“Onlar ailelerine söyleyebiliyorsa, ben neden söyleyemeyeyim” diye düşündüm.

Merhaba. Sayfanızı yeni keşfettim, takip edeli çok uzun bir süre olmadı. Yazılarınızın hepsini olmasa da bir kısmını okudum. Şu an için bulunduğum bu durumdan tek başıma çıkamam. Kime danışacağımı bilemedim ve böyle bir sayfayı gördüm, çok mutlu oldum. Eğer sizin de müsaadeniz olursa birkaç bir şey danışmak isterim.

18 yaşındayım. 12 yaşındayken kendi isteğimle tesettüre girdim. Yeni bir eve taşınmıştık, yeni bir okula gidecektim ve bunun büyük bir fırsat olduğunu düşündüm. Etrafımdaki insanların çoğu tesettürlü olduğu için bu konuda zorluk çekmedim ancak ilerleyen zamanlarda bu böyle olmadı.

Liseye başladım ve bu lise bir İmam Hatip lisesiydi. O sıralar içimde bir açılma isteği oluştu ama sürekli kendi içimde bunu bastırdım, engel oldum, kimseye bir şey anlatmadım. Lise son sınıftayken artık içimdekileri bastıramaz hale geldim, ne yapacağımı bilmiyordum. Etrafımdaki arkadaşlarımdan birkaçı açıldı ve bu bana biraz özgüven verdi açıkçası. “Onlar ailelerine söyleyebiliyorsa, ben neden söyleyemeyeyim” diye düşündüm. Ama bu hiç de kolay olmadı, sürekli bir iç savaş veriyordum, bunu aileme nasıl söylerim diye.

Neden açılmak istediğime gelecek olursak, kendimi böyle iyi ve mutlu hissetmiyorum. Bunu şaka yoluyla aileme sürekli söylüyorum ama ciddi bir şekilde nasıl söylerim, bilmiyorum.

Ailem oldukça dindar insanlar, bazen kısa kıyafetler giydiğim zaman bile müdahale ediyorlar. Ne yapacağımı, nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama zamanım kısıtlı. Çünkü 1-2 ay sonra üniversiteye gideceğim ve eğer orada açılırsam çok kötü gözle bakılır. Umarım bana bir çıkış yolu gösterebilirsiniz.

(Görsel: Leonor Fini)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir