaman yasayamadım yıllarımı o gençlik yıllarımı şuan gençlik diyorum belki daha 21 yasımda oldugum halde ama maalesef ki hissettiğim yaş bu değil kilomdan ötürüde benle yasıt benden kucuk herkes abla der yeri gelir hissettiğim yaş 40 belkide görünüşümde öyle bu beni haliyle çok yoruyor sanki ruhen biri var ama bedenen ortalıkta yokmuşum gibi günlük rutin işlerimi halledip hayata devam eden robot gibi hissediyorum yani kısa ve öz kendimi hissetmiyorum ne kadar kötü değil mi insanın kendini hissetmemesi. Biliyorum belki günah rabbimiz örtünmeyi nasip etmiş ama dinde zorlama yoktur biraz da olsa kendımı hissetmek istiyorum yeri ve zamanı gelince elbet yine örtücem basımı buna eminim. Ailem konusuna gelince annem ve babam bana ısrarla kapanıcaksın Veya başka bir şey söylemedi zorlamadılar kapandığım zamanda senin kararın dediler belki bu düşüncelerimi onlara söylesem illaki bana yine senin kararın derler ama nedense utanıyorum. 3 4 gün oluyor dışarda geziyoruz akşam saati annem kapalı biri ama çıtı pıtı giyinmeyi seven bir insan bana bir anda şakada olsa saçını aç kimse görmez zaten hava alsın biraz dedi güldü bende güldüm ama yapmıcagımı bilir çünkü o yüzden demişti neden o günden beri aklımda belki kendimi hissetme konusunda kendime sans vermeliyim. Kimin ne diyeceği pek umrumda olmaz ama illaki derler öyle kafaya takan biri değilim sadece cesaretim eksik umarım benım gibi olup mutlu olmanın yolunu bulan çoktur umarım herseyın hayırlısı olur konusmak istiyorum benım gibi hisseden insanlarla bana ulaşmanızı istiorım mailden yazabilirsiniz/ [email protected]
Merhabalar burayi öylesine internette gezerken buldum yani ne aradim ne cikti diye girip bakayim dedim ?
yani bazilariniz ilginc seyler yazmis bazisina katildim bazisina ne yazikki katilamadim. O yüzden kendim biseyler yazayim dedim belki bazilariniza ilham olur bazilarinizi dusunmeye iter bazilarinizida karar verdigini yapmaya baslatir. Kisacasi hersey olabilir ? umarim paylasirlar ve umarim okursunuz cünkü baya uzun bir yazi olacak (bazi yazim hatalarinada kusura bakmayin malesef türkiyede hic okumadim ondan iyi yazmaya calisacagim)
Biraz kendimden bahs edeyim
ben 3 yasindayken yurt disina gelmisiz
burda kalmaya hala devam ediyoruz suan 25 yasinda universite okumaya calisan bir kizim bundan tam 10-11 sene önce tam tamina kapandim yani 14-15 yasinda iken.
Daha önceden 12 13 yasindayken malesef amcam/babam cok ugrasti kapatmak icin yani cocuk yasindaydim ondan cok etkilemisti beni bu zorlama olayi. Neyse en sonunda 14 15 yasinda tam anlamiyla kapandim birsuru güzel okul varken ben kapanmami kolaylastiracak türkiyedeki imam hatip gibi bir liseye yazildim. Orada dünyadaki en tatli ögretmenleri (ögretmenler türk degildi) arkadaslari buldum cok sükür o yüzden 18 yasima kadar kapanmak benim icin zor gecmedi yani sürekli örtüyü istedigim gibi takiyordum süslüyordum giyiniyordum ailemde fazla dar olmadikca giyindiklerim karismiyorlardi. Tek kötü nokta okuldan ciktikdan sonraydi haliyle biliyorsunuz türkiyede yasamiyorum hristiyanlarin yahudililerin kisacasi benle ayni dinden olmayanlarin öyle bi bakisi vardiki size bu bakisi nasil tarif edersem edeyim hepsi yaninda bos kalir cünkü türkiyede hic rastlamadim ama yinede söyle anlatayim sen orda ölsen adam gelip üstüne benzin dökecek ve sonra bundan mutluluk duyacak o derece bi bakis. Ben iyi kötü bu senelerimide atlatmistim bu bakislari zamanla insan görmezden geliyor öyle alisiyorsun malesef. Neyse lise bitti yas ilerledi universite zamani catti tabi en iyi arkadaslarimdan ayrildim cünkü onlar baska bölümler secti ayni yerde olmayacakdik artik.
Bu arada amcamin kizida buyumustu (aramizda kavga oldugu icin belirli bir zaman gorememistim) ve size tek sunu soyleye bilirim: beni basortu tak diye zorlayan amcamin kizi mini etekli geziyordu :)) cok sasirmistim ama babam ona bisey diyemiyordu malesef cunku cogu ailede bilirsiniz baba tarafi hep böyledir zaten ?
neyse nerde kalmistik
evet universiteye basladigim zamandan
basladim ama nasil basladim boyle korkuluydum cunku hic böyle yabanci arkadasim olmamis olmussada basortulu olmamis o yuzden insanlarla diyalogum az di. Bu da haliyle beni derslerden kalmama itti. Sonra derslerden kaldikca ailemin baskisi ustumde yine artti haliyle sülalenin artti
bu baskilar artikca ben icime kapanmaya basladim mutsuzdum ve boylelikle dünyaya gelisimi/suan ki inancimi kisacasi hayatin anlamini sorguladim.
Sanirim o zamanlar 20 21 22 yaslarindaydim uzun bir sürecti cünkü. Ne süreci bu derseniz kendimi bulma süreciydi diye adlandirirdim.
Bu sürecte ilk basta yaptigim sey neden bu kadar basarisiz olmam neden insanlardan korkmam di
bende haliyle herkesin bana bakmasini beni dislamasindan korkuyordum
heleki böyle bir yerde ovv canim baya bi korkuyordum ? her yerde basortuye son diye afisler
her yerde müslümanligi bitirin camiileri yakin yikin diye millet ayaga kalkiyor
siz düsünün neler yasadigimi…
neyse ilk olarak inancimi sucladim
neden örtündüm ki sanki
neden kendimi düsürdüm bu duruma
herkes gibi kalabaliga karisip kamufle olmak varken neden baskaligi sectim
madem makyaj yapacam örtünmenin manasi ne ?
madem dar giyincem niye örtünüyorum ?
madem istedigim yere istedigim gibi gidemicem konusmama dikkat edecem
millet yargiliycak vs.vs.vs. birsuru sey vardi kafamda
o zamanlar sürekli ailemi sucladim ben istemedigim halde bu hale soktunuz beni vs. diye boyle yaparak ailemin kalbinide bi hayli kirmis oldum sonucta babam bana o zamanlar direttigi icin cok pismandi.
en sonunda basörtüsü birden bogazdan acilmaya baslamisti bende
kullaklar gorunsun
küpeler takilsin vs.vs. yani hepsi suan ki insanlar beni bi nebzede olsa kabul etsin aralarina alsin diyeydi.
acaba yasadigim din yalanmiydi ?
din gercekden örtünmeyi emretmis olabilirmiydi ?
herkes istedigi gibi gezerken ben niye kendimi kapatmaliydim ?
Biz onlari yargilamazken onlar beni niye yargiluyordu ?
Niye her yere gittigimde bana sanki pislikmisim gibi baksinlardi ?
vs.vs.
sanirim en kötü evrem buydu cünkü sorguladikca ben kendimi kötü hissediyordum kötü hissetikce sorguluyordum ve hepsi sadece basima attigim bi kumas parcasi yüzündendi.
Uzun bir depresif zaman gecirdim bu stres sıkıntı beni hasta yapti cildim soldu saclarim döküldü insanlara kapimi kapadim icime cekildim hergün evdeydim okulu birakdim sadece evde ben ve youtube vardi. Butun günüm böyle geciyordu.
Birgün yine youtube da dolasirken
yeni müslüman olmus birine rastladim öyle güzel anlatiyorduki dinimizi yani yeni müslüman olmus biri bunu zaten müslüman dogmus birine anlatiyorsa nu kendi cahilligimdendir diye düsündüm insanimiz benim ailemde icinde kizlarimiza kapanmayi degilde dinini önce ögretse zaten kizlarimiz kendi istegi ile kapanmayi kapaliligin anlam ve önemini anlardi diye düsünüyorum. Ama yapmadilar.
Arada bir kac örnek aldigim olayda vardi ama kisaca oralari geciyorum bazilariniz bundan bisey cikartamaz biliyorum.
Sonra dinime düsmeye basladim zaten 15 yasindan beri namazlarimi hic kacirmadan kiliyordum ama dini bilgim azdi bu konuda arastirma yaptikca korkularim artti. Ölüm korkusu.
Yani ben kimdimki bu seyleri sorgulayacak diye dusundum. Allah istese yarin beni öldürür nefesimi keser gözümü kör eder ne basimi acmayi düsüne bilirim nede kapamayi.
Insanlarin bakislarini evet sevmiyordum ama o insanlari niye ciddiye aliyordum ? Ben ailemi hatta beni yaradani bile ciddiye almama noktasina gelmisken neden insanlarin dedikleri baktiklari umrumda olsundu ? Bakanlara bende bakmaya basladim
laf sokanlara laf soktum
cogunlukla konusana cevap vermedim sanki orda kimse yokmus gibi davrandim
kisacasi “herkesin seviyesine inip orda ezdim”
belki bunu bu görünüsle yapmamaliydim ama bu zaten bendim basimdaki örtü beni ben olmamdan ali koymuyordu sadece kötülüge bas egdirtmiyordu. Madem ben herkesi oyle kabul ediyorsam herkesde beni bu sekilde pasa pasa kabul edecekdi. Kabul etmeyen ayy ne bicim basortulu bu
ayy ne bicim örtünmüs bu vs. diyen olmayacagi icin malum yurt disindayim ?
o ircki insanlarin dedikleri umrumun u sunda olmamaya basladi.
Yine özgüven kazanmistim
yine istedigim gibi giyiniyordum. Sonucta Allah icin katlaniyordum.
Basortusu süs degildi
benim özgürlügümü kisitlayan birsey degildi
benim zorlukla takacagim bisey olmamaliydi
sonucta bu zorluklarin hepsini insanlar bana yasatmisti dinim degil.
Eger herkes dine göre yasasaydi suan ben basörtüm icin dislanmicakdim.
Türkiyeye gittigimdede bunu gördüm insanlar dine göre yasamiyor
cogu müslümanim diyen deistler
onu yaratan bir varliga inanc var ama belirli bir katagoriye girmiyor
hal boyleyken ben bu insanlarin bakislarini konusmalarini deyslerini asla ciddiye almiyorum cünkü onlari seviyemde görmüyorum. Bence dinini birakan insan kaybolmus insandir
cahildir ayni zamanda. Cahil olmayan dinini birakmaz.
Ben size basinizi kapatin acin demiyecegim sonucta kapatip pismanlik icindeyseniz kendiniz bilirsiniz sonucta dünya sizin
günahlar sizin
hayat sizin
ahirette sizin olacak
benim tek derdim cagin sorunu olan su “güzellik” kelimesini cok fazla abartmamaniz. Güzelseniz kimene ? Ne olacak yani ? Basörtüsü takiyorsunuz diye cirkinseniz yine kimene ? Ne olacak amerikadan mankenlik teklifimi gelecek diye igrenc bi espiri patlatayim dedim ?
Saka bi yana basörtüsünün bir insanin gercekden sadece sevdigi icin taktigina inanmiyorum isteyerek kimse örtmez bence burdaki kizlarin 99% yalan söylüyor. Basörtüsü bir kadini elbette cirkin gösterecek elbette kimse bizi kabul etmeyecek elbette bol giyinecegiz. Cenneti oyle kolay kazanacaginizimi sandiniz ? Dua edin baska dertleriniz yok.
Yurt disi türkiye olayini masaya sermek istemiyorum ama buna zorlandim biraz ? ben yurt disinda onca kafirin icinde onca nefret ve bakisin icinde örtüne biliyorsam senin örtünmemek istemeyisin sirf güzel görünmeyisin mi ? cidden mi ? cmon girl diyesim geldi sana simdi ?
bu mu kizlar cidden bu mu ? Yani icinize kapanmaniz kendinizden nefret etmeniz sirf örtü yüzünden miydi ?
Kader bence hic degismez emin olun eger basortuluyken zorluk yasiyorsaniz acilincada ayni zorlugu yasayacaksiniz.
Kimseye aman sakin acilma demek istemiyorum eger oyle algilandiysam yanlis anlasama olmasin. Kimseye karisilmaz sonucta eger yasam kalitenizi engeliyorsa acila bilirsiniz dinde zorlama yok
benim tek size vermek istedigim mesaj
olani kabul edip bide öyle denemeniz
veya daha iyi anlamaya calismaniz. Sonucta ne yazikki genclerimiz basortunun manasini bilmeden örtünüp aciliyor. Tekrar ediyorum basörtüsü süs degil. Ama “süs gibi takacaksan cikart” diyenlerede karsiyim.
Sonucta
kapali vardi zorda olsa kapanmaya calisir savasir Allah katinda deger kazanir
kapali vardir her günahi isler basörtüsünü günaha alet eder
acik vardir iyi kalplidir ama din geregi kapanmaz savasmaz din icin Allah icin bisi yapmaz
ve acik vardir …. siz doldurun
yani insanin icindekini bilemezsiniz
süs olarak kapandigini düsündugünüz kisiye cikar ben kapali olsaydim iyi tasirdim
ne bicim yapmissin ben gibi degilsin demek bence yanlisdir icinde nelerle savastigini bilemezsiniz.
Ama acilmakda her nekadar iyi kalpli hos insan olsanizda dinin geregini yerine getirmediginiz icin sizi cennetlik yapmaz.
Allahin adaletine sigmaz.
Inanmiyorsaniz kuran ap acik ayet bilincli yazmadim bilmedigimden degil kimsenin arastirmadigindan
cok merak ediyorsan
bu olaya sinirleniyorsan ac oku oylemiymis degilmiymis.
Tek dert nefsi yenmek
gerisi gelir insAllah
savasi birakmayin
onlar bizim icin örtünmezken
biz onlar icin niye acilmaliyiz ?
Kendinize gelin. Neden kapandığını unutmayın tesettür kadının kalesidir….yazık etmeyin kendinize
Boş konuşmayın hakan bey insan nasıl istiyosa öyle olmalı bir örtü parçası insanin namusunu yada insanlığını belirlemez asıl siz kendinize gelin
Ben 2 buçuk sene önce kapandım aşırı bir istekle kapanmıştım arkadaşım gazladı buluştuğumuzda dedemde 2 ay öncesinde vefat edince daha çok öbür taraf düşüncesi kabardı ve o arkadaşın gazıyla da kapandım tabi ailemde çok istiyordu etrafımdakiler okul olsun site akrabalar olsun ortam olsun tesettürlüydü geneli işte hepsi toplandı bu durumların ve kapandım malesef ama hiç düşünmeden yaptım ne sorguladım ne de bu günü düşündüm sanki hiç açılmak aklıma gelmeyecek gibi koyuldum bu yola ve aşırı pişmanın annemle konuştum ama en kritik nokta babam ve bunu yaptıktan sonraki süreç zaten en can alıcı nokta akrabalar arkadaşlarım ne diyecek bu süreçte düşünmek bile istemiyorum ama yaz tatilini bekliyorum üni hazırlık benimde ve yeni bir sayfa açmak istiyorum zorlanıyorum takarken of puf oluyorum çıkarırken oh kurtuldum gözüyle bakıyorum ki giyiniş tarzım asla uymuyo bu ayrı bir konu anlamı yok gibi ne bu tesettüre yakışır davranıyorum ne de giyiniyorum ve anlamlı gelmiyor bilmiyorum napıcam nasıl olucak ama olucak aklıma koydum zorla olmaz 1 senedir aklımda bu düşünce ve bu kapanma fikri gibi acele olmasın diye beklettim ama bekletmem beni dahada kötü etkiledi daha kin doğdu içimde çünkü isteyerek devam ettiremedim ve ettirmiyorumda aşırı anlamsız geliyor ne yapmam gerek yazmak isteyen olursa fikir için insta: allienlil
Ben kendi istegimle kazandım daha bir yıl olmadi âmâ çok mutsuzum olmuyor ne yapacağımı bilemiyorum acilmak istiyorum ailemden korkuyorum ne yapmalıyım ve daha yasim 17 onyedi yasimi istediğim gibi yasayamadim olmadi
Selamun Aleykum Arkadaslar,
Yazilarin bir cogunu okudum ozet olarak herkes halindan sikayetci…
Ben sizden yasca cok cok buyugum 30 lu yaslarimi gectim..
Benimde aslinda bir acogunuzunkine benzer bir hikayem var.Babasina cok duskun bir kiz olarak o mutlu olsun diye ilk 12 yasinda kapandim 1 sene kuran kursuna gittim..Oradanda imam hatipe gecmek idealim di.Henuz aslinda bazi seyleri idrak ediyek zihniyette degildim.Ailem geleneksel kapali idi…ailemdeki kuzenlerim akrabalarim yani yasitlarim acikti hatta abla dediklerim bile…Annem babam imanli insanlardi…annem Kapali idi ama namaz kilmazdi babam da! Sebep bunlarmi bilmiyorum ama ben kuran kursuna 1 sene gittikten sonra babama duz liseye gitmek istedigimi soyledim onlarda peki dediler.Ve duz liseye basladim.Genel bir yorum yazicam arkadas cevreniz nasil olursa oyle sekil aliyorsunuz…Arkadas cevrem genellile muhafazakar olmayan ailelerin cocuklari idi.Uzun lafin kisasi dunyalik yasadim uzun yillar…evet orucumu tutardim namazlarimi bir kilar bir kilmazdim vs.ama kendime ziyan ettigim yillarim oldu ve gecti gitti…sonra 30 yasindan sonra ben ahiretim icin Allah icin kendi istegimle tesetturlu olmaya karar verdim ve bir sabah ansizin kapali ciktim disari…Ilk 6 ay sonra falan muthis bir acilma istegi geldi..bu iblisin bir oyunuydu tabi farkindaydim.Hep Allaha dua ettim beni heveslendiricek arkadaslarimdan uzak durdum heveslendiricek ortamlardan uzak durdum yeri geldi cok yalniz kaldim nefsimle cok mucadele ettim…ve elhamdulillah gecti…Seyta benimle ugrasmaktan vaz gecti…yani basortum konusunda…tesetturlu olmak tabi sadece basini kapatmak degildi ….daha once diz ustu uzun tuniklrim vardi simdi diz ustune gelen seyleri giyinemiyorum kendimi rahat hissetmiyorum bol dokumlu salaş cok şık seyler giyiniyorum kendimi cok mutlu hissediyorum elhamdulillah.ama hersey tabiki kalpten olmali.ama eger Allah rizasi icin bir adimda atmissaniz decaminda seytanin sizi cok zorlayacagini unutmayin…ve sizi cok zorluyor belliki seytan…ben size kapanini yada acilin diye akil veremem tabi ama eger kapanmaniz sizi kufre goturucek kadar etkiliyorsa bu duygunuzu buyuklerinizle paylasin.
