Merhaba, bu sayfayı bir arkadaşım gösterdi ve hep açılma hikayeleri vardı, ben de kendi hikayemi anlatmak istiyorum.

Anne tarafım çok solcu, baba tarafım ise çok sağcı. Biz genelde annemin akrabaları ile görüşürüz fakat ben küçüklüğümden beri hep babaannemi daha çok sevmişimdir. 13 yaşında dolmuş kullanmaya başladığım zaman sık sık babaannem ve dedemin yanına gidip onlarla otururdum, babaannem de kendince bana dini anlatır, peygamberlerin hayatından bahsederdi. Hem ona olan sevgim hem de bu konuları aşırı sevmemle birlikte ben de dini araştırmaya başladım ve sonunda dinimin ne kadar güzel olduğunu fark ettim. Önce namaz kılmaya başladım, sonra ise kapanmak istedim. Bu konuyu anneme söylediğimde annem, eğer kapanırsam benimle bir daha konuşmayacağını, ailemizin bunu kabul etmeyeceğini söyledi. Babam ise bu duruma pek karışmadı ama ben annemi dinlemedim ve kapandım. Annem 6 ay benimle konuşmadı, anne tarafım bana çok kötü davrandı. Onlara her gittiğimde dayım zorla başımı açıp “Seni Arabistan’a gönderelim” diyordu. Okulumda da bazı öğretmenler bana garip davranmaya başlamıştı fakat arkadaşlarım çok anlayışlı oldular ve beni hep desteklediler. 3 yılın sonunda artık herkes beni böyle kabul etmek zorunda kaldı. Birçok eleştiri alıyorum, “Başörtü takıyorsun ama oje sürüyorsun, makyaj yapıyorsun” diye ama kimse benim nasıl örtündüğüme karışamaz, ben kendimi böyle çok seviyorum.

Bu noktaya gelene kadar ailemle çok savaş verdim, annem beni reddetmek ile tehdit etti ama asla yılmadım. Kimsenin benim bedenim hakkında yorum yapmaya hakkı yok.

(Görsel: Anselm Kiefer)