Merhaba, ben 15 yaşındayım ve lise 1. sınıfa gidiyorum. Babam çok zorba, anlayışsız ve dar görüşlü bir insandır. Annemse, babama karşı sesini çıkaramayan biri. Babam, 2 ablamı da onlar liseye geçtiklerinde zorla kapattı. Küçüklüğümden aklımda kalan tek şey, babamın her şey için kalkıp anneme bağırması; sevmediği bir yemek yapılmışsa, o an başka bir şey için sinirliyse anneme bağırır. Annem de susup bir köşede ağlar. Bizi, en küçük olayda bile ‘Okuldan alırım’ diye tehdit eder. ‘Onu giyemezsiniz’ der. Kendi hayatıymış gibi aklınıza gelebilecek her şeye karışır.

Liseye gitmeden önce bana da sürekli kapanacağımı söylüyordu. Neyse ki ablam sayesinde beni kapatamadı. Fakat zorbalıkları hiç bitmedi. İstediğim şeyleri giyemiyorum, pantolonum darsa ona görünmemek için evden koşarak çıkıyorum. Okuldan geldiğimde bir şey der diye korktuğum için saçımı bağlayıp öyle eve giriyorum. Arkadaşlarımın hayatları o kadar güzel ki… Hem zenginler hem de ailelerinde huzur var. İstediklerini giyiyorlar ve yapıyorlar. Bazen ‘Allah’ım, neden onlara verirken bana vermiyorsun?’ diyorum. Annem ve babam yüzünden ne namaz kılasım geliyor ne de Kur’an okuyasım. Dinden uzaklaşmak istemiyorum ama din deyince aklıma gelen şeyler sadece kısıtlanma ve zorbalık. Benim fikirlerim annemle babama çok ters, yaşamak istediğim hayat şu ankinin neredeyse birebir zıttı. İslam’a inanıyorum ama İslam’da kadın-erkek eşitliği olmaması gibi konular kafamı çok karıştırıyor. Babam psikolojimi çok yıprattı, yıpratmaya da devam ediyor. Annem sesini çıkarsaydı her şey çok farklı olabilirdi. Zorbalığı, gaddarlığı; anneme, ablalarıma ve bana yaşattıkları için babamı asla affetmeyeceğim. Yapabileceğim tek şey 18 yaşıma gelince farklı bir şehre gitmek ve istediğim hayatı olabildiğince yaşamak. Sonra ekonomik özgürlüğümü elime almak ve tam anlamıyla istediğim hayata kavuşmak.

Konuşmaya, dertleşmeye çok ihtiyacım var. Eğer sen de benimle konuşmak istersen lütfen sana ulaşabileceğim bir sosyal medya hesabının kullanıcı adını yaz.

(Görsel: Kerry Phippen)