Gerçekten zor günler geçirdiğim için yazma ihtiyacı duyuyorum belki de. 9 yaşındayken ailem tarafından ‘sen artık kapalı olacaksın. büyüdün.’ laflarıyla daha neye uğradığımın bilincine varamadan kapatıldım. 5.sınıfa geçmemiştim daha. şu an 16 yaşına girmeme az kaldı. yorgun hissediyorum sadece. ağır bir yük gibi geliyor. mutsuzum. dışarı çıkmak istemiyorum, fotoğraf çekmek istemiyorum, o uzun tunikleri giymek istemiyorum mesela. evde saçlarımla ilgilenip güzel kıyafetler giydiğimde bile aynaya bakarken o kadar mutlu oluyorum ki, anlatamam. açılmak istediğimi söyleyemiyorum aileme, yıllar boyu söyleyemeyeceğim belki de. o kadar muhafazakar ve dine bağlılar ki, örtüsüz insanları dinsiz gibi görüyorlar. 5 ay önce ani bir istekle dışarıda örtümü açtım. kimseye haber vermeden sadece içimden gelerek. özgürleşmiştim resmen, hayatımın en mutlu saatleriydi. babam gördü yolda sonra. eve götürdü, senin gibi bir kızımız olduğu için utanıyoruz dediler, dövmedikleri kaldı. şimdi ise annem bana dizimin altına kadar inen kıyafetler almaya başladı. kısa olan kıyafetlerimi attı. mutsuzum, çok mutsuzum. dinden soğutuyorlar beni. tek istediğim bu ağırlıktan kurtulmak. bilmiyorum nasıl yapacağımı.
İnsta hesabın varsa konuşalım ben 15 yaşındayım
Bende babam tarafindan 14 yasinda kapanmistim ama hic istemdigim halde biriyle zorla nisanlmisti sonra nisani attim kurtuldum derken zorla gene kapattirmisti kafamis sanki acik olmak özgür gibi hissetmekten cok cocuk gibi masum hissettiriyordu küçük bi cocuk gibi hissediyordum 18 yasinda evlendim ama hala acilma hissi vardi esimde kapali seviyordu izin vermemisti ama yinede bana birakti bir iki defa actim bu seferde sucluluk duyuyordum sanki belkide hem etraftan duyacagim sözler hem gunah isliyorum korkusu bir gun etrafa baktim kuranda okuyorum ilmihalde etraftaki kizlar kadinlar aslinda kapaliyla hic bi alakasi olmayan durumdaydik dar paca pantolon tunik horguc kafa erkekleri cezbecek renkli kıyafetler bi kac yerde erkeklerin yorumlarini okudum asiliyorlar basit goruyorlar kotu gozle bakiyorlardi boyle kapalililara aslında haklıydılarda cunki Allahin emrettiği kapalilik bu degildi fary olani degil tarz olani giyiyorduk cogu genc kizda kapanmanin manasini bilmeden sirf yakisti diye giyiniyordu etraftakilerin begenileri onlari mutlu ediyordu asil meseleye geliyim ben dedimki kafamdaki ortuye hakaret ediyorum Allahin emrettiği ortuyu birilerini begensin diye takıyorum halbuki kuranda ziynetlerinizi örtun cilbablarinizi omuzlariniza salin yani bas ortu uzun olsun vucut haltlariniz belli olmasin bu sizi kötü gozlerden korur boylece kornursunuz tacize ugramazsiniz degerli olursunuz demekti aslinda teseddur annelerimiz sadece kapanin dedi ama nicin neden kapandigimizi anlatmadilar sadede gunah dediler icerini anlatmadilar velasili kelam ya dedim acilacam basimdaki ortuye hakaret etmiyecem yada dedim Allahin emrettigi gibi kapanacam ve kapandimda annem ve ailem etrafdakiler saskin sekilde bakiyorlar suriyelilere benzemissin diyen var araplara benzemissin diyen var hic birini takmiyorum kimsenin zoruylada kapanmadim akil ve irademle hamd olsun olene kadarda boyle gider inşallah simdi gencsiniz etrafdakilerin sözleri etkiliyor ama bi 30 unuza gelince herkesin bos laflarini umursamayacaksiniz hatta sukredeceksiniz bende diyorumdum su sicakta bu karalara nasil burunuyorlar cehennemin sicaginda yanmaktansa biraz terlemisim cokmu uzun oldu hakkinizi helal edin cok yazacak sey vardi ozetledim kisaca
Umarim bana yardım edebilecek biri çıkar ..bir çoğunuz kucuksunuz bence acele etmeyin ? ben yıllarca düşündum ölçtüm bictim ya öyle olsa ya böyle olsa doğru bir karar vereyim diye çok irdeledim ..denedim gizliden kimse bilmeden yapabiliyor muyum diye tabiki ilk etapta anlamıyor insan mutlu oluyor tesettürlü olduktan sonra yapamayacaklarını yaşarken öğreniyor …denemeden kimse bilemez bu işi yapıp yapamayacağını..kimisi çok rahat yapıyor kimisi direniyor ama asla olmuyor ..bir yola girdim cikmayayim alışırım dedikçe daha çok battım yanlış yapmayayım dedikçe melenkoniye çıkmaza suruklendim …hele hele o konuşacak çevre yokmu ah ahh !! Neden namazı gibi dinin direği bir ibadeti terkedince kimse sorgulamaz ama saçını örtüp ortmemek sorgulanır ? size ne yahu ?? Konuşacak meseleleri yok çünkü kusur aramayı giybeti kinamayi görev edinmisler ? ben kendi içimde savaşırken bununla baş etmeye ugrasirken bir de insanlar faktörü dahil oluyor ve asla o faktörü düşünüp yanlış bir karar vermek istemiyorum.. ben 6 sene olacak tesettürlüyum ama hep dayan az kaldı alisacaksin diye diye zorlaya ittire geçti bı sure ..hala ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ya saçımı açmaktan da pisman olursam ? Sadece kolay basit yaşamak istiyorum ben çabuk daralan kapı pencere bile kapatamayan biriyim yaşadığım zorlu psikolojik surecin katkılarıyla bu hale geldim ..misafirim gelince rahat giyinip servis etmek ,kapı çalınca düşünmeden açmak,ekmek almaya hemen inebilmek,çocuğum park diye tutturunca sırf başörtü takmamak için onu aglatmaktan kurtulmak istiyorum ,yazın boynum nefes alsın bone tokalar iğneler kafamı zonklatmasin istiyorum ,eşim dışarı çıkalım diyince ama başörtü takmam gerekecek diye vazgeçirmek istemiyorum ,eve hemen dönmek hemen başımdan çıkarmak için gittiğim yer zehir olsun istemiyorum artık çok çok çok bunaldım varmı bunları düşünen ?? Yazın bana çıldırmak üzereyim .. çevrem konuşmak için bahane arayan gereksiz insanlarla dolu onlara malzeme vermek asla istemem ama bu yolun sonu yok dibine kadar mutsuzum vee enn önemlisi Rabbim in rizasindan çok mu uzaklasiyorum böyle düşünerek ?? Söylene söylene taktigim esarbin bana katkısı varmı öte taraf için??
21 yaşındayım Zorla kapandım ve kapandığım günden beri açılma düşüncesi var babam tamamen karşı ve asla izin vermiyor normalde her şeyde istediğimi yapabilen bir insanken bu konuda maalesef diretemiyorum her gün dışarı çıkarken gerçekten bıkmış bir şekilde kapatıyorum ki tesettürde denemez doğrusu buna bir yandan öbür tarafıda düşünüyorum fakat şuan ki durumum ilerlememi engelliyor sürekli aklımda bunalmışlık ve açılma düşüncesi var ne yapacağımı bende bilmiyorum sürekli sini şeyler okuyup kendimi vazgeçirmeye çalışsamda maalesef işe yaramıyor
gören olur mu bilmiyorum ama yazmak istedim.
15 yaşımda kısmen kendi istediğimle kapandım ancak hepimiz toplum baskısının ne olduğunu biliyoruz zaten.
2 sene boyunca güzel ilerledim. ancak şu son 2 senedir o kadar kötü bir durumdayım ki,aklımda sadece bu var ve her gün ne olacağını düşünmekten çok sıkıldım.
kıyafet açısından vs açılmak istemiyorum zaten şu an böyle giyinmemim nedeni örtü değil şahsi tarzım, sadece kendim olmak ve MUTLU hissetmek istiyorum, açılınca mutlu olacak mıyım yoksa hala huzursuz kalmaya devam edecek miyim bu beni çok yoruyor. bazen örtünün gerekliliğini de sorgulamıyor değilim.
geçen sene bir akşam patladım ve aileme anlattım, anlayışlı davrandılar ancak istemediklerini belirttiler. ne yapacağımı düşünürken babam bir gün yanıma gelip ağladı ve lütfen yapma dedi. çok kötü hissetmiştim, bu yüzden yaklaşık 8 ay sesimi çıkarmadım, kendi içimde halletmeye çalıştım ancak geçmiyor.
geçenlerde bu konuyu tekrar açtım ve bu sefer katı bir şekilde çıkıştılar, tartıştık bir süredir konuşmuyoruz ve bu beni ruhen o kadar yoruyor ki. kendi benliğimle yeterince sorunum var zaten.
ne şekilde kalmak istediğime karar veremiyorum, nasıl daha iyi hissedeceğimi anlayamıyorum, eğer bu yolda kararlı bir şekilde ilerlersem olacaklardan da emin değilim,ne yapacağım
Ben hiç kapanmadim ama kapanacam 28 yasindayim Kapanmak yuce rabbimin en açık emridir neden mi ? Kapanacağim çünkü bu dünyada kalıci değiliz ben oteki dünyadan korkuyorum allahdan çekiniyorum ne annemden ne babamdan sadece allahdan cekinir ondan utaniyorum kimse için degil amelim için kapanmak istiyorum sizede tabsiye edeim açılmayın o daha çok günah
O daha günahmış… Hayırdır sen mi karar veriyorsun buna. Cahil seni
Kardeş kimseye sözümüz yok. Hayat sizin hayatınız elbette. Ahiret var inanıyorsunuz değil mi. Ölüm var. Ne oldum dememeli ne olacam demeli. İlk önce yaradan Allah ne der diye düşünürseniz sıkıntı ya bunalıma girmezsiniz. İmtihan dünyası iste. Kapalılara niye kimseler fazla bakmiyorda çok aciklara bakiyor misal. Nefsiniz aldatmasın sizi lütfen. Vesile olmak istiyorum. Dua da ederim. Kapalı olarak kalın sabredin şükredin dua edin siz kazanacaksınız yürekten inanıyorum. Bugün var yarın yokuz. Herşeyimiz günah bir hesap edin. Müslümanlığı bile yapamaz hale geldik ne oldu bizlere böyle bi düşünelim. Youtubeden videolara bakın dinimize bakın ne emrediyor rica ediyorum sizden. Yarın mübarek CUMA dua edin kabul olacak Allah’ın izniyle amin inşallah samimiyetle ederseniz.
Kapılara kimse bakmıyor acıklara daha cok bakıyorlar.. Ne biçim bir cümle bu ? Şimdi ki kapalılar makyajdan görünmüyor. Ben açığım kimse de bana bakmıyor . Sen ne küstah ne cahil birisin
Aslı kardeşim böyle yaparak Allah’ın rızasıydan eminimki uzaklaşıyorum. Kafanda aynı sorular olduğu sürece şeytan hep vesvese verir bırakmaz yakanı. AMA sen ALLAH’ IM sana teslim olsun diye dua et gerisi gelecek ve sen çok pişman olacaksın hep ağlayacaksın ben daha önce neredeymişim diye . Ahirette de işin var açık olursan dinimiz kapanmayı emretmiş. Allah emretmisse biz kimizki. Vesile olduysam ne mutlu Allah razı olsun karşılıklı tabi bende rabbimin razı olmasından yanayım .
Birçok kişinin aynı soruna sahip olması gerçekten üzücü… Ben de bu sorunu yaşayanlardan biriyim maalesef… Bu konuda konuşmak isteyen varsa instagramdan @needeuphoria yazabilir
Yani tesettürü bırakıp bir eşofman bi tişörtle dışarı çıkabilseniz sorunları aşabileceğinizden emin misiniz?
Fe eyne tezhebün!!! Nitekim herkes bile isteye kapandığını dile getiriyor lakin toplum öyle bir hale gelmiş ki bugün herkes düşüncesinden sapıp azgın şeytanlaşmış bireyler haline gelmiş Ki bugün daracık kıyafetlerle bedenleri sergilemek istiyorlar rabbim hepinize Hidayet versin
Bir takim insanlar yazdıklarıma istinaden aksi yönde bir eleştiri yaparsa diye şimdiden cevap vereyim onlara
Siz haddinizi aşan kullar oldunuz diye sizi Kur’anla uyarmaktan vaz mı geçelim ZUHRUF 5
Ayni durumdayim mutsuzum çaresizim ne yapacağımı bilmiyorum ailem çok karşı çıkıyor aynı durumda olanlarla konuşmak dertleşmek isterim instagramdan yazın lütfen (tip_seruvenim)
Bugün açıldım bende çok kötü hallere girdim insanlar ne derdiye çok ama çok düşündüm bugün açıldım az önce dışardan geldim 18 yaşımdayım 13 yaşımda kedini isteğim ile kapandım ama şuan açıldım ınsanlarin ne düşündüğü ne dediği umrumda dahi değil sen kendini nasıl ıyi hissediyorsan nasıl güzel olduğunu düşünmüyorsan sen öyle güzelsin güzel insan kimse umrunda olmaın sen nasıl olanı istiyosan öyle güzelsin. Emin ol hiç bisey kolay değil eminim ki yaparsın.
Merhaba kızlar bende 5 gün önce 22 yaşına girdim tam tamına 7 yıl boyunca örtündüm ve artık saçlarımda rüzgar essin güneş parlasın istiyordum üniversite okuduğum yerde son yılında gizlice açıldım. Ailemin hala haberi yok onlardan korkuyorum onlar istediği için yapmıştım. Keşke ailem beni anlayışla karşılayacak bilinçte olsaydı ama değil. Yeniden üniversite sınavına hazırlanıp başka bir şehirde gizlice açık bir şekilde devam edeceğim ayaklarımın üzerinde durabildigimde de onlara açıklayacağım. Çünkü bu hayat benim hayatım. Dindar bir insan olmadan önce iyi bir insan olmak gerekir ve ben iyi bir insanım sevgiler…
Bende açılmak istiyorum ama ne yarıçapımı bilmiyorum aile çok kızar biliyorum ama böyle dursam kısıtlanmış hissediyorum bir yandan öbür dünya korkusu ne yapıcağımı bilmiyorum.
Yani bilmiyorum belkide özeniyor insan ben aynaya kapalı bakınca sanki çirkinöişim gibi geliyor herkes açık görenler beni çok güzelsin güzelliğini kapatıyosun diyip saçlarıma hayran kalıyorlar bende kendimi açık beğeniyorum şahsen eskiden açık halimi sevmezdim bir anlık hevesle 3 yıl önce kapandım sevdiğim çocuk var zar zor söyledim onunda bana verdiği tepki kapalıları sevmiyorum oldu ve kapalı tanıdığım arkadaşlarımda açılıp güzelleşti nasıl açılıyorlar bilmiyorum bende açılmak istiyorum ailelerine mesela nasıl söylediler kime sorsam açıldıktan sonra ağzını kelime açmıyor boşver bir iki olay oldu işte diyolar keşke birinden tavsiye alabilsem ailem konusunda
Bende öyle 13’lü yaşlarımda biran hevesle kapandım şuan 19’um ve yakında (bu hafta felan) yeniden söyliyeceğim anneme eskiden söylemiştim ama ozaman alışmamı bekledi ama hala istemiyorum bugün söyleyecektim ama gerildim ailem anlayışlı esasen yinede çok geriliyorum inş söylerim yakında.
Şuan kendimi ruhsuz gibi hissediyorum hayattan zevk almıyorum açılsam cidden kendimi güzel hissedebilecekmiyim düşününce evet 3 yıldır kapalıyım bir bu kadar daha dayanabilirmiyim ömür botu kapalı olmaya düşünemiyorum aileme hazır tarildeyken söylemek istiyorum geçen söylediğimde babam çok üzüldüğünü söyleyip okulda mı öğreniyorsun diyip kızmıştı bu sefer inş tekrardan söyleyebilirim çünkü artık cidden daralıyorum akrabalarım açılırsam kızıcak laf sokacak çok iyi biliyorum ama daha fazla yapamıycam çok üzgünüm bu fikir geçen Ramazan’dan beri kafamın etini yiyip duruyor çok stres altındayım unutmaya çalışıyorum unutamıyorum bazen öyleki rüyalarıma giriyor
Yine ben bir önce yorum yapmıştım ama update yapayım dedim açılmamaya karar verdim aileme söyledim zorlamadılar tabi onlara açılabilirim de bilmiyorum desem de açılmamaya karar verdim
Anneme ve babama söyledim daha öncede söylemiştim babama ve anneme ama bu sefer babama mesaj attım Allah’ın emri kararı sen verecen yazdı akşam eve geldiğinde bişey demedi annem dalgaya alıyo beni herkesi aldığı gibi bugünde fotoğraf koyucam ama koyamıyorum akraba ve arkadaş çevremin tepkisinden korkuyorum ne yapsam bilemedim help
Eğer istiyorsan yani kapanmak istemiyorsan tabiki yapma. Diren. Kapanırsan açılman çok zor olur
Merhabalar. Ben sizler gibi kapalı değilim ancak ailem bana çok baskı yapıyor. Daha 7 yaşındayken bile başörtü sana çok yakışır gibi cümleler duyuyordum. Gittiğim ortaokulda kapalı kimse yoktu, arkadaş ortamımda herkes açıktı. Bu yüzden asla ama asla kapanmayı istemedim. Liseye geçeceğim yazın her gün ” acaba bana liseye geçtiğimde kapanmam için zorlarlar mı? Liseye kapalı başlamak istemiyorum.” Gibi şeyler düşünüyordum. Liseye geçerken pantolonlarımın üstüne uzun şeyler giydirmeye başladılar. Ailemde akrabalarım sürekli ne zaman kapanacaksın diye soruyorlar. 10. Sınıftayken bir gün babam anneme baş örtüsü almasını söylemiş. Annem de ona üniversitede kapanır demiş. Şimdi mezuna kaldım ama bu yaz bana kesinlikle kapanmam için baskı yapacaklar. Babannem üniversiteye geçerken kapan diyor, annem de evet evet üniversiteye geçerken kapanacak diyor. Asla bir şey söylememe fırsat vermiyorlar. Babamı nasıl ikna ederim bilmiyorum, çok anlayışsız ve bazı konularda sert davranan bir insan. Ama ben asla kapanabilecek bir insan değilim. Bana her kapan dediklerinde dinden daha da uzaklaşıyorum. Babamın bütün akrabaları, çevresindeki kadınlar kapalı olduğu için bende başka seçenek görmüyor. Ama ben kapanacağıma evden kaçarım daha iyi. Çünkü kendimi asla ama asla o şekilde hissetmiyorum. Açık giymeye meraklı olan bir insan asla olmadım sadece saçımı örtmek istemiyorum. Ailemi kapanmamaya nasıl ikna edeceğim bilmiyorum.
