Ateist bir sofiyim.

Selam! Ben ateist bir sofiyim. Sofiliğin ne olduğunu merak edenler için açıklayayım; sofi, Nakşibendi tarikatı üyelerine verilen isimdir. Ben 14- 15 yaşlarındayken babam beni ve kardeşlerimi zorla bu tarikata üye yaptı. O zamanlar Müslümandım ama tarikatla tanıştıktan sonra bir şeylerin garip ve anlamsız olduğunu hissetmiştim. Saçma sapan ritüeller ile beni sofi yapmışlardı. Daha sonra yaptığım araştırmaların sonucu olarak birkaç yıl içinde ateist oldum.

Babam küçüklüğümden beri beni Kur’an kurslarına gönderiyordu, kendimi bildim bileli yaz aylarımı kurslarda geçirmiştim. Bu yetmiyormuş gibi giysilerime karışılıyor, kısa kollu kıyafet giymeme bile izin verilmiyordu. Ne zaman dışarı çıkacak olsam babam giysilerimi kontrol eder, beğenmezse değiştirmemi isterdi. Bana zorla namaz kıldırırdı. Maalesef şu anda da değişen hiçbir şey yok. Hatta ben büyüdükçe üstüme daha çok sorumluluk yüklendi. Babam kapanmam konusunda ısrarcı davranıyor ama bir kere kapanırsam açılmam daha güç olacağı için kapanmamayı tercih ediyorum. Ayrıca makyaj yapmam da yasak; biraz rimel sürsem babam kıyameti koparıyor, bir keresinde oje sürdüğüm için fahişelere özendiğimi söylemişti. Karşı da gelemiyorum çünkü onun kurallarına uymazsam beni evden atacağını ya da bana şiddet uygulayacağını söylüyor. Bu durumun psikolojimi nasıl bozduğunu hayal bile edemezsiniz. Okul saatlerimin yazılı olduğu bir kâğıtla benim eve kaç dakika geç geldiğimi kontrol ediyor ve hesap soruyordu. Bir gün eve saat 8’de gelmiştim, babam ‘normal bir kız’ın saat 8’de eve gelemeyeceğini söyleyip bana bağırmıştı.

Hem karantinada olduğumuz için hem de babamın tatili olduğu için bu aralar üzerime çok düşülüyor. Annemle babam bir olmuş; namaz kıldım mı, abdest aldım mı, oruç tutuyor muyum diye beni inceleyip duruyor. İnanın ki bir ateist olarak Müslüman taklidi yapmaktan çok sıkıldım. Bugün kendi aralarında fısıldaşmalarını duydum; annem yalandan namaz kıldığımı anlamış ve bunu babama söyledi. Babam da benim kendisini kandıramayacağımı söyleyerek hiddetlendi. Ne yapmalıyım, bilmiyorum. Hayallerim için yaşıyorum. Umarım bu zulüm bir gün sona erer.

(Görsel: Selma Gürbüz)

Comments (3)

  1. 18-19 yaşında olduğunu tahmin ediyorum, ailene artık yetişkin olduğunu ve dine zorlama olmadığını söyleyebilirsin. ‘siz elinizden geleni yaptınız ama yapamıyorum, günah bana yazılacak zaten’ vs de diyebilirsin. Şans seninle olsun!

  2. Mathilda

    Yasayacak sebep bulmak cok zordur bizim gibiler icin ben de dedigin gibi zorla yaptiriliyorum tek tutundugum dal ise gelecegimin benim olmasi ve universitem lutfen sen de hayallerinu diri tut yalniz degilsin

  3. albert enişte

    Ah be dostum, bak şimdi bence sen de ki: babacım aslında benim aklım çok karışık. Hayatta bir araya getiremediğim ipler ve yumak yumak olmuş düğümler var Bana tatlı dille bu yolun güzelliklerini anlat da ben de yolumu bulayım. Beni o güzel insanlarla tanıştır de bence. Bu kalbindeki sıkıntılar ve güzel hayat kapını çalar bence.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir