Nasıl başlayacağımı bilmiyorum, öncelikle herkese merhaba! Ben de kendi hikâyemi anlatacağım.
Liseye başlamama az bir zaman kalmıştı ve ailem, kapanmam konusunda bana sürekli baskı yapıyordu. Sürekli kıyafetlerime karışılıyordu ki öyle çok açık giyinen bir insan da değildim. Neyse, liseyi kazandım. Ailem lisenin ilk günü okula kapalı gitmem gerektiğini söyledi. Daha 14 yaşındaydım, istemiyordum ama çok isteksiz de değildim çünkü eninde sonunda kapanacaktım. Annem bana ‘Eğer kapanmadan okula gidersen baban senin belini kırar, okuldan da alır’ derdi. Ben de bu korkuyla kapandım.
Şu an 17 yaşımdayım ama hiç mutlu değilim. Açılmak istiyorum çünkü artık dayanamıyorum. Özgüvensizim, aynaya bakmak istemiyorum. O sıcakta her gün o eşarbı bağlamak benim için çok zor. Aileme açılmak istediğimi söylüyorum, kızıyorlar. Bana bunun çok yanlış olduğunu söylüyorlar. Sanırım onlara göre başörtüsü takmayanlar herkes günahkâr. Benim de açıldığımda çok açık giyineceğimi düşünüyorlar. Hâlbuki ben sadece özgür olmak istiyorum. Ayrıca zaten şu anda da kapalı biri gibi davranmıyorum. Ailemin haberi yok ama onlar evde yokken kapı çaldığında kapıyı başım açık bir şekilde açıyorum. Eve misafir geldiğinde odadan çıkmak istemiyorum çünkü biliyorum ki eğer onların yanına gidersem kapalı bir şekilde gitmek zorundayım. Aileme, açılmak istediğimi o kadar çok söylüyorum ki beni artık duymuyorlar. Ablam, eğer açılırsam benimle bir daha konuşmayacağını söylüyor. Mutsuzum, bu sayfaya yazmayı uzun bir süredir düşünüyordum ama şu an yazmamın sebebi şu; 10 dakika önce sırf askılı bir tişörtle balkona çıktım diye annem beni dövdü. Bu benim için bardağı taşıran son damla oldu. Artık dayanamıyorum, bu satırları annemin vurduğu belimin acısını hissederek yazıyorum.
Bu sene 12. sınıfa geçeceğim. Üniversiteyi kazanırsam açılmayı düşünüyorum. Sizce o gün geldiğinde ne yapmalıyım? Bununla ilgili fikirlerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim, şimdiden teşekkürler!
(Görsel: Walter Schnackenberg)
Comments (4)
_betul_nurr instagram hesabım bu lütfen yaz bana dmden o kadar üzğldümki bi anne nasıl böyke birşey yapabilir inanılmaz bişey bu
Ben de ve hatta bir çok kız kardeşimiz de senin gibi aynı umuda sarılıyoruz. Üniversiteden önce başarmak da mümkün ama “seni okutmayız” gibisinden tehditlere maruz kalabiliyoruz. Gerçekten özgürlüğe adım atmanın en iyi yollarından biri geleceğimiz için çalışıp üniversite kazanmak ve o zaman kararımızı açık ve net bir şekilde yaşamaktır. Üniversite aileden uzakta olursa çok daha rahat olacaktır ama yakın olsa bile bir yer kazandıktan sonra her türlü kolay olacaktır tahminimce. Sabretmeye devam et, elbet bir gün kendin olacaksın. Yolun açık olsun ♡
Tam olarak aynı şeyleri yaşıyoruz.
Bu sene boyunca örtüyü çıkaracağını kafandan at, tamamen derslerine yoğunlaş. Eğer atmazsan derslerinde istediğini başarıyı sağlamazsın. Ben sırf bu yüzden mezuna kalmıştım.. Lütfen benim yaptığım hatayı yapma, sınavdan sonra düşünmek için bol bol vaktin olacak zaten. Şans seninle olsun!