ALLAH, NE BIZIM SACIMIZIN ACIKLIGINA BAKAR NE DE BIR METRELIK BASA GECIRILEN BEZ PARCASINA, YAZIK KI BAZI BAYANLAR BEN ALLAH ICIN KAPANDIM DIYOR,
ALLAH SENIN ÖRTÜNE IHTIYACI YOK, ..AMA ALLAH SENIN YAPTIGIN HAYRA VE BARIS DOLU YÜREGINE BAKAR, FAKIRE YETIME YAPTIGIN YARDIMLARA BAKAR, HATTA SOKAKTA AC PERISAN OLAN HAYVANLARA YARDIM EDIP ETMEDIGINE BAKAR, KAMU MALI CALIP CALMADIGIMIZA BAKAR, TABIAT ANAYA SAYGI DUYUP DUYMADIGIMIZA BAKAR., HASTA VE YANLIZ KALMIS INSALARIN KAPISINI CALIP YARDIM EDIP ETMEYECEGIMIZE BAKAR,
ANAYA BABAYA AKRABAYA SAYGI DUYUP DUYMAYACAGIMIZA BAKAR, EKMEGIMIZI MUHTACLARLA PAYLASIP PAYLASMADIGIMIZA BAKAR, GIYBET VE IFTIRA EDIP ETMEDIGIMIZE BAKAR, ALLAH ILE KUL ARASINA KIMSE GIREMEZ, ALLAH ILE KUL ARASINA SEYHINI, EFENDINI KOYUP KOYMADIGINA BAKAR, ALLAH ILIM ÖGRENMEYE DEGER VERIR, KURANI ANLADIGIMIZ DILDE OKUYUP OKUMADIGIMIZA BAKAR….VS.
TÜM BU SAYDIKLARIM CENNETE HAZIRLIK OLABILIR, YINE DE HERSEYIN EN GÜZELINI ALLAH BILIR..VESELAM.
(Bu arada basinida örtenlere saygi duyuyorum, basi KAPALI arkadaslarim var ve herkes birbirine saygili)
Yani zorla bişeyler olmuyo maalesef bunu aileler anlamak istemiyor ben Perşembe günü açıldım annemgile söylüyordum ama dalga zannediyorlarmış fotoğraf paylaştım ve öyle açıldım linç yiyorum şuan akrabalarım çevrem hep kapalı böyle yaparak çok daha dinden soğuyorum
Annem hala kapanmama çalışıyo neden bir anda açılmışım sanki 1 yıldır ona açılmak istediğimi söylemiyormuşum gibi…
Öyle hala kapatmaya çalışıyorlar nolur baba yardım edin çok kötüyüm…. bir çözüm yolu nasıl ikna edebilirim çevremdeki herkes hain ona söylediklerimi başkalarına söylüyorlar….
Alışacaklar. Bekle.
Nasıl söyledin annenlere bende artık soylemek istiyorum dayanamıyorum artık böyle yaşamak istemiyorum
kaç yaşındasın ve işler düzeldi mi nasılsın? seninle aynı durumdayız konuşmak istersen cevaplaman yeterli
Ben çok küçükken saçım çirkin ye başımı örtmüştüm 10 yaşımdayken. Annem de izin vermedi; açtım.
Sonra ergenliğe girdiğimde annemin ilk sorusu “kapanacak mısın” oldu. Bir şey demedim. Ama okula kapalı gittim. Neden bilmiyorum kendimi zorunda hissetmiştim. Böyle bir iki hafta kapalı gittim ama istemedim. Çünkü öz güvenim kırılmıştı. Çok az arkadaşım kapalıydı. Açılma kararı aldım ve anneme söyledim. Annem kısaca: “Bu senin kararın ama ben istemiyorum. Çünkü senin gibi insanların iyi yerlere gelip diğer insanlara örnek olması çok önemli. Görüyorsun insanlar iyi niyetli değiller. Sen öylesin ve başörtünle karşılaşacağın insanlara örnek olmalısın. Ayrıca kapalılara da kötü örnek olursun. Onlar da senden güç alıp açılabilirler ” dedi. İkna olmuştum evet ama hâlâ istemiyordum. Çocuktum çünkü.
Allah rızası için, diye diye yıllar geçti ve şimdi 18 yaşıma giriyorum. Sadece eşarp takıyorum. Çünkü ortaokulda şalı klasik olarak değil de değil de; nasıl desem daha farklı bir şekilde bağlıyordum ve insanlar sürekli bunun beni kadın gibi gösterdiğini söylüyordu. Ben de şartladım kendimi “bana şal yakışmıyor”du.
Açılmak istemiyorum ama başörtüyle kendimi güzel hissetmiyorum. Rahat olmuyor her zaman. Özgür değilim gibi çünkü toplumda “kapalıların yapması uygun hareketler” ve kapalıların yapması uygun olmayan hareketler” şeklinde bir algı var.
Mesela sanki biz kapalıların cinsel yöneliminin sadece hetero olması uygunmuş gibi bir algı var. Erkeklere karşı küçüklüğümden beri bir zıtlık var içimde. Onlardan hoşlandığım sadece bir dönem oldu fakat ben kızlara karşı da bir takım duygular hissediyorum? Şimdi bu yönelimim de bize uygun değilmiş gibi düşünülüyor. Günah olması ayrı mesele. Zaten o kafamı karıştırıyor biraz… Yine de günah olduğuna inanıyorum ve bir kızla ilişki kurmayacağım ama bir erkekle de beraber olmak istemiyorum. Bunaldım artık. Ben ön yargılardan dolayı kendimi kapalı gibi hissetmiyorum. Özür dilerim Allah’ım… Senin yolundan ayrılmamak dileğiyle.
Merhaba arkadaslar . Oncelikle ben sansli oldugumu kabullenmeliyim. 6. Sinifa gidiyorken kapanmistim. 9 a kadar hic sikinti cekmedim ancak 9. Sinifta artik sikmaya baslamisti . Annem cok dindar bir insandir ama ablalarim acik ve karismiyordu onlara. Babam da ayni sekilde ama daha sinirli bir adamdir neyse . Ben anneme bir gun acilmak istiyorum dedim 9. Sinifta kizdi baya hayir acilamazsin diyip kestirip atmisti . Uzerinden 2 sene gecti artik dayanamqyacak noktaya gelmistim 11. Sinifa basladim surekli bunu dusunuyordum artik Bu sefer ben soylemedim anneme bir kere daha actim konusunu. Bu sefer kizmadi emin misin mutluluguna engel
Olmak istemem dedi . evet dedim . O an anlik heves oldugunu sandigi icin oyle davranmis . Cok sukur ki ailem anlayisla karsiladi. Keske tum aileler bilincli olabilse bana hep sallar alan ailem acilacagimi duyunca bereler ojeler almaya basladilar umarim sizde bir gun mutlulugunuza ulasirsiniz
Bu sefer ben yine dayanamadim soyledim dicektim arkadaslar
Merhaba arkadaşlar, bende kendimden biraz bahsetmek istiyorum ben 14 yaşında kapandım arkadaşım kapandığından ona destek olsun diye onun ardından kapanmışdım şuan düşünüyorum da neden bunu yaptım gram fikrim yok mantıksız geliyor şimdi 20 yaşındayım ama 14 yaşıma kadar kendime özgü giyim kuşam hiçbirşey yaşayamadım ve hemen kapandım kendimi şuan buna esir olmuş gibi hissediyorum hani küçüklüğünü tam yaşayamamış içinde bir ukte kalmış gibiyim açık olmak istiyorum üniversite sınavına hazırlanıyorum aile yaşantımız 2 seneye yakındır tartışma ile dolu herkes ayrı bir cephede ev ortamımız karışık küçüklüğümden beri aile sevgisi eksikliği yaşıyorum bu kadar olay dönerken ben açık olmak istediğimi söylediğimde ne olur acaba çevrem nasıl karşılar bunları düşünmekten kendimi alamıyorum açık olma düşüncem sadece saçımın açık olmasından ibaret olucak ama bunu anlamamakta ısrar ederlerse ne yapıcam nasıl aileme bunu söyleyebilirim bilmiyorum birkaç tavsiye verilirse sevinirim.
Ben 11 yaşında kapandım.Çok küçüktüm ama ilgisizlikten yaptım.Annem hasta olduğu ve hep yattığı için babam ben uyurken gelip ben uyurken işe gittiği için abim ve ablam beni dışladığı ve akrabalarım bana hiç ilgi göstermediği için kapandım. Önce ara sıra annemin başörtülerini takar giderdim teyzemgile ananemgile ve bana hiç göstermedikleri kadar ilgi gösterirlerdi ve ben çok mutlu olurdum.Çünkü ilgiye sevgiye açtım.5. sınıfta imam hatibe başlayınca hemen kapandım.Okulun ilk günü sonra tam beş sene kaplı durdum.Artık beş seneden sonra başörtüsünü takmak istemiyordum ve aileme artık başımı örtmek istemediğimi söyledim.Babam sen nasıl mutluysan ben de öyle mutluyum dedi annem biraz sorun çıkardı ama sonra o da kabul etti.Saçımı açtım ama giyinişimi değiştirmedim hep bol giymeyi seven biriydim zaten. Ananem ve dedem çok sorun çıkardı ama umrumda değildi.İnsanlar beni sevsin diye kapandım ama şimdi kendim mutlu oluyum diye saçımı açtım.Bu benim hayatım. Ama eğer insanları takıp saçımı açmasaydım o insanlar dört gün sonra hayatımdan çıkıp gidicekler ve ben mutsuz olmamla kalıcam.O yüzden kimseyi umursama saçını açmak mı istiyorsun aç.İsanları hiçbir zaman memnu edemezsin.O yüzden kedini memnun et.Etek mi giymek istiyorsun giy,tişörtümü giymek istiyorsun giy, piercing takmak istiyorsun tak.Hayatını kendi istediğin gibi yaşa kimseyi takma. Dilerim ki isteğin gibi yaşa. Mutlu bir hayat dileğiyle.
ben 7. sınıfın ikinci döneminde kapanmıştm. annem ve babamın sürekli teşvik etmesiyle, en yakın arkadaşımın çok yanlız hissediyorum sen de kapan demesiyle ve din hocamizin her gün okulda cehennemi anlatmasinin ağırlığıyla bi gün kapandım işte. onların çok mutlu olucağını düsünmüstüm sadece:’). yoksa 12 yasında neden kapanmam gerektigini bile gram anlamazdim. açıkken çok iltifat alırdım, çok futbol oynardım, çok eğlenirdim, çok özgürdüm.. sonra kapandım işte. futbol oyanayamadim ondan sonra. şalım bozulucak, kayıcak diye.. yağmur yağdığında dışarı çıkıp saçlarımın ıslanmasını çok severdim, okulda olsa bile çıkardım. kapandıktan sonra sadece izlemekle yetinmeye başladım.. içim ezile ezile bir şeylerden vazgeçtim sürekli. şu an 10. sınıftayım. bana çok yanliz hissediyorum kapan diyen arkadasim ve diger arkadaslarim açıldılar. birden kaldım öyle. saçlarımı özlüyorum. yağmurun saçlarımı ıslatmasını, rüzgarın okşamasını, güneşin kollarını sarmasını özlüyorum. inanın insanlarin artik iltifat etmemesi, güzelliğim falan umrumda değil artik. sadece bahcede deli gibi futbol oynayabilmek için bile neler vermezdim.. bazen çok depresif dönemlere giriyorum. sırf açılmak istediğim için. ve çevremdkiler benden uzaklaşıyor bu dönemde.. daha da kötü bir hal aliyot işler. ablan açık, sınıfta tek kapalı benim gerçekten çok zor.. ben namazlarimi falan da kiliyorum. Allah’ a inancimda da hiçbir sıkıntı yok. ama bu mevzu hallolmuyor bir türlü. hep içimi acıtıcak. hayatim boyunca özgürlüğümü özleyerek yasayacagim. hayallerimde futbol oynayip, hayallerimde rüzgarı saclarımda hissedeceğim. hayallerle yasasip, hayallerde yasayacagim. birisiyle paylasicalak bir dertte değil bu. hiç estetik değil, hiç içten değil:). ne fena, ne garip.. birisinin beni sevebileceğine olan inancim bile yok artik. açıkken gerçekten kendime ne kadar güzel geliyorsam, kapalıyken de aksine.. o kadar ezik ve garip geliyorum gözüme. o kadar kırık anılarım var ki.. ama artık parmaklarım yoruldu. yazamayacagim. zaten sacmaladim. ne kadar yazarsam yazayim, kimse anlayamayackmis gibi bir sey bu.
bu arada belki konuşmak isteyen olur 🙂 instam @lothlorin
Seni bulamadım instagramda. Aynı şeyi hatta kapandığın tarihe kadar aynıyız sanki
ah buraya yazdiğimi bile unutmuşum senalothlorn kullanici adim. değiştirmiştim..
bende kapanalı 10 sene oldu..evliyim eşimin ailesi çok tutucu..bunu bilerek evlendim evlenmeden önce kendiistegimle kapandım ama bilinç altimda istenmeyen gelin olma korkusuda vardı tabi..Şu an tereddüre gönülden inanıyorum.. Ama sal yapıp çıkmanın pantolon tunik giymenin tesettüre dahil olmadığını düşünüyorum..hatları örtecek bir pardiso ve omuz örten baş ortusu(topuzsuz)..olduğunu düşünüyorum..bunu da yapamıyorum Allah affetsin ağır geliyor nefsime..Ama artık salda ağır geliyor..bone beni boğuyor başımı ağrıtıyor..bi kot bi tişört giyip çıkmak istiyorum…Kendi içimde bununla savaştım ama açılma isteği ağır basıyor.. Eşime söyledim..kesinlikle karşı yanında da durmaz hatta bosanabilecegini bile ima etti..iki çocuğumuz var 30 yaşındayım.. mutlu bir ailem var..tek sorunum bu başımı açıp bi toka takip eşofman giyip çıkmak boynumu boğmamak.. Ama rüyamda gorucem ancak bunu..çok çok istiyorum ama yapamıyorum.. köşeye sıkışmış gibiyim..eşimi çiğneyemiyorum.. Rabbim için değilde eşimin baskısıyla kapalı kalıyor olmak da çok üzücü.. iyi değilim içimm içimi yiyor..Ama elimden birşey gelmiyor
19 yaşındayım 7 yıldır kapalıyım. zorla değil arkadaşımla birlikte kapandım. son zamanlarda açılma fikri aklımı çok çelmeye başladı. arkadaşlarımın açıkken çok güzelsin demeleri, onların girdiği ortamlara giremem bu isteğimi daha da körükledi. 2 yıl öncesine kadar namazımı kılan biriydim. ama artık kılmıyorum. duamı eksik ediyorum. imanımın zayıfladığını düşünmeye başladım. belki de bu bize böyle düşündürttüyor. bi an önce bu ikilemden kurtulmak istiyorum.
Senin yerinde olmayı çok isterdim keşke ailem baskı ile kapatsaydı beni keşke zorlasalardı o kadar içimde var ki aslında bu bazı şeylerin farkındalığı ile ilgili tabimi kimse seni açıksın diye yargılamamalı ya da kapalı ne bilim kapalı olmak icin her kıldığım namazı uzatıyorum dualarımla istemsiz neden bende bilmiyorum ama kapanmayı öyle istiyorum ki be ailem ne eşim asla bunu istemiyor
Merhabalar bende depresyona girmek üzere olduğum bir dönemdeyiz.sebebi malum burdaki birçok kadın gibi bende aynı sorunu yaşıyorum.12 yaşında arkadaşımın ısrarlarıyla kapandım.Normalde benim çok aykırı bir kişiliğim vardır .Küçükken de baya açık giyinen biriydim ve saçlarımı çok severdim.Ama arkadaşımı da çok seviyordum (şuan birbirimizi tanımayacak seviyedeyiz ) onun beni yalnız bırakma beraber kapanalım diye ısrarları sonucu kıramadım ve kabul ettim .Bir akşam ayarlaştık ve ertesi gün okula kapalı gittik.Ama ben kendimi o kadar tuhaf hissettim ki anlatamam.Ailem arkadaşlarım öğretmenlerim benim kapanmamı hiç beklemiyorlardı herkes çok şaşırdı.Ailem bu konuda bana hiç baskı yapmadılar.ama akrabalarımız ve çevremiz hepsi muhafazakarlar .Eniştelerim imam, halam kuran kursu hocası, babaannemler bazı tarikatlara yöneldiler kısacası herkes dindar.Zaten şuan kapalı olmama, namaz kılmama rağmen ve babamda namaz kılmadığı için halam ve babaannemler bize kafirmişiz gibi davranıyorlar .Her görüştüğümüz de bana pantolon giymememi öğütlüyorlar.Ama ben çok umursamıyorum .İslam da tesettür bu bunu biliyorum ama ben uygulayamıyorum.farkındayım ve makyaj yaparak ,pantolon giyerek bozulmuş tesettür algısına katkıda bulunmak istemiyorum.Maneviyatı yüksek bir insanım Allah’a olan inancım sonsuz ve şuan da açılma konusunda kararsız kalmanın sebebi çevremden çok Allah’a olan inancım.Tabi çevremde etkiliyor ailem baskıcı değiller en baştan açık olsam sorun çıkmazdı ama şimdi kapalıyken açılınca herkes beni kötü gözle görür diye korkuyorum.Dışlanmak istemiyorum .Şuan 17 yaşındayım ve üniversite sınavına hazırlanıyorum ve gelecek için çok büyük hayallerim var .Sanat ve edebiyat acayip hoşlanıyorum sürekli bir modern olma bilgili ,aydın bir kişilik olma kaygım var.Ve benim hayallerime kıyasla dış gorunusum çok alakasız.Yurtdisina çıkmak istiyorum acayip bir Amerika hayranlığım var hatta çift vatandaşlık almayı düşünüyorum ama hiçbir Amerikan müslüman birisine vatandaşlık vermez .Bilmiyorum kendimi nasıl ifade ettim yanlış anlaşılmak istemiyorum kafam o kadar karışıkki yanlış ifade etmiş olabilirim kendimi.Geceleri uyuyamıyorum düşünmekten.Benim istediğim şey insanlar bana bakınca beni bir sınıflandırmaya koymasın beni belli sınırlamalar içine koymasinlar kapalısın şöyle yapma böyle yapma laflarını duymak istemiyorum artık.İnsanlar beni sevecekse insan olduğum için sevsinler ya da okulumda şuan olduğum gibi imam hatip tayfa diye lakabim olmasın .(Fen lisesinde okuyorum) .Hayatı istediğim gibi yaşayayım ve dinim inanclarim ibadetlerim bende kalsın .Ben açılırsam dinsiz imansız olmayacağım sonuçta yine namazımı kılmaya devam edeceğim inanclarim değişmeyecek sadece hissettiğim ve istediğim gibi bir dış gorunuse sahip olmak istiyorum.Lutfen bana tavsiye verin birileriyle konuşmaya çok ihtiyacım var konuşmak isteyen varsa konuşabiliriz.Bu arada bir diğer sorunumda herşeyi hallettim diyelim kararımı verdim ama bir sorun daha var saçlarım yıllardır kapalı olduğum için havasızlıktan ve güneş gormediginden çok bakımsız ve seyrek çok fazla döküldü buna da bir cozumunuz yada öneriniz varsa aklımda bulunsun.simdiden teşekkür ediyorum.
ben 16 yaşındayım ve kapalıyım ama o kadar bunaldım ki. kendi isteğimle 14 yaşında kapandım çünkü anne tarafımdan gördüğüm buydu. annem kapalı, tüm teyzelerim kapalı ve ben bunun doğru olacağına inandım ama artık aynaya baktığımda gördüğüm kişi ben miyim bilmiyorum bile. daha dün anneme açılmak istediğimi söyledim aldığım tepki hayırdı ama bana hep kendi isteğinle kapandın kendi isteğinle de açılabilirsin diyordu. iş ciddiye bindiği zaman ters tepki gösterdi. ben artık denize özgürce girmek istiyorum, ben artık hoşlandığım bir çocuğun bana bakmasını istiyorum verdiği tek tepki şu oldu ama bu kız kapalı ben bunu duymak istemiyorum. artık gerçekten çok yoruldum ve bıktım. hissettiğim tek şey o örtü ruhuma o kadar ağır geliyor ki başımdan çıkarıp atmak istiyorum. umarım bir çıkış yolu bulabilirim..
arkadaşlar tekrar ben yağmur. Ailemle tekrar konuştum ve bu sefer başardım artık gerçekten özgürüm ve mutluyum. Teyzelerim halakatım herkes tepki gösterdi ama annem gerçekten arkamda durdu bu konuda aşırı mutluyum. Bunun yanlış olduğunu biliyorum ama ben buyum. İstemediğim bir şeyi artık yapmıyorum… Umarum Allah beni affeder.
