Düşündüm ki eğer beni gerçekten döverlerse o zaman darp raporu alıp onlardan tamamen kurtulabilirim.

Ben, 13 yaşında hafızlık yapan sıradan biriyim. Hafızlığım bittiğinden beri bazı şeyler bana yanlış gelmeye başladı ve ciddi ciddi dinden uzaklaşmaya başladım. Ancak ailemin tepkisi beklemediğim kadar sert oldu. Onlara çelişkili olduğunu düşündüğüm ayetleri gösterdiğimde bana; “Hata ararsan hata bulursun.” tarzı şeyler söylediler. Hal böyleyken ben de kendi içimde sorularıma cevap aradım ve bu beni daha çok soğuttu.

Yeni liseye geçtim ve ortaokulumun aksine İmam Hatip değil normal bir Anadolu Lisesine gittim. Babam bu durumu normal karşılarken, annem sürekli; “Hafız kız normal liseye mi gider?” diye söyleniyordu. Bu böyle devam ederken ben dinden iyice şüphelendim ve deist oldum. Ancak hala hafızlık derslerimi vermekte ve başımı kapatmaktayım, aileme dini düşüncemi zaten asla söyleyemem. Başımı açmak istediğimi ve dinden soğuduğumu hafiften belli etmeye çalıştım ancak bana olabildiğince yumuşak şekilde karşı çıktılar ama ben istemiyordum. Biraz daha ileri giderek kaşlarımı almaya başladım, sonuçta fark edeceklerdi ve hiç değilse belki öyle kendimi ifade edebilirim diye düşündüm. Ama annem hemen babama söyledi ve babam da çok ağır bir tepki verdi. Üstüme yürüdü, cetvelle vuracaktı ancak annem son anda tuttu ve bana dedi ki; “Eğer açılmayı veya hafızlığı bırakmayı aklının ucundan dahi geçirirsen, seni bırak düz liseye göndermeyi İmam Hatip’e bile göndermem. Mutfağı, tuvaleti temizletirim ve seni elimden kimse alamaz, ezerim seni.” dedi. Ben de düşündüm ki eğer beni gerçekten döverlerse o zaman darp raporu alıp onlardan tamamen kurtulabilirim.

Uzun uzun yazdım, buraya kadar okuduysan teşekkürler. Herhangi bir öneriniz var mı?

(Görsel: Selma Gürbüz)