13 yaşındayım. Daha regl olmadan önce, kendi isteğimle 11 yaşında kapandım. Ailem istediği için kapanmıştım aslında, beni zorlamasalar da çok istiyorlardı.
Şimdi çocuk değilim ve açılmak istiyorum, bunu aileme söyledim. Annem tam 38 yıl açıkmış sadece 7 yıldır falan kapalı, babam; “Açıklar çıplaktır, ben açık kadınlara açık değil çıplak derim.” dedi. (Halam, teyzelerim ve tanıdığı bir sürü kadın açık.) Durmadan dini açıdan baskı uyguluyorlar, en küçük bir ağlamamda bile; “Sen namaz kılmadığın için mutsuzsun, sen dinine yönelmediğin için mutsuzsun, iyice dinsizleştin.” falan diyorlar. Kendilerinin iyi yönlerini görüyorlar, hep diyorlar ki; “Bizim paramız yoktu, siz çok iğrençsiniz. Paranız var, her istediğinizi yapıyoruz ama siz kıymet bilmiyorsunuz.”.
En küçük şeyde bile sinirlenebilen bir adam babam; sadece bir erkek kankam olduğunu öğrendiği için telefonumu kırıp bana orospu olduğumu söyledi. Birazcık dar giyindiğim için asla bir şey başaramayıp hayat kadını olup cehennemde yanacağımı söyledi. Bana kapalı olmanın hiç bir şeye engel olmadığını ve açıklığın çok günah olduğunu öğrettiler, ve ben de; “Peki” dedim. Ama herkesin kendi hayatı ve kendi bakış açısı ama benim kişiliğim bir kapalıya göre değil. Durmadan, bir erkekle konuştuğumda veya gülümseyip delice hareketler yaptığımda; “Aa kapalıya bak” denmesini istemiyorum. Normalde; “Aa kıza bak, kıza yakışır mı bu” denmesinden bile rahatsız olacakken bunun denmemesi için her şeyimi veririm.
(Görsel: Nikolay Reznichenko)
Comment (1)
merhaba. lütfen bekleme, ne yap ne et aileni ikna et. çünkü daha 13 yaşındaymışsın, emin ol büyüdükçe daha da zorlaşıyor. yıllar ilerledikçe keşke daha önce yapsaymışım diyeceksin. sevgiler