Kendine sor Allah seni affeder mi?
Şuan sana destek veren anne için hesap gününde annem engel olmadı onun yüzünden açıldım diyeceksin, ateşi görünce kendini değil onları suçlayacaksın. Senin açık saçına bakanlarla aynı odalarda yanacaksın.Bu dünyada keyif sürenler öteki tarafta acı çekicekler. Bu dünyada sabır edenler kulluk edenler öteki tarafta huzura erecekler.Açılmayı dert edilmek içinmi gönderildik dünyaya bir çadırdan bir obadan yayılmadı mı islam dünyaya. nefes bittiği zaman sen naptın islam için çevrendeki insanları yola sokmak için dediklerinde saçımı açtım allahım diyebilecek misin.Şimdi tekrar sor Allah affeder mi? ve bunu sonuna kadar izle kardeşim https://www.youtube.com/watch?v=pemAr99-joQ
Macir Kardes,
SIZ YÜCE RABMBIMIZI NE kadar ürkütücü yaziyorsunuz NE kadar korkutuyorunuz INSANLARI, farkinda misiniz!!!.
Oysa KI Allah her bir Suresinde hep merhamet eden, esirgeyen, koruyan VE sevgisi kullarina bol olan BIR YÜCE VARLIKTIR.
ALLAH,I KORKUTUCU GÖSTERMEYE HAKKINIZ YOK ÜSTELIK GÜNAHA GIRYORSUNUZ, KENDINIZE DIKKAT EDIN.
SAYGILAR
AYLIN
Yağmur önemli olan senin mutlu olman ve kimsenin de kararına laf etmeye hakkı yok ailen hariç. Yaptığın şey Allah ile senin aranda şuan Allah beni affeder mi diye düşünüyor olabilirsin… Eğer biraz da olsa vicdanını rahatlatmak istiyorsan kötü şeylere bulaşma iyi bir insan ol dininin gereğini yerine getirmeye çalış şuan açıldın ama fazla açık giyinme yine de en azından bunları yaparak biraz da olsa daha az suçlu hissedersin diye düşünüyorum. Her zaman kendin için doğru olanı seç ve korkma mutluluğun peşinden git. Allah seni biliyor sen de kendini biliyorsun diğerleri ne der falan takma devam et. İyi günler kendine iyi bak mutlu ol sağlıklı ol..
20 yaşındayım ve kendim kapandım. Artık kapalı kalmak istemiyorum, hiçbir şekilde açılamıyorum çünkü ailem çok sert ben açklırsam evlatlıktan reddederler kendileri söyledi. Ben de bu durumu kabul edip böyle yaşamaya devam edicem. Çok yoruldum ve sitede bir sürü insan var herkese kolaylıklar diliyorum. Kapalı olup açılmanın günah olduğunu biliyorum ama… nefis işte nefis bazen ağır geliyor fakat ben Allahıma yönelip bunu aşıcam..
sizler yine ya aile baskısı ya da özenme küçükken örtünmüşsünüz çoğunuz ergen yaşlarındasınız ben 28 yaşında örtündüm zaten açık giyinen süslü püslü biri değildim kısa kollularm bile uzundu kotumun üstüne bile yaz günü hırka falan giyerdim hatlarımı belli edecek giyinmezdim dikkatliydim sadece saçım açıktı diyebilirim zaten farz olduğundan düşündüm ve kararımı vererek örtündüm şu an 32 yaşındayım bir kaç zamandır örtünün başörtünme emri olmadığı vesaire ayetin ne demek istediğinde bile görüş ayrılıklarına düşen hocalar ve mealler var düşününce mantıklı geliyor, başörtüsünün mantıksız olduğu çok yazı okudum zaten örtünmenin sadece insan olmaya ve dini bütün olmaya Allahı ve islamı yaşamaya yetmeyeceğini anladım, Örtülü çevrem dini bütün insanlardan oluşmuyor çoğu marka meraklısı ve örtülü giyinmeye çok para da gidiyor bir sürü kombin yapmak zorundasın bu beni yormaya ve israfa sürüklüyor açıkçası bir boşluktayım kapanırken kendime bir söz vermiştim açılmıycam diye şuan açılırsam ne derler diyorum açık olarakta dışarı çıkmaya cesaretim olmaz şuan bir boşluktayım ve burayı buldum ailem eşim vesaire kimse baskıcı açıkçası eşimin ailesi dini bütün 5 vakit namaz kılan insanlar değiller kapanırken kayınvalidem örtün ama sonra açılmak yok demişti çevre tepkisi sanırım zaten onlardayken açığım kayınlarımın yanında falan, bir annemle kapalı kızkardeşim kınar ama başkaları neder diye de yaşayamam o kadar tuhafım ki size anlatamam sorarlarsa ne açıklama yapıcam insanlara,sizler küçüksünüz hiç düşünmeden açılın eğer kararınızı tam verdiyseniz.Ben bu yaşta nasıl yaparım bilemiyorum açıkçası cesaret de edemem dışarı adım atmaya örtüsüz biraz daha düşüneceğim sanırım
ailem eşim vesaire kimse baskıcı değil yazıcaktım düzenlerken silmişim
Merhaba çok üzüldüm durumuna ? ben de kapalıydım açıldım 2.5 ay oluyor. Ailem cevremdeki herkes tepki gösterdi. Suan kimse konuşmuyor bile cesaret kimsenin yapamayacağı bir taklittir. Cesaret et ve yap inanki bir iki konusacaklar sonra susacaklar. Insallah her sey istediğin gibi olur. ✌
Ben de şuan 18 yaşındayım ve 5.sınıfta babam zorla kapattırdı hiçbir zaman istemedim. 8. Sınıfı bitirdikten sonra beni liseye göndermeyip hafızlık yapmam için kursa gönderdiler ve okutmamak ile tehdit ettiler liseye göndermeme vs çok ağladım aşırı ağladım ve by arada ortaokulda kıyafetlerimiz sadece üst zorunluydu alt kısmı serbestti ve babamlar bana zorla uzum etek giydiriyorlardı o kadar çok utanıyordum ki çünkü benden başka kimse giymiyordu ve ben Zaten istemiyordum her neyse sonradan hafızlığa yolladılar öyle böyle bitirdim şuan 12. Sınıfım ama açıktan okuttular zorla da olsa üniversiteye hazırlanıyorum çok fazla destekleri yok mesela babam asla desteklemiyor açılacağım diye korkuyormuş 2 saat önce anneme açılmak istediğimi söyledim birden bağırmaya başladı açılırsan döverim seni falan okutmycam üniversiteye de gitmeyeceksin dedi Sonra şaka falan diye diye geçiştirdim ama kurtulamadım belki Annem anlar sanmıştım ne yapacağım bilmiyorum açılamazsam intihar edeceğim istemediğim bir hayat şekli yaşamaktansa hiç yaşamamak daha iyi
seni çok iyi anlıyorum, ailen gerçekten çok düşüncesiz ve katlanılamaz, ben de benzer durumdayım 5 senedir kapalıyım ve sınava girdim. yıllardır o kadar çok düşündüm ki bu intihar meselesini, üstelik insan bir noktadan sonra hiç bir şekilde acı çekmekten korkmuyor ve kurtulmanın düşüncesi bile iyi geliyor ama bu düşüncede olduğum zamanlarda önümde çok yılım olduğunu ve nerelere gelebileceğimi bilmediğim için her şeyin farklı olabileceğini hatırlatıyorum kendime. çünkü gerçekten o kadar genciz ve o kadar hayatımızı yaşayamadık ki, ben daha hayatımı yaşayamadan bitirmek istemiyorum. hiçteyse didinmek istiyorum, ne olursa olsun güçlü olabilmek istiyorum işte tam bu yüzden intihar düşüncesi her an beynimin bir köşesinde duruyor olsa da yapmıyorum, umut etmek istiyorum, sen de umudunu kaybetme çünkü biz umudumuzu kaybetmek için henüz çok genciz. yalnız olmadığını bil, bazen bu bile insanı o kadar çok duygulandırıyor ki..
Benim adımda birini tanıyor musun? Galiba ortaokuldan arkadaşımsın Zeynep:) (Bor İmam Hatip)
Şu yorumların hepsi tasarlanarak yazılmış gibi geliyor. Hepsi bir kalemden çıkmış sanki gerçek anlamda dindar bir ailenin ve tesettürün anlamını ailenizde yaşamamış olsaydınız o başörtüye gıptayla bakardınız. Kendince sosyal demokrat bir ailede büyüdüm durumumuz oldukça iyi. Babam sürekli namazla oruçla dalga geçen kendini bilmezin biriydi. Ben bu ailenin içinden hiç bir ibadetini kaçırmayan bi Allah aşığı oldum. Şimdi evliyim eşim muhafazakar biri olmasına rağmen beni kapalı görmek istemediğini çok iyi biliyorum. Her defasında kendimi kapalı hayal ediyorum nasıl kapanırım diye dua ediyorum. Ailemde başı kapalı tek bir kişi yok. Ama şunu çok iyi biliyorum ki kapalı kadın dinen elbette daha üstün. Ve modernize edilmiş çıplak toplumda çok daha hanımefendi.
12 yaşında kendi isteğimle daha dorusu özenerek kapandım. Şimdi 14 yaşındayım 2 yıl geçti ve artık dayanamıyorum. Anneme açılmak istediğimi söylediğimde çok kızdı. Ama ben böyle yapamam. Gerçekten çok zorlanıyorum ve bu yaz bunu yapmak istiyorum ama ailemin tepkisinden çok korkuyorum ne yapacağımı bilmiyorum
Ben de buradaki çoğu kişiyle aynı durumu yaşıyorum. Annem fazlasıyla dindar bir insan, doğal olarak ister istemez onun düşünceleri benim de kararlarımı etkiliyor. Sekiz yaşından beri kapanmayı çok istiyordum, annem yaşımın küçük olmasından -doğal olarak- kapanmamı istemedi ama bana anca 11 yaşıma gelinceye kadar engel olabildi. O zamanlar çok mutluydum kapandığım için ama şu an 11 yaşındaki karakterimi taşımıyorum. İç dünyamın dış görünüşümle alakası yok, maneviyatımdan bir şey kaybettiğimi hissetmiyorum, inancıma, ahlakıma, insanlığıma güveniyorum. Bu yüzden de dini vicdanım biraz olsun rahatlıyor.
Konuşmaya ihtiyacı olan varsa lütfen bana ulaşsın çünkü benim de konuşmaya fazlasıyla ihtiyacım var.
Instagram hesabım: @yldz.z_
Ben de kendi isteğimle kapanmıştım. Şimdi liseye geçeceğim ve sürekli yaşıtlarıma özeniyorum. Şöyle bir düşüncem var: Namazımı kılmıyorum, oruç günlerimi takip etmiyorum, Kur’an da okumuyorum. (Aslında böyle olmak istemiyorum) Bu yüzden de o örtüyü taksam da takmasam da fark etmez diye düşünüyorum. Bir şeyi ya tam yaparsın ya da yapmazsın. Sorun şu ki; ben de ailemden çekiniyorum. Aslında kararı bana bırakıyorlar. Daha önce bir kere açılmıştım. O zaman çok zordu yine de sonraki günler olay normalleşince çok rahattım.Arada sırada laf söylemişlerdi o kadar. Sonra anneme feminizmi savunurken bana bir kitap vermişti. Okumamı istedi. “Kadının Onuru “. Çok etkilenmiştim o kitaptan ve kapandım. Şimdi pişmanım ama hiç karar veremiyorum kapalı kalmayı da çok istiyorum açılmayı da. Bir de açılırsam tekrar kapanmak isteyebilirim. Allah’tan korkuyorum. Emirleri oyuncak değil. Ne yapmalıyım akıl verebilir misiniz?
Ben de yaklaşık 3yıl önce kendi isteğimle kapandım ama şu anda içim daralıyor yani hissedemiyorum ama açılmaya cesaretim yok yani ailem hiç karışmaz. Ama Allahtan korkuyorum. Çocukça gelebilir ama ya beni sevmezse diye. Gazabına uğramaktan korkuyorum..
Buraya yazılanları okudukça o kadar üzüldüm ki,birde altlarına sen açıl ben destekçin olurum ulaş diyen arkadaşlar var. Önümüze Allah korkusu olan insanları çıkarsın rabbim .
Ne alaka böyle zor bir kararda insanı yalnız bırakmak yanlış olur. Zaten kişinin o kararı vermesi zor tabiki de birine destek anlamında ihtiyacı oluyor. Bunu söylediler diye Allahtan korkmuyor anlamına gelmiyor siz nereden bileceksiniz onun korkup korkmadığını? Hem o kişi kapalıyken mutsuzsa ve bunu devam ettirirse kendine zarar verir psikolojik açıdan. Açılırsa dinden çıkmıyor ve dinimizde tek farz kapalı olmak değil oruç tutmak namaz kılmak bunun gibi şeyleri de yapmak gerekiyor sadece kapalı olunca diğerlerini yerine getirmeyince aynı günaha girmiş oluyor. Kapalı olup da açılan kişi her şeyin farkındadır eğer mutlu olacaksa ve hala dininin gereğini yerine getirecekse açılmasında sorun görmüyorum ben mutsuz olup devam etmesinden iyidir.
Kızlar nolur biri bana yardım etsin. Ben 18 im şuanda üniversite sınavına hazılanıyorum ve kapalıyım. Açılmak istiyorum ama ben daha önce kapanıp açılmıştım. Şimdi nasıl yaparım bilmiyorum. Denize gidip yüzmek ya da bi tişört eşofmanla dışarı çıkmak istiyorum. Basitçe yaşamak istiyorum. Ailem falan o kadar takmıyorum ama korkuyorum. Ya daha sonra yine kapanmak istersem. Bazen dine düşkün olduğum zamanlar oluyo ve malesef böyle bir zamanda kapandım. İlk başlarda çok güzeldi herşey ama sonra dinden de uzaklaştım. Ne namaz ne kuran hiçbişey kalmadı. Diyorumki zaten farzları yapmıyorum e niye kendimi sıkıyorum başörtüsü konusunda. Ben üniversiteyi başka bir şehirde okursam belki daha rahat açılırım çünkü hem tanıdık yok hem de yeni ve kendim olduğum bi hayata başlamak istiyorum. Bu konuda konuşabileceğim birinie ihtiyacım var lütfen yardımcı olun..
Aynısını bende yaşıyorum kapaliydim açıldım tekrar kapandim ve yine açılmak istiyorum benim önümde engel yok ama çocuk oyuncağına çevirdim bu işi acilirsam yine kapanmak istermiyim acaba bundan korkuyorum çünkü bu sefer acilirsam bir daha kapanmak istemiyorum
Açıktım ama imam hatip lisesine gidecem die ve aklıma ilk gelen şey imam hatip gelen herkes kapalıdır düşüncesine kapandım ve okula başlamama 1 hafta kala kapandım alışmak için zor oldu heleki güneşli havada diyorum bu böyle nasıl devam edecek terkeyen birim açıkken açık saçık biri deildim dirseğe kadar kısa kollu pantolon diz kapağımın biraz üstüne kadar kısa kollu saçım normal fln lisem bitti 5 yıl olacak kurbanda açılmak istiyorum istememin sebebi terlemem ve o terleme sanki saçımı yapış yapış ediyor üşengeçim saç dökülmelerim saç arasında sivilce napmalıyım üni sınavına girdim iyi not gelirse gidecem ve açılmayı düşünüyorum aileme tanışçam onay vermesselerde yapacak bsy yok ????
o kadar çok kader ortağı var ki, yorumlar dolup taşmış… ben de 5 sene önce zorla kapatılan bir eşcinselim. şu an 18 yaşımdayım ancak bilirsiniz yasal olarak özgür olsanız da bu yobaz bir ailede hiçbir zaman geçerli olmaz, onlara göre yalnızca “kocanız olduğunda” özgür olabilirsiniz. umarım mesleğimi kazanıp kendimi bataktan kurtarabilirim ve umarım hepimiz artık özgür olabilir; geceleri ağlamayıp, derdimizi forumlarda paylaşacak kadar yalnız ve çaresiz olmayız. artık kısakollu, mini etekli, şortlu, bikinili birilerini gördüğümüzde içimiz sızlamaz umarım. sadece umabiliyorum…
geç olmadan istediklerimizi yapmalıyız
inşallah herkes istediği hayatı özgüce yaşar
Bende 12 yaşındayım.3-4 ay önce regl oldum ve sadece 3-4 kez dışarı açık çıktım sonra kapandım.Cehenneme gitmekten çok korkuyorum ama bende arkadaşlarım gibi şort giymek rüzgarı saclarimda hissetmek istiyorum.Kendi isteğimle kapandım sanıyorlar halbuki ben daha çok küçüğüm ama beni dovmelerinden korkuyorum açılma konusunu dile getirmek bile beni korkutuyor.31 Ağustos ta okullar açılıyor ben neredeyse okula bile gitmek istemiyorum kapalilik suratıma da yakışmıyor.Ben de yasitlarim gibi yaşamak istiyorum.Annem aslında o kadar baskıcı biri değil ama babam ben açık giyinirsem anneme kızıyor annem de onun korkusundan beni kısıtlıyor.Biliyorum acilamayacagim istediğim gibi biri olamayacağım ama İnşAllah cennete gidersek orada burda yapamadiklarimizi yaparız…Gözlerim doldu ?
