Merhaba, ismim Zeynep. 18 yaşındayım ve üniversite sınavına hazırlanan bir mezunum. Annem eczanesini devretmek zorunda kaldıktan sonra, yani ben 8 yaşımdayken, bana psikolojik ve fiziksel şiddet uygulamaya başladı. Soğuk duşlara soktu, zorla başımı kapattı, Kur’an okuttu, namaz kıldırdı… Hepsini zorla yaptığım için yapıyormuş gibi davrandım. Namaz kılarken, Kur’an okurken bunu ne kadar çok istemediğimi düşünüyordum. Okulda başım kapalı olduğu için kötü tepkiler alıyordum ve aynaya bakamıyordum. Her yerde ne kadar çirkin olduğumu düşünüyordum.
1 sene önce bir arkadaşımın yardımıyla başımı açabilme cesareti buldum. Çünkü artık dayanamıyordum. Ya kendimi öldürecektim ya da bu yoğun stresli ve korkulu hayata bir süre için göz yumacaktım. Annem hala kapalı olduğumu zannediyor. Evden o şekilde çıkıp dışarıda açıyorum. Eve gelirken tekrar kapatıp giriyorum. 2 yıldır kapalı zannedilen bir açığım. Küçük yaşta kapatıldığım için rüzgârın saçlarıma değmesinin ne kadar müthiş bir şey olduğunu bilmiyordum… Anneme istemiyorum desem dövüyor, soğuk duşlara sokuyor, ‘Komada olsan ve açılmanla iyileşeceğini söyleseler yine açtırmam’ gibi bir hal içinde. Hal böyle olunca daha çok dini şeylerle uğraşmak zorunda kalıyorum ve bu beni iyice delirtiyor.
10 senedir kendi başıma duş alamıyorum. Annem soğuk duş yaptırıyor, Ankara’da yaşıyoruz ve buradakiler kışın nasıl geçtiğini bilirler. Özellikle kış mevsiminde hep soğuk duşlar yüzünden hasta olurum ve hasta oldum diye dayak yerim. Daha dün yedim, aynı zamanda duşta da dayak yiyorum. Dün dudağımı patlattı. Üzerime defalarca bıçakla yürüdü. Müzik dinlemek, kitap okumak, dizi/film izlemek yasak. Yakaladığında güzel bir dayak yiyorum. Günahmış, aptal!
5 yıldır kollarımı kesiyorum. Çünkü başka yapabilecek bir şey bulamıyorum. Lütfen bunu ergenlik olarak düşünmeyin… Bu benim yardım çığlığım! Ama duyan yok. Umarım kendimi bu bataklıktan çıkarabilirim. Umarım üniversiteyi başka bir şehirde kazanıp buradan gidebilirim. Yoksa kendime büyük ölçüde zarar vermeyi düşünüyorum. Üzgünüm, kötü yaşamak korkusuyla yaşamamak daha makul geliyor.
Lütfen saçlarımın rüzgâra karışmasına izin ver anne!
(Görsel: Tatyana Yablonskaya)
Comments (6)
merhaba zeynep ben meryem. 18 yaşındayım ben de senin gibi üniversite sınavına hazırlanıyorum yıllardır verdiğim açılma mücadelesini bir buçuk ay kadar önce kazandım. ben de aşırı dindar ailemin korkunç baskıları yüzünden seninkilere yakın durumlar yaşadım. bileklerimi keserdim iki kez de intiharı denedim başaramadım. iyi ki de başaramamışım çünkü ben bu savaşı kazandım ve aslında eninde sonunda zaten başarabilicekmişim bunu o zamanlar göremedim. şu an en büyük pişmanlığım o kolumdaki derin yara izleri. şu an sana çok önemsiz geliyor olabilir ama ilerde geçmişindeki yaraları silmek artık diğer insanlara bunları göstermemek isteyeceksin o yüzden bence kendinde daha fazla fiziksel bir acı bırakma. ve sınava 2 ay kaldı birkaç ay daha sabrederden ben senin başaracağına eminim. bu zorlu bir yol ama başarabiliriz. özgürlüğün için her şeyi göze al senin için senden değerli kimse olmasın seni çok iyi anlıyorum ve seni seviyorum lütfen pes etme ve asla korkma <3
merhaba meryem. güzel düşüncelerin ve kalbin için teşekkür ederim. aynı duyguları paylaşabildiğim birinin olmasına sevinmeli mi üzülmeli miyim bilmiyorum. ama senin adına sevindim, çünkü başarabilmişsin. kolumdaki derin yara izleri için de şimdiden pişmanım. ama bu izleri gördüğümüzde lütfen aklımıza çok güçlü olduğumuz gelsin. sınav için de çok güzel yerler kazanmanı diliyorum. <3
Merhaba! Şunu sakın unutma ki karma gerçektir herkes yaşattığını yaşamadan ölmez ve dinde baskı yoktur dayatmayı yapanlarda gerçek inanan değildir bağnazdır. Sınavın yaklaşıyor umarım çalışmaların güzel gidiyordur. Sana söyleyeceğim tek şey sakın boyun eğme sana yapılan haksızlıkları unutma ve göz ardı etme güçlü ol her zaman için sana bunları yaşatanlara karşı dik dur dik dur ki seni kolay kolay yıkamayacaklarını bilsinler intihar düşüncelerini sil kafandan şehir dışında oku ve hayatını sen baştan yaz sana bunları yapanları sil! Güçlü ol kız kardeşim!
bana güç verdiğin için teşekkür ederim! yeni baştan başlayacağım. dediğin gibi dik duracağım. güzel dileklerin için de teşekkür ederim. umarım her şey ikimiz için de çok güzel olur kız kardeşim 🙂
tüm bunların bitmesine gerçekten çok çok az kaldı ben çok uzun bir süredir düşünüyorum sanırım senin yerinde olsam çoktan intihar etmiştim ama sen hala ayaktasın.. Meryemin, Nazlının dediği gibi güçlü olmaya devam et ayakta durmaya devam et. İnanıyorum ki yakın bir zamanda bu zor şeylerin hepsini atlatmış olacaksın. Gece uyumadan önce kafanı yastığa koyduğunda düşündüğün tek şeyin işin ve kariyerin olacak. Sana güveniyorum ve seni çok seviyorum
inanıyorum, yakında düzelecek çoğu şey. yanımda olduğunuz için teşekkür ederim. umarım her şey dilediğimizce olur ^^