Belki sayfadaki en kötü hikaye benim olmayabilir ama yaşadıklarım da çok kolay şeyler değil. Aşırı olmasa da baskıcı ve dindar bir ailem var. 18 yaşına yeni bastım. Artık eskisinden daha da fazla baskı görüyorum. Açıklamak gerekirse Müslümanım, özgür irademle inanıyorum buna fakat tesettürlü değilim, şort vs. giyiyorum. Eskiden beri annem “Şunları giymesen, daha uzun şeyler giysen” vs. diye konuşur. Şort dediğim de mini bile değil ama artık bu söylemleri artmaya başladı. Babam da annem aracılığıyla iletiyor düşüncelerini.
2 gün önce, tam beraber dışarı çıkacakken aynı şekilde kıyafetime laf etti. Dışarı çıktık, somurtarak ve tek bir kelime konuşmadan gittik, geldik. Gelince konuşmak için salona çağırdım. Uzun uzun konuştuk. Ben bağırdım ağladım “Neden bunu yapıyorsun? Sürekli böyle kıyafetime laf edince beni dine, Allah’a vs. yakınlaştırdığını zannediyorsun fakat sizin sayenizde eskisinden daha uzağım. Çok soğudum her şeyden” dedim. Sadece din kafasıyla düşünen bir annenin laflarını tahmin edersiniz. Dışarıda bacaklarıma nasıl baktıklarını, yanımda nasıl utandığını, ahirette yanacağımı ve onun da benim yüzümden yanacağını söyledi durdu. Artık yüreğim o kadar yoruldu ki; anneme anlatmaktan, her seferinde aynı şeyi konuşmaktan… İki gözüm iki çeşme ağladım. En son lafı “Bugün kararımı verdim. Artık seninle markete bile gitmeyeceğim çünkü senden utanıyorum. Ben tesettürlüyüm ve benim kızım da tesettürlü olmalı. Beni dışarı çağırma” oldu. Ne diyeyim şimdi? İnanın, giyinişimi görseniz “Bu açık olmak mı, çok daha kısa kıyafetler var abartma” dersiniz anneme. En kısa giydiğim şey dizimden 5 parmak yüksek. Bir anne evladına bir şort yüzünden nasıl “Senden utanıyorum ve seninle dışarıya çıkmayacağım” der?
En kızdığım nokta ise, 24 yaşındaki ağabeyime aynı tavrı takınmıyor olmaları. Bana günah olan şort boyu, nedense ona değil. Yoruldum hem de çok. Bir gün çocuğum olursa; onun hakkında en korkacağım ve endişeleneceğim şey, gece yatağında sessiz sedasız döktüğü gözyaşlarının sebebi ben olmam. Çünkü ben, hep ailemden dolayı gözyaşı döküyorum. Kendi evladımın aynı şeyi yaşamaması için elimden geleni yapacağım.
(Görsel: Tom Hammick)