Fatma sen daha kucucuksun ve suan istemiyorsan sana cocuk bu aklina esmis yapti derler ama ileride daha da zorlasacak senin icin . Babanda yasinin geregi cok fazla kizmaz emin ol ama 18 yasini gectigin zaman bunun geri donusu olmuyor ailen acisindan eskisi gibi anlayisli olmayabilirler
Arkadaşlar yorumlarınızı baştan sona kadar okudum ben de 15 yaşında kapandim kendi isteğimle 19 yaşımda evlendim evlenince açılmak istedim eşim çok normal karşıladı bana hiç karşı çıkmadı 3 hafta açık kaldım tüm gözler benim üzerimde hissettim annem çok karşıydı bana hep beni geri kapanmaya zorladı geri kapandim şuan 21 yaşındayım ve hala kapaliyim ama aklımda yine açılmak var çok kararsız bir insanım ne istediğimi bilmiyorum eşime danistim ve bu sefer oda istediğini söyledi ama hala içimde korku var ya geri kapanmak istersem çocuk oyuncağına çevirdim resmen bu hafta içinde acilcam büyük bir ihtimal ama ne istediğimi bilmiyorum önümde beni engellen hiç birşey yok annem sadece karşı çıktı ama bu sefer kimseyi takmadim kendim ne istediğimi bilmiyorum açılsam geri kapanmak istermiyim korkusu var içimde ama açılmakta istiyorum napicam kizlar .
Annem beni ilkokul bittikten sonra kuran kursuna yolladı psikolojik olarak da kapanma gereksiniminde bulundum kuran kursunu liseye başlayana kadar okudum lisede anadoluya geçtim ve ortamda az kapalı var ve iyi hissetmiyorum yani onlar açık giyiniyorlar ben giyemiyorum uyum sağlayamıyorum artık işte zaten de rahat hissetmiyorum yani annem de anladı ama ahirette bana şükretceksin diyor ama ben mutlu hissetmiyorum allah benim sadece başmrtüme bakmıcak ki
çevremdekiler ne derdiye bunca yıl istediğim hayatı yasayamadım
son zamanalrda bu düşünceler beni çok yıpratmaya başladı
ne olursa olsun ailemle konuşup istediğimi yapmaya çalışıcam
sadece 1 gun okula oylesine kapalı gidiyim dedim bi dahada açılamadım cesaret edemedim keşke o zaman yapsaydımçevrem ne konuscak en çok ondan korkuyorum
ama umursamamaya da çalışıyorum
3 yıl oldu ve artık ben cok bunaldım
hazır yeni bi okula başlamadan önce açılmak istiyorum
bizim sorunumuz o basımızdaki örtünün bize ağir gelmesi taşıyamamamız
ben istemiyorum
istemediğim birşeyi kalpten yapmadıkçada zaten sevap olarak dönmez
allahın farzlarını yerine getirrip tek sorun olarak açık olsam cennete gidemem diye bir şey yok
açık olan insan ahlaksız yada kötü bir insan diyede bişey yok
başörtü artık bana ağır geliyor
annemle bu ay içinde konuşucam ve liseye başlamadan açılıcam inşallah rüyalarımda bile kendimi açık görüyorum
bence isteyen herkes istediğine ulaşıcak yeterki saf bişekilde isteyelim
Litfen beni bul @emineuysl1
Merhaba kızlar bende 26 yaşındayım 1 kızım var ve hamileyim ailem cocuklugum boyunca benden kapanmami bunun dogru olduğunu beynime ilmek ilmek işlediler bende anne olduktan sonra kapanmam gerektiğini düsündüm ve kapandım eşim dahil etrafimda kim varsa çok mutlu oldu komsular bile sanki ben kapandım diye hepsi cennete gidicek gibi 7 ay oldu kapanalı ama çok mutsuzum bu ben değilim bu olmak istemiyorum evet günah belki Rabbim’in emri biliyorum hepsini ama içim almıyor istemiyorum eşimin annesi resmen açıkken bize yakismiyorsun dedi esimde istemiyor acilmami ama uzgun ve mutsuz oldugumu gordugu icin pek bisey demiyor benim annem ogrense evlatliktan bile reddeder acildim diye ama etrafimdakileri dinlemeden kendim olmak istiyorum ben gün gectikce bas ortulu kadinlardan da tiksinmeye basliyorum onlar yuzunden boyle olmak zorundaymisim gibi tüm esarplarimi yakmak istiyorum nasil kurtulcam bu durumdan bilmiyorum sadece kendim olmak istiyorum hayatimi birilerinin fikirlerine gore yönetmekten bıktım
Bende aynı durumdan muzdaribim gerçekten kaplı olmak istemiyorum o baş örtüsü taktıım an kendimi çöp gibi hissediyorum neden erkekler istedikleri gibi giyinebilen ben böyleyim diyorum beni de babam 6. Sınıfın başında zorla kapattı okula ilk gittiğim günleri hiç unutmam bütün arkadaşlarım benimle dalga geçmişti o gün nefret etmiştim kapalılıktan benim çok güzel bir fiziğim var ve bosbol kapalı şeyler giymek istemiyorum upuzun sırma gibi saçlarım var şalın için de mahvetmek istemiyorum şu an 10. Sınıfa geçiyorum ailemde annemde yana hiçbir sıkıntım yok I her şeye izin veriyor ama babam saçma bi şekilde kızlar kadın olduktan sonra hiçbir şeye hakları yoktur gibi davranıyor her şeyime o karar veriyo ve çok agrasif bir insan şiddete eğilimi de var nasıl ona bu mevzuyu açabilirim diye bir yıldır düşünüyorum bazen herşeyi geride bırakıp söylemek geliyo ama sonuçlarından korkuyorum ya beni döverse ya beni evden kovarsa gibi şeyler kafamı çok kurcalıyor ama ben gerçekten kapalıyken mutlu değilim olmayacağım da çünkü ben açıkken mutluyum…
13 yaşımda kapandım şuan 16 yaşındayım 2 senedir açılmak istiyorum 2 gün önce anneme cesaret toplayıp açıkladım açılmak istediğimi ama annem bana çok tepki gösterdi hatta evi terketmekle tehdit etti ve bavulunu hazırladı çıkıyordu resmen. Ve bana biz İslama göre yaşıyoruz açılamazsın diye emirler yağdırdı psikolojim çok bozuldu açılmayı çok istiyorum kimseyle buluşasım gelmiyor dışarı çıkasım gelmiyor annem alışverişe gidelim dediğinde gitmek istemiyorum çünkü biliyorum kapalı kıyafetler şallar uzun tunikler göstericek ama ben almak istemicem şuan cidden yürüyen bir ölüyüm iç dünyam dış görünüşüme asla uymuyor Allah rızası için yardım edin napabilirim hiç bilmiyorum ilerde tekrar tekrar defalarca açılmak istediğimi söylesem artık bıkıp izin verirmi onuda bilmiyorum nolursunuz yardım edin arkamda birilerinin olmasını çok istiyorum. Babama hala açıklamadım onun nasıl bir tepki vericeğini kestiremiyorum babam annemden biraz daha sakindir her zaman ama içinde çok sinirli bir adam yatar aynı zamanda
Lütfen yardım ettin instagram dan bana ulaşabilirsiniz konuşmaya fazlasıyla ihtiyacım var fake hesabını bırakıyorum buraya lütfen yazın konuşalım naomam gerektiğini gerçekten bilmiyorum
İnstagram: elifsaydannn
…
Rica etseydim bana bir gülümseyip, yazıma bir kaç dakikanı ayırır mıydın güzel insan?
Belki aradığın bendedir kim bilir 😉
Öncelikle her insanın zorlandığı farklı şeyler vardır. Herkesin aşamadığı bazı durumlar, kabullenemediği bazı sebepler vardır. Sevmekten başlamak istiyorum. Çünkü sevmekten geliyor insanoğlu, sevmeye gidiyor ve insana en çok sevmek yakışıyor. Birine aşık olduğumuz zaman onun için değişebiliriz, ya da annemiz için ya da arkadaşın için ya da sevdiğin herhangi biri için çünkü fedakar insanlar ve gerçek aşka inanalar böyle yaparlar sevdikleri için değişirler. Bu kendin olmamak anlamına gelmez kendi sınırlarını aşmadan da bunu yapabilirsin. Tıpkı bir annenin çocuğuna yaptığı fedakarlıklar gibi. O tüm muhteşemliğiyle bir kadındır ama aynı zamanda da çocukları için fedakarlık yapmaktan çekinmez gerekirse çocuğu ateşlendiğinde kendi uykusundan vazgeçer ve çocuğunun başında bekler. İşte bu gerçek sevgidir ve fedakarlıktır. Bizi yaratan bir güç var en azından ben buna inanıyorum. İyisiyle kötüsüyle bir hayat yaşıyoruz. Kim bilir belki de kimseye anlatamadığın sıkıntıların var. Belki yalnızsın. Böyle zamanlarda şunu hisset Allah seni sevdi yarattı. Sevmese yaratmazdı çünkü. Sana bir kalp verdi. Hissedebil diye sana bir vücut verdi yaşamın akışına kendini bırak diye. Sana gözlerini verdi kainatın muhteşemliğinin ve kusursuz düzeninin farkına var diye. Kısacası o seni başıboş bırakmadı. O seni hiç yalnız bırakmadı hiç bırakmayacakta çünkü o seni sevdiği için yarattı. Ve sen sırf o istedi diye bir kez başına aldıysan o örtüyü sen zaten bir çok şeyi aşmış bir insansın. O gücü, o fedakarlığı kalbinde hissetmiş bir insansın. Ve sevdiğin için sırf Allah rızası için, sırf beni yaratan bunu istedi diye kendi önceliklerini bir kenara itebilmişsin. Tatbiki örtünmek demek her şey demek değil. Önce insan olabilmek gerekir. Her şeyden önce insan olabilmeli insan. Eğer vaz geçersen sana saygım sonsuz, sırf insanların baskısı var diye hareket etme. Kalbinin sesini dinlemeni tavsiye ederim. Ayrıca örtünmek demek çirkin olmak demek değildir, kendine örnek alabileceğin ya da kendi tarzınla pekiştirebileceğin bir sürü seçenek var. O kadar hızlı geçiyor ki zaman bir bakmışsın seneler devrilmiş önünde ve sen vazgeçmediğin her şeyle bir servetsin. Özgürlük insanın içinde biter, birilerine özgürlük kanıtlamak zorunda değilsin. Saçlarını kadınlar plajında da rüzgara bırakabilirsin. Aslında kendimizi bunalttığımız bir çok şeyin farklı seçenekleri var. Ve bunlar bazen içimizde gizli. Ararsan içinde bulursun emin ol. Açılsanda, örtünmeye devam etsende bunu kendin için yap. UNUTMA SEN HER HALİNLE GÜZELSİN!
yaşım 17 6 yıl yıldır kapalıyım orta okulu imam hatip de okudum ve bu aralar düşünüyorum ve doğru düzgün inancıma bağlı bir insan değilim namaz kılmıyorm ve açılma fikri aklımda dolanıp duruyor ve aşleöşny tepkisinden korkuyorum şuan lise sonum üniversiteye gideceğim vakte kadar fikrimin kesinleşmesini beklemeyi düşünüyorum o zaman karar verir ve uygulamayı düşünüyorum ve bu ard eşcinsel bir bireyim
Sizi okuyorsanız burayı belki bilmek işinize yarar veya sizi iyi hissettirebilir diyerek meşgul edeceğim biraz kendi hikayemle. Ben açılalı çok oldu (3 yıl) ama 3 yıl boyunca kapalıydım 😀
Şöyle ki ilk günden beri zaten okulda (imamhatip/ler kapatılsın) sürekli eşarp taktığım için hiçbir şey fark etmedi hayatımda. 6. sınıfta işte artık kadın oldum falan diye düşünerek dışarıya çıkarken güzel bir okul şalını taktım kafama. Teyzem çok küçük olduğumu en azından uzun kollu, bol kıyafetler giyerek de idare edebileceğimi; kafama eşarp örtmeme gerek olmadığını söyleyip duruyordu anneme. Bense günahlarımı hesaplıyordum (reşit veya büluğ çağında bile değilken) sonra da açılmaktan (sanki kabuğundan çıkmak gibi hissettiriyor şimdi açılmak demek) vazgeçiyor ve dua ediyor ve de bir daha asla açık gezmeyeceğime dair yeminler ediyordum. Sonra müthiş puanımla fen lisesine geçtim (kararımda zerre etkisi olmadı okulumun; ilk günden beri zaten hep açıktım kendimi kafamda hayal ederken) ve artık büyüdüğümü frkettim. Sonrası zaten yeni arkadaşlıklar, yeni dersler, yeni öğretmenler neredeyse haftasonları düşünüyordum eşarbımı. Zaten çoğunlukla saçımın bonenin ucundan görünmesine aldırmıyordum; sınıftan bir arkadaşım ‘saçın pembeymiş aa görünüyor’ dedi; uzunca bir süre güldük hatta. Sonunda ikinci döneme geçmek için uzun tatil verildi. Ödevlerimi yaptım, ama kafam orada değil; kafam kafamda durması gereken kumaş parçasında. Sonuçta tüm tehlikelerden beni koruyan şey; onsuz olmayı düşünemiyordum ama onsuzken daha iyi düşünüyordum. Tatilde teyzemi ziyarete gittim; bir dönem önceki yaz tatilinde uzun uzun konuşmuştuk zaten tek gittiğim için rahatça. Demişti ‘İnci ben senin arkandayım ama senin de güçlü olman gerek’. Tekrar gittiğimizde ise yalnız kalmak için fırsat kolladım ve hemen içimdekileri döktüm; ‘Ben açılacağım! Eminim’ dedim, desteğin lazım seninleyken aşırı tepkili olamazlar. Beni hazırla eve dönünce dahi güçlü kalmam için. Çok bağırıp kızdılar, insanı bir şeye alıştırınca hep daha fazlasını istiyorlar; o şeyi ellerinden alınca ise hiç de normal davranmıyorlar. Sonra ise ilk 3 ay sık sık, uzun yıllar boyunca ise her gün en az 1 kere olmak üzere sürekli aşağılanıp dışlanıp hatta önemsenmeyip sürekli her sözleriyle taciz edildim, hatta yeni telefon alabilmek için tekrar kapanmam teklif edildi (iyi ki inanmamışım çünkü minicik bir şeydi kocaman özgürlüğün yanında) Her neyse,zaten kapalıyken tacize uğradım, eşarp beni hiçbir şeyden korumuyordu. Biliyorum şu anda saçma bir düşünce gibi geliyor, şu an utandım bu tarz bir düşünce yapım olduğu için, (güneş hariç), ancak o an ihtiyacım olan cesareti veya özgüveni bana vermişti. Her neyse gidelim o güne. Okulun 15 günlük dönem arası tatili bittiğinde artık eşarpsızlığımı tamamen hissediyordum (mantıksız ama öyleydi içimdeki his) ama yine de cesaret edemedim, okulun ilk günü arkadaşıma söyledim o da aşırı şaşırdı önce ama sonra yadırgamadı (zaten bonemin önünden hep bebek açlarım çıkıyordu ya o yüzdenmiş) tabii ki destekledi sonrasında 2. gün uyandım ve saçımı taradım, onu toplayıp bir kumaş parçasının içine saklamak yerine belime savurdum ve eğer bunu yapmasam ve sınıftakileri umursamasam kesinlikle ilk gün böyle giderdim okuluma. Beni yeni öğrenci zannetti öğretmenlerim birkaç hafta alışamayıp adımı sordular (en önde oturmama rağmen) ve sınıftakiler ‘Annen de mi açıldı? Ndeden böyle bir şey yaptın?’ gibi soru yağmuruna tuttular beni. Artık eski (kapalı) fotoğrafları görmek isteyip istemediğimi sordular hatta. Ama ilk günden sonra onların aslında benim düşüncelerimi, söylediklerimi ve hareketlerimi önemsediklerini anladım ve rahatladım. Ben değişmemiştim, vücudum değişmemişti, düşüncelerim değişmemişti, sadece bir kumaşı artık dış giyimime eklemiyordum o kadar. Kendimi ikiyüzlü veya hain veya beni tanımlayan bir kavramdan çıkmış gibi hissettim. Aslında değişmemiştim; eşarp koleksiyonum (15 yaşında bir çocuktum kimin aklına gelirdi 3 yıl boyunca aldığım ve taktığım tüm eşarpları (50’den fazlaydı) artık dolabımda tutmayacağım) ve kendimi iyi hissederek markete gideceğim? Sadece benim ve sizin gibi kişilerin tabii ki. 🙂 Sizin için en iyisini istiyorum; açılmanız önemli değil sadece hayatın başkalarının sizin hakkınıza ne düşündüğü veya sizi nasıl gördüğünü düşünüp endişelenmek için. Lütfen sadece biraz cesaret edin ve görünüşünüzle ilgili özgüveli olun. En azından deneyin. Bu süreç uzun olacak ama içinizi karartmayın dışınızdaki bir şey için. Lütfen bir yakınınızdan destek isteyin Umarım atlattığınızda her şeye değeceğini görürsünüz. Kimsenin sizi etiketlemesine izin vermeyin. Vegan, vejetaryen, pesketaryen; kapalı, açık, tam kapanamamış; güzel, çirkin; tembel, çalışkan gibi şeylerle. Her gün içimizdeki hücreler, vücudumuzdaki hormonlar, kanımızdaki maddeler, düşüncelerimiz gibi birçok şey değişiyor içimizde. Bir gün siyahlara bürünüyoruz bir gün mor veya gri giyiniyoruz. Herkes her gün (anlamına göre düşünü, doğru yazdım) insan değişebilir; isteyerek veya seçim şansı olmadan. Yaşadığı her gün bir fırsattır bizim değişebilmemiz için. Sadece bir şans verin kendinize ve deneyin yapmak isrediğiniz şeyi. Sonunda ölüm bile olsa asla vazgeçmeyin. Size düşünmeniz için biraz deneyimlerimi, biraz da ihtiyacınız olabilecek fikirleri verdim. Tüm kararlarınızdan sonra yi hissetmeniz dileğimle, görüşmek üzere.
Çok güzel anlattın İnci. Senin için çok sevindim. Beni destekleyecek kimse yok ne aile ne arkadaş bu konuda tek başınayım. Anneme açılmak istediğimi dolaylı yoldan söyledim çok büyük tepki aldım dolaylı söylememe rağmen. Benim tek engelim ailemin izin vermemesi yoksa açıldığımda (inşallah) milletin ne dediği umurumda olmaz. Dediğin gibi sen yine aynı sensin sadece başörtü takmayacaksın ama bunu anlamıyorlar, anlamak istemiyorlar. Gerçekten bıktım ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Merhaba, 15 yaşındayım. Ben de kapalıyım ama sadece başımı örtmüyorum özgüvenimi de örtüyorum, benliğimi örtüyorum. 14 ay oldu kapanalı. Kendi isteğimle kapanmadım babam imam. Yani benim en başından beri hiç şansım yoktu. Zaten kendimi bildim bileli farkında olmadan zorunluluk içindeymişim. İmam kızı olunca gözler üzerinizde, gözler yaptıklarınızda, giydiklerinizde, davranışlarınızda. Sanki Allah’ın farzları emirleri sadece bizler için geçerli. Zaten hiç bir zaman açık giyinmedim bundan sonra da giymeyecektim ki. Tanıdığım tanımadığım bir sürü insandan nasihat cümleleri duyuyordum. Bak kızım senin baban imam dar pantolon giyme. Oysa giymedim ki. İnsanlar bir anda öğretmen kesiliyor çok gerek varmış gibi. Ortaokul sonlarına doğru artık fark ettim ki dışarı çıkacağım zaman elbise seçmek benim için zor gelmeye başladı çünkü çıkmadan önce babamın kontrolünden geçiyordum. Böyle diyorum ama biliyorum babam beni çok seviyor ona kızgın değilim. Benim en büyük kızgınlığım kendime. Saçlarımı çok seviyorum, sürekli açıktı saçlarım. Asla bağlamazdım. Ama bir anda bir kumaş parçasına sıkışıp kaldı. Bana herhangi bir seçenek sunulmadı. Olacak olan belliymiş. Ortaokul bitti istediğim okulu kazandım lise formamı almak için babamla çarşıya gittik. Ama hala bir belirsizlik kapanacak mıyım kapanmayacak mıyım? Aslında bu merak sadece bendeymiş. Formamı aldıktan sonra dönerken babam ” annenle şal aldınız mı?” dedi. O an anladım yapacak bir şey yok. O an anladım bana seçenek yok. Kapandım ama ikinci günde nasıl ağladığımı hiç unutmam. Oysaki daha ikinci gündü. Sonra ben zamanla kendimi üzmeye devam ettim. Hep ağladım sadece ağladım. Elimden bir şey gelmezdi ki. Okula gittim aklımda hep aynı düşünce” ben açık olsaydım…. ” içimde hep burukluk. Ben böyle olmak istemiyorum. O kadar çok ağladım ki. Zaten pek sosyal değilim daha da kapattım kendimi kendime. Virüsün çıktığı ilk zamanlar 4 ay evden adımımı dahi atmadım. Her şeye küstüm. O kadar kötü bir haldeydim ki. Kendimden nefret ettim. Bazen düşündüm acaba abartıyor muyum diye. Bazen düşündüm ben kötü bir insan mıyım diye. Hala içim buruk. İçimde kalmış o kadar şey var ki. Ve biliyorum hep içimde kalacak. Anneme anlattım anneme ağladım o da üzüldü halime. Açıl dedi. Ama ben dönülmez bir yola itilmiştim Farkındaydım. Açılmayı o kadar düşündüm ki bazen alacağım tepkilerden korktum ama sonra bunun ne kadar saçma olduğunu anladım. İnsanlar kim ki!? Korkmam gereken başka bir şeyler var. Allah ne der dedim korktum, açılsam çok günah kazanır mıyım diye düşündüm, açılsam pişman olur muyum, açılsam buna değer mi? Bir kere kapatıldım keşke olmasaydı. Hayallerimde açık halim rüyalarımda açık halim ama gelin görün ki gerçek bambaşka. Ben gerçeklerin altında eziliyorum kimsenin haberi yok. Bazen böyle düşündüğüm için de kendimden nefret ediyorum çünkü iyi bir şey yapmıştım iyi olmalıydım. Açılmayı düşündüğümde bile günah kazandığımı düşündüm sonra bir kere daha ağladım. Hala ağlıyorum. Fotoğraflara bakıp kendimi ezikliyorum. Aynaya bakıyorum kendimi ezikliyorum. Offff ben gerçekten o kadar yoruldum ki kendimi ifade edemiyorum. Anlayacağınız üstünden atlayamayacağım engeller var önümde. Annem babama da söyledi zaten daha önce de söylemişti babam demiş ki açılmak istiyorsa açılsın. Anneme sordum sinirli mi söyledi bunu diye hayır dedi, gayet normal. Açılmadım, açılamadım. Eski halimi düşünüyorum bir de şimdiye bakıyorum çok farklı. Ben çok değişmişim. Özgüvenim yerlerde. Kendime olan inancım, saygım… İstemediğin biri gibi olmak o kadar zor ki. Normalde gezmeyi çok severim. Ama evden çıkmak bile istemiyorum. İnsan içine çıkmak istemiyorum. Neden böyle yapıyorum ki? Neden kendime bunu yapıyorum? Neden kendimi bu kadar çok üzüyorum? Ben kötü biri miyim ya?! O kadar çaresiz hissediyorum ki anlatamam. Elimden bir şey gelmiyor. Bazen diyorum ki kabullen artık, kapalısın sen, ikna ediyorum kendimi ama sonra yine ağlarken buluyorum. Sanki seçeneğim varmış gibi karar vermeye çalışıyorum bazen sonra o kararsızlıkla yine ağlıyorum. Biliyorum hiç bir şey istediğim gibi olmayacak, biliyorum bu böyle devam edecek, biliyorum hiç bir şey değişmeyecek. Biliyorum… Bir yandan da hiç bir şey bilmiyorum. Çok karışık ve saçma anlatmış olabilirim. Bu ve bu gibi düşüncelerle baş etmeye çalışıyorum. Bazen de diyorum ki dünyada o kadar derdi olan insan var senin üzüldüğün şeye bak! Bunlara üzüldüğüm için bir kere daha kendime kızıyorum ağlıyorum. Kocaman bir çelişki bulutunun içindeyim sanki. Ne yapamayacağımı biliyorum. Size verecek herhangi bir tavsiyem yok maalesef. Umarım bir gün her şey düzelir.
Şuan 26 yaşındayım 12 yaşı da ailemin isteğiyle kapandım lise zamanlarımda bende sizin gibi açılmak daha rahat yaşamak istedim ama daha sonra bunun Allahın bir emri olduğunu ve Allahın bunun mükafatını daha sonra vereceğini anladıktan sonra düşüncelerimden pişman oldum ve vazgeçtim şuan neden kapalı olduğumun bilincindeyim ve mutluyum umarım sizde neden kapalı olmak gerektiğini anlarsınız ve bu düşüncelerinizden vazgeçersiniz
Ben neden kapalı olunması gerektiğinin (herşeyin) bilincindeyim dinle vb ilgili çok şeyde biliyorum ama istemiyorum. Zorladıkları için nefret etmeye başladım artık ben dinle ilgili hiç kötü veya saçma konuşmazdım ama şimdi sayelerinde soğudum ve bazen hakaret bile edebiliyorum o dereceye geldim. Benim tek isteğim açılmak sadece bu. Herkesin kapalıyım diye bana olan bakışlarından bıktım dışlanmaktan bıktım kapalıyken kendimi çok rahatsız hissediyorum sanki ben değilim de başkası gibi hissediyorum ben sadece kendim olmak istiyorum.
Merhaba, 15 yaşındayım 14 aydır kapalıyım ama gerçekten istemiyorum. Ben o eşarpla sadece saçlarımı örtmüyorum özgüvenimi de örtmüyorum, benliğimi de örtüyorum. Babam imam ama şu an mesleğini yapmıyor, benim de adım imamın kızı olarak kaldı. Bana hiçbir zaman seçenek sunulmadı ben sadece bana verilen rolü üstleniyorum. Hayatım boyunca zaten bir kalıbın içerisindeydim hala da öyle. Sanki Allah’ın tüm emir ve yasakları sadece benim için geçerliymiş gibi sen imam kızısın şunu yapma, bunu yapma, kapan… Abi şöyle bir dönüp kendinize bakın ya. Babam beni çok seviyor ve öyle katı kurallı, sert bir insan değil, hiç bir zaman beni aşırı kısıtlamadı bu konuda şanslıyım galiba. Ama ortaokul sonlarına doğru artık kapanmamla ilgili yavaş yavaş söylemlerde bulunuyordu. Annem de öyle. Ortaokul bitti istediğim okulu kazandım okula son birkaç gün var babamla forma almaya gittik kısa kollu üst de vardı. Babam sordu işte bunu da alıcan mı diye ben almak istediğimi söyledim o da aldı, mağazadan çıktık ben öyle mutluyum ki çünkü içimde hep bir belirsizlik vardı kapanacak mıyım kapanmayacak mıyım diye. Babam da kısa kolluyu alınca dedim ki demekki şimdi kapanmayacağım. Yolda eve doğru gelirken babamın ağzından dökülen bir cümle, o an hayallerimin, umutlarımın yıkılmasına sebep olan o cümle: “Annenle şal adınız mı?” oldu. Ve ben o anki hislerimi anlatamam. Kafam o kadar karıştı ki. Eve döndük annem sordu babama madem kapanacak bu kısa kolluyu niye aldın diye. Babam da o an fark etti işte, sanırım bir an boşluğuna gelmiş ben onu isteyince almış. Sonra babam o kısa kolluyu geri götürdü. Ve ben okula kapalı gittim. Kapanmamın ikinci günü nasıl ağladığımı hiç unutmam. Zaten kendimi ifade edebilen biri değilim, çekingenim,utangaçım. Kimseye anlatmadım istemediğimi. Okulda her an aklımda bir düşünce ” ben açık olsaydım…” Artık iyice içime kapandım kendimi çok ezik hissediyorum. Saçlarımı çok seviyorum zaten hiç bağlamazdım hep açıktı birden böyle olması çok zor geldi. Birkaç ay evden adımımı atmadım. Gerçekten o kadar içime kapandım ki. Yapamıyorum ama zorundayım. Hayallerimde açık ben, rüyalarımda açık ben ama gerçekler çok farklı. Ben gerçeklerin altında eziliyorum. Bir yerden sonra artık anneme anlatmaya başladım o da çok üzüldü beni böyle görünce. Açıl dedi ama ben geri dönüşü olmayan bir yola itildiğimin farkındayım. İlk başlarda tepkilerden korktuğum için böyle düşündüm ama sonra çok saçma olduğunu fark ettim, insanlar kim ki?! Korkmak gereken başka şeyler olmalı. Allah ne der dedim korktum, açılsam pişman olur muyum dedim sustum, açık olsam mutlu olur muyum dedim düşündüm. Ama ben böyle de mutlu değilim ki. Açılsam yaptığıma değer mi? Öyle bir belirsizlik içindeyim ki. Ama ne yapamayacağımı biliyorum. Of gerçekten. Annem babama söylemiş istemediğimi o da eğer istemiyorsa açılsın demiş. Biraz geç olmadı mi baba? Pişmanlık çok acı veriyor, keşke bütün bunlar olmasaydı. Üzülüyorum evet ağlıyorum evet mutsuzum evet ama yaptığım doğru değil mi? Peki iyi bir şey yaptığım halde neden böyleyim? İlerde keşkelerim iyikiler olacak mı? Lütfen olsun lütfen. Kafam çok karışık. Çaresiz hissediyorum biliyorum her şeyin çaresi var ama bununla birlikte bedelleri de var peki ben bu bedelleri ödemeye hazır mıyım, bilmiyorum.
Bunu okuyan kardeşlerim öncelikle merhaba, ben 7 yaşımdan 12 yaşıma kadar kurslarda kaldım, başlarda kandirilip 8 yaşında kapandım, sözde kendi isteğimle kapandım. Neyse yıllarca kendimi çok çirkin hissettim, dışarı çıkmak istemedim. İlk kapandigim zamanlarda zorla feraceye sokuldum. Bütün arkadaşlarım güzel güzel giyinirken ben simsiyah ferace giydim. Çok sıkıntı çektim , biz evde 7 kişilik bir aile olmamıza rağmen hep yanlız hissettim. Kimseye diyemedim istemediğimi korktum. Şu anda 17 yaşımdayım , bana bı cesaret geldi artık istemiyordum çünkü , geçen hafta açıldım ama dünyam başıma yıkıldı . Annem benimle hiçbir şekilde konuşmuyor ve çok üzgün , o üzgün olduğu için kendimi daha kötü hissediyorum. Benim yüzümden bu halde diyorum. Bizim için çok mücadele etti annem bu hayatta. Ama ben onun için kapanmak istemiyorum. Başortuden asla nefret etmiyorum . Edemem. Dinimiz o bizim ama ben takamam artık. Dışarı çıkınca bütün gözler benim üstümde oluyor kendimi kötü hissediyorum ama acildigim için değil , bana kötü baktıkları için. Çok zor bir süreç , yani anlayacağınız ben bu süreci ya zorla gücümün yettiğince atlaticam . Yada atlatamayip duygularıma yenik düşüp annem için çevrem için atlatamayacagim . İnsanlar işte bu kadar cahiller anlayacağınız . Bir başka insanın hayatını mahvedebilecek kadar cahiller.
Sevdiğiniz insanlara sizi inançlarınız ya da fiziksel tercihleriniz için mi sevdiklerini sorun lütfen. Tercihlerinizi belirttiğinizde İnsanlar ilk başta yadırgayacaktır ancak Müslümanlığın hoşgörü dini olduğunu hatırlatın onlara. İyi bir insan olmanın giyinmekle alakası olmadığından ve kalpte bittiğinden bahsedin. Saçınız veya başınız nasıl olursa olsun kalbiniz iyiliğe açık olsun. Sevgiyle kalın.
Olayların tazeliği ile yazıyorum kızlar. Sanırım aileme açılmak istediğimi söyleyeli 2 saat anca oldu. Ve evin içinde kaos ortamı oldu, tam olarak 3. Dünya Savaşı . Annemle çok büyük kavga ettim. Hakkını helal etmedi ve beni sildiğini söyledi. Ben de hesabımı Allah ile yapacağımı söyledim. Ve sadece açılıyorum dedim. Fikrini sormadım yanımda olmasını istedim. Ama olmadı. Beklediğim birşeydi. Babam çok üzüldü ama benimle kargaşa içine girmedi. Bu hayat benim ve bu hayatı ben yaşayacağım dedim. Üstelik ilk dik duruşumdu beklemiyorlardı. Eğer kendiniz olmak istiyorsanız, başka kalıplar içinde yaşamak için çaba sarf edeceğinize, kendiniz olmak için çaba sarf edin. Aynı enerji çünkü. Ben 21 yaşındayım ve 8 yıldır kapalıydım. Üniversitem bir yıl sonra bitecek ve ben sürekli birilerinin istedikleri doğrultusunda hareket ettim bu zamana kadar. Korkuyordum evet ama önce yakınlarım sonra babam ile konuştum ve anneme söyledim. Muhtemelen önümdeki süreçte benimle hiç konuşmayacak ama, onun istedikleriyle yaşayamam. Bunu yapamam ve pişman ölemem. Lütfen siz de sert bi adım atın. Korkmayın. Kendiniz olmaktan dış baskılardan korkmayın. Herkes gitse siz kendiniz ile baş başa kalacaksınız. Kendinize tutunun. Sabırlı ve güçlü olun. Gardınızı düşürmeyin. Geri adım atmayın. Ne istiyorsanız onu yapın ve öyle yaşayın. Ben bugün bunun için ilk adımımı attım. Eğer konuşmak isteyen olursa Instagram hesabım Eriene_8. Bana burdan yazabilirsiniz. Güzel geceleriniz ve özgür günleriniz olsun.
Bende 17 yaşındayım 1 yıl önce ailem karşı çıkmasina rağmen örtündüm. Şimdi de pişmanım. Çünkü inancım zayıfladı. Şimdi tekrar açılmak istiyorum . Ailem bu konuda beni destekler ama çevremden alacağım tepkilerden korkuyorum
Ben 26 yaşındayım açık biriyim. Ama sevgilim be ailesi kapanmamı istiyor. Ben ise kendimi hazır hissettiğimde yapmak istediğimi belirttim. Bunu kulları memnun etmek için değil Allah için yapmak isterim. Sizce ne yapmalıyım ? Kendi eşarplı hiç hayal edemiyorum açıkcası kendime yakıştırmıyorum.
Ben de aynı durumdayım. Ailemi üzmek istemiyorum ama…
Ben Kiss bir suresi kapaliyim ve 32 yasindayim, ben korkudan kapandim, ama simdi acilmak istiyorum ama korkuyorum, Allah’tan korkuyorum.
Onceden calisan kensi ayaklarinin ustunde durante biriydim, simdi eve kapali saldi. Yurt disinda yasiyorum, kapandigimda cok zorlaniyorum ve biliyorum bu benim nessun.eski hayatimi con ozledim
Bende ayni durumu yasiyorum sadece ablam acik ben kapaliyim annem benim kapali olmam icin zorladi ustume bude abimi saldi daha fazla baski altinda kaldim.simdi ne yspicam bilmiyorum hep kafam karisiyor ama bu mesajlari okuduktan sonra artik istedigimi yapcam korkmamak istiyorum ama gala basaramiyorum umarim bir gun basaririm daha cok kucugum ve boyle baski gercekten iyi hissettirmiyo keske ailemde anlasa.
Deniz kaç yaşındasın ben de kapalıyım isteyerek kapandım ama açılmak istiyorum cevap verirmisin
Deniz bende daha 12 buçuk yaşındayım birlikte basarabiliriz
zeynep
Ağustos 1, 2020
Bana ulaşma ihtimaliniz var mı acaba
@[email protected]
den…
Kendinize gelin ! Kimse için kapanmıyorsunuz? Allahc.c. için kapaniyorsunuz!
Medeniyet dediğin açmaksa bedeni, desenize hayvanlar bizden daha medeni.
