On altısını doldurmuş, on yedisine başlamış biri olarak yazıyorum size.
4. sınıfın son haftası regl oldum, ailem muhafazakardı ve dolayısı ile çevrem de. Küçük yaşlardaki çocuklar çevrelerinde ne görürlerse onu benimserler ve ona bürünürler. Ben de başımı kaparken böyle bir hissiyat ile kapadım. 4. sınıfımın son haftasında, daha ortaokula bile geçmeden kapandım. Namaz da kılıyordum. İmam Hatip ortaokula gönderildim. İki sene sonra taşınırken namazım aksadı ve kılmayı bıraktım. Liseye geçtiğimde düşüncelerim değişmeye başladı.
Şimdi ise buna ait olmadığımı anladım. Anneme bunu söyledim ama o güzel şeyler söyleyip “Hadi gel namaz kılalım.” falan dedi. Sonra tekrar konuyu açtığımda “Hallettik sanıyordum.” dedi. Galiba hiç olmayacak bir şey bu. Tamamen kabullenmediğim ve ait olmadığım bir şeyi taktığım için insanlar bana buna göre ön yargı yapsınlar istemiyorum.
Aslında takmak istemiyorum ama çıkartmak istiyor muyum emin değilim. Yani çevremin tepkisine, ailemle ters düşmeye ve diğer her şeylere katlanacak kadar bunu istiyor muyum, emin değilim. Sadece içimi dökmek istedim. Teşekkürler.
(Görsel: Anonim)