– Mehmet Akif Ersoy
Ben allah icin kapanmadim. Burda yazanlarin hic biri de allah icin kapanmadi zaten
Merhaba herkese. Senelerdir bu sayfayı takip ediyorum. Kimsenin bir noktaya varamadığını görüyorum. Beraber başaralım istiyorum.
Merhaba ben ışıl 12 buçuk yaşındayım yorumdakiler kücukmu büyükmü bilmiyorum ben 10 buçuk yasındayken ailemde yengem ve kuzenim dışındaki herkez kapalı oldugu için kapanmak istedim kendim ve Ramazan gününün ilk günü kapandım kapandıktan 2 ay sonra anneme açılmak istediğimi söyledim annem biraz kızdı birazda izin vermedi bende acılamadım Simdi 12 buçuk yaşındayım Haziran ayında tekrar açılmak istedim babannemlere gittim ve kuzenimle açık bir şekilde dışarı citim mutlu olmusdum çünkü istediğim buydu benim niyetim hiç kapanmamak değil sadece istediğim zaman kapanmak sonra kendi evime gittim babannemle annem konuşurken babannem açıldığımı azından kaçırmış annemde benimle arkadaşca konuştu ve vazgeçtim 10 gün sonra etrafimdaki giyinen benim yaşıtlarıma baktım göbeği açık short fln ben bunlar-dan giyemiyodum niye erken kapandıgim için bugün annemle tekrar konusucam acilirsam günah olmaz çünkü daha regl olmadım Herkese söylüyorum kapanmayı isteseniz bile iyi düşünün ben küçük olduğum için karar duzgun karar veremedim bizim apartmanımızda bi tane arkadaşım var 13 yaşında onla ayni anda kapanmış sayılırız o da açılmayı düşünmüş ama artık regl oldugu için acilamam diyo lütfen bana yorum yazın daha 10 gün önce konuştuk annemle bidaha nasıl konuşulan bilmiyorum
Ben 27 yaşındayım ve 19 yaşımda kapandım. Son 2 yıldır zaten sorguluyordum kendimi sanki bu ben degilim gibi hissediyordum. Ben cok neseli ve eglenmeyi seven aynı zamanda agzı da biraz bozuk bir insanım espiri yönünde. Böyle eğleniyorum napayım. ama kapandıımdan beri sadece cok yakınlarımın yanınbda böyle olabildim. konsere gittim orda yeterince bagıramadım eglenemedim cunku bana yakışmaz diye düşündüm. arkadaşlarım at binmeye gitti ben gitmek istemedim. şu an hayatımda biri var ve oda bunu biliyor beni destekliyor açılmamı istiyor o da. bana diyorki zaten sadece ramazandan ramazana namazındasın hiç bir farzı yapmıyorsun kapalılıgında yarım yamalak o zaman ne gerek var dedi?
ama işte cevre baskısından korkuyorum aaa açılmış diyecekler belki sevgilisi açtı diyecekler. herkesin sesi kulagımda yankılanıyor. ne yapacagım bilemiyorum.
Bende 6. Sınıfta kapandım imam hatip gidiyor dum arkadaşım kapalıydı ve zaten hep bı gün kapanıcam diye düşünüyordum yani başka yolum yok gibiydi ben her okula arada bı kapalı gittinde babam çok mutlu oluyordu ve bende bi gün tamaman kapandı m ama şuna çok pişman ım ben Allah için kapanmak istiyorum ailem için değil şimdi liseye geçtim ve çok korkuyorum kendim değil gibiyim özgüvenim yok yani artık herşey den mutsuz olmaya başlıyorum anneme söyledim ama babam dan korkuyor gibi annem de bu konuyu çok takmadı sadece babam çok kızar onda söylemye cesaretim yok 1 gün sonra okul var ve gittmek istemiyorum nedense kendimi çok özgüvensiz his ediyorum napıcam bilmiyorum açık gittmek istiyorum korkuyorum
Genel olarak hepsini okudum Allah aşkına kızlar ne diyorsunuz madem ahirete inanmıyorsunuz o zaman hemen başörtüsünü çıkartıp atabilirsiniz zaten şu an isteksiz kapandığınız için örtülü ciplak oluyorsunuz Allah sizi ıslah etsin sen seni yaradan için kapanacan senin kulluk görevin bu hem zaten gerçek tesettür hakiki özgürlüktür, kadın cinayetleri kadın tecavüzleri in tek sebebi düzgün giyinmedinizden nefsinizi terbiye etmediginizden hepsi şeytanın oyunları bir örnek vereyim diyelim ben açık bir bayanım istediğimi giyiyorum yoldan geçen bir adam baktığında hemen rahatsiz oluyorum ama belki de ben ferace giyip esarbımı yakamın üstüne bıraksaydın o adam bana bakmaktan bile çekilirdi olaya oyle bakın bir kere sen evlendiğinde eşinin hakkına giriyorsun açık biri olarak çünkü helali olarak sadece onun görmesi gereken yerleri sen hiç umrunda değilmiş gibi yolda yürüyorsun ve insanlar ister istemez bakar her insanda nefs var ben burda kadınlar istedigini yapamaz demiyorum hiç bir seyde hakkı yok demiyorum meslek sahibi olamaz demiyorum surda da belirteyim kadın erkek eşit değildir kadın narindir kadın duygusaldır kadın doğuştan anne sevgisi verilmiştir. Allahın bize emrettiği bir takım görevleri yerine getirmekle mükellefiz sen zaten sn a düşen görevleri yerine getirip Allaha dua edip yardım istersen rabbim geri çevirmez inşallah ama açık saçık giyinip saçma sapan mekanlarda bulunup (eğlenmek amacıyla gidilen mekanlardan bahsediyorum) sonra kadın cinayetleri tecavüzleri niye oluyor diye hesap soruyorsun hak hukuk istiyorsun sen Allahın bize verdiği sorumlulukları yerine getirmeden bunlardan bahsedemez sın guzel kardeşim
öncelikle kapalı olduğun için yeni adım atamazsın gibi birşey yok. umutsuzluğa kapılma. bende kapalıyım ve kapalı olmak insanın gururu olması lazım. başında sadce bir bez parçası taşımıyorsun hatılatalatım. nefse çok ağır gelir bazen. sadece sende nefis yok. bizdede var ve bazen bıkkınlık geliyor. sıcakken özellikle. ama unutma dünyanın sıcağı mı yoksa cehennem ateşimi? ebedi bir hayat var ölümden sonra. yani farz olan bir şey ama istemek de gerekiyor. bir kere zorla kapanamazsın,açılamazsın. bunları bir kenara bırakalım. sen başını kapatınca üzerinde ilahi bir koruma oluyor. açık saçık giyinipde erkeklerin senin arkana bakmasını mı istersin? hiç kapalı kadınlara tecavüz haberleri duydun mu? duyduysan kocasındandır. yoldan geçerken saygı gösteriyorlar! annem anlatırdı, otobüsteyken adam başını eğmişti kadın kapalı diye. açık olan birisine ne kadar haram bakıyorlar değil mi? bak başörtülü olanlar hzurlu. elbet nefsini terbiye edersen bu düşüncende gider. ama sen öbür tarafa inanmıyorsan açık giyinebilrsin. başörtü sadece bir bez parçası DEĞİL! sen o başörtünün hakkını vereceksin ki Allah’ da sana karşılığını versin. zor olan şeylerin sonu güzeldir. evet yazın hepimiz bunlanıyoruz ama dünya sıcağından bir şey olmaz! vesselam
Bende zamanında hamileyim bundan 10 sene önce kızım trisomi downsendrumlu hayata belki.kalmayabilir bile dediler bende o an allahim.saglikli olsun kapanicam dedim ve kapandım ve cooook mutsuzum.bu ben değilim.annemler tepkili eşimse arkandayım diyo tatile gidicez antalyaya açılmak istiyorum ama korkuyorum da Allaha zamanında bunu böyle söz vermiştim ya yardımcı olun bana sizce ne yapmaliyim
Şu an 27 yaşındayım. Kendimden ve kendi hayatımdan hareketle söylemek istediklerim var.Kadın olarak Türkiye`de büyümek cidden çok zor .Arkadaşlar her şeyden önce ilk örtü erkeklerin gözlerine indirilmiştir.Kapanma konusuysa tamamen sizin kendi isteğinizle olması gereken bir şey .Siz istemediğiniz hiçbir konuda aileniz bile olsa içinizden gelmediği hiçbir şey yapmayın.Çevrenizin yorumlarından çekiniyorsanız eğer onda da onlar zaten siz ne yaparsanız yapın söyleyecek bir şey zaten buluyorlar bundan da emin olun.Aileye gelince bir süre sonra zaten alışıyorlar her şeye .Çevrede büyürken söylediklerine takıldığınız o insanlar bir süre sonra hayatınızda kalmıyor. Kapanmaya gelecek olursa bu da sizinle allah arasında bir mevzu .Allahın soracağı şeylere zaten kulun sorma ve sorgulama yetkisi yok.Büyürken zorlanıyorsanız yapabileceğiniz sadece birkaç şey var.İlki gerçekten çok çalışmak ve vazgeçememek iyi bir meslek sahibi olup ekonomik özgürlüğünüzü ele alıp sınırlarınızı zorlamak.Bu süreçte de tutunacak bir şeyler bulup çevreyi dinlememek ve bir şeylerin içinden çıkabilmek için başarılı olmak.Bşarı saygınlık özgürlük getirir.Hiç olmazsa azıcık aşım kaygısız başım olcak bir iş edinmenizi sağlar.Başarılı olursanız çevreniz size sadece saygı duyar ve kendi çevrenizin içinden başarılı olarak çıkabilirsiniz.Bir yaştan sonra zaten yalınız olduğunuzu anlıyorsunuz.Anne ve babanız bile ne zaman hayatınızı kuracaksınız diye bekliyor. Ve gün geliyor.Ayaklarınızın üzerinde er ya da geç durmak zorunda kalıyorsunuz.Hiçbir şey düşünmeyin açın yotubedan videoları çalışmaya başlayın Matematik öğrenebiliyor musunuz ona bakın.Kİtap okumaya başlayın.Sadece kendinizi nasıl geliştiririme odaklanıp ömür kısa ve hayat hızlı geçicek .Burda geriye kalan tek sorun kitap almaya paranız yetiyor mu. Özetle önemli olan bu.Elaleme geilnce o elalemin yeminle kendine hayrı yok.Bir şey daha var kot bile giyseniz mahallede kahvenin önünden geçerken bakan zaten bakıyor ya da çocuk gibi giyiniyor diyebiliyorlar.Birinin bakması için de aslında ne giydiğinizin bir önemi yok.Sadece kadın olarak var olmanız yeterli oluyor.Sadece zihninize sahip çıkn ve geliştirin.Bolca kitap okuyun.Artık bu halktan utanılmaz diye düşünmüyor da değilim.
Ben de 26 yaşında kapandım yaklaşık 1 senedir de kapalıyım kendimden hareketle şunları söyleyeyim. Kapanayım mı açılayım mı diye çok gel git yaşadım ve en sonunda kapandım. Neden daha önce kapanmadım diye kendime çok kızdım. Karnımız acıkınca yemek yemeden duramıyoruz uykumuz gelince göz kapaklarımıza hakim olamıyoruz lavabo ihtiyacımız da aynı şekilde. Ve kendime kızdığım nokta ise acizliğin ortada neyine güvenipte kapanmadın oldu. Şunu söyleyeyim arkadaşlar zaman su gibi geçiyor bakın bu yorumları yazmanızın bile arkasından günler aylar yıllar geçmiş gittikçe gençleşmiyoruz aksine yaşlanıyoruz. Şeytan ve nefis derken açılmak güzel gibi gelebilir nefse hoş gelebilir ama inanın açıklığıda yaşamış biri olarak hiç hoş değil hatta aksine kapanmak özgürlük. Açıkken çevre bu giyimime ne diyecek beğenir mi beğenmez mi saçlarım şöyle mi yapsam dağınık laf ederler vs demekten farkında olmadan başkaları için hazırlık yapıyorsunuz. O sınırlı uzun olmayan ömrünüzü başkalarına beğendirmek için harcıyorsunuz ve öldüğünüzde o insanların hiç biri sizi düşünöeycek hatta öldükten kısa süre sonra adınızı dahi hatırlamayacaklar. Kaldı ki Allah sizi yaratmasa zaten dünyada değil ve bu yorumları yazamayacaktınız ve halen hayattaysanız emin olun Allah size şans veriyor istese zor mu sanıyorsunuz ölümü. Ölüm hiç uzakta değil sadece aldığımız şu sağlıklı nefes için bile şükrümüzü ödeyemeyecekken ne demek ben kapanmam ben namaz kılmam günahı bana diye şeytanı sevindirmek ne demek arkadaşlar:( Çok pişmanım kılmadığım namazlarıma açık olduğum zamanlarıma dünya işlerine dalıp Allah ı unuttuğum zamanlarıma en sonunda dönüş O na bizi O yarattı ve dönüşümüz de yine O na olacak çok uzun yaşasanız onda bile insan ömrü uzun değil arkadaşlar benden size abla arkadaş tavsiyesi iyi düşünün burası geçici 1 saniyede bile ömrünüz kısalıyor ama ahiret sonsuz hayat düşününce bile tüyler diken diken orda pişman olacağımız işleri yapmayalım arkadaşlar sonsuz hayatı mahvetmek şeytanı mutlu eder 🙁 Uzun oldu hakkınızı helal edin nolur. Kalın sağlıcakla…
Bende 26 yaşında kapandım şuan 27 yim. Kendimden örnekle konuşmak istiyorum. Çok git gel yaşadım açık mı kalsam kapansam mı derken en son kapandım üzerimde açık olmanın vicdan azabı ve dışardaki erkeklerin gencinden yaşlısına bakışlarının rahatsız etmesiyle de bu kararı en sonunda aldım. Ve kendime neden daha önce kapanmadım diye kızdım. Acıkınca yemek yemeden duramıyoruz uykumuz gelince göz kapaklarımıza hakim olamıyoruz lavabo ihtiyacımız aynı şekil ve daha bunun gibi acizliğimizi çok net ortaya koyan birçok örnek. Kendime bu derece acizken neyine güvenipte kapanmıyorsun diye çok kızdım. Şunu diyeyim arkadaşlar zaman su gibi akıp gidiyor bu yorumları bile yazmanızın üzerinden günler aylar hatta yıllar geçmiş,geçecek. İnanın burası misafirhane bizim esas hayatımız ahiret hayatı
Açılmak veya açık olup halen tesettüre girmemek şeytanı sevindirir nefsinizin hoşuna gider belki ve size aslında hiçbir şey kazandırmaz. Ayrıca açıklığıda yaşamış biri olarak söylüyorum ki asıl kapanmak özgürlük. Açıkken saçımı nasıl yapsam millet dağınık diye laf eder kıyafetimi ne giysem ya beğenmezlerse vs vs diye düşünmekten aslında kendinizi değil başkalarının memnuniyeti için çabalıyorsunuz farkında olmadan. Ve siz öldüğünüzde o insanlar emin olun bir iki gün ya sürecek ya sürmeyecek sizin adınızı bile anmayacaklar unutacaklar sizi. Şuan hayattaysanız Allah size halen şans veriyor demektir çok mu zor sanıyorsunuz ölümü arkadaşlar ölüm çok yakında ve yaşı yok her yaşta gelebilir. Ayrıca çok uzun yaşasanız bile insan ömrü çok kısa yine. Geçici eğlenceden ibaret olan dünya hayatı için ahiretinizi yakmayın arkadaşlar orası sonsuz ebedi hayat düşününce tüyler diken diken oluyor. Aldığımız sağlıklı nefesin bile hakkını Allah a ödeyemeyecekken açılayım mı veya açıksam kapanmasam demek, namaz kılmayayım zamanım yok vs demek şeytanı mutlu eder ve Allah yaratmasa zaten bu dünyada yoktuk arkadaşlar ve hatta bu yorumları ne yazabiliyorduk ne okuyabiliyorduk o kadar pişmanım ki kılmadığım namazlarıma açık gezdiğim günlerime Allah ı unutup dünya işlerine dalmama 🙁 Müslüman her kadına kapanmak farz bir kısmına farz bir kısmına değil diye birşey yok toprağın altında kabirde tek başınıza hesap vereceksiniz arkadaşlar size açıl diye öğüt veren kimse olmayacak yanınızda ve diğer dünyada herkes hakikatleri görecek şans isteyecekler dünyaya dönüp kulluk etmek için ama artık zaman geçmiştir ve o pişmanlık öyle kötü bir pişmanlıktır ki arkadaşlar geri dönüşü olmayan bir pişmanlık. Bizi yaratan Allah ve emrettiği herşeyde var bir hikmet ve emin olun bizi Yaratan bizi bizden daha çok düşünüyor bunu Allah ın emirlerini dinlemediğimizde başımıza gelenlerle anlıyoruz ders alıyoruz. Allah aslında bizi gerçekten koruyor arkadaşlar.Bir arkadaşınız veya bir ablanız olarak bende kendimden birşeyler yazdım uzun oldu hakkınızı helal edin sağlıcakla kalın arkadaşlar…
Ben 18 yaşındayım ve 5 sınıftan beri kapalıyım ve açılmak çok istiyorum çünki artık kafamdaki başörtüyü ailem için kapattığımı anladım bi fırsat verseler hemen açilıcam ama ailem bu konuya çok karşı babam ve annem çok dindarlar ve babam millet ne der diye yaşıyor üniversiteye gidicem ve kendim olarak gitmek istiyorum ne yapıcam hiç bilmiyorum:(
Ayn bende açılmak istiyorum ama açılmak konusu geçtiği zaman bile hemen hayır diyolar ve ben kapali olmaktan insanların o ters bakışlarından gerçekten sıkıldım ama aileme açılmak istediğimi anlatamıyorum bile desem bile izin vermicekler zaten
İstagramım : Merkur.12 bana yazabilirsiniz size fikir verebilirim yardımcı olabilirim biraz daha iyi hissedersiniz anlatınca.
İnstagramım :merkur.xd isteyen yazabilir konuşuruz bu konu hakkında fikir veya yardımcı olabilirim rahatlarsınız biraz daha anlatınca
Ben en çok rüzgarı saçlarımda hissetmeyi özledim
tüm dünya sana hayran olsa da Azrail aleyhisselam geldi boğazına çöktüğünde ne önemi var dışarda sağlıklı mutlu gezen insanların sen ölmektesin…. aklını başına topla şeytanın vesvesesi bunlar. cenneti kaybetmen icin fısıldıyor
arkadaşlar basiclerden başlıyosunuz en başından böyle saçma kuralları olan dininizi sorguladınız mı hiç? kuranda yazıyor diyorsunuz ama ne siz ne aileniz mealini okumuşturxp
muhtemelen silinecek comment her neyse
bb
ben bu internet sitesinin iyi bir amaç olduğunu sanmıyorum, bu kadar yüksek rank google da ilk sırada çıkma ve gençleri islamdan başörtüsünden uzaklaştırmak için sahnelenen sözde yorumlar. Müslüman akıllı olur, böyle oyunlara gelmez.
Müslümanlık ile cesaret küfre, zulme, haksızlık karşısında ortaya çıkar. Size ne oluyor da dinden çıkmak sizin için cesaret oldu. İki üç tane insan demek istemiyorum ama bunların lafına resmen kanı oluyor sunuz. Siz kimdiniz ataniza dedenize bakın onlardan damı utanmıyor sunuz. Bu devlet millet kaç tane Allah için milletimiz müslümanlar için oluruz diyip can verdi. Onlarada mi sayginiz yok bu dinden vazgecerken bu kadar fütursuz ca gidiyor sunuz. Ben nişanlıyım, nişanlım kapalı, namazında kiliyor üniversite yi de bitir mis. Sizin o Söz de ahlaksız insanlarin ellerine düşmeyin diye ailenizin yaptığı SOZUM ONA baskıları kendiside yaşıyor bir kere bundan şikayet ettiğini en azından sizin ki kadar görmedim. İnsan bunabilir fakat bunları dinden çıkmak l veya bazıları gibi aileden uzaklaşmak için nasıl bir çözümü olabilir. Siz hayatınız da hiç şok oldugunu bir durum yaşamadiniz mi “ben bunu bilmiyor dum” dediğiniz bir durum olmadimi. Yüceler yücesi Allah bilmeyecek te biz mi bileceğiz. Her şey dinimiz yasanatimizin bici mi vs. Adeta altın tepsi de sunulmuş bunu yapmak kaldı ama sırf bundan az biraz zorluk çekiyoruz diye bu dinden uzaklaşmaya cesurca korkusuz da ifadesi yapıştırmak nedir. Nereye gidiyor sun. Ayt tyt ye girdiğinde sorular zor gelse orda bile bırakıp gidemiyor sun saati Var. Sen Allah’ın kulusun burası da sınav yeri cennet de bedava değil, kazanacaksın ki huzura eresin. Her şeyin bir nedeni var bunu anlamayana kadar yaşadığın sorunlar bile seni yer bitirir. Açılınca ne olacak ne değişecek hayatın da sana ve size vereceğim örnekler verdiğim kişiler dir ve risklerdik yüksek risk elbette öyle olmayan olabilir. İç ki içecek zina edecek edepsiz edepsiz işlere kalkışacak. Farkında mısınız bilmiyor um ama sadece kötü alışkanlıklari olan kötü bir insan olacak siniz. Allah size hidayet versin yemin ediyorum üzülüyorum heleki bu kardeşimizin yangınına benzin atanlara yazıklar olsun size. Ne yapıyor sunuz siz. O kadar üzülüyor um ki böyle olmanıza. Size hepinize dua etmekten başka bir şey gelmiyor aklıma.
Tek diyeceğim ölünce nereye gideceğin kimin huzuruna gideceğin belli alemlerin rabbi sana bir şey derken ahbbe güzel kardesim hiç bı bir şey bilemez Haşa Allah. Biz bile bişi yaparken insanlar durmadan sorguladım kardeşim elbet bişi düşündük bana akıl verme deriz. Biz kime akıl veriyoruz yahu.
Sözler köşkü gibi bir çok mecra var bari oralara gidin inşallah ikna olursunuz. Sizi çok seviyorum rabbim size yardım eder inşallah. Selamın aleyküm
Not: ben dinden çıkıyor sunuz gibi konuştum fakat lafım genele hitaben olduğundan biraz yanlış anlaşılabilir. Açılmak dinden çıkarmaz. Fakat Müslümanlığa da yakışmaz. Din onurlu ve şerefli bir şey dir. Öyle kötü insanların amannyaaaa acil ne olacak dene cesursun arkandayiz demeleriyle bırakılacak bir farz veya bir din değil dinimiz.
Merhaba,
Okuduğum ve göz gezdirdiğim yprumların üzerine yazmak istedim.
Değerli kız kardeşlerim,
Ben 14 yaşımda kendi isteğimle örtündüm. Annem babam daha erken olduğunu söylemişlerdi, ben kendim istedim. Şu an 26 yaşındayım. Burada birçok yorumda “benliği örtme” “özgüvenini yitirme” gibi konulardan bahsedilmiş. Bunlar yaşayan kişinin açısından doğru görülebilir ancak birilerinin zoruyla veya toplumdaki çoğunluk böyle yaşıyor diye Müslüman olunmaz sevgili arkadaşlarım. Elhamdülillah ben hiç pişman olmadım, çünkü kararımın sebebi bu hayatı güzel/rahat/keyifli yaşamak ya da insanlardan bazılarının sözünü dinlemek değildi. Biz Allah’ın önünde tüm insanlık olarak eşit düzeydeyken, hepimiz kul iken birbirimizden ne üstünlüğümüz olabilir ki biri bir diğerinin dediğini yapsın? Ben Allah’ın benden razı olması için örtündüm, zaten bir Müslümanın bu hayattaki en büyük gayesi budur. Burada yaptıklarımızla biz ahiretimizi kazanmayı hedefleriz. Bakara Suresi’nin ilk ayetlerini tekrar bir okuyalım; Allah, hidayet ettiği “sakınan” kimselerin ahirete sanki onu görmüş gibi iman edenler olduğunu söylüyor. Biz cehennemden kurtulmayı ve Allah’a kavuşmayı, yüzü ak olanlardan olmayı mı diliyoruz? Bunu bireysel olarak hepimiz kendimize sormalıyız. Zor zamanlarımızda da birbirimize de hatırlatmalıyız. Siz her biriniz bu hayatta verdiğiniz kararları kendiniz verecek kapasitede yaratılmışsınız. Allah-u Teala Beled Suresi’nde bize iki açık yol gösterildiğini söylüyor. İyi ve kötü olan arasında seçim yapabilecek olan varlıklarız biz. Bu hayatı ne için yaşıyoruz? Nefislerimizi her türlü tatmin etmek için mi? Başka insanların gözüne girmek için mi? Dünya menfaati için mi? Bundan sonra akıllarda oluşacak soru da sanırım Allah için yaşayan bir kişi bunlardan hiçbirine erişemez mi olur 🙂 Ben Allah’ın benden razı olması için siyahlara bürünmeye, bazı aktivitelerden mahrum olmaya razıyım. Zaten bu tür şeylerde gözüm yok ki, benim istediğim Cennet. Bu dünyada gördüğüm, yaşadığım şeyler kalbimi mutmain etmiyor ki onları isteyim. Bir konuda hakkısınız elbette arkadaşlar, zaman zaman nefsimiz bizi zorlar, o zamanlarda gözümüz göremez yolumuzu şaşırırız. Önümüzün karanlık olduğu zamanlarda Allah’a yönelip yönelmediğimiz de imtihanımızdır. Sonra imtihan geçer, o tutkuyla istediğimiz şeye karşı pek isteğimiz kalmaz, işte o noktada geriye dönüp baktığımızda elimizde ne kaldığı, hesap günü Allah’a ne sunacağımızdır önemli olan. Bu dünyayı Allah’ın sınırlarına göre yaşayıp ahirette O’na yakın olmak ne güzeldir! Bundan daha müthiş bir şey yok benim bildiğim. Burada kendi düşünce şeklimden bahsettim, biraz anlatmaya çalıştım. Yaptığımız işe olan bakış açımız etkiler bizi. Benim için örtüm özgürlüğümdür, onurumdur, hatta toplumdaki statümdür. Bana yabancı konumunda bir beyefendi bana yaklaşamaz, lakayt tavırlar sergileyemez. Benim özgüvenim örtümdür. Karakterim, insanlara verdiğim mesaj örtümdür. Ama bunların hepsinden önce beni Cennet’e yakınlaştıracak, beni Cennet kadını yapacak vasıtamdır. Allah’ın önünde erkek ve kadınların hepsi kul, bunu erkeklerin kadınlara üstünlüğü zannetmeyin. Allah bazı konularda kadınları erkeklerden, bazı konularda erkekleri kadınlardan önde kılmıştır. Bu birinin diğerini ezme ve tahakküm etme hakkı olduğunu göstermez asla, bir takım çalışması yapmaları gerektiğini gösterir. İşin özü Allah’ın koyduğu düzene, O’nun emirlerine teslim olma meselesidir. İşin özü iman edip yalnız Allah’a boyun eğmedir kardeşlerim. İşe buradan başlamamız lazım. Toplum olarak birbirine Hakk’ı ve sabrı tavsiye etmek bir yana, bireysel olarak kendi içimizde yapacağımız yolculuk önemlidir. Siz kimsiniz ve hangi yolu seçeceksiniz bu önemli, aile baskılarınız değil. İçinde bulunduğunuz durumu güzel bir akıbete dönüştürebilirsiniz. Kendiniz için Allah’ın dinini araştırın ve sorgulayın. Ben sizlere O’nun dinini tavsiye ederim.
Eğer konuşmak isterseniz bana mail atabilirsiniz. [email protected]
Allah’a emanet olun.
Euzu Billahi Mineşşeytanirracim Bismillahirrahmanirrahim,
nisa suresi 59 ayet “Ey iman edenler! Allah’a itaat edin, peygambere itaat edin, sizden olan ülü’l-emre de. Eğer bir hususta anlaşmazlığa düşerseniz -Allah’a ve âhirete gerçekten inanıyorsanız- onu, Allah’a ve peygambere götürün. Bu, elde edilecek sonuç bakımından hem hayırlıdır hem de en güzelidir.”
haşr suresi 7. ayet “Allah’ın, (fethedilen) ülkeler halkından Peygamberine verdiği ganimetler, Allah, Peygamber, yakınları, yetimler, yoksullar ve yolda kalmışlar içindir. Böylece o mallar, içinizden yalnız zenginler arasında dolaşan bir devlet olmaz. Peygamber size ne verdiyse onu alın, size ne yasakladıysa ondan da sakının. Allah’tan korkun. Çünkü Allah’ın azabı çetindir. ”
Sahih Bukhari, Cilt 8, Kitap 74, Hadis 257: Hz. İbn Abbas (r.a.) anlatıyor: “Resulullah (s.a.v.) bir gün kadınlarla hutbe okurken, onlara başörtülerini çenesinden biraz aşağıya indirmelerini, boyunlarını ve göğüslerini örtmelerini emretti.”
Bu hadiste, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) kadınlara başörtülerini çenesinden biraz aşağıya indirerek boyun ve göğüslerini örtmelerini emrettiği ifade edilmektedir.
Sahih Muslim, Kitabü’l-Cihad, Hadis 3901: Hz. İbn Abbas (r.a.) anlatıyor: “Hz. Peygamber (s.a.v.), “Bir kadının ergenlik çağına ulaştığı zaman, bedeninin her tarafını örtmesi farzdır, ancak yüz ve eller hariç.” buyurdu.”
Bu hadiste, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) bir kadının ergenlik çağına ulaştığında yüz ve eller hariç bedeninin her tarafını örtmesinin farz olduğunu belirttiği ifade edilmektedir.
Bu hadisler, başörtüsü uygulamasının İslam’da önemli bir konu olduğunu ve Hz. Muhammed’in (s.a.v.) kadınlara bu yönde emirlerde bulunduğunu gösterir. Başörtüsü, Müslüman kadınlar arasında dini inançların ifadesi, iffetin korunması ve toplum içindeki ahlaki değerlerin yansıtılması amacıyla kullanılan bir uygulamadır.
son olarak kardeşlerim. hayat asla görüldüğü gibi değildir. canınız su çekerken hissetiğiniz den yola çıkarak herhalde okyanusu bile içersiniz ama halkbuki yarım litreden sonra tıkanıyorsun. Allahın herşeyi bizden daha iyi bildiğini ve bize endoğrusunu söylediğini hatırlayın. sizi çok seven kardeşiniz.
Esselamu aleyküm..Ayla hanım .
Sizin başınızın kapalı ve açık olması sizin secçmizn.
Başörtüsü İslamın bayrağıdır.
Bir Müslüman Kur -anı kerime inanıp iman dip amel etmeli .
Kur -anı kerime ya inanır veya inanmazsınız.
Arabistan sıcak olduğu için insanlar onun için başörtüsü takıyorlar diyorsunuz .
Siz Kur-ani kerime ne bir ayet ekleyebilir nede eksilde bilirsiniz.
Bizi yaratan RABBİM celle celaluhu haşa kullarına neyin iyi ve doğru olduğunu düşünemedi mi? Fikir özgürlüğünüzü ALLAHİN c.c. dinine emirlerine yapamazsın .
Nur Sûresi 31. ayet:
“Mü’min kadınlara da söyle; gözlerini (haramdan) sakınsınlar ve ırzlarını korusunlar; (el, yüz gibi) görünen kısımları müstesnâ, ziynetlerini göstermesinler ve başörtülerini yakalarının üzerine kadar salsınlar! Ziynetlerini, kocaları veya babaları veya kocalarının babaları veya oğulları veya kocalarının oğulları veya erkek kardeşleri veya erkek kardeşlerinin oğulları veya kız kardeşlerinin oğulları veya kendi kadınları (Müslüman kadınlar) veya sâhib oldukları câriyeleri veya (pek yaşlı olmakla) kadınlara karşı şehvetleri olmayan erkek hizmetçiler veya kadınların mahrem yerlerini anlamayan çocuklardan başkasına göstermesinler! Gizlemekte oldukları ziynetleri bilinsin diye ayaklarını (yere) vurmasınlar! Ey mü’minler! Hep birlikte Allah’a tevbe edin ki kurtuluşa eresiniz.”
Elhamdülillah müslümanım. Bizi başka dinlerden ayrıran ibaredir başörtüsü. Batının oyunları ile başlarımız açılmış özüne dön MÜSLÜMAN
Rana Hanim,
Baska dinlerden basörtüsüyle kendini ayirabiliyorsan, sen Kurani okumamissin demektir.
Yani basörtü takanlar cennete ama basörtüsü takmayanlar cehenneme mi gidecek, ASLA. Böyle bir sey yok.
Yüce Allah’in her insan kesiminden basi acik olsada cok iyi kullari var ve baslarida acik.
Kaldi ki, Cennette Hz.Adem ve Hava ciplak idiler.
Neyse..
Allah taktiginiz bir metrelik bez parcasina bakmaz ama Allah kalbinize bakar, hayra ve barisa yönelik islerinize bakar.
Yoksa dünyanin yarisi kadinlar basörtüsü takmiyor, bunlarin hepsi cegenneme mi gidecek? HAŞA.
Yüce Allah zalim degildir.
Allah,a iman etmis, Allah in tüm yarattiklarina saygi duymus ve hürmet hizmet etmis, fakire fakire yetime yardim etmis, tüm basi kapali veya acik Allah mükafatlandiracaktir.
Bundan emin olun.
Kuran da Bakara 62: Şüphesiz inananlar ile Yahûdîler, Sâbiîler ve Hıristiyanlardan Allah’a ve ahiret gününe inanan ve salih ameller işleyenler için hiçbir korku yoktur. Onlar mahzun da olmayacaklardır.” Bakara Sûresi 62. âyet.
Saygilar
Aylin
Lütfen istediğini giy.kendini affet
50 yaşindayim. Açık bir toplumun, neslin, ailenin açık bir bireyiyim. Başka birşey ararken bir şekilde bu sayfaya denk geldim. Bir kısım paylaşımları okuyabilirim😔 Şıkışmışlığınızı iliklerime kadar hissettim😥 Çookk üzgünüm, üzgünüm, üzgünüm. Okuduğumdan beri ağlıyorum, ağlıyorum, ağlıyorum😭😭😭😭 Keşke elimden birşey gelse, keşke ufacık da olsa sıkışmışlığınıza çare olabilsem, keşke, keşke, keşke. Hepinizi yüreğinden öpüyor, selamet diliyorum😔😔
İnsan kapanacaksa Allah için kapansın ahireti için kapansın Allahın emri olduğu için kapansın zorla baskıyla korkuyla isteksizce kapanma olmaz bu hem Allahın emirlerine saygısızlık olur birde insanlar tesettürü çok farklı anlamış tesettürlü olacaksan müslümanlığa yakışır şekilde kapanmalisin dar giyerek bı ton makyaj yaparak vücut hatlarını ortaya koyarak değil tesettür usturuplu giyinmektir ayrıca kapanmak yetmiyor bunun yanında tesettüre niyet ettiysen eğer Allah’a ibadet edeceksin iyi bir kul olacaksın günahtan kacinacaksin ahiretini yakacak hiç bir kötülük yapmayacaksın cenneti kazanmak istiyorsan dinimizin gerektirdiği tüm şartları yerine getirmen lazım Allah’a layık kul olman lazım onun istediği onun sevdiği ona layık olman lazım hayırlı olman lazım ve bunu gönülden ve içten gelerek yapman lazım bunun içinde önce kendini bir sorgulamalı insan dinimizi kitabımızı yaradılış sebebimizi bu dünyadaki görevlerimizi ve sonsuz ahiretimizi ve ölümü sonsuz ebedi olan işte o zaman yanlış ve doğruyu bulup gerçeği bulursun kısa ömürlük bu dünyamı önemli yoksa sonsuz cennet mi biz bu dünyaya imtihan için geldik Allah’a kulluk etmek için ibadet etmek için ona şükür etmek için ona layık bir kul olabilmek için geldik ve şeytandan ve onun vesveselerinde n uzak durmak için geldik kul kıyamete kadar şeytanla imtihan edilecek hakkıyla kazanan cennete kazanamayan cehenneme girecek insanoğlu aslında ölümden korkmaz günahlarından korktuğu için ölümden korkuyorum der sadece gençler size tavsiyem günahsız kimse yoktur önemli olan tövbedir yolumuz uzun ömrümüz kısa bu kısa zamanda bu dünyanın zevki için yaşamayın bu dünya boş birde cennetin güzelliklerini okuyun Rahman ne diyor ne güzel anlatıyor kutsal kitabımız cenneti işte o zaman alıcaksın hakikati şeytanın ve şeytan görünümlü insanlara kulak asmayın onlar sizi sadece yanlışa sürükler size şeytan gibi vesvese verir özgürlük için ailenizi sevdiklerinizi kırmayın ahiretimizi yakmayın belirli bir yaşa geldiğinizde pişmanlık duyup hak vereceksiniz ömür kısa unutmayın
Ben 26 yaşında kapandım keşke daha önce kapansaymışım dedim ve açıklık hiç cazip gelmedi boş dünya gram değmez Allah için yaşamalıyız gerisi boş…
Doc.Ilahiyaci olarak, kapanma veya acik olmak, ile ILGILI sorulariniz olursa bana yazin
Bence kapalı olman seni çirkin göstermez kapalı olman bence sana yakisiyodur güzel gosterir